Weekendje met opa en oma (12 jaar)?
We zijn al een paar jaren met opa en oma (mijn ouders) en mijn zus met kinderen een weekendje weggeweest (niet elk jaar) Opa en oma trakteren.
Mijn man is wel meegeweest, maar de laatste keren niet. Heeft het niet zo op mijn familie, en ik vind het wel prima als hij niet meegaat.
Kinderen gaan wel altijd mee.
Vorig jaar deed dochter een beetje moeilijk toen we daar waren, terwijl ze het voorgaande keren superleuk vond. Mijn ouders willen nu weer gaan. Ik weet niet of mijn dochter nu gaat zeggen dat ze geen zin heeft om mee te gaan. Misschien wel, misschien niet...
Voor het geval ze zegt niet mee te willen graag van tevoren jullie advies:
Wat zouden jullie doen als dochter (van 12 dus) zegt dat ze geen zin heeft om mee te gaan? Ze is de oudste van alle kinderen en is niet zo dol op de kinderen van mijn zus, dus dat is voor haar ook geen reden om te gaan. Thuisblijven is geen probleem als man ook niet meegaat (dat verwacht ik). Maar ik vind het zelf natuurlijk veel leuker als ze mee gaat en ook voor haar broer en opa en oma (die trakteren) en rest van de familie.
Tja, twaalf
dat hangt tegen puberteit aan. Die kunnen de boel enorm verstieren als ze tegen hun zin in 'gezellig' mee moeten. Ze is de oudste (en dan moet je altijd heerlijk de wijs-ste zijn) en kan niet zo met de andere (jongere) kinderen opschieten. Nou, ik weet het niet hoor.
Misschien een gulden middenweg: tijdens het weekendje weg een gezamenlijk maaltijd waarbij ook vader en dochter meeeten? Of een andere activiteit?
Als je haar wel mee wilt nemen, praat dan eerlijk door wat de verwachtingen zijn.
Wel
Een 12jarige zou van mij gewoon mee moeten. Op die leeftijd hebben ze daarin nog geen keuze. Ik snap dat het niet altijd leuk is maar later zal ze misschien wel blij zijn dat ze dit weekend nog heeft kunnen hebben met oma en opa. Je weet nooit wanneer dat allemaal niet meer kan.
Ze zou van mij best wat spullen mee mogen nemen om zich te vermaken maar verder zou ik gewoon willen dat ze meegaat. Het is niet aardig tegenover oma en opa om niet mee te gaan tenslotte.
"slecht" voorbeeld
Ik kan me helemaal vinden in de reactie van Maylise, maar het is natuurlijk wel heel lastig omdat ze van haar vader een ander voorbeeld krijgt: als je het niet leuk vindt is het prima om thuis te blijven. "het is niet aardig tegenover opa en oma om niet mee te gaan" wordt daarmee volledig ontkracht.
Anna=eveline
Ik zou geen zin hebben om met een puberale dochter in de dwars- en chagrijnigstand te gaan.
Maar als je het van je man prima vind dat hij thuis blijft dan kun je natuurlijk aan je dochter moeilijk uitleggen dat zij wel mee moet.
Wist je trouwens dat het niet is toegestaan om 1 posting in meerdere rubrieken te plaatsen?
Geen optie
thuisblijven voor een 12 jarige zou hier geen optie zijn.
Dat is pas vanaf 14,15 jaar het geval.
Maar als papa wel thuis mag blijven,kun je dochter niet verplichten mee te gaan.
Geen probleem
Er is weinig lol aan om een dwarse puber tegen haar zin mee te nemen, zeker ook voor opa en oma. Mijn ouders kunnen daar i.i.g. slecht tegen en dan krijg ik opmerkingen over de norsheid van mijn puber. Het lijkt me dan ook geen enkel probleem om mijn kind thuis te laten bij haar vader. Mij trekt zo'n weekend met de hele familie ook niet, dus het probleem doet zich hier nooit voor 
Bedenk
iets waardoor het aantrekkelijker wordt voor haar. Niet om óm te kopen' maar meer omdat er misschien wel minder aan is voor haar omdat ze de oudste is en niet echt anderen heeft om leuk mee te spelen. Dus misschien is er iets wat zij al wel mag, anderen nog niet.Misschien komt ze alsnog. KAn me zo voorstellen dat je man het ook wel prettig vindt:een weekendje alleen thuis.
Om strijd te voorkomen zou ik wel van te voren goed bedenken wat je haar aanbiedt. Mag ze mee of moet ze mee?
Het argument dat vader thuisblijft en dat haar het 'recht' geeft ook thuis te blijven, zou hier in huis niet opgaan. Tenslotte is vader volwassen en mag hij zijn eigen beslissingen nemen. En kinderen nu eenmaal niet altijd.
Wat doet je man dat weekend?
Misschien is dit voor je man wel een heerlijk weekend waarin hij helemaal kan doen waar hij zin in heeft: even vrij van de ketenen van het gezin 
Wordt hij ook niet blij van het gezelschap van zijn dochter.
Je schreef dat zij het altijd super-leuk vond, maar vorig jaar geen zin had. Hoe is het laatste weekend geweest? Zie je je dochter ervoor aan om als ze daar is, zij gewoon zin maakt, of zit er voor haar gewoon niets in met haar neefjes en nichtjes? Juist pubers kunnen nog heerlijk ongegeneerd kind zijn onder de dekmantel van "lief spelen met de kleintjes". Maar als het met de neefjes en nichtjes in haar beleving "gedoe en gejank" is, zit er voor haar als "oudste en wijste" natuurlijk niet veel in.
Wat heb je eraan als anderen vinden dat een 12 jarige zich dient te voegen? Als jouw dochter het verdomd om zich te voegen is jouw weekend ook verknald.
Begin met haar te vragen wat er voor nodig is om ook voor haar het weekend een succes te maken en kijk waarmee ze komt.
Onzelfzuchtig
Ik vind het belangrijk kinderen (dus ook pubers) te leren dat je een ander best een plezier mag doen. Ook al heb je daar zelf minder zin in. Geen zin/ wil niet, vind ik een uiterst zwakke reden om iets te laten. Gaan naar zo'n familieweekend zou ik zien als een cadeautje dat ik opa en oma graag zou gunnen. En met die insteek wordt het vast ook nog eens gezellig.
Inderdaad
Wat Kaatje zegt bent ik het helemaal mee eens. Dat zou ook mijn insteek zijn.
Dat man iets anders gaat doen vind ik geen argument om het kind dat ook te laten doen. Tenslotte doen volwassenen wel eens vaker iets wat kinderen niet mogen. Geheel persoonlijk zou ik het overigens ook wat flauw van man vinden behalve als er nu echt enorme familie problemen spelen.
Vriendinnetje
Als je wil dat ze mee gaat waarom laat je haar dan geen vriendinnetje mee vragen zodat ze een leeftijdgenootje heeft om zich mee te vermaken. Dan is ze vast wel gezellig.
Raar argument
Ik vind het altijd zo'n raar argument dat als een van de ouders iets doet dat je dat dan een kind niet meer zou kunnen verbieden. Ik heb lijsten vol die ik wel mag en de kinderen niet.
In dit geval zou ik vooral met dochter praten over het waarom en proberen manieren te verzinnen om het voor haar ook leuk te maken.
Geen raar argument
Natuurlijk zijn er dingen die je als ouders wel mag, maar de kinderen niet. Auto rijden, wijn drinken, vuurwerk afsteken, alleen op de fiets naar de winkel, zo laat naar bed als je zelf wil, een nieuwe laptop kopen, etc. Dat is allemaal goed te verantwoorden, al is het maar met een "omdat ik volwassen ben en jij een kind".
Maar als je wil dat dochter meegaat omdat opa en oma dat leuk vinden, omdat het goed is om iets voor iemand anders over te hebben, om aardig te zijn... Waarom hoeft papa niet aardig te zijn, iets voor opa en oma te doen? Het gaat om normen en waarden die je over wilt dragen, en dat is moeilijk als je die zelf niet ook hanteert. Dan is het blijkbaar niet echt belangrijk.
Waarom
Waarom papa niet mee gaat kan 101 redenen hebben. Maar dit wil voor mij nog niet zeggen dat die ook voor dochter op gaan en dat die dan ook dezelfde rechten heeft. Daarbij moet ik dochter opvoeden en vader niet.
Soms is het nu eenmaal niet eerlijk dat ouders dingen wel mogen die jij niet mag.
Snuggle's
Dat gaat op voor zaken die je kunt beargumenteren. Maar hoe leg je dit dan uit? Papa heeft geen zin, en jij maakt maar zin?
Vorig jaar
Vorig jaar had ze het al niet echt meer naar haar zin? Nou, dat zal dan niet verbeterd zijn in een jaar tijd, denk ik zo.
Ik ben van de autoritaire aanpak: en je gaat gewoon mee omdat ik dat wil én je doet gezellig, punt uit. Jullie moeten mee omdat ik met jullie op wil scheppen en dat gaat niet als je er niet bij bent. Maar ik heb makkelijk lullen, mijn kinderen trappen daar altijd in en bovendien gaat het nevernooit over een weekend. Hooguit over een paar uur; een weekend met mijn schoonfamilie zou ik ook niet aan moeten denken.
Tirza
Verplicht mee?
en verplicht gezellig doen? Daar heb ik hele slechte herinneringen aan. Ik moest vroeger ook verplicht mee naar verjaardagen van tantes enzo en ik heb me daar doodverveeld. Toen heb ik me ook voorgenomen om het mijn kinderen niet verplicht te stellen later.
Inderdaad verplicht mee
Niet naar verjaardagen van tantes en neven en nichten ( alhoewel mijn 15 en 12 jarige daar met plezier mee naar toe gaan)
Wel veeplicht mee naar opa en oma op hun verjaardag. En de rest van het jaar af en toe verplicht mee bv kerst en pasen oid. Ik vind dat tot een jaar of 16 ik dat veplicht kan stellen.
En ook eens per jaar een weekendje weg gaan ze ook gewoon mee. Met pibers en jongvolwassenen begin 20 in onze familie hebben we dat beperkt tot 1 nacht. Met name oma vindt dit geweldig. En alle kleinkinderen (15 stuks) komen gewoon die ene nacht. De 1 vindt het vast leuker dan de ander, maar het is altijd erg gezellig. We kiezen dus bewust 1 nacht en dan in een stayokay ofzo waar je niet met zijn allen op een zaal hoeft te liggen.
Ik vind dat de kleinkinderen dit best over kunnen hebben voor hun grootouders, zo vaak zien ze ze niet!
Eigen belang
Mijn pubers snappen goed, dat zij zelf groot belang hebben bij een goede band en goede herinneringen van hun opa's en oma's. Hier zijn ze alle vier nog vitaal, maar niemand heeft het eeuwige leven.
ze hoeven van mij niet altijd mee, maar wel naar essentiele momenten en zeker wel regelmatig.
Wel gaan we soms eerder weg dan ik zou willen, juist om het voor de pubers ook nog een beetje leuknte houden.
Verplicht!
En met mijn man zou ik ook een hartig woordje wisselen.
Die moet wel een heel goede reden hebben om niet mee te willen (en dan laat ik de familieuruzies, en discussie over opgehokt worden in 1 huisje even buiten beschouwing). Het is toch maar voor een weekendje en zo erg is mijn moeder nou ook weer niet....
Vrije keuze
Als een kind 12 is dan lijkt het mij dat je dan als kind een vrije keuze mag hebben. Een keertje alleen naar oma en opa kan veel leuker zijn.
Familiebezoeken moeten nooit een verplichting zijn. Zou je het zelf fijn vinden als je (klein)kinderen verplicht bij je op bezoek moeten komen?
Het moet ook maar net klikken en hoeveel oma's en opa's en overoma's en overopa's hebben die kinderen tegenwoordig wel niet?
Niet alles in de opvoeding is vrije keuze
En bij mijn manier van opvoeding hebben de kinderen heel veel vrije keuze. Maar als 12 jarige en 15 jarige verplicht ik ze toch tot bepaalde dingen. Een ervan is je grootouders bezoeken en respecteren.
We gaan helemaal niet vaak naar ze toe. Em de kinderen hoeven echt niet altijd mee. Maar wel minstens 3 keer per jaar. Gelukkig vinden ze het ook gezellig, vooral als er neven en nichten zijn.
Trouwens Miekemike, hoezo hoeveel opas dm omas?
Kimderen hebbem er maximaal 4. En de mijne helaas nog maar 2.
Mieke
Een kind van 12 jaar heeft wat mij betreft nog helemaal geen vrije keuze in dit soort zaken. Ik beslis op die leeftijd nog gewoon wat er gaat gebeuren. Overigens zou het bij mijn bijna 12jarige ook niet opkomen dat hij een vrije keuze in dit soort zaken zou hebben omdat dit simpel weg niet het geval is hier.
Opa en oma getroosten zich veel moeite om een weekendje te organiseren en het minste wat je kan doen is even mee gaan. Gewoon om opa en oma een plezier te doen. Misschien wil je zelf liever wat anders doen maar af en toe doe je gewoon wat voor een ander. Net zoals dat ik ook wel eens wat voor de kinderen doe wat ik eigenlijk niet zo leuk vind maar waarvan ik weet dat ik hun er een groot plezier mee doe. Met 12 ben je ook oud genoeg om dat te begrijpen.
Nogmaals vrije keuze mieke
Jij schrijft dat een kind van 12 vrije keus mag hebben. Maar het moet niet!
Ik neem toch aan dat jij ook andere dingem voor je 12 jarige bepaalt. Zoals bedtijd, etenstijd, omgang met bepaalde mensen ( zo zou ik niet willen dat mij 12 jarige een relatie aan zou gaan met een 18 jarige).
Vrije keus op 12 jarige leeftijd is quats. Het bestaat niet.
Als je 12 bent moeten er nu eenmaal dingen.
Opa en oma bezoeken
vind ik wat anders dan een weekendje weg, samen met andere familie (met leeftijdgenoten/jongere kinderen met wie je het niet zo best kunt vinden).
Een paar uurtjes je beste beentje voorzetten moet iemand van 12 kunnen, tuurlijk, en dat mag je ook verlangen. Maar een heel weekend is een ander verhaal, helemaal nu haar vader ook niet meegaat omdat hij er geen zin in heeft. Dan wordt het lastig allemaal.
Dus praat er eerst als ouders samen eens over. Wat geef je je kinderen mee qua sociale verplichtingen/verwachtingspatronen, welk voorbeeld geef je.
Vader
vader heeft geen bloedband met die opa en oma, maar geeft zijn dochter wel het voorbeeld dat je er niet heen hoeft als je geen zin hebt. Daar zit de crux.
