Zorgen over spraakontwikkeling dochter
Mijn dochter van 17 maand is een heel vrolijk meisje. Ze maakt makkelijk contact en haar motorische ontwikkeling is heel gemiddeld. Het is een rustig meisje en ze brabbelt minimaal. Ze zegt mama en papa en wijst voorwerpen aan met die en dat. Ze wijst veel en begrijpt ook veel maar het praten is echt minimaal. Ze heeft een oudere zus van ruim 3 die heel vroeg was met praten en vergelijken is sowieso natuurlijk iets wat je niet moet doen maar wel vind ik het fijn om ervaringen van oudere ouders te lezen omdat haar spraak ontwikkeling mij wat onzeker maakt. Ze lijkt niet veel interesse te hebben voor het oefenen wanneer ik dit bijvoorbeeld probeer met een boekje.Ze is voornamelijk bezig met klimmen en klauteren.
Dank voor het delen alvast!
troelahoep schreef op 23-06-2023 om 09:47:
[..]
Nou, ik denk niet dat je bij een logopedist terecht kunt met je zorgen als je kind van krap 1,5 jaar nog maar 3 woordjes zegt hoor. Er zijn zoveel kinderen die op die leeftijd maar weinig zeggen dat dit nog binnen een normale valt. En binnen één gezin zijn er vaak best grote verschillen, dus je kunt niet uitgaan van genen.
Nee volgens mij is op die leeftijd de eerste stap om te controleren of een kind wel goed hoort. Dat kan ook een reden zijn voor achterblijvende taalontwikkeling.
troelahoep schreef op 23-06-2023 om 09:48:
[..]
Haha, ken je die uitdrukking niet?
Euh, neen. Ik heb die uitdrukking NOG NÓÓÍT gehoord. Woon nochtans niet zo ver van de Nederlandse grens. Ik zit niet meer in de fase dat er nog veel over het consultatiebureau wordt gesproken, maar mocht ik ooit iemand het woord horen gebruiken, dan ga ik zeggen: 'Weet je hoe dat in Nederland gemeenzaam wordt genoemd?' 
...
... bedankt aan iedereen die op mij reageerde.
ToetieToover schreef op 23-06-2023 om 11:33:
Mij heeft het consternatiebureau goed geholpen toen ze laat waren met praten. Ze werden goed in de gaten gehouden en gevolgd en doorverwezen door de CB arts. Ook de kinderarts keek een tijdje mee vanwege pre- en dysmaturiteit. Ze bleken later een tweelingtaaltje te hebben en er bleek later ook bij ééntje een gehoorprobleem te zijn en ze zijn dus gezien door een orthopedagoog, hebben een gehoortest gehad in een audiologisch centrum en zijn behandeld door een logopedist. Later bleek dat ze autisme hebben, wat ook nog kan hebben meegespeeld. Dus tja, het kan een gevalletje ‘afwachten’ zijn en dan komt het allemaal vanzelf goed, maar het kan ook zijn dat het allemaal goedkomt met wat meer ondersteuning.
Hoe oud is jouw tweeling? Voor zover ik weet worden er gehoortesten gedaan bij prematuurtjes voor ze naar huis gaan. Maar misschien is dat pas sinds de laatste 18 jaar, of zo? Ons werd op de nicu verteld dat je het beste proactief handelt bij prematuurtjes. Maar dat zal niet een standaard verhaal zijn bij het verlaten van de nicu. Wat dat betreft was er nog veel werk aan de winkel.
hier een kindje van jouw dochters leeftijd to (18 mnd), zoals iedereen zegt: maak je geen zorgen! In dat van wiegen (?) schema staat dat ze met 1,5 jaar maar drie woordjes moeten kunnen zeggen. Maar bij ons heeft het welbekende consternatie bureau ( 
) er dit keer helemaal niet naar gevraagd (waren er vorige maand voor de reguliere checkup). Onze dochter kan wel al wat meer woordjes dan drie, maar vooral de laatste paar weken leert ze ze rap. Met 17 maanden was het echt aanzienlijk minder. Onze dochter is ook meer een actieveling, maar wel al heel vroeg van begrip (kon al snel opdrachtjes e.d.). Elk kind is anders. Maar je kan natuurlijk altijd voor de zekerheid eens met het consultatiebureau in gesprek.
Philou schreef op 23-06-2023 om 12:17:
[..]
Hoe oud is jouw tweeling? Voor zover ik weet worden er gehoortesten gedaan bij prematuurtjes voor ze naar huis gaan. Maar misschien is dat pas sinds de laatste 18 jaar, of zo? Ons werd op de nicu verteld dat je het beste proactief handelt bij prematuurtjes. Maar dat zal niet een standaard verhaal zijn bij het verlaten van de nicu. Wat dat betreft was er nog veel werk aan de winkel.
Het gehoor is gecontroleerd maar daar kwam niks uit. Het ging om specifiek verlies van gehoor op bepaalde toonhoogte, die precies valt binnen de natuurlijke spraak. Dat halen ze er niet uit, op de NICU, later wel, toen ze met een koptelefoon haar hand opstak bij een piepjestest. Ondertussen hadden wij het wel door dat er ‘iets’ was. De tv wilde ze ook altijd heel hard.
