Kind zegt mama tegen iedereen
Mijn vriend maakt zich sterk zorgen dat onze zoon misschien een taalachterstand of iets anders heeft. Hij begrijpt ons als we iets zeggen of vragen, maar kan zelf nog maar weinig woorden, dit terwijl hij al 22 maand is. Hij zegt tegen iedereen mama. Kan geen papa zeggen, zegt al heel lang weg/aweg en dit blijft hij ook zeggen, soms zegt hij eens ben weg. Maar zowel mijn vriend als oma en opa en zelfs vreemden worden door mijn zoontje met mama aangesproken. Spreekt ook nog niet in zinnen van twee woorden, enkel ben weg, meer niet. Hij kan wel ja en nee zeggen en antwoorden als we iets vragen. Ik maakte mij geen zorgen tot ik gisteren het verhaal van een ander kind las dat bepaalde letters niet kon uitspreken door een afwijking in de mond en hiervoor op 4-jarige leeftijd een operatie moest ondergaan.
Hij kan wel die en da zeggen en hey en kan dingen aanwijzen. Hij is 6 weken te vroeg geboren, dus misschien heeft dit er ook iets mee te maken? De andere dingen zoals lopen (crossen noem ik wat hij doet) of motoriek is hij prima mee voor zijn leeftijd. Dus nu weet ik het even niet meer. Zijn er ouders die zich herkennen in dit verhaal? Hij heeft toen hij klein was wel af en toe eens papa gezegd maar is dat nu precies verleerd.
Groetjes Fien
Mama van Finn
AnnaPollewop schreef op 07-08-2023 om 15:53:
Onze dochter noemde op die leeftijd ons allebei “da”. Later trekt dat wel bij. Heb je echt de indruk dat je kind problemen met zich verstaanbaar maken heeft?
Hij kan uiteindelijk wel duidelijk maken dat hij iets wil, hij zegt dan da en wijst. Er komt verder gewoon weinig uit van woordjes , maandag afspraak voor opvolging, dus dan zullen we het wel eens vragen.
Mijn dochter is even oud en die noemt alle vrouwen mama en alle mannen opa (ze heeft geen papa). Ik denk dat ze de woorden vrouw en man nog niet kent en het dus daarbij houdt. Ik kan wel merken dat ze weet dat ik háár mama ben.
Verder; ieder kind ontwikkelt zich op zijn eigen tempo. Als hij nog maar weinig woordjes kent/gebruikt dan kan hij ook niet echt 2 woord zinnen maken. Als hij je wel begrijpt en op zijn manier communiceert denk ik dat het wel goed komt.
2-woordzinnen hoeven pas met 24 maanden. Met 18 maanden ‘moet’ een kind vijf woorden zeggen naast papa en mama. Mijn jongste zei met 22 maanden twee woorden in totaal (mama en da). Haar hebben we wel laten onderzoeken door een hele straat aan deskundigen (de ‘diagnosestraat’), kinderarts, logopedist, fysiotherapeut. Conclusie was inderdaad een spraakachterstand van drie maanden, maar geen aanwijsbare oorzaak. In de maanden daarna ging ze steeds meer woordjes zeggen en ook op een bepaald moment 2-woordzinnen.
De logopediste vertelde dat bij de helft van de kinderen die met 24 maanden nog niet praten ‘iets aan de hand’ was, bij de rest komt het vanzelf goed.
Zes weken te vroeg dan wordt zijn leeftijd meestal ook die 6 weken gecorrigeerd als je kijkt naar de ontwikkeling.
Maar verder zou ik mij niet veel zorgen maken nog.
Mijn oudste dochter zei met twee vijf woordjes: mama, papa, Sanne (broers naam makkelijker), die en ja/nee (zes dus). Maar eigenlijk kon ze er veel meer zeggen maar dat deed ze pas als het echt nodig was en als ze zeker wist het te kunnen.
Al 22 maanden is trouwens wel grappig, mijn zoon is nu 22 jaar en hij praat volop, maar met 22 maanden deed hij dat echt nog niet, hij zei hooguit 1 woord en de rest wees hij aan. Ik heb jaren voor hem getolkt, maar hij heeft ook logopedie gehad. Nou kon hij als kleine baby ook niet goed drinken, dus er zat iets mis in zijn mond, en die logopedie heeft hem wel opgeleverd dat hij alle klanken heeeel netjes aanvliegt, ook als hij lelijke woorden zegt 
.
Ik vind het op deze leeftijd zeker niet zorgelijk, maar je zou wel in de gaten kunnen houden of er meer dingen bij komen zoals verminderd gehoor (dan is een kind vaak wat meer ingekeerd), moeite met eten en drinken bv.
Onze oudste twee liepen met 13 maanden maar praten kwam best laat, de jongste twee spraken al veel jonger maar liepen pas weer later goed. Trekt uiteindelijk allemaal bij. En dan is uiteindelijk de een toch meer een prater dan de ander.
Als je je zorgen maakt, ga dan naar de logopediste. Mijn mening is dat men in Nederland met protocollen lang op hulp kunnen laten wachten. Zo liep de zoon van een buurvrouw met 19 maanden nog lang niet en zij moest nog maanden wachten voor ze daarin de juiste hulp kreeg. Want ja, protocollen zijn heilig. Naar mijn mening slaan we daarin door. Het was wel duidelijk dat kind toen al hulp nodig had én alle hulp goed kon gebruiken, hoe eerder hoe beter. Niet alleen voor kind maar ook voor moeder. Het is toch vreselijk als je het gevoel hebt dat er iets niet klopt en dat je gesust wordt ipv dat er goed gekeken en geholpen wordt.
Zes weken te vroeg is natuurlijk een hele schok maar dat wordt niet meer gezien als premature geboorte. In principe zijn alle organen rijp en zijn de laatste 6 weken voornamelijk voor gewichtstoename. Dat wil niet zeggen dat er niets is en ook niet dat er wel wat is maar dat het niet gerelateerd is aan vroeggeboorte.
Ga gewoon naar de logopediste (maak alvast een opname met je telefoon van wat je kind wel zegt want op commando iets zeggen doen ze nog niet). Mocht het allemaal precies goed zijn, kan je haar sowieso om informatie vragen, een site, een boek .. over spraak bij kinderen.
als jouw onderbuik gevoel zegt dat er iets niet klopt, ga dan langs de huisarts. Onze 1e en 3e dochter zeiden al korte zinnen. Nog niet helemaal kloppend, maar wel duidelijk meerdere woorden achter elkaar.
onze 2e zei ook niet veel,dachten eerst dat komt vanzelf. Maar met 2,5 jaar toch een onderbuik gevoel over, naar de huisarts gegaan. heel lang verhaal, kort. Er was dus echt wel wat aan de hand, ze was 'doof' vocht achter de oren en later lichte TOS geconstateerd.
Ieder kind heeft zijn eigen ontwikkeling, maar taal is echt heel belangrijk de eerste 7 jaar weten wij. Een keer extra naar de huisarts kan nooit kwaad. 
Ik ben 2 jaar ouder dan mijn broertje,
en was net op tijd de box uit.
Zodat er plaats voor hem was.
Ja ik was een traag kind, maar het is allemaal goed gekomen.
Wel met logopedie.
Ik zou me geen erge zorgen maken. Sommige kindjes beginnen wat eerder met praten en sommige wat later. Dat is volkomen normaal. Je kan altijd nog contact opnemen met consultatiebureau als het je echt heel dwars zit, maar ik zou me nu nog niet te druk maken op dit moment.
