14 april 2009 door Henk Boeke
Wanneer kun je een kind een dekbed geven? Wanneer is een kussen nodig? En wat doet de Safe-T-sleep? Ouders Online bespreekt het beddengoed van kleine kinderen.
Voor baby's en dreumesen kan een dekbed (of een deken in een dekbed-hoes) veel te warm zijn. Ook kunnen jonge kinderen zich makkelijk onder – of in – het losliggende beddengoed wurmen, wat de ademhaling kan belemmeren.
Gebruik de eerste 2 jaar dus liever een deken met een lakentje. en maak het bedje stevig en kort op (met de voetjes tegen het voeten-einde). Of nog veiliger: gebruik een goed passende slaapzak.
Sommige ouders zijn bang dat hun kind het koud heeft met alleen een slaapzak, of onder een deken en een lakentje. Die vrees is meestal onterecht. Of de temperatuur goed is, is het beste te voelen aan het nekje van de baby. Dat moet prettig warm aanvoelen. Bedenk dat een gezonde baby het niet zomaar te koud heeft in een goed geïsoleerd Nederlands huis.
Wanneer moet je beginnen met een kussen? Om te beginnen: niets moet. Een kussen is gewoon een lekker ding, waar je lekker mee kunt slapen, maar nodig is hij niet. In feite heeft niemand een kussen nodig, aldus onze kinderartsen.
Voor kleine kinderen kunnen kussens gevaarlijk zijn, omdat ze erin kunnen stikken. Dit geldt vooral voor zeer kleine kinderen die zich nog niet kunnen omdraaien of hun hoofd nog niet goed kunnen oprichten. Als zulke kinderen met hun gezicht in het kussen liggen, kunnen ze in ademnood komen.
Dus: gebruik geen kussen zolang het kind er niet om vraagt en als het nog zeer jong is.
De grens voor het veilig gebruik van een kussen is moeilijk aan te geven. Je kunt de grens daarom hoger stellen dan misschien echt nodig is. Vanaf 3 jaar lijkt een veilige leeftijd. Maar nogmaals: als het kind er niet om vraagt, kun je beter geen slapende honden wakker maken...
Vastbinden met kofferriemen etc. is natuurlijk uit den boze, maar hoe zit het dan met producten als de Safe-T-sleep, een klittenband-oplossing om de baby te fixeren? In principe vormt dit product geen veiligheids-risico, omdat er nog geen ongelukken gemeld zijn. De vraag is echter waaróm je je kind zou willen fixeren.
Sommige ouders willen hun kinderen toch fixeren, omdat ze bang zijn voor buikligging, blootwoelen, uit bed vallen, een scheef hoofdje of onrustig slapen. Vastbinden lijkt dan de enige mogelijkheid.
Toch zijn er wel degelijk alternatieven:
Graag zou ik een aanvulling willen toevoegen aan het gebruik van de Safe-T-Sleep. Soms is dit nodig, bijvoorbeeld in het geval je kind een redressiehelm moet dragen (wat de laatste jaren steeds vaker voor komt). Dan mógen ze beslist niet op hun buik liggen omdat dit te gevaarlijk is. Dan móet je dus een oplossing daarvoor zoeken en de Safe-T-Sleep is dan een veilige manier.
Het is zo jammer als dit soort toevoegingen er niet bij staan, omdat je als ouders van een kindje met helm al zoveel uit te leggen hebt en je al tegen zóveel vooroordelen moet vechten. Juist dit soort artikelen maakt dat sommige andere ouders dan ook weer een vooroordeel ontwikkelen tegen het gebruik van een Safe-T-Sleep.
Femke Zijlstra
Twee opmerkingen over uw verder correcte informatie over veilig slapen:
1. de in Europees verband vastgestelde veiligheidsnorm voor de spijlenafstand in babybedjes is 4,5 cm minimaal en 6,5 maximaal. U geeft iets andere maten op en dat kan verwarrend zijn.
2. voelen aan het nekje van de baby of het met de temperatuur goed zit, is de gemakkelijkste manier. Maar de beste (meest zekerheid biedende) manier is voelen of de voetjes aangenaam lauw aanvoelen.
Reinier Hopmans (Stichting Wiegendood)
