39,3 zwanger en ongewenste logee, help!
Hoi allemaal,
Ik ben 39,3 weken zwanger van ons 2e kindje, een meisje. We hebben al een zoontje van 3,5 jaar.
Ik heb niet zo’n beste band met mijn schoonmoeder, maar doe al ruim 15 jaar mijn best om haar te accepteren (en te verdragen). Haar zijn komt voort uit een moeilijke jeugd en daar heb ik begrip voor. Mijn schoonmoeder werkt niet, is alleen en heeft een hond. De hond is haar leven. Ik ben geen hondenmens! Maar ben altijd lief voor het beestje en mijn zoontje vindt het altijd leuk met hond, dus prima. Wel altijd lichte ergernis als er weer overal haren liggen na een bezoekje, maar ach.
Nu is de hond geopereerd en mag de hond minimaal 4 dagen niet traplopen. Nu wil het zo zijn dat mijn schoonmoeder in een bovenwoning woont zonder lift. Het gaat om een grote hond, dus ze kan hem niet de trap op tillen. Nu moet die hond dus hier komen logeren, omdat wij de enige in haar netwerk zijn die in een gezinshuis wonen en de hond dus geen trap hoeft te lopen. Dit betekent dat ik, de enige die thuis is in de ochtend/middag, de hond moet uitlaten en verzorgen de komende dagen. Ik vind het echt vreselijk. Alleen al het idee aan die vieze hond (vreet graag stront), al die haren, geur en kwijl…
Net het hele huis aan kant en klaar voor de baby, ramen gezeemd, de binnendeur (met glas) die weer blinken, alles fris. Ik wil nu helemaal niet bezig zijn met een logee, laat staan een hond die verzorgd moet worden… door mij.
Wat vinden jullie hier nou van? Ik heb tegen mijn man gezegd dat de hond sowieso weg moet als de baby zich aandient, maar een idee voor een alternatief heb ik eigenlijk ook niet echt. Vinden jullie het normaal dat mijn schoonmoeder dit van ons verwacht? Of doe je dit gewoon en moet ik niet zo zeuren omdat ik nou net niet zo’n hondenmens ben?
Liefs!
oudmaarnognietkoud schreef op 09-01-2024 om 19:38:
[..]
heb je dit topic wel gelezen?
Nou nou, ik kopieer dan maar even:
Wat vinden jullie hier nou van? Ik heb tegen mijn man gezegd dat de hond sowieso weg moet als de baby zich aandient, maar een idee voor een alternatief heb ik eigenlijk ook niet echt. Vinden jullie het normaal dat mijn schoonmoeder dit van ons verwacht? Of doe je dit gewoon en moet ik niet zo zeuren omdat ik nou net niet zo’n hondenmens ben?
Ze stelt een vraag, dan geven diverse mensen antwoorden én daarmee aan wat ze zelf doen. Net zoals anderen TO bijna verbieden het te doen. En dan kan en mag TO zelf beslissen wat ze doet.
Een hond is sowieso al veel werk, laat staan een hond die net geopereerd is, die moet nog medicijnen en de wond moet verzorgd en dan moet je hem nog voorzichtig uitlaten (niet elke hond heeft genoeg aan drie keer per dag in de tuin plassen, die van ons vraagt heel wat meer) en zorgen dat hij de hechtingen er niet uitknaagt en je hebt nu wel wat anders aan je hoofd bovendien. Kom op zeg.
Je man neemt een week vrij en zorgt al die tijd voor de hond, of het hele feest gaat niet door en ze regelt maar wat anders. Wat een idioot plan.
Als je schoonmoeder toezegt dat ze iets anders regelt als je eenmaal bevalt, zou ik het eigenlijk wel doen. Omdat je zelf al aangeeft dat ze eigenlijk geen andere opties heeft binnen haar netwerk, het om een relatief korte periode gaat en vooral omdat het fijn is als je als familie op elkaar kunt terugvallen als het echt nodig is. De timing is wel echt heel rot.
Haar en kwijl is vervelend, maar geen probleem voor je baby. Die zal voorlopig niet op de grond gaan liggen. Ik snap dat dit anders voelt, maar misschien helpt het om dit wel te bedenken.
Wel kun je van je man vragen (eisen) dat hij alles heel goed schoongemaakt als de hond weer weg is. En misschien zijn er afspraken te maken met man en schoonmoeder over uitlaten? Dat jij standaard thuis bent betekent niet dat alle zorg dan ook maar bij jou moet liggen.
Hoe vaak moet die hond uit als hij gewond is? Kan je man niet een paar keer per dag langs bij schoonmoeder om de hond uit te laten?
Paardenbloemetjes schreef op 09-01-2024 om 20:00:
Haar en kwijl is vervelend, maar geen probleem voor je baby. Die zal voorlopig niet op de grond gaan liggen. Ik snap dat dit anders voelt, maar misschien helpt het om dit wel te bedenken.
Nesteldrang
Jonagold schreef op 09-01-2024 om 19:18:
Mijn (schoon)moeder dagen in huis was voor mij al genoeg geweest om van het dak af te springen als ik níet hoogzwanger was… TO geeft aan dat de relatie tussen haar en schoonmoeder altijd al moeilijk was. Al helemaal reden om nee te zeggen dus.
Nee, hond is gewoon niet welkom nu. En schoonmoeder ook niet.
Het is mij bekend dat contact tussen TO en haar schoonmoeder matig is. Voor mij herkenbaar. Zelf hebben wij als gezin een paar jaar in buitenland gewoond. Oma wilde langs komen om de kleinkinderen te zien en te zien hoe we woonden. Maar al op dag 1 maakte ze zo’n stomme opmerking dat ik tegen man zei dat ze na die week een tijd lang weg mocht blijven. 4 mnd later wilde ze met haar man komen, dus zei mijn man, hun zoon, natuurlijk ja. Ik gaf aan dat hij die week maar vrij nam om met hen op stap te gaan. Maar als ze weer terug gekomen waren, schoof ik haar klusjes toe zoals babysitten zodat ik boodschappen kon doen of andere taakjes zodat ik even wat tijd voor mijzelf had.
In geval van Linn88 is het niet duidelijk wie haar zoontje opvangt als zij met spoed naar ziekenhuis moet. Als oma dan toch al over de vloer komt, is dat probleem meteen opgelost. Het is wel aan Linn88 dat ze duidelijk is naar haar man wat ze van hem verwacht omdat de stress van een hoogzwangere vrouw er wel eentje is om rekening mee te houden.
Tijgeroog schreef op 09-01-2024 om 20:09:
[..]
Nesteldrang
Dit. Ik wil (nu zoon 7 mnd is) nog steeds de hond van mijn ouders liefst niet over de vloer.
No way. Ze zoekt maar een andere oplossing voor háár probleem.
Een oppas gezin via facebook ofzo. Of een vakantiehuisje/stacaravan ergens. Een sterke man die dat beestje de trap op tilt als het uit moet. Een hondentoilet op de bovenetage. Wat dan ook.
Maar echt niet dat dat mijn probleem werd.
https://m.dogsincluded.nl/?dtm=1
https://www.bijzonderplekje.nl/vakantie-met-hond/
https://www.woefwelkom.nl/
Laat haar lekker een huisje boeken en met de hond gaan zitten.
Ik heb zelf altijd honden gehad, maar toen ik zelf zo hoog zwanger was vond ik mijn eigen hond al lastig om uit te laten. Laat staan een hond die niet van jezelf is.
Dikke nee dus!
Flanagan schreef op 09-01-2024 om 20:34:
[..]
Het is mij bekend dat contact tussen TO en haar schoonmoeder matig is. Voor mij herkenbaar. Zelf hebben wij als gezin een paar jaar in buitenland gewoond. Oma wilde langs komen om de kleinkinderen te zien en te zien hoe we woonden. Maar al op dag 1 maakte ze zo’n stomme opmerking dat ik tegen man zei dat ze na die week een tijd lang weg mocht blijven. 4 mnd later wilde ze met haar man komen, dus zei mijn man, hun zoon, natuurlijk ja. Ik gaf aan dat hij die week maar vrij nam om met hen op stap te gaan. Maar als ze weer terug gekomen waren, schoof ik haar klusjes toe zoals babysitten zodat ik boodschappen kon doen of andere taakjes zodat ik even wat tijd voor mijzelf had.
In geval van Linn88 is het niet duidelijk wie haar zoontje opvangt als zij met spoed naar ziekenhuis moet. Als oma dan toch al over de vloer komt, is dat probleem meteen opgelost. Het is wel aan Linn88 dat ze duidelijk is naar haar man wat ze van hem verwacht omdat de stress van een hoogzwangere vrouw er wel eentje is om rekening mee te houden.
Dat het misschien mogelijk is dat de bevalling zich aandient en dat het dan iets (!) makkelijker is om de oudste bij deze (!) oma te krijgen zou voor mij echt een veel te klein potentieel pluspuntje zijn van deze escapade. Dus nog steeds: nee.
Ik ben zelf een enorme hondenliefhebber, maar als ik zou bevallen zou ik ook niet staan te wachten op een hond van een ander. Ik zou het idd niet doen. En anders moet mijn man maar vrijnemen en alle zorg op zich nemen. Daarnaast kan een hond met pijn anders reageren. Ik zou ook niet zo blij zijn om een vreemde hond met pijn bij een klein kind te laten
Nee joh, dat ze het nog voorstelt! Het lijkt me veel belangrijker dat jij nu zoveel mogelijk rust kunt pakken tot de bevalling begint, geen gedoe met de hond van een ander.
Het is ook niet zo dat jij ja moet zeggen omdat er geen alternatie is he. Het is haar hond, haar verantwoordelijkheid, kom nou!
Schoonmoeder erbij in huis nemen vind ik een zo mogelijk nog onzaliger plan! Vreselijk om iemand als logee in je huis te hebben waarmee de relatie moeizaam is, en zeker in deze periode.
Goeie tip om de verloskundige idd de boeman te laten zijn als je het gesprek zelf lastig vindt (en je man ook). Die maakt daar zo korte metten mee hoor!
Ab-so-luut niet!!
En waarom moet jij met een alternatief komen? Laat schoonmoeder het lekker uitzoeken met haar zoon. Maar die hond zou ik nog niet een seconde binnen willen hebben. Is je vriend wel goed wijs?
Die hond is geopereerd, heeft wellicht pijn, begrijpt daar niets van en zou dan ook nog een andere verzorger hebben in een omgeving die niet de zijne is.
Dat kun je TO én die hond niet aandoen.
Zijn baasje moet maar gewoon een vakantiehuisje boeken.
Ja ik heb alleen de openingspost gelezen maar ik begrijp niet dat je man en schoonmoeder niet begrijpen dat dit veel te zwaar voor jou is.
