Echtscheiding en erna Echtscheiding en erna

Echtscheiding en erna

Samsam

Samsam

27-04-2015 om 13:06

Ex besteed kids uit aan oppas

De situatie:
Mijn ex en ik zijn sinds een half jaarhuur elkaar.
De kids zijn 6 dagen bij mij en 1 dag van het weekend bij mijn ex. De dag die hij de kids heeft besteed hij ze regelmatig uit aan zijn moeder die dan oppast. Persoonlijk vind ik het vervelend omdat die ene dag dat ze er zijn hij er 100% voor ze zou moeten zijn. Maar goed, hier kan ik me niet mee bemoeien. Nu was het zo dat hij, op de dag dat hij de kids had, moest werken. Hij is vrachtwagenchauffeur en zou de oudste meenemen. De jongste had hij oppas voor geregeld. Niemand vd familie kon dus vroeg hij een vriendin. Deze vrouw kent hij een paar maanden en mijn dochter kent haar niet. Dus omdat meneer zonodig op zijn "papadag" moest werken werd onze dochter bij een voor haar vreemd iemand gedumpt. Het erge is nog dat ik hier na veel aandringen pas achter kwam, hij had dit voor me willen verzwijgen...omdat z'n gevoel al zei dat ik het niet zou goedkeuren.
Ik hebt geëist dat hij de jongste naar me terug bracht omdat ik niet wilde dat een vreemde op m'n meisje zou passen. Als er iets zou gebeuren zou ik t mezelf nooit vergeven.
Nu heb ik met m'n ex een groot conflict. Want ik vind dat hij er op z'n papa dag moet zijn voor de kids en in geval van nood dat zijn familie kan oppassen. Hij vind dat ik me er niet mee mag bemoeien omdat het zijn probleem is en ik hem maar moet vertrouwen. Ik vecht voor de belangen van m'n kids en daar kan hij zich biet in vinden. En de vrijheid om het op zijn manier te doen geef ik hem echt wel...maar als je m'n meisje van 4 jaar aan een vreemde gaat uitbesteden gast me dat te ver. En dat omdat papa vrijwillig op een feestdag extra ging werken.
Wat moet ik nu?? Is mijn denkwijze nu echt zo onacceptabel zoals hij beweerd???

Yeti

Yeti

27-04-2015 om 13:10

helaas wel

Een vreemde als oppas voor een meisje van 4 is geen kindermishandeling, dus je hebt geen poot om op te staan.

Bimba Boef

Bimba Boef

27-04-2015 om 13:15

klopt

Ik snap je gevoel, maar papa heeft gelijk.
Losssssss

helaas

Maar je ex heeft inderdaad gelijk. Jij bepaalt wat er met jullie kinderen gebeurt en wie er op ze past op de dagen dat ze bij jou zijn, en hij bepaalt dat op de dagen dat jullie kinderen bij hem zijn.
Over en weer heb je daar niets over te zeggen. Als er dialoog mogelijk is kun je afspreken om bijvoorbeeld als eerste keuze elkaar als oppas te vragen, maar dat gaat dus alleen als je dat allebei wil. Zo niet dan houdt het op.
Dat is nou eenmaal een consequentie van gescheiden zijn.

Katniss

Katniss

27-04-2015 om 14:08

Nou

Ik snap dat gevoel helemaal niet, eigenlijk. Waarom zou moeder wel helemaal zelf mogen bepalen wie er op de kinderen past, en vader niet? Dat vechten is helemaal niet nodig, geniet gewoon van je enige kindvrije dag in de week.

Marea

Marea

27-04-2015 om 14:31

Andersom

Er zijn genoeg gescheiden vrouwen die juist niet willen dat ze hun kind weer terugkrijgen op de dag dat het kind bij vader zou zijn. Het is zijn dag, hij heeft zelf een oplossing gevonden, dus jij moet er niet over zeuren. De kinderen zijn van jullie samen, dus op de dagen dat hij ze heeft, bepaalt hij wat er gebeurt, niet jij. Straks ga je nog bepalen dat wel oma maar niet zijn zus mag oppassen.

Astrid

Astrid

27-04-2015 om 15:21

eens

Het is jammer en je kunt er van vinden wat je wilt, maar je hebt er niets over te zeggen.

Ik vind het soms jammer dat mensen dingen aandikken om zelf meer begrip te krijgen dan de andere partij.
Je kind opeens "mn meisje" noemen en dergelijke om een soort medeleven en begrip bij de lezer op te roepen.
Het is ook ZIJN meisje.
En als hij het niet goed doet, dan komen ze er vanzelf een keer mee naar voren.

Charlie vo

Charlie vo

27-04-2015 om 16:03

Vertrouwen

Eens heb je hem vertrouwd. Je was zijn partner en je hebt kinderen samen met hem.
Hij is blijkbaar een man met verantwoordelijkheidsgevoel want hij gaat werken en zoekt oppas voor zijn dochter op zijn papa-dag. Hij vindt het niet vanzelfsprekend dat jij het dan maar moet oplossen.
Hij heeft een vriendin gevonden die hij blijkbaar genoeg vertrouwd om ook zijn kostbaarste schat toe te vertrouwen. Probeer zijn beslissingen ook te vertrouwen. Je hebt dit ooit gekund.

Als hij je niet om hulp vraagt op zijn papa-dag mag je ook niet tussenkomen. Je schreef dat je eiste dat... Draai de rollen eens om. Hoe zou jij het vinden als hij eisen begint te stellen wanneer jullie kinderen bij jou zijn?

Ik herhaal : jullie zijn ooit partners geweest. Zelfs nu dat hoofdstuk voorbij is, zijn jullie nog altijd ouders. De gevoelens die je nu ervaart, ervaart wel elke moeder in deze specifieke situatie. En jij ervaart ook nog eens de gevoelens van jullie dochtertje bij een vreemde.
Is die vrouw echt helemaal vreemd voor je dochtertje? Of vreemd voor jou? Wist hij dat jij wel voor jullie dochtertje wilt zorgen als hij niet kan?
Ipv als een olifant in een porseleinkast te werk te gaan, vang je meer vliegen met honing dan met azijn.

Als ik in jouw schoenen stond, zou ik me allereerst verontschuldigen over je gedrag. "Dumpen, eisen, meneer zonodig gaan werken ..." Hij denkt misschien wel dat jij hem geen goede vader vindt.
En bespreek je punten dan rustig. Die vrouw is een vreemde voor jullie dochtertje. Je dochtertje kan zich niet op haar gemak gevoeld hebben bij die vrouw. En nu je weet dat jullie dochtertje bij die vreemde was, zou jij je het nooit vergeven als er iets zou gebeurd zijn. Tenslotte bij jij de moeder van jullie dochtertje. En jij biedt aan om jullie dochtertje die dag toch bij jou te houden. Want zijn het niet de ouders die in 1ste plaats er voor de kinderen moeten zijn? En als hij weet dat jij het niet zo leuk vindt, maar je een oplossing biedt die voor alle partijen goed is, waarom dan niet?

Probeer aub je ex als volwaardige vader te zien. Het is niet omdat hij maar 1 dag per week jullie kinderen bij zich heeft, hij maar voor 1/7de vader is. Jij bent ook volwaardige moeder.

speculatie

'Je dochtertje kan zich niet op haar gemak gevoeld hebben bij die vrouw.' Tsja, dat is speculatie en de kans dat dochtertje hierover een eerlijke versie geeft is vrij klein, dochtertje voelt meestal haarfijn aan welk antwoord de ouders gepast vinden.
Ik denk dat het weinig zin heeft om nu nog een gesprek te voeren (behalve excuses aanbieden). Je hebt op heel veel manieren duidelijk gemaakt dat je je ex-man niet vertrouwt en je ex-man weet dat ook. Dat is geen goede basis voor een onproblematische verhouding na de scheiding.
Je hoeft hem nu niet te gaan vertrouwen, maar je moet er zelf mee in het reine zien te komen, dat je met de scheiding afstand hebt gedaan van jouw invloed op hem. En dat terwijl hij wel nog de vader van de kinderen is.
Als je een iets betere relatie met je ex wil krijgen zou je eraan moeten werken dat hij de boodschap doorkrijgt: ik respecteer jouw beslissingen en als je hulp nodig hebt (die dag oppas) kun je me dat vragen.
Grappig, ik denk dat ik me drukker zou hebben gemaakt (inwendig dan) over het kind dat meegaat in de vrachtwagen.

Tsjor

Ava

Ava

27-04-2015 om 18:18

Charlie vo

Charlie, waar heb je die boeketreekswijsheden vandaan? Alsof we vantevoren weten wat voor een vaders of moeders onze partners worden. Of dat ze niet kunnen veranderen.. idem voor onszelf, trouwens.

Goh

Kennelijk ben ik de enige die het wel raar vind. Of hij er wel of geen 'recht' op heeft zou er voor mij niet zoveel toe doen. Ik zou liever hebben gehad dat ex het probleem uitlegde en het kind dan bij moeder had gelaten. Hij kan zijn papa dag beter ruilen voor een dag dat hij papa kan zijn.

Ik zou ook niet willen dat mijn kind een hele dag bij een voor haar vreemde persoon zit. Dan maar een dagje bij mama en later in de week een papa dag. Vreemd dat hij het probleem niet heeft voorgelegd zodat jullie samen een oplossing konden bedenken. Maar om dan gelijk zo'n verwijtend stukje te schrijven...

meisje klein

Misschien dat de toon van de moeder er nou juist iets mee te maken heeft dat deze vader haar het probleem niet heeft voorgelegd....

Je kunt het willen

'Ik zou liever hebben gehad dat ex het probleem uitlegde en het kind dan bij moeder had gelaten.' Ja, dat snap ik en dat zou ik zelf ook denken. Alleen: je kunt dat willen, maar je kunt dat niet eisen. De ander is een zelfstandig, volwassen persoon. Geen onderdaan of werknemer of iets dergelijks, hij is geen vader voor zover jij dat goed vindt.
Dus de toon is echt ongepast en wordt eerder veroorzaakt door het feit dat moeder de realiteit van een echtscheiding niet accepteert en vader niet als een zelfstandig persoon accepteert.

Tsjor

Yeti

Yeti

27-04-2015 om 20:31

maar

Vrijwel elke oppas is de eerste keer toch een onbekende voor je kind? Hier was dat wel zo, drie keer een nieuwe oppas omdat de vorige bijvoorbeeld klaar was met haar opleiding en stopte met oppaswerk.

Je overdrijft.

Je ex kent de vrouw en heeft haar als oppas gevraagd, prima toch. Hij moest immers werken. Zijn verantwoordelijkheid. Ik zie echt totaal je probleem niet, de overige 6 dagen van de week heb jij t voor het zeggen.

Yeti

Dat kan voor jou normaal zijn, maar ik liet een nieuwe oppas altijd eerst thuis komen voor een kopje koffie en kennismaking met de kinderen. Als mijn kind zou verwachten om naar papa te gaan zou ik het niet op prijs stellen als ze bij een vreemde wordt 'gestald'. Zeker niet na een relatief recente echtscheiding. Dan maar liever thuis bij mama.

Maar goed, het is inderdaad de toon die de relatie weerspiegelt..

En hoe mis is het gegaan?

En hoe mis is het gegaan al die keren dat papa verstek liet gaan en het kind bij de oppas 'dumpte?' Gebeurden er vreselijke dingen, of ging het toch wel goed?

In het eerste geval mag je hoog van de toren blazen. In het laatste geval moet je ofwel je mond houden ofwel aangeven dat hij als hij toch niet kan het kind ook bij jou mag laten zonder dat dat ook maar enig gevolg heeft. Hetgeen enorme gevolgen heeft voor jou: dan dien je dus ook altijd beschikbaar te zijn.

Steefje

Steefje

27-04-2015 om 23:50

Het doet me denken aan

Toen ik mijn vriend leerde kennen was zijn zoon onregelmatig bij hem. Het mannetje was nog een dreumes en het contact met zijn moeder was rommelig. Altijd ging mijn vriend met zijn zoon naar oma- mijn vriend zijn moeder dus. Soms bleef kind ook bij oma als vriend iets moest doen. Moeder van kind had daar veel kritiek op, ze vond ook dat vriend zijn kind dumpte. Als kersverse vriendin werd mij dat duidelijk gemaakt. Wat zij niet wist is dat oma haar andere kleinkinderen niet zag- door omstandigheden. Dit kleinkind was het licht in haar ogen.

Paddington

Paddington

28-04-2015 om 09:22

Dat is in mijn ogen

één van de moeilijkste dingen van gescheiden zijn: het loslaten als mijn meissie niet bij mij is. Nu is mijn dochter 13 en begint ze flink te puberen (tenminste als ze bij mij is). Ik weet dat ze wel wat kan hebben.

Ik begrijp heel goed het gevoel van TO en Meisje Klein, maar ik ben het met de rest van de posters eens. Je hebt het recht niet om je daarmee te bemoeien. Je kind loopt geen gevaar en dan mag je wel aangeven dat jij het liever niet hebt, dat je dan liever je dochter bij jou hebt en dan een andere dag afspreekt dat jullie dochter een dagje met papa heeft. Eisen kan niet.

Dus, je had erover kunnen praten en kunnen aangeven dat jij het niet zo leuk vind, maar nu zul jij in mijn ogen degene moeten zijn die excuses aanbiedt en probeert de relatie te herstellen. Het is voor jullie kinderen heel belangrijk dat jullie dit als ouders en volwassenen oplossen.

Ava

Ava

28-04-2015 om 17:42

#18

Ik ben, gelukkig, niet gescheiden maar ik ben een kind van gescheiden ouders. Ik heb dit soort dingen natuurlijk ook meegemaakt. De situatie van #18 klinkt als een win-win situatie: voor vader, vriendin vader, kind en oma. Maar dit vond ik als kind juist zo verdrietig, achteraf gezien, alleen had ik geen stem.

Vader heeft een tekort aan tijd, vriendin van vader heeft een tekort aan tijd (of tekort aan tijd met vader), oma heeft tekort aan (andere) kleinkinderen en kind heeft een (logisch) tekort aan vader in dit geval. Er is natuurlijk niets zo verdrietig als je ouders uit elkaar zijn, dat je de een mist als je bij de ander bent (of beide, als je bij oma bent). Om alle tekorten te verzachten, wordt het kind ingezet. Tekort vader opgelost, die van vriendin en oma. En kind? Die mag niet zeuren als 't voor goed doel ingezet wordt. Alleen het tekort van kind wordt groter. want al is oma nog zo lief, zij kan vader, in dit geval, niet vervangen.

Ja, zo kan je makkelijk royaal zijn natuurlijk: sigaar uit andermans doos.
Gelukkig had deze dreumes een goede moeder die dat heel goed aanvoelde en was zij, kennelijk, wel iemand die in het belang van haar kind dacht. De rest dacht aan zichzelf. Maar dan noem je zo iemand gewoon een bemoeial, een jaloers mens, overbezorgd, rommelig of meer.

Yeti

Yeti

28-04-2015 om 18:12

meisje klein

Dat kennismaken deed ik ook, maar dan kent je kind toch niet iemand meteen? Ik versta onder kennen veel meer dan evrn voorstellen.
En misschien heeft de vader ook wel eerst een voorstelrondje gedaan. Dat weet samsam niet, en wij dus ook niet.

Steefje

Steefje

28-04-2015 om 18:37

Ava

Als ik het goed begrijp heb ik oud zeer bij je aangeboord, klinkt alsof het niet zo leuk was voor jou, helaas.
Ik vrees dat je mijn verhaal wel behoorlijk inkleurt. Er was geen 'win' voor mij. Dit speelde toen ik net kwam kijken, ik was in die periode amper in beeld bij kind. Bewust, om hem niet te verwarren. Oma kreeg tijd met haar kleinkind ten koste van de tijd die mijn vriend met hem had dus die sigaar uit andermans doos snap ik niet. Nou ja, zo zitten er wel meer dingen in je post die niet overeen komen met onze situatie. Kind was trouwens ook nooit tegen zijn zin bij oma, werd daar niet gedumpt omdat pa zonodig wat anders moest doen. Hij zag zijn kind onregelmatig en heeft consequent geprobeerd de tijd die hij had ook met zijn moeder te delen. Ik zie niet waarom dat niet in belang van kind was.

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.