Hoe ingrijpen pesten middelbare
Ons kind zit in de eerste middelbare. Waar het meteen heel fijn was en er een leuke vriendinnengroep ontstond, is de sfeer sinds enkele weken helemaal omgeslagen.
1 meisje uit de groep heeft het voorzien op onze dochter en zorgde ervoor dat de rest zich achter haar schaarde. Het contact met deze groep ligt volledig stil hierdoor.
Ook staan er inmiddels wat jongens in de klas op die soms “per ongeluk” tegen haar aan botsen of bv roepen dat ze lelijk is.
Ik zie dat dochter steeds ongelukkiger wordt, maar ze is bang om dit op school te bespreken met de mentor. Ik begrijp dat, want “snitchen” en pesters laten aanspreken zal het vast alleen maar erger maken.
Heeft iemand goede adviezen voor mij? Hoe kan ik onze dochter helpen?
Ik wil nog even reageren op victim blaming. Dat is niet 'verzonnen door gekkies', maar een veelvoorkomende menselijke respons gebaseerd op afweermechanismen, behoeften aan simplificaties, valse balans creëren, controlebehoeften, reflexmatig empathisch tekortschieten en door gebrekkige perspectiefwisseling oplossingen aandragen die niet passend zijn.
Ten eerste staan mijn opmerkingen tussen aanhalingstekens, waarmee ik aangeef dat die 'persoonlijke ontwikkeling' of dat 'terugvechten' geen verwijt is, maar juist een erkenning van de extra last voor het slachtoffer die de daders niet hebben.
Ten tweede lees ik een paar felle reacties die meer op de persoon gaan. En dat begrijp ik. Maar ik mag hopen dat er enige distantie zit tussen mijn reactie op een forum richting een moeder dan dat ik direct de schuld geef aan haar dochter midden in haar gezicht. Kill the messenger of een hork 'terechtwijzen' brengt het inhoudelijke gesprek ook niet verder. Daar is dit onderwerp te complex voor.
Ten derde kiezen sommigen voor het eenzijdig belichten van mijn reacties en pikken er de woorden uit die triggeren in plaats van de ondersteunende woorden mee te wegen. Ik wil nogmaals benadrukken dat ondersteuning bij kwetsures heel belangrijk is. Daarmee doe je niet het gewenste medeleven tekort.
Ten vierde kun je natuurlijk ieder appèl op weerbaarheid, assertiviteit of empowerment wel direct lek schieten maar dat doet geen recht aan de gevolgen van de (ongevraagde) interacties die plaatsvinden tussen pester en gepeste. Als die interacties bespreekbaar zijn kan er ook meegedacht worden over een eventuele alternatieve respons die kan bijdragen aan het welbevinden. Dit kan gewoon bestaan naast troost en is daarmee nog geen ontkenning maar eerder erkenning van veerkracht.
Ten vijfde zie ik een parallel met discriminatie. Dan is praten over empowerment weer wel legitiem omdat de benadeelde partij een verandering wil bewerkstelligen die de benadelers totaal niet voelen. Je kunt zeggen dat de focus moet liggen op de veroorzakers, maar de kar der vooruitgang kun je zowel aanduwen aan de achterkant danwel trekken aan de voorkant.
Ten zesde de pesters. De reden dat dit meer onderaan staat en niet bovenaan is dat de pesters geen notie hebben van de impact. Er is een empathische mismatch. Zij zijn in een paar tellen hun agressie kwijt en de gepeste heeft uren hersteltijd nodig.Juist die scheve situatie maakt het extra oneerlijk. Natuurlijk mag iedereen zichzelf zijn. Helaas is 'gewoon jezelf zijn, maar in jouw geval dringend een ander' een moeilijk uit te roeien fenomeen. Je kunt invloed uitoefenen op veel externe situaties maar sommige situaties liggen toch echt buiten je bereik. Eigenrichting zou ik niet voor pleiten.
En voordat er reacties komen met 'maar een dergelijke reactie is nu net het probleem, weet je wel hoe erg die extra schaamte, schuldgevoelens of verdriet kan aanvoelen, u is Hannibal'. Probeer dan liever te formuleren hoe je pesten en de bijbehorende victim blaming wilt verminderen. Zonder inzicht, geen uitzicht. Ook voor de pesters.
Tot slot wil ik zeggen dat ik ervaring heb als als pester en als gepeste. Mischien dat ik te direct en cynisch uit de hoek kwam TO. Mijn excuses daarvoor. Heel veel sterkte toegewenst voor uw dochter. Dat deze periode maar snel voorbij mag gaan, want een langdurige blootstelling aan pesten kan zwaar zijn.
Knip
Euphoria schreef op 15-03-2024 om 15:00:
[Quote verwijderd]
Zo flauw, een mens mag zich best nader verklaren nadat ze een ban heeft gekregen en door de meeste verkeerd of anders begrepen is. Het is soms echt woorden wegen wat net wel of niet kan en hoe dat over kan komen.
Euphoria schreef op 15-03-2024 om 15:00:
[Quote verwijderd]
Velletje was nog amper gevuld. Ik zal uw inhoudelijke bijdrage en bescheidenheid meenemen voor het eerstvolgende evaluatiemoment.
Dit gedrag moet aangepakt worden. Kan best allemaal dat de pester een diagnose heeft, moeilijke basisschooltijd gehad, weinig sociale vaardigheden etc. maar dat maakt het nog steeds niet oké om dit te doen. Dit meisje moet leren hoe het wel moet en wat ze nu doet valt daar niet onder.
Soms heeft een kind even geen keuze of iets wel of niet besproken wordt. Als je niks doet, wordt het waarschijnlijk niet beter. Ze heeft weinig te verliezen.
Campanula schreef op 15-03-2024 om 13:58:
Ik wil nog even reageren op victim blaming. Dat is niet 'verzonnen door gekkies', maar een veelvoorkomende menselijke respons gebaseerd op afweermechanismen, behoeften aan simplificaties, valse balans creëren, controlebehoeften, reflexmatig empathisch tekortschieten en door gebrekkige perspectiefwisseling oplossingen aandragen die niet passend zijn.
Ten eerste staan mijn opmerkingen tussen aanhalingstekens, waarmee ik aangeef dat die 'persoonlijke ontwikkeling' of dat 'terugvechten' geen verwijt is, maar juist een erkenning van de extra last voor het slachtoffer die de daders niet hebben.
Ten tweede lees ik een paar felle reacties die meer op de persoon gaan. En dat begrijp ik. Maar ik mag hopen dat er enige distantie zit tussen mijn reactie op een forum richting een moeder dan dat ik direct de schuld geef aan haar dochter midden in haar gezicht. Kill the messenger of een hork 'terechtwijzen' brengt het inhoudelijke gesprek ook niet verder. Daar is dit onderwerp te complex voor.
Ten derde kiezen sommigen voor het eenzijdig belichten van mijn reacties en pikken er de woorden uit die triggeren in plaats van de ondersteunende woorden mee te wegen. Ik wil nogmaals benadrukken dat ondersteuning bij kwetsures heel belangrijk is. Daarmee doe je niet het gewenste medeleven tekort.
Ten vierde kun je natuurlijk ieder appèl op weerbaarheid, assertiviteit of empowerment wel direct lek schieten maar dat doet geen recht aan de gevolgen van de (ongevraagde) interacties die plaatsvinden tussen pester en gepeste. Als die interacties bespreekbaar zijn kan er ook meegedacht worden over een eventuele alternatieve respons die kan bijdragen aan het welbevinden. Dit kan gewoon bestaan naast troost en is daarmee nog geen ontkenning maar eerder erkenning van veerkracht.
Ten vijfde zie ik een parallel met discriminatie. Dan is praten over empowerment weer wel legitiem omdat de benadeelde partij een verandering wil bewerkstelligen die de benadelers totaal niet voelen. Je kunt zeggen dat de focus moet liggen op de veroorzakers, maar de kar der vooruitgang kun je zowel aanduwen aan de achterkant danwel trekken aan de voorkant.
Ten zesde de pesters. De reden dat dit meer onderaan staat en niet bovenaan is dat de pesters geen notie hebben van de impact. Er is een empathische mismatch. Zij zijn in een paar tellen hun agressie kwijt en de gepeste heeft uren hersteltijd nodig.Juist die scheve situatie maakt het extra oneerlijk. Natuurlijk mag iedereen zichzelf zijn. Helaas is 'gewoon jezelf zijn, maar in jouw geval dringend een ander' een moeilijk uit te roeien fenomeen. Je kunt invloed uitoefenen op veel externe situaties maar sommige situaties liggen toch echt buiten je bereik. Eigenrichting zou ik niet voor pleiten.
En voordat er reacties komen met 'maar een dergelijke reactie is nu net het probleem, weet je wel hoe erg die extra schaamte, schuldgevoelens of verdriet kan aanvoelen, u is Hannibal'. Probeer dan liever te formuleren hoe je pesten en de bijbehorende victim blaming wilt verminderen. Zonder inzicht, geen uitzicht. Ook voor de pesters.
Tot slot wil ik zeggen dat ik ervaring heb als als pester en als gepeste. Mischien dat ik te direct en cynisch uit de hoek kwam TO. Mijn excuses daarvoor. Heel veel sterkte toegewenst voor uw dochter. Dat deze periode maar snel voorbij mag gaan, want een langdurige blootstelling aan pesten kan zwaar zijn.
Fijn dat je je nader verklaart, dat waardeer ik. Misschien bereik je hier meer mensen op de manier die je wilt als je je bedient van wat minder pompeus taalgebruik.
hier ook gehad met onze dochter,elke keer hetzelfde verhaal,menthol/leraren zagen het niet,bla bla
Van school geswitcht,pesten over.
maar wel een flinke deuk in haar zelfvertrouwen
Herfstappeltaart schreef op 15-03-2024 om 16:34:
[..]
Fijn dat je je nader verklaart, dat waardeer ik. Misschien bereik je hier meer mensen op de manier die je wilt als je je bedient van wat minder pompeus taalgebruik.
- knip -
Campanula schreef op 15-03-2024 om 16:49:
- quote verwijderd-
Echt?
Madski schreef op 15-03-2024 om 16:42:
hier ook gehad met onze dochter,elke keer hetzelfde verhaal,menthol/leraren zagen het niet,bla bla
Van school geswitcht,pesten over.
maar wel een flinke deuk in haar zelfvertrouwen
Het platvloerse sadisme van die pesters verdient geen enkele seconde getob. De wereld is ook van haar.
Moederkareltje schreef op 15-03-2024 om 15:06:
[..]
Zo flauw, een mens mag zich best nader verklaren nadat ze een ban heeft gekregen en door de meeste verkeerd of anders begrepen is. Het is soms echt woorden wegen wat net wel of niet kan en hoe dat over kan komen.
Je hebt gelijk, een mens mag zich nader verklaren. Daar ben ik absoluut voorstander van.
Toch zie je in haar reactie op Herfstappeltaart helaas dat het leerproces beperkt is, en mijn bericht was eigenlijk een voorspelling daarvan.
Had ik wellicht duidelijk kunnen benoemen, hoewel dat vast ook niet minder onvriendelijk had geklonken.
Maar los daarvan, het is niet mijn bedoeling onvriendelijk te reageren. Dus ik zal in de spiegel kijken die je me voor hebt gehouden. 
Euphoria schreef op 15-03-2024 om 17:05:
[..]
Je hebt gelijk, een mens mag zich nader verklaren. Daar ben ik absoluut voorstander van.
Toch zie je in haar reactie op Herfstappeltaart helaas dat het leerproces beperkt is, en mijn bericht was eigenlijk een voorspelling daarvan.Had ik wellicht duidelijk kunnen benoemen, hoewel dat vast ook niet minder onvriendelijk had geklonken.
Maar los daarvan, het is niet mijn bedoeling onvriendelijk te reageren. Dus ik zal in de spiegel kijkende je me voorhoud.
- knip -
BritgetJones007 schreef op 15-03-2024 om 12:32:
[..]
Fijn. Hoe kwam je dochter vandaag uit school?
Heel opgelucht en blij. Ik heb besloten toch de mentor te benaderen om te kijken wat we kunnen doen zonder dat zij meteen als snitch bestempeld werd. Mentor besloot dit direct op te pakken en wel meteen vandaag. Dochter weet niet dat ik mentor gesproken heb. Mentor sprak haar vandaag aan en gaf aan dat een klasgenootje gezien had dat er een keer sprake was van pesten (ipv je moeder mailde me). Dochter kwam heel opgelucht thuis en heeft haar verhaal gedaan. Maandag gaat de mentor direct met deze situatie aan de slag. Mijn verwachting is dat het tij nog wel te keren is.
goed gedaan en wat een topmentor. ❤️
fijn weekend!
Elpisto schreef op 14-03-2024 om 16:03:
[..]
Toch schijnt dat toch een terugkerend fenomeen te zijn. Ergens hebben er een aantal (gekkies) besloten dat pesten niet uit te roeien is, dus dan moeten we de gepeste maar weerbaarder maken ofzo. Een neefje van 11 hier die al 2 jaar hele donkere gedachten heeft doordat er een groepje van 5/6 stelselmatig hem pesten. Ook daar kwam er vanuit school de " Misschien moet kind een weerbaarheidscursus gaan volgen" oid. De omgekeerde wereld wat mij betreft.
@to: School inlichten. Beginnen met de mentor. Doet die niks, of heeft het geen effect, hoger op zoeken. Heeft dat geen effect, eventueel ouders van de kinderen informeren: Bent u op de hoogte van wat er zich afspeelt m.b.t. uw kind en een aantal vrienden enerzijds, en mijn kind anderzijds? Als ook daar de, laten we stellen, typische " Dat doet ons prinsesje niet" reactie op komt. Tsja. Wat moet je dan nog? Ik zal hier wel wat afkeurende reacties op krijgen maar goed: Dan zelf maar oplossen. Als je alles geprobeerd heeft en 13-jarige puberende meisjes maken nog steeds het leven van je kind zuur: Dan had ik dit groepje even heel duidelijk gemaakt dat zoiets niet langer ongestraft blijft. Dat hun ouders dan misschien de andere kant op kijken, terwijl zij het leven van je dochter kapot maken. Maar dat jij daar niet mee akkoord gaat.
Maar goed, mijn ervaring ( op de basisschool dan toch in elk geval) is dat ouders het in de meeste gevallen wel onderling kunnen oplossen. Immers weten ouders vaak niet wat hun kind uitspookt en kunnen ze daar pas tegen optreden als deze ouders geïnformeerd worden.
Dat laatste is ook mijn ervaring. Op het moment dat de jeugd weet dat ouders onderling contact hebben stopt het geklier vaak. Maar op het vo is dat vaak wel een stuk lastiger, omdat je niet meer weet wie de ouders zijn en een telefoonlijst bestaat ook allang niet meer.
