De nieuwe partner van vader heeft hekel aan mijn zoon
In 2018 ben ik gescheiden. We hebben twee zonen van nu 19 en 16. De jongste heeft een beperking en is emotioneel ongeveer 7. Hij heeft een complexe vorm van autisme en een angststoornis. Hij vraagt daarom veel sturing en nabijheid.
Tijdens de scheiding bleek vader een nieuwe partner te hebben. Zij verblijft dagelijks bij hem, ook als de jongens bij hun vader zijn. Al snel bleek dat zij veel moeite heeft met de aandacht die mijn jongste zoon van zijn vader nodig heeft en ook vraagt. Zij blijkt hem te zien als concurrent en behandeld hem afgunstig. Meerdere keren met vader besproken maar zijn visie is dat mijn zoon maar aan haar moet wennen. Iemand tips wat ik nog zou kunnen doen?
Hoe weet je zo precies dat zij afgunstig is?
Ben je erbij als hij daar is? Je oordeelt er over alsof je ernaast zit. Ik denk dat je meer vertrouwen moet hebben in vader. Hij kent zijn zoon hij kent zijn nieuwe vriendin en hij is degene die het in goede banen moet leiden.
En jij? Jij laat het los en je zorgt alleen dat zoon bij jou zich goed voelt. Verder kun je op dit moment niets doen.
De nieuwe partner is natuurlijk niet bekend met de exacte manier van omgaan met jouw zoon. Ze ziet hem wellicht als een redelijk normale puber die niet zo "raar" moet doen. Je weet ook niet hoeveel kennis ze van autisme heeft. Dat is voor veel mensen nog behoorlijk onbekend. Je kunt van haar niet verwachten dat ze het op jou manier doet.
Daarnaast kiest ze voor jouw ex en krijgt die kinderen erbij. Wellicht met de gedachte dat zijn pubers en die hebben een eigen leven (of zijn zelfstandig).
Uiteindelijk is het aan je ex hierin sturing te geven. Als hij dat niet doet zijn ze waarschijnlijk van beide kanten wel een keer klaar met elkaar. Dan wil kind er niet meer heen of heeft nieuwe partner liever niet meer dat hij zo vaak komt. Laat het verder los. Jij kunt daar niets mee. Het is zijn huis. En pubers van 16 kan je niet meer dwingen om te gaan.
omdat ze een bericht heeft gestuurd naar mij waarin ze aangeeft mijn zoon egoistisch verwend te vinden omdat hij zoveel aandacht vraagt.
SuuuuuuuuuuuuuuuuuS schreef op 19-11-2023 om 09:25:
omdat ze een bericht heeft gestuurd naar mij waarin ze aangeeft mijn zoon egoistisch verwend te vinden omdat hij zoveel aandacht vraagt.
Wat vreemd dat ze dat naar jou stuurt en niet naar je ex. Verwacht ze dat jij hem nu gaat 'opvoeden'? Vertelt ze er ook bij hoe zij dit denkt op te lossen met jouw ex? Ik zou er niet op reageren.
Wat de anderen zeggen: je hebt er weinig invloed op. Het is geheel aan je ex. Het loopt zoals het loopt.
En behandeld hem afgunstig
Word je jongste zoon met haar alleen gelaten?!
SuuuuuuuuuuuuuuuuuS schreef op 19-11-2023 om 09:25:
omdat ze een bericht heeft gestuurd naar mij waarin ze aangeeft mijn zoon egoistisch verwend te vinden omdat hij zoveel aandacht vraagt.
Dan zou ik kort antwoorden: hij vraagt zoveel aandacht omdat hij autistisch is, een angststoornis en een emotionele leeftijd van 7 jaar. Mocht je daar meer over willen weten, vraag het dan aan vader, behandelend arts/huisarts of lees boekXX, dan wel zijn medisch dossier.
Eventuele verdere vragen afwimpelen met: dat moet je toch echt met vader bespreken, hij is op de hoogte.
Tsjor
Wat zeggen je beide zoons ervan? Wat vertellen ze bij jou thuis over het gedrag van de partner van vader? Ervaren zij het ook zoals jij beschrijft? Ik zou, voor zover mogelijk, met ze praten en proberen beide zoons weerbaar te maken tegen eventueel negatieve reacties van de partner van hun vader, zonder oordelen en zonder haar af te fakkelen. Leer hen hoe ze correct zouden kunnen reageren. Hebben de jongens samen een goede band? Dan zouden ze bij vader thuis elkaar ook kunnen steunen, of eigenlijk misschien vooral de oudste die de jongste kan steunen. Misschien kunnen ze zelfstandig terug naar jouw huis als de sfeer bij vader even niet prettig is en kunnen ze weer terug gaan als de lucht geklaard is, of is dat voor de jongste niet mogelijk? Zorg dat ze bij jou een uitlaatklep hebben en zich veilig kunnen voelen om zich uit te spreken en/of stoom af te blazen zonder dat dat consequenties voor hen heeft.(dus niet meteen bij elk verhaal aan de bel gaan trekken bij vader, alleen als er iets ernstigs voorvalt)
Uit ervaring weet ik dat het niet makkelijk is om te leren omgaan met een gezinslid met beperkingen zeker niet als je daar geen enkele ervaring mee hebt. Het staat of valt echter met oprechte belangstelling, bereidheid om je aan te passen en een stapje terug te doen, want degene met een beperking kan dat vaak maar heel beperkt. Deze mevrouw lijkt daar niet toe in staat of niet toe bereid te zijn, maak ik op uit jouw verhaal. Als ik de vader was zou dat voor mij een reden zijn om de relatie te heroverwegen. Maar goed, daar kun jij verder niets mee. Daarom: ben een veilige thuishaven voor je zoons, wat er bij vader gebeurd heb je geen invloed op.
Foutje
Dat is meerdere malen gebeurd tijdens vakantie in Frankrijk deze zomer. Die momenten zijn er nare dingen gebeurd. Buiten vakantie om gebeurd het niet vaak dat de samen zijn is mijn indruk. In gezelschap negeert ze hem of praat over /tegen hem tegen anderen waar hij bij is.
Ik zou die vrouw wel even duidelijk maken dat ze niet met een 'normale' zestienjarige te maken heeft en hem dus ook niet moet behandelen als zodanig en dat ze haar verwachtingen bij moet stellen. Bij een kind van zeven heb je andere en minder verwachtingen qua gedrag, houding, zelfstandigheid dan bij een kind van zestien.
En verder vind ik het wel heel verdrietig dat vader hier niks mee doet. Natuurlijk moeten ze aan elkaar wennen, maar dat is geen reden om zo naar tegen je zoon te doen.
Als vader die instructies niet geeft, zou ik in dit geval dat dus wel zelf doen. Ze heeft jou blijkbaar benaderd, dus ergens zit ze er wel mee.
SuuuuuuuuuuuuuuuuuS schreef op 20-11-2023 om 09:28:
Dat is meerdere malen gebeurd tijdens vakantie in Frankrijk deze zomer. Die momenten zijn er nare dingen gebeurd. Buiten vakantie om gebeurd het niet vaak dat de samen zijn is mijn indruk. In gezelschap negeert ze hem of praat over /tegen hem tegen anderen waar hij bij is.
Hoe weet je dit toch allemaal?
Hoe weet je bijvoorbeeld dat ze hem in gezelschap negeert?
(wat op zich trouwens nog niet zo'n gekke is als je nog niet gewend bent aan het kind en diens problematiek).
MamaE schreef op 20-11-2023 om 12:38:
Ik zou die vrouw wel even duidelijk maken dat ze niet met een 'normale' zestienjarige te maken heeft en hem dus ook niet moet behandelen als zodanig en dat ze haar verwachtingen bij moet stellen. Bij een kind van zeven heb je andere en minder verwachtingen qua gedrag, houding, zelfstandigheid dan bij een kind van zestien.
En verder vind ik het wel heel verdrietig dat vader hier niks mee doet. Natuurlijk moeten ze aan elkaar wennen, maar dat is geen reden om zo naar tegen je zoon te doen.
Als vader die instructies niet geeft, zou ik in dit geval dat dus wel zelf doen. Ze heeft jou blijkbaar benaderd, dus ergens zit ze er wel mee.
To heeft niets met die vrouw van doen. Het is aan vader. Hij laat dit (blijkbaar we horen 1 verhaal) gebeuren. Hij moet dit dus ook sturen. Het is niet aan to om nieuwe partner de les te gaan lezen (volwassen vrouw die laat zich vast niet de les lezendoor een ex). Als die vrouw haar benaderd met vragen kan ze antwoord geven. Ze kan zoon sterker maken of met vader praten. Maar heeft gewoon geen zeggenschap over zijn huishouden. En wie weet is deze zoon ook vervelend in gedrag. Ook autistische kinderen kunnen dingen leren of in gedrag worden gecorrigeerd. Niet iedereen kan daarmee omgaan. Dit is niet haar kind.
Izza schreef op 20-11-2023 om 20:23:
[..]
To heeft niets met die vrouw van doen. Het is aan vader. Hij laat dit (blijkbaar we horen 1 verhaal) gebeuren. Hij moet dit dus ook sturen. Het is niet aan to om nieuwe partner de les te gaan lezen (volwassen vrouw die laat zich vast niet de les lezendoor een ex). Als die vrouw haar benaderd met vragen kan ze antwoord geven. Ze kan zoon sterker maken of met vader praten. Maar heeft gewoon geen zeggenschap over zijn huishouden. En wie weet is deze zoon ook vervelend in gedrag. Ook autistische kinderen kunnen dingen leren of in gedrag worden gecorrigeerd. Niet iedereen kan daarmee omgaan. Dit is niet haar kind.
Zodra kind van TO in het huishouden van zijn nieuwe vrouw komt, heeft TO zeker wel het recht om haar de juiste handvaten te geven over haar kind. Ookal zou vader dat ook doen, zij mag dat ook doen. Het is ook haar kind. Dat betekend niet dat zij haar de les leest of iets over haar huishouden zegt daar gaat het niet om het gaat om haar kind en de problemen die daaruit voortkomen waar nieuwe vrouw niet mee kan omgaan. Als TO haar kind met een beperking op emotioneel gebied , (emotioneel) sterker kon maken dan had hij ook niet deze forse beperking. Op dat gebied is hij als een kind van 7.
Als de vader van mijn kind zijn nieuwe vrouw de juiste handvaten niet kan geven over ons kind met beperking&stoornis dan nodig ik haar vriendelijk uit voor een kopje thee en een gesprek over mijn kind. Hoe en de wat. Kan ze het niet aan? Dan had ze moeten gaan met iemand zonder een zorgenkind want die blijft voor het hele leven. Als ze echt van hem houdt is ze bereid om te leren hoe ze met hem moet omgaan, voor hem zorgen is teveel gevraagd en dat hoeft helemaal niet, als ze maar normaal met hem kan omgaan!
SuuuuuuuuuuuuuuuuuS schreef op 19-11-2023 om 09:25:
omdat ze een bericht heeft gestuurd naar mij waarin ze aangeeft mijn zoon egoistisch verwend te vinden omdat hij zoveel aandacht vraagt.
Schouderklopje voor jou dat je die woorden aankan. Dat kan ik dus absoluut niet, ik heb heél veel geduld als moeder maar niet als persoon. Dus ik vind het heel netjes van je.