Algemene ontwikkeling

Volg actualiteiten

lees de krant (desnoods op internet), kijk regelmatig Nova, Pauw en Witteman, of andere actualiteitenprogramma's op tv.
Geschiedenis interesseert je blijkbaar niet, want dat heb jij ook gewoon op school gehad. Geeft niets.
En,... zoek een hobby waar je je in kunt 'storten'. (schaken, fotografie, vul zelf maar aan)

Maar, natuurlijke flair kun je niet aanleren, dit heeft niets met je 'afkomst' te maken.

Leren wat je leuk lijkt.

Een mens kan niet overal verstand van hebben. Je schrijft hierboven een aantal dingen op waar je weinig van weet. Wil je leren schaken? Ga naar een schaakclub of vraag een bekende om het je te leren. Boeken lezen over onderwerpen die je aandacht hebben. Wil je een muziekinstrument leren bespelen? Zoek een muziekleraar.
Waarom zou je je in hemelsnaam minder voelen? Minder dan wie, vraag ik me dan af? Minder dan de politicus die niet kan metselen? Minder dan de pianist die zijn eigen administratie niet op orde heeft?
Ieder mens heeft zijn kwaliteiten en je bent nooit te oud om te leren. Deze laatste zin is van mijn moeder, die heb ik vaak moeten horen.

Arbeidersgezin

Kom ik ook vandaan. Mijn vader had best verstand, maar mocht als oudste zoon niet verder leren; crisisjaren, groot gezin, werkloosheid... Hij volgde later cursussen algemene ontwikkeling (ik heb ze hier liggen: Neerlandia, Algemeen Nederlandsch Instituut voor Schriftelijk Onderwijs) maar hij heeft altijd arbeiderswerk gedaan. Eerst in de tuinderij, later in de bouw waar hij volkomen is opgebrand.

Moeder kwam uit middenstandsgezin. Eveneens crisistijd, oorlog, veel zorgen...

Affijn, ze hadden later, vrij oud getrouwd, allebei geen energie en geld voor 'extra' en 'cultuur'. Daarbij woonden we vrij afgelegen, hadden geen auto. Heel wat culturele kennis is mij niet met de paplepel ingegoten, al heb ik een plezierige kindertijd gehad.

Je kunt nooit van alles wat af weten en zeker niet alles leuk vinden.
Als schaken je niets lijkt, waarom zou je het dan doen? En niet iedereen heeft gevoel voor muziek. Thuis was er geen andere mogelijkheid dan blokfluiten bij de juf op school (muziekschool was te ver en te duur) en daar is het wat mij betreft bij gebleven - op de fluiterij op de PA na dan. En veel, veel later voor de gezelligheid met de bekkens lopen met de drumfanfare

Allevier onze kinderen hebben AMV gevolgd en zijn vervolgens bij een orkest gaan spelen, maar slechts een van de vier is er nu nog enigszins mee bezig.

Politiek - dat was bij ons thuis totaal geen issue, ze vonden geloof veel belangrijker dan de waan van de dag en al dat mannetjesgedoe. Ouders gingen wel stemmen, maar er werd verder nauwelijks over gepraat.
Mijn kinderen hebben een vader die sinds zijn puberteit politiek actief is, maar dat er enorm veel over gepraat is en wordt - mwah, het boeide hen niet bovenmate.

Maar om mijn persoonlijke ontboezemingen af te ronden: ga gewoon op zoek naar wat jou boeit en verdiep je daarin. Luister bij het eten koken naar radio 1 of radio 5, ook bij het opruimen, dan is er meestal iets cultureels te beluisteren. Lees nu en dan een weekblad als HP De Tijd. Lees de weekendbijlage van bv Trouw, NRC of Volkskrant.
Je vindt vanzelf iets wat je raakt.

tonny

Klopt

Kennis die je al doende opdoet in een gezin met brede algemene ontwikkeling, daar blijft vaak vanalles van hangen. Natuurlijk kun je in de bieb een heleboel halen, maar het gaat juist om van die algemeenheden in (klassieke) muziek, geschiedenis, kunst of wereldpolitiek. Je zou 'het jaar van' kunnen halen van de afgelopen honder jaar?
Overigens vraag ik me wel af of je niet veel algemene kennis hebt opgedaan in je vwo-tijd en op universiteit? Echtgenoot heeft de ingewikkeldst mogelijke weg naar een universitaire studie gevolgd en mist dus veel algemene ontwikkeling omdat het domweg niet aan bod kwam op de 'lagere baggerschool'.

Combinatie

Denk dat het een combinatie is van je achtergrond en je interesses. Als jij nu niet alle ministers weet dat ligt echt aan jezelf, dan zal het je wel niet interesseren. Mijn kinderen van 9 en 10 kennen ze wel en dat ligt dan weer aan het gezin waar je uit komt. In het weekend met alle gesprekken met Fortis, DNB en de Nederlandse en Belgische overheden had mijn dochter een foto uit de voorpagina van het Financieel dagblad geknipt met daarbij de namen van Bos enzo, dan kon ze het journaal beter volgen want als er dan een naam genoemd werd keek ze even op die foto wie dat was. Dat is een combinatie van interesse en gezin lijkt mij.
Mijn man komt uit een ambtenarengezin en is RK opgevoed, ik kom uit een arbeidersgezin met een antipathie tegen het geloof (mijn ouders dan, ik niet). Laatst zaten we bij de musical "Joseph and the amazing technicolor dreamcoat", die gebaseerd is op een bijbelverhaal uit het OT. Op een gegeven moment hebben de broers joseph verkocht aan de slavenhandelaren en maken de vader wijs dat hij dood is, "hij is bij Jezus" zingen ze, dus ik begin al te lachen. Daarna zingen ze nog: "oh nee, dit is het oude testament" en nog zag ik mijn echtgenoot peinzend kijken en moest ik het grapje uitleggen. Hier kan ik echt niet bij hoor, dat is toch een stukje elementaire kennis, de basis van onze beschaving, of je nu atheist bent (ik) of rooms katholiek (hij, zegt ie). Tja het zal hem wel niet interesseren denk ik, maar ik zou me in gezelschap vrij opgelaten voelen als ik dat soort grapjes niet snapte hoor. Zeker het gezelschap waar hij regelmatig in verkeert door zijn werk. Aan de andere kant heeft dat ook met achtergrond te maken, naar de kerk gaan was een automatisme en niemand lette op, terwijl het geloof voor mij als atheist iets vreemds was, dus ik lette goed op bij de godsdienstlessen en als ik in de kerk zit heb ik daarna behoefte om over de preek na te praten, maar dat kan met niemand, want mijn schoonfamilie luistert niet, die eet pepermuntjes. Dus ik snap je probleem wel, aan de andere kant denk ik dat je het niet aan jezelf kunt opleggen omdat je vindt dat het moet, je moet het echt leuk vinden om bepaalde kennis te vergaren.
Ik vond vroeger ook niets aan geschiedenis, heb ik ook laten vallen. Nu ik ouder ben begrijp ik dat niet meer, vind het hardstikke interessant. Als ik een film zie met een geschiedkundige basis, ga ik daarna op google zoeken op dat onderwerp, zo kom je van alles aan de weet. Sommige weetjes heb je weinig aan. Wat heb je er bijvoorbeeld aan om te weten dat Willem Alexander ook 500e ofzo is in de lijn van troonopvolging van de Engelse troon? Maar ja ik vind dat dus leuk om te weten. En ja zo kom ik opeens heel intelligent uit de hoek als ik in gezelschap verkeer en het onderwerp gaan opeens die richting uit.
Maar goed een goeie tip om iets aan je algemene ontwikkeling te doen is dus als je iets gelezen hebt of op tv gezien om daar op te gaan googelen. Oh en de boeken van Geert Mak lezen.

Reacties

Inderdaad ik denk dat het ook een zaak is van geen interesse. Manlief geeft aan dat ik juist wel in politiek geintresseerd ben, meer de inhoudelijke kant, maar gewoon een sul ben in het onthouden van ministers. Ik weet, in verkiezingstijd, heel goed waar elke partij voor staat.

Hij geeft ook duidelijk aan dat als ik me ergens op wil voorbereiden ik dat zo grondig doe dat ik de deskundigen blijkbaar omver klets.

Ik weet wel waar mijn interesses liggen, wat mijn sterke kanten zijn, etc. Ik zie misschien alleen de dingen die ik niet weet, kan en doe.

"Wat kunst en cultuur betreft, vind ik dat wat lastiger. Bekende schilderijen zijn bij mij helemaal niet bekend, een aantal bejubelde werken spreken mij, ook met uitleg, totaal niet aan, maar wat ik ook wel mis, is dat mijn ouders me zelden hebben meegenomen naar musea en nooit naar voorstellingen, dat ik niet in rust en met uitleg heb kennisgemaakt met cultuur. Dat blijft onwennig voelen."

Dat ervaar ik precies zo. Ik vind het dus ook belangrijk dat ik mijn kinderen dat wel meegeef. Ik heb nog nooit de Nachtwacht gezien, dat kan eigenlijk niet (vind ik). We zijn begonnen met de boeken van Arend van Dam (geschiedenis). Echt een eyeopener voor mij. Maar ik denk dat ik heel onwennig zal rondlopen in het Rijksmuseum (daar ben ik nog nooit geweest). We gaan wel regelmatig naar het theater (met en zonder kinderen).

Idem dito met schaken. Het lijkt me geen bal aan, dus een schaakclub is aan mij niet besteed. Maar ik vind het eigenlijk 'iets' dat ik zou moeten kunnen en ook mijn kinderen moet kunnen leren.

Muziek, ik bleek geen talent te hebben met de blokfluitles. Maar ik kan nog steeds opzien tegen mensen die prachtig kunnen pianospelen.

Vwo-tijd

"Overigens vraag ik me wel af of je niet veel algemene kennis hebt opgedaan in je vwo-tijd en op universiteit?"

Tja, ik vraag het me ook af. Ik heb in mijn hele leven nog nooit een onvoldoende gehaald op mijn rapport tijdens mijn vwo-tijd. Ook heb ik nog nooit een onvoldoende gehaald voor een tentamen op de universiteit. Maar algemene kennis, ho maar...Maar misschien overschat ik ook wel de algemene ontwikkeling van anderen.

Ik had een exact pakket én geschiedenis. Maar feitenkennis ten aanzien van geschiedenis heb ik echt niet. Zoals gezegd, de boeken van Arend van Dam zijn voor mij een eyeopener. Voor godsdienst had ik altijd een 9 maar ik zou net zo zitten stuntelen als de man van Hillary tijdens de musical (aan de andere kant zou mij die musical absoluut niet trekken, juist door het jezus-gehalte). Door vragen van mijn kinderen (4 en 6!!!) kom ik er achter dat dingen als de 'big bang' of het 'zonnestelsel' bij mij erg diep zijn weggezakt (ik moest het echt weer op zoeken). Ik zou ook niet weten in welk vak dat aan de orde komt/is geweest.

is cabaret niet wat?

voor jouw muis? ik weet niet hoor...maar 'vroeger' was mijn vader daar grote fan van....en wij hadden video's en cassettebandjes van allerlei cabaretiers.en als ik ze (als ik me verveelde) eens draaide op m'n 'walkman' dan snapte ik dán pas soms de clou van iets...en werden dingen me dan opeens duidelijk. en vooral van wat nu 'in' is (denk b.v. aan alle nieuwjaarsconferenties) 'leer' je best veel....verschillende gezichtspunten, onderwerpen van alle kanten belicht enzo. en je kan nog lachen ook...
en het rijksmuseum.....? nou ik ben er geweest met oudste (niet zo lang geleden) en ik ben er als kind ook wel geweest...maar wij liepen net zo onwennig rond als jij zou doen hoor...denk je dat ik dat nog precies weet??? welnee, ik weet alleen nog dat het 'groot' en donker was...als kind vondt ik panorama mesdag véél leuker. maar nu zag ik het als 'nieuw' , gewoon omdat je het na zoveel jaar vergeet...
en het werd toen verbouwd. dus leek in niets meer op wat het was. en de volgende keer als we gaan vast weer niet.
groeten albana

Uiterlijke schijn

Hoezo hebben mensen uit betere milieus meer flair? Is dat misschien geen uiterlijke schijn, of een gevoel tussen jouw oren; dat je jezelf minder voelt?

Ik ken iemand zonder universitaire opleiding die kan wel schaken, mijn moeder heeft ook geen universitaire opleiding en bespeelt een muziekinstrument. Tja... zo kun je ook beredeneren?

Canon

Er zijn nu toch diverse canons (geschiedenis, literatuur, beta-wetenschappen). Misschien kun je daar wat uit grazen?
Bijvoorbeeld: http://entoen.nu/. En, heel praktisch, neem een museumjaarkaart. Maar vooral doorgeven aan je kinderen wat je zelf leuk en de moeite waard vindt, dat beklijft het meest.

Overigens....

kom ik (ook) uit een gezin waar niet aan kunst, geloof, geschiedenis of muziek werd gedaan. En waar politiek slechts uiterst eenzijdig en rechtlijnig werd besproken.

Dus wat ik 'heb' aan algemene ontwikkeling heb ik mezelf voornamelijk eigen gemaakt vanaf mijn puberjaren door veel te lezen en te luisteren.

Ingrid

Ach muis

Ik kom uit een middenklasse gezin, mijn ouders zijn redelijk welgesteld. Mijn vader heeft twee universitaire opleidingen afgerond en is hoogleraar. Mijn moeder heeft HEAO afgerond en is hoofd administratie bij een bedrijf. Mijn broertje is afgestudeerd scheikundige en bezig te promoveren.

Ik ben wel meegesleept naar musea, naar concerten, naar theater, ik speel een instrument, ik kan schaken, ik weet de ministers, ik weet alles van geschiedenis en ben een keer uitgenodigd om de geschiedenisquiz op TV te gaan doen, ik heb een abonnement op twee kranten. Kortom er is alles aan gedaan om Kiekje zo goed mogelijk beslagen ten ijs te laten komen.

Maar ... Ik verlies het nog steeds met triviant

Joehoe muis (beetje o.t.)

De musical 'Joseph and...' heeft geen 'Jezus-gehalte' - de grap ontgaat je kennelijk nog steeds. De musical is geinspireerd door een verhaal uit de Hebreeuwse bijbel, voor christenen het Oude testament, en daarin komt Jezus helemaal niet voor.

tonny

Dat is flauw

Ik weet ook pas sinds een paar maanden waarom Jezus niet voorkomt in het Oude Testament Het lijkt me niet dat Muis de enige is die de Bijbel nog nooit heeft gelezen. Er worden ieder jaar enquêtes gehouden over de bekendheid van de christelijke feestdagen en daaruit blijkt iedere keer weer dat de meeste Nederlanders niet weten wat er gevierd wordt met Pasen of Hemelvaart (ja, zelfs Hemelvaart).

Schaken

Ik kan trouwens ook niet schaken, kom uit een damfamilie en dat kunnen ook heel veel mensen niet. Kan/kon trouwens ook niet zeilen, kwam er eigenlijk pas op volwassen leeftijd achter dat heel veel mensen dat vanuit hun opvoeding hebben mee gekregen. Wij konden het beiden niet, inmiddels kan mijn man het wel, maar ik nog steeds niet, ondanks dat we een zeilboot hebben. Heeft dus ook met interesse te maken, want we zijn gelijktijdig begonnen. Als echtgenoot "klaar voor overstag" roept slaat de paniek toe en meestal bedenk ik net voor het te laat is aan welk touw ik moet trekken. En als we dan zijn gekeerd heb ik weer even tijd om op mijn horloge te kijken om te zien of ik bijna met goed fatsoen koffiepauze kan aankondigen. Daarmee val ik dus ook gelijk door de mand bij mensen die het echt met de paplepel ingegoten hebben gekregen, want ik noem lijnen touwen etc. Zal nooit helemaal goed komen met me. Heb overigens wel eens een jaartje hogere hotelschool gedaan en daardoor wel de nodige theoretische wijnkennis en toen ik ooit eens met wat collega's van mijn man ging eten met de nodige wijn erbij deed ik hem versteld staan met mijn wijnkennis, maar werkelijk ik had gewoon veel te veel gedronken en zat gewoon uit mijn nek te kletsen zonder dat iemand het door had. Dus probeer je ook niet te laten overdonderen door anderen die weten soms ook niet echt veel meer dan jij, maar die kunnen gewoon beter doen alsof.

Haha

Hillary, misschien gaat dat zeilen ook beter met een fles rosee achter de kiezen?? Zal je zeker soepeler overboord kukelen als je de giek tegen je hoofd krijgt...

Giek?

Oh ja dat is die horizontale paal waar je voor moet bukken. Bedankt voor de tip haha, zal het dit seizoen eens proberen

Muis

Je zegt het zelf zo raak: misschien overschat je de algemene ontwikkeling van anderen. Ik kom uit een arbeidersnest, maar had het geluk dat ik vanaf mijn zesde alles stuk heb gelezen wat er te lezen viel. Daarnaast zat ik op een goed gymnasium (goede inleiding in de klassieken), en koos ik toevallig voor een studie waarbij kunst, cultuur, politiek en moderne geschiedenis allemaal aan bod kwamen. Erg handig, want ik wist van bijvoorbeeld moderne kunst helemaal niets.
Verder heb ik vooral veel opgestoken van vrienden. Hun enthousiasme voor hun eigen vakgebied of hobby's werkte heel aanstekelijk.
Nu nog weet ik van sommige dingen (heel veel dingen) hoegenaamd niets, maar ik heb sommige dingen wel bewust bijgespijkerd. Radio 1 is trouwens een fijne zender om mee te beginnen. Tijdens het koken het Radio 1 Journaal en 's avonds laat Met het Oog op Morgen, dan ben je weer helemaal bij. En Geert Mak en Van Dis zijn ook puike tips, heerlijk om te lezen of naar te kijken.
En tenslotte: ik denk dat Hillary helemaal gelijk heeft. Veel mensen lijken een stuk erudieter dan ze zijn, of ze weten echt alles van een heel klein vakgebiedje, en verder eigenlijk niet zo veel. Laat je niet uit het veld slaan door vermeende inferioriteit, je hoeft niet alles te weten, alleen wat jou persoonlijk boeit. Ik weet bijvoorbeeld nog steeds vrijwel niets van bekende Nederlanders op tv en slaap er geen minuut minder om, hihi (zij ook niet, denk ik).
O ja: als je echt iets van schaken wilt weten is het volgende boekje onontbeerlijk: "Inleiding tot het Schaakspel" van Max Euwe. Ik heb zelf trouwens ook "Bluff your way through Chess" staan, een fijn boekje om iets te begrijpen van de echte schaakfanaten en hun wereldje. En zoek dan een computerspel waarbij je tegen de computer kunt schaken. Wij hadden thuis zo'n spel waarbij de graphics echt hilarisch waren, torens die pionnen platstampten, dat werk.
Nou ja, veel succes in elk geval
Massi

'wie zijn beperkingen kent...

leeft groot'

Ach joh, Muis, je kunt niet overal verstand van hebben. Veel leerstof die middelbare scholieren wordt voorgeschoteld boeit hen op dat moment totaal niet, tenzij ze een zeer enthousiasmerende docent(e) treffen die iets bijzonders in hen wakker roept.

Wat jij ziet als manco in je ontwikkeling zullen vast meer mensne met een exacte opleiding herkennen, lijkt me zo. Maar of het zo ís?

Het is goed in de opvoeding te streven naar variatie en veelkleurigheid, maar elk gezin heeft bepaalde sterke en zwakke punten.

Schaken - kan ik niet
Dammen - alleen voor de gezelligheid, ik kan veel te slecht vooruit denken...
Zeilen - nooit gedaan. Ik vind water prachtig om te zien, maar zeilen, ik weet niet of ik dat zou durven
Muziek - door de tijd heen van alles gaan waarderen, mede dankzij mijn echtgenoot en de muziekvereniging die veel conservatoriumstudenten heeft. Maar actief bak ik er weinig van.
Politiek - volg ik enigszins, maar ik weet niet of ik alle ministers/staatssecretarissen zou kunnen opnoemen
Theater - kom ik nu en dan
Krant - NRC - Trouw - plaatselijke kranten
Musea - vooral tijdens vakanties en soms samen met een vriendin die kijk op kunst heeft; en dan verbaas ik me hoelang je naar iets kunt kijken
Verstand van wijnen - helaas, nee. Ik geef niets om wijn.
Oja, welke sporten horen thuis bij een 'goede opvoeding'? Liever hockey dan voetbal of zo?

Tonny

Je hebt gelijk vic

maar ik kon het even niet laten.

Ik heb de bijbel ook nog nooit van A tot Z gelezen hoor, zoveel discipline heb ik tot dit moment nog niet.

En dat mensen Hemelvaart niet snappen vind ik niet vreemd. Ook voor veel gelovigen is dat een eigenaardige dag die uitleg behoeft.

tonny

Natuurlijke flair

Ik heb zolangzamerhand het idee gekregen dat mensen uit de 'beteee kringen' (bij gebrek aan betere term) wel degelijk - gemiddeld genomen - een 'natuurlijke flair' hebben, althans, een zeker zelfvertrouwen dat mensen die uit minder welgestelde groepen komen minder hebben. Het idee dat zij goed zitten, weten wat er in de wereld te koop is, dat hun normen de normen zijn die gelden, zeg maar. En dat kan best allemaar gebaseerd zijn op drijfzand, maar dat maakt geen biet uit, dat zelfvertrouwen hebben ze toch maar mooi.

Een tijd geleden las ik een stuk over de toen onlangs overleden Kees Fens (van de man zelf heb ik trouwens niets gelezen, maar dat terzijde). Die man kwam uit een arbeidersgezin en - buurt, had zichzelf ontwikkeld, was waanzinnig belezen en had een culturele kennis en ontwikkeling waar die van zijn gemiddelde student ongeveer 10 keer inpaste. Maar toch heeft hij zijn hele leven het gevoel gehad dat hij er eigenlijk niet echt bij hoorde, bij die sjieke academische wereld (waar hij een zeer gerespecteerd lid van was).

Daar doe je dus weinig aan. Behalve dan misschien onderkennen dat zo'n gevoel bestaat, en dat het waarschijnlijk nergens op gebaseerd is.

En verder inderdaad maar gewoon lezen/bezoeken wat je belangstelling heeft. Aan schaken zou ik overigens geen tijd verspillen, maar er worden in buurthuizen wel cursussen gegeven, dus je kan het proberen (heb ik dus gedaan, viel tegen).

Groeten,

Temet

Ik snap het wel hoor van muis

..Nederland is heel erg een standenmaatschappij geweest. Ik denk ook niet dat die code waar een bepaalde stand vroeger zijn flair aan ontleende alleen maar bestaat uit klassieke muziek, ministersnamen en geschiedenis. Dat gaat veel verder.

Om het goed te begrijpen moet je een beetje in de geschiedenis duiken. In de 19de eeuw na de industriele revolutie kwam de middenklasse op. Er kwam een steeds grotere groep mensen die meer geld hadden voor de opleiding van hun kinderen en die bijvoorbeeld ook zo rijk waren dat de vrouw des huizes niet hoefde te werken. Dat vormde een bedreiging voor de oude hogere standen, ook wel aangeduid met termen als 'patriciaat'.
Ileen Montijn heeft in haar boek 'Leven op stand' mooi uitgelegd hoe dat patriciaat vervolgens zijn positie ging verdedigen. Ze waren niet van adel, ze hadden geen makkelijke manier om zich af te zetten. Maar ze wilden wel graag beter zijn dan de rest. Wat gingen ze doen? Ze bouwden een heel stelsel van gewoontes, maniertjes en levenswijze op waarmee ze zich - uiteindelijk tevergeefs - probeerden af te zetten.
Mijn moeder is in 1968 uit het europese buitenland naar NL verhuisd en ze was verbaasd om te merken hoe zeer de boel hier door standsgevoel wordt beheersd. Zij kwam uit een burgerlijke cultuur, waar de middenstand heel veel trots en eergevoel had, en waar nooit zo'n bovenlaagje had geprobeerd om zich af te scheiden. Ze vond het hier belachelijk.
Ik denk, Muis, dat jij heel fijnzinnig aanvoelt hoe die mensen van kinds af aan dat standsgevoel erin geramd krijgen. En daar heb je gewoon gelijk in.
Ik trek het misschien een beetje ver allemaal. Je kunt ook nog zeggen dat jij opkijkt tegen mensen uit intellectuele milieus die heel veel algemene kennis bezitten. Dan komt dat hele standsgevoel niet om de hoek kijken. Als je daar meer bij wilt horen is het puur een kwestie van je interesses volgen.
Maar als het je inderdaad gaat om die flair en die arrogantie, dan ben je nog wel ff bezig. Dan mag je je aardappel niet meer met een mes snijden, moet je bepaalde woorden en uitdrukkingen niet of juist wel gebruiken, moet je lid worden van de goede verenigingen en ook verder Alles Doen Zoals Het Hoort.
Nou ja Muis, daar is het leven natuurlijk veeeel te kort voor! Zonde toch, al dat uiterlijke gedoe? Doe lekker waar je zin in hebt, lees wat je lezen wilt en ga naar een museum if so inclined. Meer natuurlijke flair zal voor jou toch gewoon uit de door jou al aangehaalde 'blijf bij jezelf', 'ontwikkel je gevoel voor eigenwaarde' - adviezen moeten komen. Dat is de enige manier om jezelf neer te zetten.
Maar dat jij voelt dat er verschil wordt gemaakt dat klopt.

Precies temet

ik was al op zoek naar zo'n soort omschrijving. Het is het idee dat jouw kennis, jouw manieren, wel de juiste zullen zijn zonder dat je er over na hoeft te denken of je wel weet hoe het hoort. En dat je zo'n vergissing over het oude testament misschien wel maakt (had mij tot voor kort ook kunnen gebeuren), maar dat je wel 'weet' dat dat niks te maken heeft met je achtergrond. Mij zou het in elk geval niet deren, terwijl ik me kan voorstellen dat het op een lijstje van 'ojee daar weet ik ook al niks van' terecht kan komen als je het gevoel hebt dat je te weinig algemene ontwikkeling hebt meegekregen van huis uit.
Zo denk ik bijvoorbeeld ook nog steeds dat de (overgrote) rest van OO ten onrechte hun brood met mes en vork eet en dat met de handen de 'juiste' manier is. Dit gebaseerd op het weten dat mijn oma uit een deftige familie kwam dus dat ik het anders wel van mijn moeder zo geleerd zou hebben. Voor hetzelfde geld zit ik er grondig naast maar daar maak ik me dus niet druk om, dat is het punt.

Cultuur

Zowel mijn man als ik komen niet uit een familie waar veel aan cultuur gedaan werd, musea werden zelden bezocht, theaters ook niet, bij ons vooral omdat daar gewoon het geld niet voor was, bij mijn maqn omdat ze het weggegooid geld vonden. Wij zijn beiden echter wel erg geïnteresseerd in kunst en cultuur, dus gaan vaak naar musea en theater, je kunt jezelf veel eigen maken, gewoon omdat het je interesse heeft. Mijn man (die uit een "rood" gezin komt waar het woord 'christelijk' bijna een vloek was) mist wel enige bijbelkennis, omdat veel (mn oudere) kunst daar een link mee heeft, vind ie gewoon jammer. Hij heeft trouwens vwo gedaan en ik havo, het niveau te maken, maar met het aanbod per school. Maar verkijk je niet op stand en flair, verdiep je in datgene wat je interesse heeft! Het maakt niet uit wat anderen van je denken (dat is makkelijker gezegd dan gedaan, dat weet ik), en ws denken anderen helemaal niks, het gevoel van 'ik zou dat moeten weten' zit vooral in jezelf. Jij weet vast weer veel dingen die anderen niet weten!

Temet en anderen

"Ik heb zolangzamerhand het idee gekregen dat mensen uit de 'betere kringen' (bij gebrek aan betere term) wel degelijk - gemiddeld genomen - een 'natuurlijke flair' hebben, althans, een zeker zelfvertrouwen dat mensen die uit minder welgestelde groepen komen minder hebben. Het idee dat zij goed zitten, weten wat er in de wereld te koop is, dat hun normen de normen zijn die gelden, zeg maar. En dat kan best allemaar gebaseerd zijn op drijfzand, maar dat maakt geen biet uit, dat zelfvertrouwen hebben ze toch maar mooi."

Hoe meer ik er over nadenk, hoe meer ik denk dat het hem toch in die 'flair' en dat zelfvertrouwen zit. Ik woonde in een dorpje en alle kinderen uit dat dorpje zaten op dezelfde school. Alle papa's zaten in de bouw of iets dergelijks en alle mama's waren thuis. Er was één ondernemersgezin dat ieder jaar op wintersport ging en dat was heel wat! Vanuit dat dorpje ging ik naar een groter dorp verderop naar het atheneum. Qua leren was het voor mij een makkie. Maar bijna alle vaders hadden een kantoorbaan en er waren heel wat kinderen van burgemeester, notaris, artsen, etc. Ik zeg niet dat die gezinnen beter zijn, maar het is en voelt anders. Idem dito op universiteit. In ons dorpje kon je kiezen tussen voetbal (jongens) en volleybal (meisjes). Theater, andere sporten, museum, wintersport, schaken, uit eten, politiek, etc. .... het bestond niet in dat dorpje. Voor mij niet maar voor alle andere kinderen ook niet.
Op de universiteit voelde ik me ook niet thuis. Het leren ging me makkelijk af maar met studentenverenigingen, brallen, de geijkte sporten, etc. had ik helemaal niets. Ik had ook niet het lef om bv medicijnen te gaan studeren. Iets in me zei dat dat toch niets was voor mij, dat zou ik toch niet kunnen (dat dacht ik nog steeds toen ik als bijvak medische vakken deed, faculteit geneeskunde, en dikke voldoendes haalde).

Ik geloof nu eigenlijk dat ik niet meer of minder weet dan anderen. Mijn kinderen zitten op school bij kinderen waarvan de ouders en de opa en oma gestudeerd hebben. Ik merk het verschil. Soms vind ik het overdreven, maar de kinderen moeten op tennis/hockey/ballet (het liefst minimaal twee sporten), muziekles (liever piano dan drummen), leren schaken, gymnasium ipv atheneum (ik zag noodzaak van latijn en grieks niet in; gegoede kringen wel) en gaan allemaal op wintersport. Kamperen, voetbal, etc is 'not done'. Het is een soort automatisme (net zoals ik iedere dag verse groente eet, het wordt een soort norm ofzo). Ik vind dat wij op wintersport gaan nog steeds decadent, ook al gaat het merendeel van de kinderen uit de klas (voor wie het doodnormaal is, natuurlijk ga je op wintersport, dat doe je al 30 jaar). Die achtergrond geeft je denk ik vertrouwen als je je in dergelijke kringen blijft begeven.

Ik voel me met die gesprekken, met die ouders uit dergelijke gezinnen, minder. Hoeft niet, ik weet het. Iedereen voelt zich het meest op zijn gemak met gelijken. Dus is het niet gek dat ook op het schoolplein 'soort zoekt soort' geldt. En ik hang blijkbaar ergens tussenin. Ik heb aansluiting met de 'gegoede kringen'. Ik denk omdat ik in gesprekken niet dom over kom en dat er schoolgerelateerde op opvoedingsgerelateerde onderwerpen zijn waar ik veel van af weet. Bovendien is het wel duidelijk dat ons inkomen dik bovenmodaal is (en dat is absoluut niet belangrijk, maar ergens denk ik dat het meteen 'mee'telt, het zegt iets over je status ofzo) Maar...ergens wringt het.

Rodebeuk

"Ik denk, Muis, dat jij heel fijnzinnig aanvoelt hoe die mensen van kinds af aan dat standsgevoel erin geramd krijgen. En daar heb je gewoon gelijk in

...............

Maar als het je inderdaad gaat om die flair en die arrogantie, dan ben je nog wel ff bezig. Dan mag je je aardappel niet meer met een mes snijden, moet je bepaalde woorden en uitdrukkingen niet of juist wel gebruiken, moet je lid worden van de goede verenigingen en ook verder Alles Doen Zoals Het Hoort."

Zie mijn verhaal hierboven. Ik denk dat je helemaal gelijk hebt. Ik denk ook dat ik wil voorkomen dat mijn kinderen in de spagaat (kan zo snel niet een betere term verzinnen) komen waar ik mee heb geworsteld en worstel. Ik ben heel erg 'blijf jezelf' en 'doe niets wat je niet wilt'. Maar ik merk ook dat het prettig is om je tussen alle mensen thuis te voelen. Ik wil dat mijn kinderen zich niet beter voelen dan anderen, maar wel dat ze zich in alle kringen thuis voelen en ook dat ze zich niet minder voelen dan anderen. Ik denk dat je dan pas écht de kans krijgt om te doen wat je zelf wilt.