Als samengesteld gezin op vakantie?

Ik zou het nu echt nog niet doen!

Hier co-ouderschap, ik heb 2 kinderen, hij 1. We hebben sinds 2 jaar een lat-relatie, maar we wonen niet ver van elkaar en zien elkaar dus vaak.
De eerste zomer kenden we elkaar net een paar maanden, toen was een gezamenlijke vakantie echt nog niet aan de orde. We zijn dus elk apart op vakantie gegaan. Hij bleef in eigen land en ik ging er soms even langs, ik ging met mijn kinderen echt op reis.
Wij zijn in de eerste herfstvakantie samen een lang weekend met alle kinderen weg geweest. Dat vond ik al gewaagd, en het was ook lang genoeg voor de kinderen. De wrevel begon al op te komen. Je bent nog volop bezig met het op elkaar afstemmen van de "huisregels" en dat brengt soms best wel wat weerstand met zich mee.
De tweede zomer zijn we elk apart op vakantie gegaan, omdat de vakantieregelingen niet overeenkwamen.
Dit jaar gaan we weer apart op vakantie, want we krijgen de regeling met een van de exen weer niet rond. Ik maak daar geen probleem van, ik vind het ook leuk om met mijn eigen kinderen op vakantie te gaan. Dit jaar blijven wij in de buurt, en mijn vriend komt dan af en toe even langs, een weekend komt zijn kind ook mee. Hij heeft verder nog geen concrete vakantieplannen.

Niet doen

Tenzij de kinderen het allemaal prima naar de zin hebben in dit nieuwe samengestelde gezin. Als één van hun het emotioneel nog niet aankan, zou ik het niet doen. Je bent dan steeds bezig de boel te sussen of het kind zelf heeft het niet fijn op vakantie.

Mijn dochter moest wel mee met vader en nieuwe vriendin plus dochter. Het werd een vreselijke vakantie omdat mijn dochter dit emotioneel echt nog niet aan kon. Zij hebben toch doorgezet, en het resultaat is een complete verwijdering tussen vader en dochter....

Geen keuze voor mij

Hier heeft ex relatie iets langer dan jaar dus qua tijd zou moeten kunnen. Echter geboekt lang geleden zonder enig overleg en de kinderen geven, bij mij en niet bij hun vader, aan dat ze niet willen omdat ze zich nog niet bij het andere gezin thuis voelen.
De verschillen in leeftijd zijn best groot en het zijn blijkbaar hele drukke kinderen. We hebben nog een paar maanden dus hopelijk komt het goed. Ik vind het heel moeilijk maar moedig hen aan, lijkt me voor de kinderen leuk om met een groot gezin op vakantie te gaan.
Ze hebben nog sterk de behoefte om hun vader voor zich alleen te hebben en voelen zich "visite" als ze bij hem en zijn vriendin zijn. Hij is bij haar en haar kinderen ingetrokken, dus ziet haar kinderen veel vaker dan zijn kinderen. Ik heb zijn vriendin één keer gezien, maar haar kinderen nooit dus ik weet niet met wie ze op vakantie gaan, dat is ook raar. En ik heb de neiging te vragen om de grote kinderen niet op de kleine kinderen te laten passen, en om extra op te letten dat de jongste niet ondersneeuwt e.d. maar dat kan ik dus niet doen, ook moeilijk.
Overigens is mijn ex ervan overtuigd dat ik de kinderen laat zeggen dat ze het niet leuk vinden, dat ik hen opzet, integendeel maar hij begrijpt maar niet dat de kinderen moeten wennen.

Narcis

Dat heeft mijn ex ook. Hij begrijpt ook niet dat dochter moet wennen aan de nieuwe situatie met nieuwe partner en haar dochter. Hij vind dat ze zich maar gewoon aan moet passen en daarmee klaar uit.

Moeilijk

Onze situatie is wat anders want ik heb geen kinderen van mezelf. Ik ben bij mijn man, zijn zoon en pleegzoon ingetrokken. We zijn van het begin af aan samen op vakantie geweest maar er waren natuurlijk geen andere kinderen bij betrokken. Toen we samen kinderen kregen gingen die vanzelfsprekend mee. Wel is het leeftijdsverschil erg groot. Daarom hebben we het wel zo proberen te regelen dat we ook elk jaar een vakantie (hoeft niet lang te zijn) alleen met de grote jongens hebben. Of mijn man alleen met de grote jongens. De reden is dat veel dingen die voor hun erg leuk zijn en wij ook leuk vinden zoals trektochten maken door de bergen niet echt handig zijn met babies/peuters/kleuters erbij. Dus we vinden het zowel voor de jongens als voor ons zelf leuk om ook vakanties te hebben met hun alleen.
Onze eigen kinderen gaan dan uit logeren wat ze ook een feest vinden.

Als we met elkaar op vakantie gaan dan doen we alsnog veel gescheiden. Echter dat heeft niet zoveel te maken met een samengesteld gezin maar meer met het grote leeftijdsverschil. Voor de jongens zou er weinig aan zijn als de hele vakantie in het teken zou staan van de kleintjes. En de kleintjes kunnen nu eenmaal heel veel nog niet, vervelen zich vlugger en worden vlugger moe.

Dus mocht er een groot leeftijdsverschil zijn of een groot verschil in interesses zou ik daar wel rekening mee houden.

Natuurlijk mag dat gezegd..

...worden Tralalalaaa! Mooi om te lezen dat het zo goed gaat. Waren jullie contacten onderling in het gezin ook al meteen goed? ik kan me voorstellen dat het alleen goed gaat als alle kinderen blij zijn met het nieuwe samengestelde gezin.

Ik kan me ook voorstellen, zoals anderen schrijven, dat als er ook maar 1 kind zich niet helemaal happy voelt in het nieuwe gezin, het een hele moeilijke vakantie kan worden.

Vlinder123, een verwijdering tussen vader en dochter? Komt dat echt alleen door die ene vakantie? Hoe oud is dochter? Ik kan me ook wel weer een beetje voorstellen dat je doorzet met die vakantie omdat kids juist moeten wennen aan de nieuwe situatie maar met dit als gevolg.... dat is wel heftig.

Mieke, die oplossing heb ik nog nooit gehoord. Inderdaad privacy-isssues hoor je wel vaker als argument dat kinderen iets niet gezamenlijk willen doen.

Inderdaad, 1 kind vindt het moeilijk

En dat ene kind, mijn oudste, vindt het na ruim 2 jaar nog steeds best moeilijk dat er twee mensen bijgekomen zijn. Is ook een puber met ASS die minder aansluiting heeft bij de 2 jongere kinderen, die het samen wel goed kunnen vinden. We houden er tot op zekere hoogte rekening mee, ook in ons dagelijks leven. Mijn vriend gaat wel eens iets doen met de jongste 2, terwijl ik iets doe met de oudste. Soms vragen we oudste om toch mee te gaan/mee te doen, maar dan gaat het om een paar uur of een dag, niet om een vakantie.
Maar eerlijk gezegd, als de vakantieregeling met de dochter van mijn vriend nu wel zou passen met de onze, dan waren we waarschijnlijk wel met zijn vijven op vakantie gegaan. Dan hadden we de activiteiten en het slapen gewoon moeten aanpassen aan de wensen van iedereen: oudste een eigen slaapkamer en ook activiteiten voor die leeftijd, desnoods af en toe zonder de jongsten. Twee stacaravans, dat vind ik een mooie oplossing.

Hier ook snel samen

Wij kregen in maart een relatie en zijn direct in de zomervakantie 2 weken met zijn allen naar een camping gegaan. Ik had al geboekt en hij boekte samen met zijn drie kids bij. Ging super goed. De kinderen waren allemaal onder de 8 en kunnen samen met elkaar goed opschieten. Zijn kinderen hadden de scheiding nog niet verwerkt maar mij wel geaccepteerd. Ze kennen mij en mijn kinderen al wat langer dat scheelde veel. Vorig jaar zomer drie weken kamperen in zuid Frankrijk was geweldig!! 12 uur heen sliep alles 16 uur terug was alles wakker maar we leken wel een gezin uit een boekje. Ik was verbaast dat geen van de vijf mopperde of klaagde over de lange rit.Ik herken de verhalen dus ook niet dat er een kind ongelukkig is over een situatie.... Lijkt me erg moeilijk!! Maar nu is alles nog in goede vrede en de oudste bijna 11 en de pubertijd komt er aan .....

Sterkte aan iedereen in een lastig parket!

Wij direct

Juist heel snel. Op vakantie leer je elkaar kennen. Wel gekozen om het 'maar' een week te maken. Ging gelukkig heel erg goed.

Dus ik zou het zeker doen, maar niet zo lang. Als het dan niet klikt, dan is het nog te overzien. Gekozen voor een camping met veel te doen. Als het dan niet klikte, dan hadden ze ruimte genoeg om elkaar uit de weg te gaan.

Grappig

...dat je zoveel verschillende verhalen hoort! Fijn Paddington, dat het bij jullei ook zo goed ging! Ik had verwacht dat dat misschien wel wat moeilijkheden opgeleverd had (met de ex zeg maar).

Beertje, zaten jullie dan ook in 2 verschillende accommodaties (net als die vriendin van Mieke) omdat vriend met kids bijgeboekt had?

AnnoNicky, wat is ASS? Overigens wel leuk dat vriend met kind bij je langskomen op vakantie!

Narcis, moeilijk trouwens als je kinderen bij jou aangeven dat ze eigenlijk niet willen...hoe lang gaan ze weg dan?

Kandelaar

De verhoudingen en de contacten binnen het nieuwe samengestelde gezin waren nog heel pril en onduidelijk. Er was gewoon te weinig contact geweest met elkaar. En vooraf had iedereen zo wel zijn of haar reserves. Dat is ook prima. We spraken erover en we zorgden dat iedereen de vrijheid had om zich af te zonderen en lieten initiatief om samen iets te doen bij de kinderen. Niet mee naar een bepaalde activiteit? Ook goed. We lieten de kinderen (allemaal jonge pubers) zelf uitzoeken wat ze wilde eten. We grilden wat vlees of groente (voor de vega liefhebber) en serveerden er salade en stokbrood bij.Wilde iets niet eten? Ook goed. Voor iedereen was het anders. De ene helft vh gezin had nog nooit gekampeerd, de ander al jaaaren. Wat veel goed maakte was de totale vrijheid, mooi weer een een zwembad. Dat maakt iedereen blij.
Er was voor niemand duidelijk of ze echt blij waren met het nieuwe samengestelde gezin. Dat werd gaandeweg de vakantie wel duidelijk; het was een blije en rustige vakantie waarbij niemand verwachtingen had. Bij mijn kinderen kwam er pas rust toen ze ontdekten dat er geen ruzie en ' ontploffingen' waren. Dat waren ze voorheen wel gewend, en doordat er nu niet was, kwam er al heel snel rust bij ze. De verbazing dat de kinderen uit het andere gezin nooit iets mochten doen in het huishouden (zoals tafel dekken, afruimen, afwassen) terwijl mijn kinderen vooral veel moesten doen (en vonden dat ze altijd teveel moesten). Die verwondering zorgde ook voor begrip voor de situatie waar iedereen uit kwam.
Door deze vakanties zijn de contacten binnen het gezin aangehaald en verdiept. Er is vooral veel acceptatie van elkaar. Het is een illusie om te denken dat ze nu en voor eeuwig beste vrienden worden. Dat hoeft ook niet, en doordat uit te spreken ontstaat er veel rust.
Zo is het hoe wij het gedaan hebben. Misschien heb je er iets aan?

Niet aan de orde

Voor lief en mij is een gezamenlijke vakantie nog niet aan de orde. Een van zijn kinderen is er nog niet aan toe, zijn andere en mijn kids wel maar misschien voor die van hem allemaal nog te vroeg (Als ik de uitleg van AnderNicky lees overASS, lijkt dat superveel op het gedrag/ karakter van dit kind van mijn lief!!). Om die reden gaan we niet samen en is het nog niet aan de orde. Ik vind dat overigens geen probleem hoor, met mijn eigen kinderen op vakantie vind ik ook heel gezellig!

Mooi om te lezen hoe het bij jullie ging Tralalaaa, en ook dat het de contacten verdiept heeft.

ik twijfel, de rest (inclusief kinderen) willen wel

Vriend en ik zijn bijna een jaar samen, hij heeft twee kinderen van 14 en 18 en ik van 14 en 24. Mijn oudste gaat sowieso al jaren niet meer mee, en het plan is dat vriend en zijn zonen ergens in Frankrijk gaan kamperen of huisje huren en dat ik de laatste week van hun vakantie erbij kom met mijn eigen zoon. En iedereen vind het een leuk idee... behalve ik. Ik heb veel moeite met het gedrag van zijn oudste (game en wiet verslaafd) en ik weet gewoon. niet of ik het geduld kan opbrengen om een week lang met hem in een huisje te zitten. Bovendien vind ik de vakantie niet de plek waar eindeloos op de PsP gespeeld wordt maar eerder het moment om samen dingen te doen en te sporten/culturele activiteiten doen. Onze kinderen kunnen wel goed met elkaar opschieten, en mijn zoon is weg van mijn vriend. Ik ben er zelf nog niet uit.
Sini

Sinilind

Ik heb een vriendin met samengesteld gezin die het zelf geen fijn idee vindt om met de kinderen van haar vriend op vakantie te gaan (haar eigen kinderen zouden dan ook meegaan). Om die reden doet ze dat gewoon niet. Ze zegt: ik heb zelf vakantie ook nodig om uit te rusten (heeft een drukke baan) en omdat ik weet dat ik dan geen relaxte vakantie heb doe ik het niet. Dus vriend mag mee met haar en kinderen, maar zijn kinderen niet. Of ze gaan gescheiden met ieder eigen kinderen, ook goed.
Het klinkt niet zo aardig, maar ze heeft wel een punt en geeft haar grens goed aan.

Eigen huisje

Ik zou in dat geval kiezen voor een eigen huisje.

Dan heb je je je eigen bedoening. En kunnen jullie samen leuke dingen doen zonder dat jij bij zijn oudste 'op de lip zit'.

Noodgedwongen

Sinds anderhalf jaar heb ik een vriend. Door zijn drukke baan zien we elkaar niet zo veel maar we gaan wel vaak samen weg. Mijn kinderen zien hem helemaal weinig. In die anderhalf jaar hebben we geloof ik 3 keer samen gegeten.
Binnenkort gaan vriend en ik weer samen met vakantie. Helaas zijn er nogal wat veranderingen geweest in mijn gezin de laatste tijd waardoor ik ineens met de twee jongsten van 16 zit. Toen we de vakantie planden zouden ze naar hun vader gaan maar nu kan dat niet en zit ik dus met een probleem.
Ik heb mijn vriend gevraagd of ze mee kunnen en omdat het een schat is zei hij natuurlijk meteen ja. Maar ik kan me voorstellen dat dit niet is wat hij van deze vakantie verwachtte. Zijn kinderen zijn volwassen, hij hoeft al lang niet meer met een stel pubers op te trekken.
Mijn kinderen vinden het spannend. Niet eens zozeer vanwege de vriend, die vinden ze erg aardig maar wel vanwege de eerste keer kamperen.
Ik probeer het allemaal maar los te laten. Het zijn allemaal leuke mensen, we hebben zon, zee en strand en het zijn maar 12 dagen. Dat moet te overleven zijn

Sinilind

Nou Sinilind, ik zou het wel weten.. Ik weet uit ervaring hoe lastig het is om maar met 1 kind (puber) op vakantie te gaan. En ik zou er voor hebben getekend om meer pubers mee te hebben, waarmee hij leuk kon opschieten, om puber-amusement te hebben zonder ouders.. En wat die psp-spelletjes betreft; gamen op vakantie is des pubers.. daar vind je hier genoeg draadjes over.
Als jij je echt ergert aan het gedrag van oudste dan zou een apart huisje/tent, voor jou en jouw kind of juist voor alle kinderen en jij en je vriend apart, een optie zijn.

Ik weet het niet

Zo'n jongen voelt echt wel aan dat jij hem eigenlijk niet ziet zitten, dus het lijkt mij een minder goed idee. Nu heb ik op dat vlak natuurlijk minder goede ervaringen dan degenen in bovenstaande reacties. Een weekendje proberen is leuk, maar over het algemeen worden ergernissen erger als je langer op elkaars lip zit.
Kun je het aan om geen verwachtingen te hebben? Er zijn zoveel types vakantiegangers, van dwangmatige ondernemers tot luie donders die alleen willen lezen onder een parasol.

niet doen dan

Als je het nu al niet ziet zitten. De jongen zal het best aanvoelen. Niet ieders gevoel van vakantie is hetzelfde. Ik zou er niet aan moeten denken cultureel en sportief verantwoord bezig te moeten zijn.
Mijn ex-man daarentegen had 5 minuten na aankomst alle folders al in handen. Dat maakte dat we bijna altijd gescheiden waren in de vakantie. Ik had die tijd nodig om bij te komen, te lezen (wat me normaal niet lukt), de stress uit mijn lijf te krijgen en de "luie donder"(?) te zijn.
Ieder zijn voorkeur, maar dan liefst zonder afkeur van anderen.

simpel

Gewoon lekker weggaan met je vriend en de jongste twee meenemen en die oudste thuis laten. Wat heb je daar voor last van? Of inderdaad een eigen huisje maar dat zou ik niet doen alleen omdat jij vindt dat een psp niet mee moet op vakantie.

Triva

Meen je dat Sininlind tegen vriend moet zeggen dat zijn oudste zoon niet mee kan op vakantie. Omdat nieuwe vriendin dat niet ziet zitten. Of heb ik je gewoon verkeerd begrepen?
@Sinilind ik zou het niet doen. Of wel maar in de lijn die Vesper Lynd voorstelt. (ik heb zelf pubers die bij idee van vakanties met sporten/culturele actviteiten ook niet dolenthousiast worden. Verder zijn ze volgens mij wel "normale"pubers)

en verder

Ik heb twee pubers, die deels bij hun vader wonen. En ik heb sinds 2,5 jaar een vriend zonder kinderen. Hij kent mijn kinderen wel. Maar geen haar op mijn hoofd die er aan denkt om met hem en de pubers op vakantie te gaan. Vakantie met pubers vind ik bij tijd en wijle al een uitdaging op zich. Ik moet er niet aan denken dat ik ook rekening moet houden wat vriend en kinderen van elkaar vinden. Ik ga nu twee weken met de kinderen op vakantie en twee weken met vriend (als kinderen met hun vader op vakantie gaan).

Inderdaad

Kan ik het niet maken om oudste van vriend achter te laten omdat hij moeilijk is en ik hem niet "mag". Overigens niet mogen is niet de juiste bewoording. Hij kan ontzettend leuk zijn als hij er zin in heeft, en als hij niet lekker in zijn vel zit, is het euh... een uitdaging.
Ik vind het ontzettend pijnlijk voor mijn vriend om tegen hem te moeten zeggen: ik zie de vakantie met je oudste niet zitten. Ik neig naar zelfopoffering voor een week(je) en de jongens lekker hun gang laten gaan, en zelf af en toe eropuit trekken voor een museum of zo. Met als vraagteken dat ik mijn zoon liever niet met zijn oudste zonder ouderlijke toezicht achterlaat, ik vertrouw het niet 100%.
Sini

haha sorry

Het stond er wel maar ik bedoelde dat oudste dan in het huisje blijft om te gamen dus niet thuis in Nederland!!!

Triva

Dat lijkt me wel een goede oplossing!

nee

Als er al sprake is van een zekere irritatie (en zo'n duidelijke twijfel) vóór vertrek zou ik er zeker niet aan beginnen.