Kat heeft baby gebeten
Hoi allemaal,
Wij hebben twee Maine Coon katers van 6 jaar oud. Ik had ze eerst zelf voordat mijn vriend/man bij mij kwam wonen en één van de twee katers (Spencer, van 11kg) had daar in het begin heel veel moeite mee. Hij krapte en beet mijn man en was heel erg jaloers. Inmiddels zijn het de beste vrienden en verruilt hij mijn schoot het liefste voor die van mijn man.
Met de komst van ons zoontje hadden de katten het in het begin heel erg moeilijk. Want minder aandacht voor hen. Maar de kleinste van de twee (Flynn) is echt super lief. Hij komt ons zoontje troosten als hij huilt en gaat vaak naast hem liggen. Ook mag ons zoontje hem “aaien” en als hij het beu is loopt hij gewoon weg. Spencer daarentegen is een ander verhaal. Die moet van kinderen sowieso niet veel hebben en verstopt zich altijd tot ze weg zijn. Als ik of anderen hem op zo’n moment zouden willen aaien bijt hij. Ik vraag alle visite dus om hem met rust te laten.
Ik zat gisteren op de bank en ons zoontje lag bij mij op schoot. Spencer wilde ook op schoot en kwam zelf tegen ons zoontje zijn benen aanliggen. Ons zoontje trappelde af en toe met zijn voeten maar Spencer deed niets. Tot 15 minuten laten mijn zoontje (ik denk te hard of op de verkeerde plek) trapte toen beet Spencer hem ineens in de voet. Hard genoeg dat er bloed was. Ik schrok me een ongeluk! Vorige week liep Spencer langs en wilde mijn zoontje Spencer vastpakken in zijn haren, ik kon hem gelukkig nog net tegenhouden maar ook toen hapte Spencer naar hem.
kunnen jullie mij aub helpen met wat ik nu moet doen? Ik hou heel veel van Spencer, maar ik hou nog meer van mijn zoontje en ik wil dat ze beide veilig zijn. Als mijn zoontje straks kan kruipen en de kat loopt langs weet ik niet of ik altijd snel genoeg ben om te voorkomen dat hij Spencer aanraakt….en die gedachte beangstigt mij.
Voor mij zou het heel simpel zijn: de kat kan niet blijven. Hij eruit of je kind eruit en dat laatste wil je denk ik niet. Snap dat het heel erg vervelend is en dat je veel om de kat geeft, maar als straks je kind serieus gewond raakt sla je jezelf voor je hoofd dat je deze situatie hebt laten bestaan.
ik zou een nieuw plekje voor de kat zoeken. Anders kan je nooit rustig even naar het toilet oid als kindje in de wipstoel of in de box is
is de kattenbeet weer netjes genezen? Nog contact gehad met de huisarts?
ik las de titel als baby gegeten en wachtte dus tijdens het lezen op het moment dat bleek dat de kat dan zijn kitten had opgegeten... maar daarna las ik het goed. Maar dit is voor mij een no brainer. Kind gaat voor.
Heb je de huisarts gebeld? Zo'n kattebeet kan heel gevaarlijk zijn.
Oh en iemand zal vast heel blij zijn met zo'n raskat. Iemand alleen voordat er nog meer gewonden vallen.
Wel gek ik lees dat het zulke kindervrienden zijn?
die kat kan niet blijven, want je kunt je baby niet leren om de kat niet aan te raken. En je weet nu dat het fout kan gaan.
Ik zou de huisarts bellen. Ik weet niet hoe oud je zoontje is en of hij zijn inentingen al gehad heeft, maar dat zou ik dus met de huisarts bespreken. Misschien is een extra of vervroegde tetanus prik nodig. En ik denk dat hij preventief antibiotica voorgeschreven krijgt als de beet door de huid is gegaan.
Voor de kat zou ik een ander goed tehuis zoeken.
Ik denk dat Spencer en je zoontje allebei gelukkiger worden als Spencer een rustig thuis zonder onvoorspelbare kinderen heeft. Hoe verdrietig het ook is...
Dit kun je nooit meer vertrouwen. De kat zal weg moeten. De veiligheid van je kind gaat voor. En inderdaad naar de huisarts met die beet.
Bedankt voor jullie reacties. Ik wist het antwoord zelf eigenlijk ook al wel, maar wilde het liever niet toegeven…Spencer moet verhuizen. Dit breekt echt mijn hart maar mijn zoontje moet veilig zijn.
Huisarts had ik gelijk gebeld. Geen reden tot zorgen gelukkig.
Feniks89 schreef op 03-03-2023 om 13:25:
Bedankt voor jullie reacties. Ik wist het antwoord zelf eigenlijk ook al wel, maar wilde het liever niet toegeven…Spencer moet verhuizen. Dit breekt echt mijn hart maar mijn zoontje moet veilig zijn.
Huisarts had ik gelijk gebeld. Geen reden tot zorgen gelukkig.
Heel verdrietig maar de juiste beslissing 
Feniks89 schreef op 03-03-2023 om 13:25:
Bedankt voor jullie reacties. Ik wist het antwoord zelf eigenlijk ook al wel, maar wilde het liever niet toegeven…Spencer moet verhuizen. Dit breekt echt mijn hart maar mijn zoontje moet veilig zijn.
Huisarts had ik gelijk gebeld. Geen reden tot zorgen gelukkig.
Verdrietig maar misschien kan hij bij vrienden of familie dat je hem alsnog af en toe kan opzoeken
Ik heb ooit in eenzelfde situatie gezeten. Katten waren altijd met mij alleen geweest, later met mijn partner erbij. Toen onze zoon werd geboren, reageerden ze daar extreem gestresst op. En dat is niet over gegaan. We hebben het 1,5 jaar geprobeerd en toen besloten dat het niet meer ging. Hadden we achteraf echt veeeeeel eerder moeten doen. Katten kregen een rustig huisje zonder kleine kinderen en waren overduidelijk vele malen gelukkiger daar.
De kinderen zijn nu 6 en 9 jaar en we hebben een half jaar geleden twee kittens gekocht. Dit gaat super. De katten groeien op met de kinderen, ze zijn niet anders gewend. Het zijn hele makkelijke beestjes, ze kunnen veel van de kinderen verdragen, laten zich graag door hen knuffelen en hebben nog nooit uitgehaald.
Ik snap dat het nu echt heel rot voeltvoor je. Maar een ander huisje zoeken is m.i. de enige optie. Sterkte.
Nou, ik zou zo'n feliway doen op de plek waar kat en kind samen komen en dan zonder dat zij fysiek contact hebben, de geuren uitwisselen. Dat zou ik eerst eens proberen. En dan af en toe even veel aandacht geven.
Ben je wel bij de huisarts geweest? Kattenbeetje is niet perse onschuldig (bacteriën).
Wij hebben een poes en een kater. Poes ging tijdens zwangerschap steeds op mijn buik liggen en is lief met de kinderen. Kater vond het niet fijn zo’n baby die onverwacht hard kon huilen en later toen ze nog wat gingen bewegen werd hij duidelijk zenuwachtig en ging vaker op pad. Tot hij bijna niet meer thuis kwam en ik er achter kwam dat hij liever bij iemand anders in huis was. Die persoon vond dat prima en gaf inmiddels ook eten. Nog even hebben we geprobeerd hem weer bij ons te krijgen tot we inzagen dat de kat er echt last van had en daar zich beter voelde. Nu komt hij nog wel eens op bezoek, maar zodra er kinderen in de buurt komen is hij weg.
Met andere woorden, als je kat zelf kon kiezen, koos hij waarschijnlijk ook voor een huis waar het rustiger is. Je doet er voor iedereen beter aan een fijne plek te zoeken.
