28 november 2003 door Anita Schmidt
Bijna iedereen denkt er wel eens over om de boel de boel te laten en te emigreren naar een warm land. Bij de meesten blijft het bij mijmeren, maar Anita Schmidt deed het. Samen met haar man Oscar en drie kinderen (toen 5, 3 en 1) vertrok ze in augustus 2001 naar Spanje. Sinds die tijd houdt ze ons op de hoogte van haar avonturen in den vreemde.
Waarin Anita eerst zelf wat aanrommelt, maar vervolgens toch een echte les-methode gaat gebruiken.
Dit schooljaar ben ik met Nienke (groep 4) voor het eerst begonnen met gestructureerde Nederlandse les. Ook al is het onze intentie om voor altijd in Spanje te blijven, ik vind het belangrijk dat mijn meiden de Nederlandse taal goed beheersen. Je weet immers nooit wat zij zélf later willen. Misschien willen ze terug naar Nederland. Of misschien willen ze een tijdje in Nederland naar school, of later in Nederland studeren. Enfin, hoe dan ook, door ze nú te onderwijzen, houd ik alle wegen voor ze open.
Nienke (7)
Nederlandse les
Vorig jaar, toen ze op het niveau van groep 3 was, heb ik zelf wat aangerommeld met Nienke. Ze vroeg er zelf om. Samen hebben we werkbladen gemaakt om alle Nederlandse letters te behandelen. Uiteraard de oe, ui, eu en sch. Maar al doende merkte ik dat eigenlijk bijna alle letters anders zijn dan de Spaanse letters. Al is het alleen maar de uitspraak!
Zo spreek je de Spaanse 'e' bijvoorbeeld uit als de Nederlandse 'i'. En in het Spaans bestaan er alleen maar korte klinkers en geen lange klinkers als ee, aa, oo of uu. De 'u' is ook zo verwarrend. Die spreek je in Spanje uit als 'oe'. Enfin, zo kan ik nog wel even doorgaan. Alles is gewoon anders. Les geven in Nederlands is écht nodig.
Met onze eigen werkbladen en oefeningetjes is Nienke vorig jaar een heel eind gekomen. Aan het eind van het schooljaar kon ze lezen op AVI 4/5 niveau.
Schrijven was echter een ander verhaal. Consequent paste Nienke de Spaanse spellingregels toe op het Nederlands. Tja, en dan staat er toch echt wat anders! Boos werd ze ervan en ze besloot dan maar helemaal niet meer in het Nederlands te schrijven.
Ik zag dat mijn eigen lessen Nederlands niet voldoende waren. Het herkennen en reproduceren van klanken, zoals bij het lezen, is echt wat anders dan actief de spellingregels toepassen.
Na lang wikken en wikken heb ik voor dit jaar besloten het pakket Nederlands te bestellen bij de Wereldschool. Een rib uit mijn lijf, maar goed, ik kwam er alleen niet uit.
Trouw zitten Nienke en ik dit jaar twee à drie middagen per week een uurtje om de tafel om Nederlandse les te doen. Ook Danielle (groep 2) doet gezellig mee zo nu en dan.
Het pakket bestaat uit een deel spelling en een deel taalontwikkeling. Ik zie nu dat het toch wel belangrijk is voor de spelling om met een officiële methode te werken. Het is een deel regeltjes leren en een deel woordjes stampen. Sommige woordjes moet je gewoon weten. En: oefenen, oefenen, oefenen, ook met schrijven dus.
Het lastige van werken met een strikte methode is ervoor te zorgen dat het leuk blijft. Het zijn immers extra lessen, naast de gewone school-uren. Het moet fun zijn, anders houdt Nienke het niet vol.
Ik ben nog aan het zoeken naar een goede balans. De methode en de regels helpen mij goed om te zien wat ik Nienke kan leren. De oefeningetjes mogen echter wel wat creatiever, uitdagender. Daar zijn we nog flink mee aan het experimenteren.
Een andere opmerkelijke ontdekking was op het gebied van de taalontwikkeling. Nienke spreekt erg goed Nederlands, maar haar taalontwikkeling gaat natuurlijk lang niet zo hard als die van de kinderen in Nederland.
Met verbazing zag ik dat ze woorden als 'potloodpunt' of 'verkeersbord' niet uit een woordenbrij kon halen. Simpelweg omdat ze die woorden niet kent. Reden voor Oscar en mij om echt te letten op ons eigen taalgebruik. Maar consequent Nederlands spreken, zonder Spaanse of Engelse woorden er doorheen te mengen, is nog niet zo simpel!
Verder: veel Nederlandse boeken voorlezen en laten lezen. Dat helpt natuurlijk ook. Toch zal dat niet genoeg zijn om hun Nederlands op peil te houden. Onder het mom van de kinderen hebben we daarom toch maar besloten om een schotel te plaatsen om de Nederlandse TV te ontvangen. Maar eigenlijk doen we het natuurlijk voor onszelf. Kunnen we tenminste die interessante ontwikkelingen rondom het koningshuis volgen!
