Graag wat praktische tips

Luister

Naar je mediator. Blijf niet in je eigen gelijk hangen. Je man heeft deze (in jouw ogen egoistische) beslissing genomen en daar valt nu niks meer aan te doen behalve het process zo pijnloos mogelijk te maken. Stap over je eigen wraakgevoelens heen en dnek aan het belang van de kinderen.

Goh ja zeg

Dat is een fijne reactie met praktische tips waar ik op zit te wachten zeg. Wraakgevoelens? Waar haal je dat vandaan? Het enige gevoel waar ik al maanden mee loop zijn wanhoop en verdriet.

gunst

Toen een vriendin van mij ging scheiden ging zij weg en betaalde zij zelf haar nieuwe huurhuis. Haar ex bleef in het oude huis en 'nam de hypotheek over'.
Ik kan me voorstellen dat je man niet op een kamer wil zitten en nog even wacht tot er wat beters komt, maar moeilijk lijkt me dat wel voor jou.
Het is wel in jouw belang dat er snel duidelijkheid komt, dus dat het huis snel in de verkoop wordt gedaan. Maar het is m.i. meer een gunst als jij je man financieel helpt met zijn verhuizing, jij zit immers als het huis nog niet verkocht is ook met hogere woonlasten? Kan je die ook dragen?
Je kan hem evt helpen met het zoeken naar een huurhuis, ik weet niet hoe actief hij ermee bezig is.

sterkte

Nou zeg!

Neem een eigen advocaat, vraag Voorlopige voorzieningen aan en mik hem het huis uit! Als hij zich zo nodig moet ontplooien, dan doet ie dat maar op een kamertje. Hij heeft gekozen voor een huwelijk, kinderen en een koophuis, dan zal hij dat netjes moeten afhandelen. In dit geval is het belang van de kinderen juist een stabiele omgeving en niet twee verhuizingen achter elkaar. Dus jij blijft met de kinderen in het huis tot het is verkocht en dan zoek je een huis waar je met je kinderen in wilt wonen.
Mediation is leuk als je het eens bent. Dat is hier duidelijk niet het geval. Hoe eerder je duidelijk bent over jouw verwachtingen van de afhandeling, hoe sneller het is opgelost.
Ik heb in hetzelfde schuitje gezeten. Mediation tot ik een ons woog en hoe schappelijker ik me opstelde, hoe egocentrischer ex werd. Het duurde eindeloos (een dik jaar aan het mediaten geweest). Tot ik met mijn vuist op tafel sloeg, een eigen advocaat nam en vertelde wat ik wilde. Natuurlijk krijg je het uiteindelijk niet precies zoals je wilt, je zult hier en daar water bij de wijn moeten doen.
Wij zijn inmiddels al vele jaren gescheiden, ex is zelfs al voor de tweede keer gescheiden. Hij vertelde me laatst dat hij wel respect had over hoe ik het heft in eigen hand had genomen, zeker voor ons kind. Ik heb natuurlijk wel gezorgd voor een prima omgangsregeling, dat ben je je kind(eren) verplicht vind ik.

verantwoordelijkheid

Hij wil dit dus zal hij de verantwoordelijkheid voor zijn keuze moeten nemen. Hoe makkelijk is het om te blijven....Ik weet niet of je de boodschap heb aan zien komen. Ik niet (out of the blue) Vanaf dag 1 gedroeg mijn ex zich als een gescheiden/vrije man en kind en ik waren compleet van ons padje. Hij dacht heerlijk te kunnen genieten van zijn vrijheid maar ook van alle luxe thuis. Hij bleef bijv. heerlijk op zijn Auping matras (naast mij) liggen terwijl ik kapot ging van verdriet. Hij was uren van huis en zat vast geplakt aan zijn telefoon. Ik was verdoofd, in de war en zat in de bekende achtbaan. Door zijn gedrag, mijn emoties en het negeren van verdriet kind escaleerde het vrij snel en heb hem gesommeerd te vertrekken. In het convenant stond beschreven dat ik 3 jaar met mijn zoon in de gezamenlijke koopwoning mocht blijven wonen maar dat het wel in de verkoop zou gaan. We betaalden allebei mee aan de woonlasten. Ik snap je zorgen om alles. De kinderen, woonruimte,geld. Ook je boosheid maar echt uiteindelijk stel je bij. Alle wordt je ongevraagd ontnomen en dat maakt je boos maar uiteindelijk zal je merken dat het weer beter wordt. Heel veel sterkte!

optie?

Toen mijn ex en ik uit elkaar gingen hebben we er voor gekozen om het voor onze dochter zo weinig ingewikkeld als mogelijk te maken en dus verbleven wij om en om, afhankelijk van de co-ouderdagen, in ons koophuis. Voor de andere dagen huurde ik een huis. Mijn ex had dat er niet voor over en logeerde bij zijn zus op de dagen dat hij niet bij onze dochter was.

Voor ons niet ideaal. Voor mij was het heel duur want ik betaalde én het huurhuis (vrije sector in Amsterdam, ugh ugh) maar ook de helft van de vaste lasten van ons koophuis en mijn ex voelde zich een halve zwerver die eens per week met een plastic zak onder zn arm vertrok om elders op een matje te logeren. Maar goed, voor onze dochter was het het beste. Toen ik een huis in de buurt kocht heeft hij de hypotheek van ons oude huis overgenomen.

Zoiets nog een optie?

Overdenkingen

Ik ben geen advocaat, maar ik heb helaas ervaring.

Als het huis verkocht wordt, waar ga jij dan wonen? Hoe lang duurt het voordat jij een ander huis hebt?
Ben jij de hoofdkostwinner, of hebben jullie beide een gelijk inkomen, of is hij de hoofdkostwinner?

Verder hoe oud zijn de kinderen? Hoe wordt de zorgverdeling? Wordt het een 50-50 verdeling en hebben jullie nagenoeg dezelfde inkomsten, dan zal er geen kinderalimentatie nodig zijn.

Als jij de hoofdkostwinner bent, dan zal eerst een draagkracht berekening moeten worden gedaan. Van die draagkracht gaat dan eerst jouw bijdrage voor de kinderen af (ongeacht of ze bij je wonen, wie wat daaraan betaald wordt weer apart berekend, aan de hand van de zorgverdeling) wat er dan overblijft is draagkracht voor PA. Daarnaast is er ook het aanvaardbaarheidsgeding. Het moet niet zo zijn dat jij veel minder overhoudt per maand of van de leven dan jouw ex.

Wat wel moet gebeuren is het verdelen van de spullen die jullie hebben. De inboedel moet worden verdeeld, of worden verrekend.

Daarnaast zijn jullie, zolang de scheiding nog niet is aangevraagd, nog een financiële eenheid. Het gezinsinkomen, is nog steeds het gezinsinkomen. Als je man of jij nu een lening aangaat, dan zijn jullie nog beide hoofdelijk aansprakelijk. Dat geldt ook voor een hypotheek. Houdt daar dus rekening mee.

Kortom:
- zorgverdeling bepalen
- woning te koop zetten
- op zoek naar andere woning voor jezelf
- inboedel verdelen
- financiën goed op papier zetten

Verder wens ik jou heel veel sterkte. Ik herken door wat voor emotionele achtbaan jij nu gaat. Op dit moment is alles zo verwarrend. Misschien kun je hulp krijgen van een goede vriend/vriendin/broer of zus. Iemand in je omgeving die jij voor 100% vertrouwt en jou kan helpen met de praktische zaken. Ook het inpakken en uitzoeken van spullen, vond ik erg emotioneel. Ik kon het een half uurtje en dan moest ik gewoon weer wat anders doen. Wij deden dat soort dingen ook voornamelijk op de momenten dat onze dochter in bed lag of bij een vriendinnetje speelde.

Dank voor de steun

Dank jullie wel voor jullie steun, adviezen en persoonlijke ervaringen. Het helpt echt. Ik ben niet de hoofdkostwinner dat is hij. Ik heb altijd de meeste zorg geleverd en dat blijft zo. De kinderen zijn dus het meest bij mij straks. Dat hele ouderschapsplan moet nog op papier. Daar zie ik tegenop. Zo zakelijk op de punt comma van alles vastleggen over de kinderen. De spullen en de financiën zijn verdeeld zonder al te veel gedoe. Wat ik dan weer vervelend vind is dat de mediator daar dan nog weer allerlei vraagtekens bij zet. Eigenlijk wil ik gewoon dat ie vastlegt wat wij in goed overleg hebben afgesproken. Ik heb geen zin in gezaag op detail. Huis moet nog in de verkoop. Waar ik ga wonen? Ik heb geen idee. Ik wil opnieuw weer kopen. Maar verwacht dat ik eerst vrije sector zal moeten huren. Ik merk dat met name de passiviteit van man en de tijd die het duurt aan me begint te vreten. Er zijn gelukkig een aantal mensen in mijn omgeving die me enorm steunen. Dat helpt, maar in de emotionele achtbaan zit ik toch vooral zelf en het valt me zwaar rechtop te blijven en door te gaan.

Ouderschapsplan

Tja....

Denk daar ook niet te moeilijk over. Neem een voorbeeld (op internet zijn er genoeg voorbeelden te vinden).
Een ouderschapsplan is een levend document. Als je goed kunt overleggen met je ex-man zal het niet veel problemen geven. Het ligt er heel erg aan hoe oud je kinderen zijn. Hoe ouder, hoe meer inspraak ze in mijn ogen horen te hebben. Dat zou dan in het ouderschapsplan erbij moeten staan. Bijvoorbeeld een keuze voor sporten. Wie bepaalt dat?

Wat er in mijn ogen i.i.g. in een ouderschapsplan moet staan is waar de kinderen wonen, wat de financiële afspraken rondom de kinderen zijn. Wat er in kan staan is over ouderavonden, gaan alleen de ouders of zijn eventuele nieuwe partners ook welkom. Wie regelt de schoolkeuze. Welke afstand wordt als acceptabel gezien voor een verhuizing. Wat gebeurt er als één van de ouders overlijdt met het contact met de familie van die ouder en de kinderen.

Alle afspraken kunnen weer worden gewijzigd, zolang er een overeenstemming over is.

Probeer bij het maken van het plan het belang van de kinderen voorop te stellen. Dat is in deze prille situatie echt heel erg moeilijk. Onthoudt één heel belangrijk ding. Kinderen zijn loyaal aan beide ouders. Ze houden (als de relatie goed is tussen ouder en kind) van beide ouders evenveel.

De emoties die jij nu voelt kunnen dat beeld nog wel eens vertroebelen, maar als jij je daarvan bewust bent, helpt het misschien. Mij heeft het geholpen. Ondanks alles wat mijn ex mij heeft aangedaan, heb ik altijd mijn uiterste best gedaan om mijn kind de gelegenheid te geven van beide ouders te blijven houden. Daar pluk ik nu de vruchten van. Ondanks dat ik mijn kind met Pasen eigenlijk niet zou zien, heeft ze tweede paasdag toch bij mij doorgebracht.

Je mag soms best toegeven aan je verdriet. Doe dat gerust, bijvoorbeeld als je een kop koffie gaat halen bij een vriendin als de kinderen op school zijn. Laat die emoties er gewoon af en toe uitkomen. Dat lucht vaak op.

Het gevoel van passiviteit dat jouw man je geeft herken ik. Ik ben nu al 3 jaar bezig om alle zaken te regelen en nog steeds komt er geen schot in de zaken. Ik hoop voor jou dat het wat sneller lukt allemaal.

Ouderschapsplan

Ik zou in het ouderschapsplan zo min mogelijk vastleggen. Alles dat je vastlegt kan aanleiding zijn tot onnodig gedoe. Houdt rekening met de situatie van de vader en push niet naar situaties die toch niet realistisch zijn maar zoek een situatie die voor alle betrokkenen, niet alleen de kinderen, werkzaam is.
En gebruik het niet als een strijddocument. Neem het met een korrel zout.
Leg bijvoorbeeld wel de verdeling vast, is er co ouderschap of niet, en leg de vakantieverdeling vast. Zie je nu al aankomen dat jij toch de meeste tijd voor de kinderen zorgt leg dat dan ook vast in het ouderschapsplan.

Mediator

'Wat ik dan weer vervelend vind is dat de mediator daar dan nog weer allerlei vraagtekens bij zet. Eigenlijk wil ik gewoon dat ie vastlegt wat wij in goed overleg hebben afgesproken.' Ja, natuurlijk moet hij dat doen. Het gaat erom dat hij zorgt dat jullie samen afspraken maken. Als jullie dat doen en hij/zij gaat 'stoken', dan klopt er iets heel erg niet. Is het wel een advocaat? Betaal je uurtje factuurtje?
Dit en het gegeven dat de mediator zegt dat jij mee moet betalen aan zijn nieuwe huisvesting doet mij grote vragen zetten bij de kwaliteit van deze mediator. Waar heb je die gevonden en kun je hem/haar daar niet weer kwijt? Je krijgt dadelijk nog een vechtscheiding door de mediator.

Wat betreft huisvesting, ik begrijp dat jullie allebei de hypotheek op het huis niet kunnen overnemen? Het gaat dan om de restschuld van de hypotheek en de helft van de overwaarde, want die moet je uitkeren aan je partner(of hij aan jou). Je kunt wel een berekening laten maken van eventuele alimentatie, als je partner dan ergens woont kan hij de kosten daarvan aftrekken van zijn beschikbare financiële ruimte. Hij betaalt dan minder alimentatie. In die zin betaal je al mee aan zijn eventuele nieuwe woonruimte (ervan uitgaande dat jij eventueel alimentatie ontvangt omdat hij meer verdient), want jij krijgt minder alimentatie omdat hij meer woonlasten heeft.

Hoe kan het dat de mediator dat niet weet?

Hij kan veel verlangen, groot huis etc., maar ondertussen zal het wel betaald moeten worden en als er nog een huis is kan niet alles wat je wil. Het is dan zijn keuze om in jullie woning te blijven als hij dat liever doet dan een tijdelijke kamer of appartementje.

Er zijn meer oplossingen mogelijk, birdnesting bijvoorbeeld (tijdelijk). Jij hoeft niet op te draaien voor zijn gebrek aan het zoeken naar andere oplossingen.

Tsjor

mijn tips

Blijf leuke dingen doen, blijf dingen doen waar je normaal van zou genieten, ookal is dit een rottijd, waar je wel doorheen moet.
Hij zou in een vakantiehuisje kunnen tot jullie huis verkocht is en jullie de overwaarde verdeelt hebben
Een ouderschapsplan is niet heilig, dus leg vast wat je vast wilt leggen. Zodra een van beiden zich daar niet meer aan wilt houden is het nl een waardeloos stukje papier geworden(frustrerend genoeg.
Verder heel veel sterkte en succes

volgens mij...

Volgens mij moet de scheiding aangevraagd zijn bij de rechtbank, en dan ben je niet meer aansprakelijk voor elkaars nieuwe schulden. Wel de oude natuurlijk. Vraag t voor de gein eens aan een bank, want ik denk dat t daar vooral om gaat. Wil een bank jou nu een nieuwe hypotheek verstrekken zonder dat er uitkomst is hoe jij financieel uit de scheiding gaat komen? Banken zijn heeeeel voorzichtig geworden. En als t allerergste van je scheiding is dat je twee keer zult moeten verhuizen.....prijs jezelf dan maar gelukkig.
Doe t vooral rustig aan, snelle beslissingen zijn zelden goede beslissingen heb ik in echtscheidingsland wel gezien.

Heel correct!

Dorry1 schrijft : "Doe t vooral rustig aan, snelle beslissingen zijn zelden goede beslissingen heb ik in echtscheidingsland wel gezien."
Ik ben ook voor een snelle scheiding gegaan. Ik wou ook alles achter de rug. Achteraf had ik er spijt van. Want ik had me laten doen en mijn ex (eigenlijk zijn ouders en vriendin) hebben teveel geëist en gekregen.

Een mediator moet bemiddelen tussen jullie beide. Heb je het gevoel dat die dat niet doet, stel dan voor een andere mediator te nemen.

Dikke knuffel