Scheiden en later blijkt bedrogen
Goedemorgen,
Ik start toch even een nieuw topic op mijn worsteling te delen.
Hij kwam 2 jaar geleden bij me en vertelde me dat hij twijfelde aan onze relatie, echt uit het niets kwam dit voor mij. Ik heb 2 jaar gevochten voor ons, echt alles gegeven. En ik zei zo vaak tegen hem dit klopt niet, ik snap het niet, dit kan niet, wat gebeurd hier?
Hij was me aan het aantrekken (lichamelijk contact) en ineens weer dagen of weken aan het afstoten (voelde niet fijn/goed om lichamelijk contact te hebben voor hem).
Ik begreep er niks van... zovaak gevraagd of er een ander was. Maar het antwoordt bleef keer op keer NEE. En ik geloofde hem, tuurlijk geloof ik hem we zijn al 15 jaar samen.
Tijd terug gaf hij aan te willen scheiden, want het werkte niet meer. Ik werk mee, ik ben op van al het vechten, maar er is nog steeds heel veel onbegrip, ongeloof, verdriet.
En nu kom ik er de laatste weken steeds meer achter dat alle puzzelstukjes op zijn plek vallen, en hun al ruim 2 jaar contact hebben.
Hij die ineens zijn trouwring afdoet omdat ie niet meer lekker zit, zij die uit het niets haar relatie met haar vriend verbrak en nu nog wel goede vrienden zijn, mijn man die rond diezelfde periode heeft gezegd te willen scheiden maar dit achteraf niet doorzette, ze hebben samen een keer de nacht doorgebracht, ze hadden veel contact wat hij me nooit verteld heeft, hij heeft keer op keer gelogen tegen me, samen sporten.
Ik ga me even heel kwetsbaar opstellen, maar hoop hier oprecht dat jullie me kunnen helpen om hieruit te komen.
Ik weet dat ik ga scheiden, en dat wil ik zelf ook op dit moment. Thuis is hij in de meeste gevallen nog die lieve man die ik ken, hij ontkent als ik hem confronteer, en ik heb geen zin in ruzie want er zijn jonge kinderen in het spel!! We wonen nog verplicht samen vanwege de woningmarkt, echt drama.
Ik weet dat ik moet loslaten, ik snap het, en ik hoor het van anderen.. maar HOE? Echt hoe doe ik dat? Ik krijg die knop niet om.
Ik blijf maar denken het kan toch niet zo zijn dat hij mij al die tijd heeft bedrogen, al die tijd in de waan heeft gelaten dat wij werkten aan onze relatie en de strijd allang gestreden was, het kan toch niet zo zijn dat hij hier mee weg gaat komen, dat wij nu gaan scheiden en hij tegen iedereen verteld dat dit het voor hem niet meer was, om vervolgens over een paar maand iets met haar te beginnen, het kan toch niet zo zijn dat zijn naasten niet weten wat hij mij heeft geflikt.
IK WIL DE WAARHEID! Voor mijn eigen bevestiging, van zie je wel ik ben niet gek. En ja ik wil hem ergens ook aan die schandpaal, vuile klootzak! Dit flik je toch je vrouw niet, en je kinderen niet.
Ik vind het al ontzettend moeilijk om me erbij neer te leggen dat ik hem kwijt ben. Dat ik mijn maatje kwijt ben, mijn beste vriend, en daarmee nu mijn gezin.
Maar het feit dat er al langer een ander is, waar we nu dus niet over kunnen praten omdat hij blijft ontkennen en mij voor gek verklaard... doet nog meer pijn!
Hoe zet ik me hier over heen? Hoe richt ik me op mezelf?
Mariieke schreef op 09-03-2024 om 13:42:
[..] .
En ook.. het lijkt hem allemaal niet zoveel te doen, ik raak hem niet meer, hoe kan het nou dat hij al zover is. Of is het schijn? Het lijkt hem zo makkelijk af te gaan, terwijl ik zoveel moeite heb om los te komen van hem.
dat komt volgens mij omdat jij nog aan het begin van het traject of rouwproces staat en hij al wat stappen verder. Toen jij nog dacht dat er niets aan de hand was, was hij al afscheid aan het nemen van jullie huwelijk. En het tweede is dat hij het heeft besloten en jou het is overkomen, jij moet ermee dealen terwijl het jouw beslissing niet is.
Dat inderdaad en het klinkt misschien heel hard, maar hij houdt niet meer van jou. En jij nog wel van hem. Dat maakt een levensgroot verschil. Maar zelf denk ik ook wel dat iemand die zo snel kan loslaten en met een ander verder gaat, later nog wel een stukje verwerking voor zijn kiezen krijgt. Maar het kan ook zijn dat ik met die gedachte mijn verbijstering daarover wat temper.
Maar weet je, je zet stap voor stap, je kiest steeds een beetje meer voor jezelf en dus een beetje minder voor hem en dat schuurt en doet pijn en dan ineens, over vele maanden, word je steeds meer jezelf. Het gaat voorbij.
Wat leef ik in een bizarre tijd.
Nog deels in shock dat hij deze keus heeft gemaakt, een keus die hij niet goed kan uitleggen. Geen echte uitleg waarom.
De laatste dagen trekt hij weer wat naar me toe. Knuffelen, bij me in bed willen liggen, me aanraken op lichaamsdelen waar je niet meer aan hoort te zitten als je uit elkaar bent, samen op de bank met wat lekkers etc.
Ergens vind ik het fijn, het bevestigd mijn gevoel dat het niet klopt! Waarom doet hij dit? Waarom zegt hij dat hij wil scheiden maar laat hij dat nu weer niet zien in zijn gedrag? Zou hij nog breken?
Maar ik vertel mezelf elke dag: hij gaat straks definitief weg, ik ga het alleen doen, ik blijf achter in een fijn huis met mijn lieve kinderen, wij kunnen dit.
Als ik de keus zou maken om te scheiden, dan kan ik me voorstellen dat ik zo min mogelijk nog met mijn ex te maken wil hebben. Zeker geen fysiek contact. Zo min mogelijk samen, omdat dat niet meer fijn of goed voelt.
Maar die van mij heeft al die dingen niet.......
Je zult voor jezelf die keuze moeten maken wat er op gebied van intimiteit nog wel/niet gebeurd. Mannen kunnen lust en liefde veel makkelijker scheiden is mijn ervaring, dus probeer niet te denken dat je hem kunt ‘vasthouden’ door het hebben van seks. Het zorgt nu al voor de nodige verwarring, terwijl er waarschijnlijk voor hem niets is veranderd qua standpunt.
Mariieke schreef op 14-03-2024 om 09:11:
Wat leef ik in een bizarre tijd.
Nog deels in shock dat hij deze keus heeft gemaakt, een keus die hij niet goed kan uitleggen. Geen echte uitleg waarom.
De laatste dagen trekt hij weer wat naar me toe. Knuffelen, bij me in bed willen liggen, me aanraken op lichaamsdelen waar je niet meer aan hoort te zitten als je uit elkaar bent, samen op de bank met wat lekkers etc.
Ergens vind ik het fijn, het bevestigd mijn gevoel dat het niet klopt! Waarom doet hij dit? Waarom zegt hij dat hij wil scheiden maar laat hij dat nu weer niet zien in zijn gedrag? Zou hij nog breken?
Maar ik vertel mezelf elke dag: hij gaat straks definitief weg, ik ga het alleen doen, ik blijf achter in een fijn huis met mijn lieve kinderen, wij kunnen dit.
Als ik de keus zou maken om te scheiden, dan kan ik me voorstellen dat ik zo min mogelijk nog met mijn ex te maken wil hebben. Zeker geen fysiek contact. Zo min mogelijk samen, omdat dat niet meer fijn of goed voelt.
Maar die van mij heeft al die dingen niet.......
Ik zie dat veel hoor, dat mannen (en ook vrouwen) die willen scheiden dit doen. Bescherm jezelf ertegen. Hij voelt niet hetzelfde als jij, houd jezelf niet voor de gek.
RoodVruchtje schreef op 14-03-2024 om 12:53:
Je zult voor jezelf die keuze moeten maken wat er op gebied van intimiteit nog wel/niet gebeurd. Mannen kunnen lust en liefde veel makkelijker scheiden is mijn ervaring, dus probeer niet te denken dat je hem kunt ‘vasthouden’ door het hebben van seks. Het zorgt nu al voor de nodige verwarring, terwijl er waarschijnlijk voor hem niets is veranderd qua standpunt.
Helemaal mee eens! Probeer hier geen valse hoop uit te halen Mariieke
Mocht je geïnteresseerd zijn, hierbij een ‘mooie’ weergave van diverse onderzoeken mbt lust/liefde icm relatie tot elkaar en hetgeen mijn ervaring ook is. Met name het laatste stuk van dit artikel vind ik erg treffend.
https://www.eoswetenschap.eu/psyche-brein/liefde-en-lust-het-brein
Maar hoe zou je kunnen weten waarom hij dit doet? Wat is dan bijv. typisch lust of juist liefde.
Mariieke schreef op 14-03-2024 om 14:45:
Maar hoe zou je kunnen weten waarom hij dit doet? Wat is dan bijv. typisch lust of juist liefde.
Dat weet je niet, maar je weet toch dat hij wil scheiden en een ander heeft? Is dat niet voldoende om te beseffen dat je dit niet moet willen? Ik heb maar van 1 ding spijt uit die periode, drie keer raden wat. Bescherm jezelf.
Mariieke schreef op 14-03-2024 om 14:45:
Maar hoe zou je kunnen weten waarom hij dit doet? Wat is dan bijv. typisch lust of juist liefde.
Of een gewoonte. Jullie zijn tenslotte al lang bij elkaar. Als mens houdt die echt nog wel van je. Het is (was) vertrouwd.
Mariieke schreef op 14-03-2024 om 14:45:
Maar hoe zou je kunnen weten waarom hij dit doet? Wat is dan bijv. typisch lust of juist liefde.
Waarom zou je het überhaupt in deze fase nog willen weten?
En als je het dan tóch zo graag zou willen weten (of testen), wat ik jou overigens echt niet adviseer(!!), heb dan seks met hem en ervaar hoe de komende dagen gaan. Desnoods door hem daarna ook de vraag te stellen of seks hebben voor hem iets veranderd mbt zijn wens om te scheiden.
Ik durf je voor 95% te voorspellen dat het antwoord jou enkel nóg verdrietiger zal maken, laat staan je gevoel van eigenwaarde.
'Waarom doet hij dit?' Vraag het hem. En vertel hem jouw gedachten hierover. Tsjor
Mariieke schreef op 14-03-2024 om 09:11:
Wat leef ik in een bizarre tijd.
Nog deels in shock dat hij deze keus heeft gemaakt, een keus die hij niet goed kan uitleggen. Geen echte uitleg waarom.
De laatste dagen trekt hij weer wat naar me toe. Knuffelen, bij me in bed willen liggen, me aanraken op lichaamsdelen waar je niet meer aan hoort te zitten als je uit elkaar bent, samen op de bank met wat lekkers etc.
Ergens vind ik het fijn, het bevestigd mijn gevoel dat het niet klopt! Waarom doet hij dit? Waarom zegt hij dat hij wil scheiden maar laat hij dat nu weer niet zien in zijn gedrag? Zou hij nog breken?
Maar ik vertel mezelf elke dag: hij gaat straks definitief weg, ik ga het alleen doen, ik blijf achter in een fijn huis met mijn lieve kinderen, wij kunnen dit.
Als ik de keus zou maken om te scheiden, dan kan ik me voorstellen dat ik zo min mogelijk nog met mijn ex te maken wil hebben. Zeker geen fysiek contact. Zo min mogelijk samen, omdat dat niet meer fijn of goed voelt.
Maar die van mij heeft al die dingen niet.......
Inderdaad, bescherm jezelf want dit is niet oké. Uiteindelijk moet je doen wat voor jou goed voelt; ga je erin mee of niet?
Besef wel dat dit schadelijk is voor jou en dat het jou niet gaat helpen in jouw verwerking of loslaten als het lust blijkt te zijn! Natuurlijk wil je dat hij affectie toont in welke vorm dan ook maar laten hem eerst beginnen met praten als hij serieus weer die kant op wil!