Papa van eerste kind
hallo allemaal. Ik ben nieuw hier en heb zoveel gemengde gevoelens, dat ik niet weet wat te typen. Elke dag is niet hetzelfde met een baby en ik weet vaak niet wat ik moet juist doen. Laat me beginnen dat ik mooi en fantastische dochter heb van 1jaar 1 maand, ik samen.met mijn partner (13 jaren samen). Met mijn dochter gaat momenteel heel goed 
. Ik voel mij niet lekker met mijn partner. Onze contact is weinig en lijkt in mijn ogen steeds meer te minderen. Van geen seks naar moeten vragen voor een kus. Ik sprak haar meer keren aan. Ze zegt dat ze moe is, niet durft omdat baby nog niet doorslaapt. Stress van werk. Ik wil begrijpen maar ik ben al 2 vorige relaties bedrogen geweest. Ik kom met oplossingen naar oma voor een dag en op date gaan. Maar wilt ze niet. Over praten maar ze is niet iemand die wil praten. Daarom ook geen terapy. Ik wil mijn gezin behouden, maar ik heb ook nood aan duidelijkheid.
Geef het nog even tijd.
Een paar dagen geleden vroeg een andere jonge vader met een stroef lopende relatie ook advies: https://www.viafora.nl/forum/algemeen-ouderschap/lastig-om-samen-op-een-lijn-te-zitten
niet dezelfde vraag, maar het is gewoon ook een heftige periode.
Je mist contact, bedoel je dan vooral seks of ook andere dingen? Waarom wijst ze voorstellen af als een dagje oppas?
ik denk niet dat ze een affaire heeft. Ik denk dat haar libido door alles en slaapgebrek nu gewoon weg is en dat iedere aanraking kan leiden tot seks en dat wilt ze nu net niet. Dus houd ze zelfs een kus af. Zeg haar dat je het lijfelijk contact mist en wilt knuffelen of haar masseren maar geen seks zal hebben. Penis blijft in de broek. Daarbij wacht ik op jouw initiatief en dan houd je je ook daaraan. Dan doorbreek je deze disconnectie. Zou ik doen als ik jou was. Ze wil vast geen avondje uit omdat ze bang is voor de verplichte seks en die wil ze nu niet. Wen samen weer aan fijne lijfelijkheid. Zonder seks nog.
Welke duidelijkheid wil je
Je bent 13 jaar samen
Kind is een jaar
Hoezo zal ze je bedriegen?
Lachen jullie nog samen
Doen jullie wel eens iets samen
Is het nog gezellig
of wil jij steeds aan haar zitten om seks te hebben?
In een goede relatie praat je met elkaar en neem je elkaars problemen serieus. Een baby is intensief maar kan en mag er niet voor zorgen dat je een jaar lang geen oog meer hebt voor elkaar. Nog los van de seks is er ook nog zoiets als tijd samen en intimiteit. Zoek dus een moment om haar duidelijk te maken dus jullie (niet alleen jij) een probleem hebben wat aangepakt moet worden. Wat maakt dat ze niets meer wil? Is ze moe? overbelast? onzeker? en hoe ziet ze jullie relatie? Wil ze nergens over praten en nooit tijd met jou alleen doorbrengen dan zou ik haar vragen hoe ze over het leven als alleenstaande ouder denkt. Want dan hebben jullie geen relatie meer maar zijn geworden tot huisgenoten en ouders ipv een stel. Maar voor het zover is moet je niet langer akkoord gaan met haar ontwijkende reacties. Het is een volwassen vrouw en je mag van haar verwachten dat ze op een serieuze manier met jou in gesprek kan gaan als ze daadwerkelijk om jou en jullie relatie geeft.
Iemand die zegt "ik ben geen prater" of "therapie is niets voor mij". Zegt eigenlijk "ik heb geen interesse in jou en jouw gezeur". Ben jij dat waard?
De buit is binnen. Als ze nog een kind wil, gaat het libido wel weer omhoog.
MMcGonagall schreef op 20-03-2024 om 17:36:
De buit is binnen. Als ze nog een kind wil, gaat het libido wel weer omhoog.
Dat sowieso. Extra genieten in het de maakproces.
Moederkareltje schreef op 20-03-2024 om 16:56:
ik denk niet dat ze een affaire heeft. Ik denk dat haar libido door alles en slaapgebrek nu gewoon weg is en dat iedere aanraking kan leiden tot seks en dat wilt ze nu net niet. Dus houd ze zelfs een kus af. Zeg haar dat je het lijfelijk contact mist en wilt knuffelen of haar masseren maar geen seks zal hebben. Penis blijft in de broek. Daarbij wacht ik op jouw initiatief en dan houd je je ook daaraan. Dan doorbreek je deze disconnectie. Zou ik doen als ik jou was. Ze wil vast geen avondje uit omdat ze bang is voor de verplichte seks en die wil ze nu niet. Wen samen weer aan fijne lijfelijkheid. Zonder seks nog.
Dit lijkt me een heel goed advies. Wacht tot zij weer initiatief neemt, en werk samen aan 'veilige' lijfelijkheid.
Ik vind seks soms het alleronbelangrijkste in mijn leven. En dan word je er ook nog mee overvoerd in films, songs en reclames.
Ik kan me voorstellen dat je als je moeder bent van een heel jong kind je hoofd er ook niet meer zo naar staat en dat het soms als een zure plicht voelt. Zeker als hij vindt dat je het ook nog graag moet doen.
Hoe hebben jullie de zorg verdeeld? Als zij het overgrote deel van de zorg op haar neemt, kan dat heel zwaar zijn.
rionyriony schreef op 20-03-2024 om 18:48:
Ik kan me voorstellen dat je als je moeder bent van een heel jong kind je hoofd er ook niet meer zo naar staat en dat het soms als een zure plicht voelt. Zeker als hij vindt dat je het ook nog graag moet doen.
Maar wat dan als hij wel wil . Wat toch vrij normaal is in een relatie? En wat ook normale behoeftes zijn .
Roos55 schreef op 20-03-2024 om 18:58:
[..]
Maar wat dan als hij wel wil . Wat toch vrij normaal is in een relatie? En wat ook normale behoeftes zijn .
Dat is dan best moeilijk. Maar soms kan je niets aan je lijf hebben en als je dan toch moet... ik denk overigens dat dat ook vaak erop duidt dat de relatie door een dip gaat, want dan kan je weerstand voelen om de ander ter wille te zijn.
Je vorige relaties zijn zo'n 15 jaar geleden.
Bijzonder dat je nu denkt dat je vriendin vreemd gaat terwijl ze meerdere uitstekende redenen heeft om er niet zoveel zin in te hebben. Beledigend ook wel naar haar toe.
Nee ik zou niet denken aan overspel. Hebben jullie al wel seks gehad sinds de geboorte? Misschien heeft ze er schrik voor, dat het pijn zal doen of bang dat ze misschien weer zwanger raakt? Maar ze klinkt gewoon erg moe, zijn er dingen waar jij haar wat kan ontlasten? (Dat moet je zeker niet als ruilmiddel zien natuurlijk ).
MMcGonagall schreef op 20-03-2024 om 17:36:
De buit is binnen. Als ze nog een kind wil, gaat het libido wel weer omhoog.
Haha, je hebt gewoon gelijk.
Ik denk dat de meeste kersverse vaders hetzelfde meemaken als TO. Been there, done that. En het komt met een klein beetje mazzel ook weer goed. TO, man-up, raap jezelf bij elkaar, hou je frustratie in toom, je bent nog maar net papa, wat verwacht je precies van je vrouw!
Je lieve, stoere, sterke vrouw is binnen zeer korte tijd teruggeschakeld van moderne autonome mens naar puur biologisch wezen: het baren en zogen van een jong. Hoe trots je ook was toen je vrouw zo'n prachtige dochter ter wereld heeft geperst, zo geduldig zul je nu moeten zijn tot haar 'biologie' is uitgewerkt, zowel geestelijk als lichamelijk. Want wat hier boven staat klopt gewoon: de buit is nu binnen, seks is nu geen prioriteit, zogen heeft voorrang. En terecht beste TO: give her a break.
Voor ons mannen is dat natuurlijk vervelend. Een week na de bevalling staan we alweer weer paraat. We snappen best dat het dan nog te vroeg is om aan seks te denken, maar na een maand of drie begint het toch echt te kriebelen. En na een jaar ben je de wanhoop nabij. Is haar seks stuk? Heeft ze een ander? De buurvrouw was toch ook al binnen drie maanden weer zwanger?
Beste TO, ik kan alleen maar zeggen dat het ook bij ons goed is gekomen. Over een tijdje kijk je terug op deze maanden en snap je het helemaal: natuurlijk stond haar hoofd toen nog niet naar seks en intimiteit met jou! Koester je rol als kersverse papa. Voor je het weet heb je een chagrijnige puber op de bank en zoeken jullie tweetjes weer alle steun en liefde bij elkaar.
