Zorgenkinderen Zorgenkinderen

Zorgenkinderen

Lees ook op

Vermoeden adhd zoon, update

tijdje terug al weer heb ik een berichtje gepost over vermoeden van adhd bij zoon en de (trage) hulpverlening.
Intussen heb ik bericht gekregen van de jeugd-ggz waar ik uiteindelijk terecht ben gekomen met hem. Nav vragenlijsten van ons en school en van verslagen van zijn fysiotherapeut en een psycholoog die ik met hem had bezocht wordt mijn zoon doorverwezen naar de adhd-poli. Volgens de therapeut van de ggz was het niet nodig om hem op iets anders te onderzoeken (vooralsnog) omdat alles toch wel richting adhd wees.
Nou ik ben benieuwd en ben ook erg blij dat er schot in de zaak komt en dat hij eindelijk op adhd getest zal worden.
Ben ook erg benieuwd of mijn vermoeden klopt!


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Guinevere

Guinevere

18-02-2010 om 17:05

Ik vroeg het me net al af

Ah, ik vroeg me vanmiddag al af hoe het er voor stond met het "traject" van je zoon. Mooi dat hij getest gaat worden, zo zie je maar! De aanhouder wint! Kun je spoedig terecht met hem?

Sharon*

Sharon*

18-02-2010 om 17:15 Topicstarter

Wanneer?

Geen idee. Ik heb het niet gevraagd, werd afgeleid door baby en peuter. Ik krijg morgen een brief waar alles in staat, met natuurlijk weer een dijk van een vragenlijst.

Sharon*

Sharon*

23-02-2010 om 16:18 Topicstarter

Oh neeee

Net gehoord dat de wachtlijst voor de ADHD poli 6 maanden is.
6 maanden!!! Wat vreselijk!

Guinevere

Guinevere

23-02-2010 om 19:42

Ergens anders?

Ik ken die ADHD-poli niet. Is dat een speciaal spreekuur van het Lange Land ziekenhuis? In dat geval kan ik je aanraden de boer op te gaan. Indertijd kon ik binnen een paar weken terecht in Gouda (niet gedaan trouwens, want ik kon elders nóg sneller terecht).

Sharon*

Sharon*

24-02-2010 om 08:41 Topicstarter

Inderdaad de boer op

Het is de ADHD poli van de Jutters, de jeugdafdeling van de GGZ.
Volgens mij is Psyq een onderdeel van de GGZ maar dan voor jongeren, dus is mijn zoon te jong.
Als ik van te voren had geweten dat de wachtlijst zo lang was had ik er nu niet mijn energie in gestoken. Straks blijkt misschien dat zoon geen ADHD heeft, wordt hij verder onderzocht en ben je zo een jaar verder.
Guinevere, ik ga Gouda eens bellen. Want nog een half jaar wachten is echt GEEEN optie hier! De buien hier worden hier onhoudbaar.

Bastet

Bastet

24-02-2010 om 09:34

Sharon

De praktijk die ik je laatste mailde,die arts heeft het als specialisatie,kun je daar niet terecht??
Bastet

Sharon*

Sharon*

24-02-2010 om 10:24 Topicstarter

Bastet

ja, daar dacht ik net nog aan. Ik ga haar zo bellen. Ik heb haar nummer nog.

Sharon*

Sharon*

24-02-2010 om 10:27 Topicstarter

Gebeld

kreeg antwoordapparaat. Ik denk dat ze vrij heeft vanwege schoolvakantie?

Bastet

Bastet

24-02-2010 om 19:02

Inderdaad

Inspreken,of maandag terugbellen.Ik weet zeker dat als je uitlegt hoe het nu gaat,je geen zes maanden hoeft te wachten.Daar ken ik haar goed genoeg voor.In het ziekenhuis waar ze voorheen werkte stond ze bekend als gespecialiseerd in gedragsproblemen.
Liefs,bastet

Sharon*

Sharon*

25-02-2010 om 13:34 Topicstarter

Ik heb inderdaad een bericht ingesproken en ik probeer het maandag weer.
Als ik eerlijk ben, heb ik er alleen geen zin in om weer bij iemand anders aan te kloppen, weer al die vragenlijsten invullen, weer mijn zoon meeslepen, weer die vermoeiende anamneses, gesprekken enz enz. Mijn hoofd tolt en ik ben doodop. Ik ben nu al ruim 10 maanden bezig. Ik baal hier zo van!!!
Ik bel maandag ook mijn contactpersoon van de Jutters (ze is nu met vakantie) en ik vraag of ik op een of andere manier toch eerder terecht kan met zoon op de ADHD poli.

Guinevere

Guinevere

25-02-2010 om 15:13

Weer lijsten enz

Ik kan me levendig voorstellen dat je doodmoe wordt van alweer vragenlijsten, gesprekken, testen enz enz. Maar houd in je achterhoofd dat je zoon dat waard is! Je bent nu al zover met hem gekomen, hou nog even vol.
Overigens (en ik wil je niet ontmoedigen) blijft het een beetje emmeren met zo'n zorgenkind, hier tenminste wel. Je mag dubbel zo vaak met de juf op school praten. Je mag thuis extra werkjes doen. Je mag externe "peuten" of "logen" bij de hand houden. Je mag te pas en te onpas vertellen dat ie nét een andere aanpak nodig heeft. Kortom, een kind dat buiten de reguliere normen valt blijft je bezig houden. Daar staat wel tegenover dat je dubbel trots bent bij alles wat ze bereiken! (zie mijn diplomaverhaaltje hieronder).

Sharon*

Sharon*

25-02-2010 om 15:35 Topicstarter

Guinevere

Dank voor je bemoedigende woorden. Ik gooi ook zeker niet het bijltje er bij neer hoor! Ik ben alleen niet zo helder, vooral omdat jongste aanwinst (nu 6 weken) er 's nachts een potje van maakt. Wat is dat toch met die babies van mij? Ik moet meteen denken aan dat draadje van weleer over nachtbrakende babies

Ik geloof onmiddellijk dat het blijft emmeren met zorgenkinderen en dat we met een eventuele diagnose niet een ander kind hebben Was het maar zo simpel!

Ennuh van harte met je zwemkampioen he! Hardstikke goed!

Guinevere

Guinevere

25-02-2010 om 20:58

Sharon

Ja, ik kan me ook nog iets herinneren over onze nachtspoken... en nu gaat die jongste van jou dat hele gebeuren toch niet dunnetjes overdoen hoop ik? In elk geval hebben jouw en mijn oudste en mijn jongste en jouw op-een-na-jongste wel wat overeenkomsten, da's duidelijk.

Sharon*

Sharon*

26-02-2010 om 07:27 Topicstarter

Nou inderdaad, zelfde genen?? Haha.
En nou lijkt het er bijna op dat jongste een combi is van oudste en 1 na jongste. Het zal toch niet??
Alleen is jongste (ik moet ze gaan nummeren dat is handiger) wel een stuk rustiger.

Guinevere

Guinevere

27-02-2010 om 11:32

1-2-3-4

Ik ga mijn kinderen ook maar nummeren, het zijn er maar 2 en ik kan ze zelf nu al niet uit elkaar houden.
Gelukkig heb jij nog nummer 2, die zich volgens het boekje lijkt te ontwikkelen.
Over mijn eigen nr 2 heb ik ook af en toe mijn twijfels. Die is meestal nog drukker dan nr. 1. Maar het kan ook zijn dat nummer 2 wordt opgejut door nr. 1....

Sharon*

Sharon*

27-02-2010 om 11:50 Topicstarter

Nou euh

volgens het boekje, welk boekje)
Nummer 2 kan er wat van hoor! Kan ook heeeel druk zijn (denk ik opgejut door nummer 1), maar in zijn eentje heb je geen kind aan hem. Alleen je moet niet met hem naar de supermarkt of zo, dan ben je hem kwijt. En verder moet ik met hem naar een logopedist. Ik bericht eigenlijk alleen nooit over hem, omdat het vergeleken met nummer 1 allemaal wel meevalt
Vermoeiend he, drukke kinderen! Het is hier regelmatig een gekkenhuis.

Guinevere

Guinevere

27-02-2010 om 12:50

Circus

Hier heeft het wat weg van een circus. Het gebeurt me regelmatig dat ik met mijn circus ergens ben en dat ze dan een voorstelling geven. Ik sta er dan bij, probeer het circus te beëindigen. Meestal tevergeefs. Sta ik daar weer met een blik in mijn ogen a la "ze zijn best lief hoor, jammer dat de tent een beetje wordt afgebroken"....

Sharon*

Sharon*

28-02-2010 om 07:18 Topicstarter

Herkenning

Vaak schaam ik me dood, omdat het lijkt of ik ze niet aan kan (en dat is ook zo).
Maar goed, om te vieren dat we een nieuwe auto hebben waar we met zijn 6-en inpassen, gaan we vandaag naar een pannenkoekenrestaurant. Ben erg benieuwd hoe dat gaat!

Sharon*

Sharon*

28-02-2010 om 07:20 Topicstarter

Didi

tuurlijk is het moeilijk als je kind zich niet gedraagt zoals het hoort., of zoals anderen vinden dat het hoort.
Ik voel me ook heel vaak opgelaten.
Wat vervelend trouwens dat je zus zo doet zeg!

Sharon*

Sharon*

28-02-2010 om 13:57 Topicstarter

Beemer

Ja je raakt mijn gevoelige punt! Ik roep heel vaak uit: kan het nou nooit eens normaal gaan. Ik kan soms zo jaloers zijn op gezinnen met kinderen die keurig aan tafel kunnen wachten, rustig zijn, netjes meelopen, niet overal opklimmen of alles onderzoeken enz enz
Ik moet het idee dat het bij ons ook zo moet gaan maar loslaten. Het is nou eenmaal niet zo.
De DS gaat zeker mee. Nou nog een manier verzinnen om peuterdochtertje te vermaken.

Sharon*

Sharon*

28-02-2010 om 14:00 Topicstarter

Didi

Vreselijk zeg iemand die steeds roept dat iets kindermishandeling is. Ben benieuwd waar dat vandaan komt zeg!
Krankzinnig eigenlijk dat je van je eigen zus bang moet zijn dat ze het AMK zou kunnen inschakelen. Kan me voorstellen dat je op je tenen loopt. Mijn zus snap ook niks van mijn oudste maar zo ver zou ze niet gaan.

Sharon*

Sharon*

28-02-2010 om 14:02 Topicstarter

Aanvulling

"Mijn zus snap ook niks van mijn oudste maar zo ver zou ze niet gaan."

Dat is niet alleen mijn zus dus, eigenlijk snapt niemand in mijn omgeving iets van mijn zoon. Je ziet soms mensen denken: je kan hem niet aan.
jajaja, daarom heb ik hulp ingeschakeld....zucht.

Pippin

Pippin

28-02-2010 om 16:52

Schaamte

Op een gegeven moment, na weer een dramatische scene in het openbaar, waarbij ik mij rotschaamde voor mijn zoon en het daardoor alleen maar erger maakte. Heb ik besloten en met hem afgesproken, dat ik mij niet meer zal schamen voor hem. Hij is wie hij is en als men er niet tegen kan, kijken ze maar de andere kant op.
Dat heeft zoveel rust gegeven. Ook bij zoon. Want die schaamte gevoelens, maqkten het alleen maar erger. Als hij ergens onrustig was, wilde ik hem 'rustig' maken. Dan ging ik dus hevig aan het opvoeden. Daar werd zoon boos om, hij zei of deed dan iets wat ik niet wilde negeren (mij uitschelden bijvoorbeeld) en we kregen een conflict. Zoon in de hoek in een winkel of in een restaurant, pffff. Alle aandacht voor ons!
Het werkt beter om dat gedrag in het openbaar te negeren en er dan later op terug te komen. Dat betekent dus ook weleens dat hij op het schoolplein iets tegen mij zegt, wat alle oren van ouders in mijn buurt doet tuiten. En dan negeer ik dat en zeg tegen hem rustig: 'Ga maar naar huis, dan praten we daar verder.' Onbegrip is mijn deel. Je ziet ze denken: 'Geen wonder dat die jongen problemen heeft, ze doet er niets aan!' Ha, onwetenden!

Didi en sharon

Fijne zussen hebben jullie. Je moet maar zo denken, de beste stuurlui staan aan wal!

Agchie

Agchie

28-02-2010 om 20:06

Tip peuter bezighouden

@sharon* wat wij met onze zeeeeeeer onrustige drukke peuter doen in een restaurant, is een tas met klei en toebehoren meenemen. Bij haar is het gegarandeerd een succes. We schuiven alles op tafel voor haar opzij, zij gaat lekker kleien en dan kunnen wij rustig verder eten!

Vaak is het naderhand een grote troep op tafel en onder tafel. Dan vraag ik vriendelijk om veger en blik, maar tot nu toe hebben we het nooit hoeven opruimen !

Agchie

Pearl

Pearl

28-02-2010 om 20:53

Pippin,

"\' Onbegrip is mijn deel. Je ziet ze denken: \'Geen wonder dat die jongen problemen heeft, ze doet er niets aan!\' Ha, onwetenden!"

´Zij die praten weten ´t niet, Zij die weten praten niet´.

Herkenning ten top.....

Sharon*

Sharon*

01-03-2010 om 09:38 Topicstarter

Opvoeden

Ja dat is een hele goeie Pippin. Waar ik vaak tegen aan loop is inderdaad dat ik voel dat ik hem dan moet opvoeden. Het werkt op dat moment niet, maar omdat ik denk dat ik consequent moet zijn (vooral omdat er anderen meekijken, ga ik door. Gevolg: inderdaad een conflict. Ik boos, zoon boos. Negeren is soms de beste optie.

En Beemer, het is zo waar wat je zegt: opvoeden is makkelijk als kinderen meewerken. Ik weet nog goed dat we toen oudste 3 was net verhuisd waren in een huis waar nog al geklust moest worden. Het was bijna onmogelijk voor mijn man om iets te doen als zoon in de buurt was. Ik had het daarover met een vriend. Zijn reactie: je zegt toch gewoon nee, mag niet tegen je kind. Was het maar zo simpel.
Overigens zijn we gisteren niet gegaan. Andere zoon werd ziek en hangerig. Dus volgende week. We gaan dan zeker de kinderen voorbereiden zoals jij het omschrijft. Dat is ook echt nodig.

Agchie, wat een goed idee om klei mee te nemen! had ik nou zelf nooit aan gedacht.

Nikus, inderdaad, de beste stuurlui...

Guinevere

Guinevere

01-03-2010 om 10:25

Regie

Het doet me allemaal aan het "regie kwijt" verhaal denken uit een ander draadje (ja, ik weet wel dat ik niet mag verwijzen).
Bij "deze" kinderen gebeurt dat nu eenmaal iets sneller, dat je ze niet meer onder controle hebt. En ingrijpen op het moment dat het al mis is levert meestal niet echt het gewenste resultaat op. Of je moet echt als een boe-moeder optreden. Dan kom je weer zo monsterlijk over. Dat laatste doe ik dan ook alleen als er écht overlast is voor anderen, of er een gevaarlijke situatie dreigt te ontstaan.
Voorbereiden en vertellen wat er verwacht wordt in een bepaalde situatie (restaurant) helpen altijd natuurlijk. Zéker als je ze dan een lekker dessert in het vooruitzicht stelt... . Wat ook heel belangrijk is: zorg dat de kinderen als eerste te eten krijgen. Met een volle maag zijn ze rustiger en dat lange wachten is niets voor ze. Desnoods eten zij hun dessert als jullie nog aan het hoofdgerecht zitten, en vertrek je daarna gelijk weer, voordat ze de kans krijgen zich te vervelen.

Sharon*

Sharon*

02-03-2010 om 09:16 Topicstarter

Boeman

Gisteren moest ik even een boeman zijn. Ik moest met mijn kinderen mijn 1 na oudste ophalen bij een vriendje. Die woont in een galerijflat, 6 hoog. We lopen door de galerij, aan d buitenkant dus met een balustrade. Ik waarschuwde oudste al: niet rennen, springen of over de balustrade hangen. Hij doet het toch. Ik verbied het hem (intussen krijg ik knikkende knieen, want hoogtevrees). Op een gegeven moment springt hij omhoog terwijl hij de balustrade vasthoudt en roept: ik zie ons huis!
Ik bestierf het, zag hem al naar beneden vliegen. Toen ben ik wel heel erg boos geworden. Daar schrikt hij dan van en luistert ietsjes beter. Maar op zo'n manier wil ik het niet. Ik merk dan ook dat ik dan zo boos en machteloos word dat ik hem bijna een klap geef.
Maar dit zijn typische situaties waarvan ik denk; kan het nou nooit eens normaal! Dan ben ik echt de regie inderdaad kwijt. Dat onbesuisde en impulsieve, vind ik echt heel moeilijk.

Sharon*

Sharon*

06-03-2010 om 10:02 Topicstarter

En nu

toch weer wat schot in de zaak. Ik kan met zoon binnen enkele weken terecht bij de ADHD poli van het Curium LUMC in Oegstgeest. Normaal nemen ze niemand van buiten de regio, maar omdat ik al zolang bezig ben met zoon, maken ze een uitzondering. Echt geweldig!
Zijn juf sprak mij eergisteren aan omdat zoon de hele dag op school niks had geen gedaan, weigerde zijn werkjes te maken enz. Zijn reden: te veel herrie in de klas. Hij loopt ook achter op zijn schoolwerk en is heel snel afgeleid. Er moet dus gauw wat gebeuren!

Bastet, ik kreeg jouw tip maar niet te pakken. Misschien is haar praktijk nog niet opgezet?

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.