Ex accepteert nieuwe partner niet, dreigt omgangsregeling aan te passen
hoi,
Mijn ex kan mijn nieuwe partner niet accepteren... zo bepaald hij dat hij niet wil dat mijn nieuwe partner naar de proclamatie komt, niet aanwezig mag zijn tijdens de communieviering....
Wat betreft de proclamatie ben ik uiteindelijk zonder nieuwe partner gegaan voor de lieve vrede. Maar hoe moet dit naar de toekomst toe?
Onlangs voor het eerst in 3 jaar ging mijn nieuwe partner mee om de kinderen af te halen. Bleef gewoon in de auto wachten. Gevolg is Nadien een boos bericht dat mijn ex dit niet accepteert, dat er veranderingen in de omgangsregeling moeten komen. De kinderen zijn 10 en 12 en hebben geen probleem met mijn nieuwe relatie. De reactie van mijn ex geeft me nog altijd het gevoel dat hij mijn doen en laten kan bepalen. Maar geeft me öok angst om wat zal komen... altijd stress. Veranderingen in omgangsregeling
Stress voor de kinderen, onduidelijkheid en waarom? Omdat mijn ex niet met de situatie om kan gaan en weet dat de kinderen mijn zwakke plek zijn. Als ik toegeef gaat dat ten koste van mijn relatie. Geef ik niet toe is er strijd. Wat moet ik doen? Ik weet het niet meer. Heb hem al 3 jaar gespaard van confrontaties maar eens gaat het toch moeten gebeuren of ben ik hier mis in?
Peiling
Wat moet ik doen
Dit soort problemen zit veel dieper, het lijkt erop dat je ex de scheiding helemaal niet geaccepteerd heeft. Heeft hij de scheiding ingezet?
Het lijkt erop dat hij ergens bang voor is, bang om de band met zijn kinderen te verliezen waarschijnlijk. Hij vergeet dat kinderen heel trouw zijn naar hun ouders en makkelijk ook anderen daarnaast kunnen accepteren.
Je kunt ook het onderscheid maken tussen mama / papa en vader en moeder. mama / papa is een rol die je op dat moment hebt, vader / moeder, ben je. Op het ene moment ben ik mama voor mijn zoon, tijdens de training ben ik de trainer en tijdens de wedstrijd de coach. Verschillende rollen die een verschillende benadering van het kind geven.
De partner van mijn ex kan daarom best mama zijn op bepaalde momenten, zoals ik ook mama kan zijn naar haar kroost met mijn ex. Maar moeder zullen we nooit worden van elkaars kinderen.
Zij zal dan ook als eerste een stap achteruit doen als er een belangrijk moment is.
Heeft jouw ex ooit een kennismakingsgesprek gehad met je huidige partner? Om elkaars bedoelingen te leren kennen en op een normale wijze je wensen kenbaar te maken.
Als er maar twee mensen mee mogen, zijn dat uiteraard de ouders van het kind. Dan laat je je nieuwe partner thuis. Maar als de hele familie komt, zoals bij de communie, dan moet ex er maar aan wennen dat de nieuwe vriend van TS waarmee ze al een aantal jaar samen is en ook samen woont er dan ook is. Het is ook niet dat ze elkaar pas net kennen of zo. Ik vind het heel naar om een kind zo voor het blok te zetten.
MamaE schreef op 12-07-2021 om 15:05:
Als er maar twee mensen mee mogen, zijn dat uiteraard de ouders van het kind. Dan laat je je nieuwe partner thuis. Maar als de hele familie komt, zoals bij de communie, dan moet ex er maar aan wennen dat de nieuwe vriend van TS waarmee ze al een aantal jaar samen is en ook samen woont er dan ook is. Het is ook niet dat ze elkaar pas net kennen of zo. Ik vind het heel naar om een kind zo voor het blok te zetten.
Of hij komt gewoon helemaal niet meer. Lijden die kinderen ook onder.
BlueHeart schreef op 12-07-2021 om 12:48:
[..]
Ze hoeft hem toch niet overal mee naar toe te nemen? Extra inwrijven is niet nodig en zaken onnodig op spits drijven ook niet
Nee hij hoeft idd niet overal mee naar toe maar hij hoeft er ook niet buiten te blijven als een volslagen vreemde.
Ouderavond of dokter afspraken etc hoort hij inderdaad niet bij..
Maar een kerkdienst, diplomering, trouwerij, zwemdiploma, verjaardag wel. Denk dat dit voor de kinderen ook fijn is, hij woont immers in hun huis en ze vinden het een leuke man. Als hij er niet zou zijn komt het juist voor de kinderen over alsof hij totaal niet geinteresseerd in hun is. Expartner moet niet zo raar doen, hij is degene die de kids voor het blok zet met zijn dreigementen "oh dan kom ik niet als vriend van je ma ook komt".
Floor70 schreef op 12-07-2021 om 18:41:
Als hij er niet zou zijn komt het juist voor de kinderen over alsof hij totaal niet geinteresseerd in hun is.
Dat kan je prima uitleggen hoor, de kinderen van mijn vriend vinden het totaal geen punt als ik er niet bij ben, en we hebben gewoon een goede band, ik feliciteer ze naderhand wel (of soms vooraf)
Wat zou er trouwens gebeuren als je niets zou zeggen, of hij mee komt of niet, (of zelfs gewoon zegt, 'hij komt niet') en is er ineens wel, zou hij dan bij de communie waar iedereen bij zit een scéne gaan maken? Dan ziet iedereen meteen hoe kinderachtig hij is.
Ik zou zelf gewoon niet gaan, als het zo gevoelig ligt. Hoeveel momenten zijn het nou? Bij afzwemmen zou ik niet perse hoeven zijn hoor, ik zie de foto's later wel en thuis kun je op eigen terrein alsnog een leuk feestje geven, idem bij verjaardagen (die worden hier sowieso niet samen gevierd)
Je kunt het idd uitleggen maar wat zeg je dan? ... komt niet omdat je vader dat niet leuk vind? 🥴 of verzin je dan dat die persoon moet werken of iets. Het draait helemaal niet om vader maar om de kids.
Het roept wel de vraag op hoe lang ex van plan is dit vol te houden. Je hebt er volhardende types tussen zitten. Tot de eindmusical? De diploma-uitreiking? Dochters afstuderen? Haar huwelijk?
Op een gegeven moment mag het wel eens klaar zijn met dat gemiep, lijkt me.
Groeten,
Temet
Ik zou het ook limiteren: ex accepteert nieuwe liefde niet, nieuwe liefde accepteert rol van ex niet. Ik zou zeggen: ik houd jullie nog 1 jaar uit elkaar en daarna moet je maar aan elkaar wennen.
Overigens, voordat je alle ellende bij elkaar bedenkt: kijk naar de gebeurtenissen 1 voor 1 en kies elke keer wat op dat moment het beste is. Volgende keer kan het weer anders zijn.
Communieviering bij 10-12-jarigen? Dat is dan toch al voorbij? En trouwen? Zou het kunnen zijn dat dat nog een paar jaartjes wacht?
Tsjor
Ysenda schreef op 12-07-2021 om 15:02:
Dit soort problemen zit veel dieper, het lijkt erop dat je ex de scheiding helemaal niet geaccepteerd heeft. Heeft hij de scheiding ingezet?
Het lijkt erop dat hij ergens bang voor is, bang om de band met zijn kinderen te verliezen waarschijnlijk. Hij vergeet dat kinderen heel trouw zijn naar hun ouders en makkelijk ook anderen daarnaast kunnen accepteren.
Je kunt ook het onderscheid maken tussen mama / papa en vader en moeder. mama / papa is een rol die je op dat moment hebt, vader / moeder, ben je. Op het ene moment ben ik mama voor mijn zoon, tijdens de training ben ik de trainer en tijdens de wedstrijd de coach. Verschillende rollen die een verschillende benadering van het kind geven.
De partner van mijn ex kan daarom best mama zijn op bepaalde momenten, zoals ik ook mama kan zijn naar haar kroost met mijn ex. Maar moeder zullen we nooit worden van elkaars kinderen.
Zij zal dan ook als eerste een stap achteruit doen als er een belangrijk moment is.
Heeft jouw ex ooit een kennismakingsgesprek gehad met je huidige partner? Om elkaars bedoelingen te leren kennen en op een normale wijze je wensen kenbaar te maken.
Voor een gesprek staat hij al helemaal niet open. 1x toevallig mekaar tegen gekomen, begon hij meteen op een aanvallende wijze hem uit te dagen...helaas in bijzijn van de kinderen
BlueHeart schreef op 12-07-2021 om 15:15:
[..]
Of hij komt gewoon helemaal niet meer. Lijden die kinderen ook onder.
Dus hij mag in de dagdagelijkse opvoeding mee delen in lief en leed en de mooie momenten mag hij niet eens aan de zijlijn staan. Vind ik precies niet ok. Hij hoeft niet op de eerste plaats te komen, uit respect voor de vader die altijd de vader is en waarvan het kind ook als vader houdt maar kan toch wel aanwezig zijn bij belangrijke evenementen en dan heb ik het niet over een zwemdiploma of zo maar bv communie, afstuderen, huwelijk...
tsjor schreef op 12-07-2021 om 23:16:
Ik zou het ook limiteren: ex accepteert nieuwe liefde niet, nieuwe liefde accepteert rol van ex niet. Ik zou zeggen: ik houd jullie nog 1 jaar uit elkaar en daarna moet je maar aan elkaar wennen.
Overigens, voordat je alle ellende bij elkaar bedenkt: kijk naar de gebeurtenissen 1 voor 1 en kies elke keer wat op dat moment het beste is. Volgende keer kan het weer anders zijn.
Communieviering bij 10-12-jarigen? Dat is dan toch al voorbij? En trouwen? Zou het kunnen zijn dat dat nog een paar jaartjes wacht?
Tsjor
Ik zeg communie maar het is het vormsel dus dat is in oktober. En dan over 2 jaar weer eentje. Dus niet zo ver af 😬 en volgens mijn gevoel heeft mijn nieuwe partner al heel veel geduld opgebracht. Langs zijn zijde is er trouwens ook een ex vrouw waarmee ik met gemak aan 1 tafel kan zitten. Daar is deze stress niet en zou willen dat dat in mijn eigen situatie ook zo zou kunnen zijn want dat is wel zo relaxed voor het kind.
Wat is een proclamatie trouwens?
Groeten,
Temet
_Anoniem_ schreef op 12-07-2021 om 19:51:
[..]
Dat kan je prima uitleggen hoor, de kinderen van mijn vriend vinden het totaal geen punt als ik er niet bij ben, en we hebben gewoon een goede band, ik feliciteer ze naderhand wel (of soms vooraf)
Wat zou er trouwens gebeuren als je niets zou zeggen, of hij mee komt of niet, (of zelfs gewoon zegt, 'hij komt niet') en is er ineens wel, zou hij dan bij de communie waar iedereen bij zit een scéne gaan maken? Dan ziet iedereen meteen hoe kinderachtig hij is.
Ik zou zelf gewoon niet gaan, als het zo gevoelig ligt. Hoeveel momenten zijn het nou? Bij afzwemmen zou ik niet perse hoeven zijn hoor, ik zie de foto's later wel en thuis kun je op eigen terrein alsnog een leuk feestje geven, idem bij verjaardagen (die worden hier sowieso niet samen gevierd)
Daar dreigt hij dus ook inderdaad mee om in volle publiek een scène te maken. Mij deert dat niet maar zou het rot voor mijn dochter vinden als dat zou gebeuren. Mooie dag verknalt
Floor70 schreef op 12-07-2021 om 18:41:
[..]
Nee hij hoeft idd niet overal mee naar toe maar hij hoeft er ook niet buiten te blijven als een volslagen vreemde.
Ouderavond of dokter afspraken etc hoort hij inderdaad niet bij..
Maar een kerkdienst, diplomering, trouwerij, zwemdiploma, verjaardag wel. Denk dat dit voor de kinderen ook fijn is, hij woont immers in hun huis en ze vinden het een leuke man. Als hij er niet zou zijn komt het juist voor de kinderen over alsof hij totaal niet geinteresseerd in hun is. Expartner moet niet zo raar doen, hij is degene die de kids voor het blok zet met zijn dreigementen "oh dan kom ik niet als vriend van je ma ook komt".
Hij is in die 3 jaar dat we samen zijn nooit meegeweest voor de kinderen op te halen wanneer de wissel is, nooit mee naar een schoolfeest of zo dus ik denk dat ik daar al heel respectvol geweest ben en zeker niets extra inwrijf maar ons nieuwe gezin heeft ook bepaalde rechten vind ik
Mama-2 schreef op 12-07-2021 om 23:38:
[..]
Dus hij mag in de dagdagelijkse opvoeding mee delen in lief en leed en de mooie momenten mag hij niet eens aan de zijlijn staan. Vind ik precies niet ok. Hij hoeft niet op de eerste plaats te komen, uit respect voor de vader die altijd de vader is en waarvan het kind ook als vader houdt maar kan toch wel aanwezig zijn bij belangrijke evenementen en dan heb ik het niet over een zwemdiploma of zo maar bv communie, afstuderen, huwelijk...
Hoe vind hij het om als olie op het vuur te fungeren? De moeder van mn zoon kan mn huidige vriendin ook niet uitstaan, dan ga ik haar toch niet dwingen om haar overal maar te accepteren omdat ze tenslotte wel haar vrije weekenden moet spenderen met mijn zoon? Ik zou ook nooit mn zoon zo onder spanning willen zetten, dat is het mij allemaal niet waard. Ik houd liever mn verstandhouding met de moeder goed.