Dochter Vriendin Sluit Mijn Zoontje Buiten
Hoi allen,
Ik zit met de volgende situatie. Een hele goede vriendin van mij heeft twee kinderen: een meisje en een jongen. De jongen is even oud als mijn zoontje (2,5) en het meisje een paar jaar ouder.
Wanneer haar kinderen bij mij over de vloer komen om te spelen wordt mijn zoontje vaak buiten gesloten, met name door haar dochter. Dochter zegt dingen in de trant van: “Kijk uit, hij mag hier niet komen.” “Hij mag niet mee doen.” “Hij mag dit niet hebben.” Zus en broer vormen dan samen een front. Niet één keer, maar eigenlijk continu in het spel.
Ik vind dit echt heel pijnlijk om te zien en te horen. Het gaat natuurlijk over mijn kind, dus dat voel je wel in je buik. Het liefst zou ik er wat in z’n algemeenheid over willen zeggen, of misschien wel gerichter richting het oudste meisje. Ik heb het gevoel alsof ze altijd in controle wil zijn van het spel en bang is haar broertje te verliezen aan mijn zoontje bij wijze van. Als haar zoontje er alleen is dan gaat het wel beter. De eerste paar minuten wijst hij wel alles af, dus hij zegt overal “nee” op als mijn zoontje iets vraagt. Later ontdooid dat gelukkig wel.
Het punt is dat mijn vriendin dit dus niet hoort en/of er niks mee doet. Ze zegt niks van dit soort opmerkingen van haar dochter of geeft hooguit een vluchtige uitspraak maar doet daar verder niks mee. Toen zij vorige week bij ons was met haar kinderen heb ik wel een strenge blik naar haar dochter geworpen (in de trant van “ik zie je wat jij doet en ik hou je in de gaten”) toen zij weer met zulke uitspraken begon, maar dat is eigenlijk niet fijn. Ze hielt toen trouwens wel op.
Wat moet ik hiermee? Gewoon in algemeenheid uitspraken doen? Dochter er op aanspreken? Bespreekbaar maken met mijn vriendin? Of gewoon zorgen dat haar dochter er niet bij is 😉
Ik had laatst een andere vriendin over de vloer met een dochter en daarmee speelde mijn zoontje de hele tijd prima. Ze accepteerden elkaar en elkaars spel. Wat een verademing was dat…
Waarom neem je je kind dan mee als je weet dat zusje jaloers is?
Ik herken het overigens wel van m’n nichtjes van 4 en 1,5. Maar daar sluit grote zus haar kleine zusje buiten.
Ik riep altijd samen spelen samen delen
En als dat niet helpt meisje aanspreken met naam .
Ik zou naar de kinderen samen benoemen dat er samen gespeeld moet worden en dat iedereen mee mag doen. Zeker als het bij jou thuis is.
Hoe oud is dat meisje? Maakt nogal verschil of ze 4 of 10 is.
Dit zou voor mij een gevalletje 'mijn huis mijn regels' zijn. Er wordt samen gespeeld en iedereen mag mee doen.
Overigens zou ik hier wel iets van zeggen tegen vriendin of er voor zorgen dat jullie afspreken als er geen kinderen bij zijn.
Ik zou beginnen met "samen spelen/lief zijn voor elkaar oid" tegen de kinderen zeggen.
Dan merk je vanzelf of je vriendin erop reageert en of het nodig is het verder met haar te bespreken.
Misschien bespreken met vriendin en voorstellen dat dochter op dat moment een vriendinnetje uitnodigt zodat de meiden van dezelfde leeftijd en de jongens van dezelfde leeftijd met elkaar kunnen spelen?
Het is niet zo gek dat een kind van een jaar of vijf de baas gaat spelen over twee peuters van 2,5 jaar natuurlijk. Het zou eerder vreemd zijn als dat allemaal heel harmonisch ging
Dat jouw vriendin niet naar haar kinderen omkijkt als ze bij jou is, is misschien wel mede de oorzaak van het gedrag van haar dochter. Kinderen doen na wat ze zien, en als moeder hen buitensluit, dan sluit dochter vervolgens ook buiten. Je kunt het het meisje niet kwalijk nemen, die weet niet beter. Een kind van die leeftijd heeft geen ingebouwd moreel geweten, die speelt na wat ze in het dagelijks leven ervaart en experimenteert met van alles. Je vriendin zou haar bij moeten sturen en haar voor moeten leven ipv haar straal te negeren.
Misschien weet het meisje ook niet zo goed wat ze met een vreemd jongetje moet, har eigen broertje is vertrouwd natuurlijk. Ze is ook nog minstens 10 jaar te jong om de taak te krijgen op de kleintjes te passen zodat jullie zorgeloos kunnen theedrinken. Overigens kun jij daar ook een rol inspelen door de kinderen positieve aandacht te geven, te laten weten dat je ze echt ziet, en wat richting te geven wat ze kunnen doen in jouw huis dat voor alle drie leuk is. Er zit ook nogal een leeftijdsverschil in.
Zowel jij als je vriendin laten dit maar gebeuren. Als jouw vriendin niet ingrijpt zou jij dat idd moeten doen. Dat heet: 'opvoeden'.
Altijd lastig om de kinderen van anderen te corrigeren. Het wordt al snel als een aanval gezien. Bovendien is spelen met twee makkelijker dan spelen met drie kindjes. Ik zie dat ook wanneer de leeftijden niet verschillen vaak gebeuren dat er dan toch een kindje wat bij hangt of echt wordt buiten gesloten.
Ik zou de volgende keer proberen speelgoed klaar te zetten dat leuk is voor een meisje van haar leeftijd en niet leuk is voor een 2,5 jarige. Dan zal ze mogelijk veel minder zin hebben om met haar broertje te spelen en daarbij je zoontje buiten te sluiten. Dan kan je zoontje spelen met haar broertje.
Werkt dat niet dan zou ik het houden bij een vriendelijke opmerking dat het zoveel leuker is als iedereen mee mag spelen.
Beetje een leeftijds dingetje denk ik. Mijn dochter van vijf is er ook heel erg goed in. Zeker met haar beste vriendje erbij, dan kunnen ze echt een blok vormen. Maar andere vriendinnetjes die komen spelen zie ik het ook doen. Gewoon direct corrigeren. "Hier in huis mag iedereen mee doen. Kan je dat niet? Dan ga je zelf maar lekker iets alleen doen." Dat zeg ik tegen m'n eigen kind maar ook gewoon tegen de kinderen die bij ons spelen en dat gedrag vertonen. Is daarna ook altijd direct over en dan wordt er weer gezellig gespeeld.
RaSa schreef op 12-06-2023 om 14:14:
Beetje een leeftijds dingetje denk ik. Mijn dochter van vijf is er ook heel erg goed in. Zeker met haar beste vriendje erbij, dan kunnen ze echt een blok vormen. Maar andere vriendinnetjes die komen spelen zie ik het ook doen. Gewoon direct corrigeren. "Hier in huis mag iedereen mee doen. Kan je dat niet? Dan ga je zelf maar lekker iets alleen doen." Dat zeg ik tegen m'n eigen kind maar ook gewoon tegen de kinderen die bij ons spelen en dat gedrag vertonen. Is daarna ook altijd direct over en dan wordt er weer gezellig gespeeld.
Dit, ik denk dat je het nu groter maakt dan het is. Spreek ze gewoon aan en wellicht is het daarmee al opgelost.
Wat doet of zegt je zoontje ervan?
Ik probeer kinderen ook juist veel zelf te laten oplossen ik geloof namelijk dat constant ingrijpen ook niet helpend is. Uiteraard gaat het daarbij wel om balans, als een kind iets doet wat echt niet kan of echt gemeen is spreek ik ze altijd aan. Of het nu één van mijn eigen kinderen is of iemand die op bezoek is.
Als een kind niet wordt aangesproken op dit gedrag, gaat het er waarschijnlijk mee door want het leert dan dat het zo dingen naar eigen hand kan zetten.
In jouw huis gelden jouw regels; iedereen mag meedoen en met bepaalde dingen spelen. Als jouw zoontje iets niet mag, dan is dat aan jou om te bepalen, niet aan een kleuter.
Ik zou je vriendin hier wel op aanspreken en ook het meisje zelf. Er is een kind in jouw huis die gedrag vertoont waar jij je aan stoort en waar jouw kind last van heeft. Kan best normaal kindergedrag zijn, maar daarin hoeft ze dan niet bevestigd te worden.
“Hij mag daar wel komen.”
“Hij mag dat wel hebben.”
“Hij mag wel meedoen.”
Zou voldoende moeten zijn. Als je vriendin en haar kinderen dit niet oppakken, heb je denk ik niet de juist speelmaatjes getroffen.
MRI schreef op 12-06-2023 om 13:03:
Misschien bespreken met vriendin en voorstellen dat dochter op dat moment een vriendinnetje uitnodigt zodat de meiden van dezelfde leeftijd en de jongens van dezelfde leeftijd met elkaar kunnen spelen?
Het is niet zo gek dat een kind van een jaar of vijf de baas gaat spelen over twee peuters van 2,5 jaar natuurlijk. Het zou eerder vreemd zijn als dat allemaal heel harmonisch ging
Ja, dat. Het meisje is dus 4-5 jaar oud? Dan hebben ze echt nog veel begeleiding nodig in het samen spelen, zeker met jongere kinderen. Dat is namelijk heel moeilijk. Goed idee om in het begin even mee te spelen om het in goede banen te leiden, en de kinderen zo ieder op hun niveau bij het spel te betrekken.
Echt bewust buitensluiten is op die leeftijd nog niet van toepassing, dus probeer het ook niet te zwaar te maken. Ik snap dat je het je aantrekt, maar probeer er zo luchtig mogelijk mee om te gaan. Een grapje, beetje afleiden, allemaal samen op schoot een boekje lezen of bekijken. Daarnaast een simpele "Samen spelen, samen delen." "Iedereen mag meedoen." En vaak herhalen tot het inslijt. Ik zou er niet een heel serieus gesprek aan gaan wijden.
Bedankt voor de reacties. Het meisje is bijna 6. Ik denk dat je soms ook te veel ziet van de opvoeding van vrienden waardoor je het inderdaad groter maakt dan het is.
