Scheiding zonder dialogen, dreigingen en manipulatie
Beste mensen,
Sinds medio december probeer ik de scheiding te regelen via de mediator met mij to be ex man. Hij is afstandig, manipulatief, agressief en let erg op de centjes. Tijdens deze periode heb ik erg veel meegemaakt: leugens over geld en uitgaves, gaslichting, afspraken m.b.t. het kind worden niet serieus genomen of helemaal niet nagekomen (bvb junkfood onbeperkt aan het kind geven, computer onbeperkt laten spelen, geen tijd besteden aan kind, enz), bedreiging dat hij mij op audio opneemt en naar de rechtbank gaat, geweld in de vorm van spullen op mij gooien of mij uit de kamer duwen, er werd dagelijks gezegd dat ik geen recht op het huis heb, geen recht op inboedel, enz., er werd geheimelijk een onderhandse lening aangemaakt met zijn familielid met de afspraak dat ik na de scheiding de helft terug ga betalen. Hij probeert steeds nieuwe manipulatie te bedenken en ziet dat het niet meer werkt. Nu zegt hij leugens over mij aan ons kind (met name dat ik voor niks betaalt wat onwaar is) en probeert tijd te rekken om de scheiding uit te stellen naar volgend jaar. Hij zegt dat dan de huizenprijzen beter worden 
Hij wil mij uitkopen op basis van woz waarde of dat ik een korting geef zodat hij het huis kan betalen. Wij verdienen beide goed en ongeveer hetzelfde
Ik heb eigen advocaat, maar heb wel een poging gedaan om het snel via de mediator te doen. Nu moeten wij de kinderkosten op een rij zetten en later een keuze maken voor de kinderrekening of alimentatie. Mediator raad ons een kinderrekening te openen, advocaat raadt om daar niet aan beginnen. Mijn berekening van kinderkosten vindt mij ex absurd en te duur en onrealistisch. Ex wil heel graag de kinderrekening en dat wij alles 50/50 gaan betalen en 5050 bijleggen voor om te sparen voor de toekomst van kind. Ook werd er gezegd dat hij niet meer wil bijbetalen als hij straks hogere loon krijgt, hij vindt dat alles 50/50 moet.
Het is onmogelijk met mij ex te communiceren, de hele scheiding ligt aan mij schouders, hij zoekt steeds aandacht van de andere omdat hij volgens hem een slachtoffer bent, de afspraken m.b.t. de scheiding worden niet nagekomen en ik word voor alles beschuldigd.
Hebben jullie tips voor mij m.b.t. de kinderrekening of alimentatie? Ook waar moet ik extra opletten?
Als je geen vertrouwen hebt in de mediator moet je of een andere mediator zoeken (en neem er een die ook advocaat is), of een eigen advocaat.
Wat je niet moet doen is nu maar akkoord gaan terwijl je het niet vertrouwt, want dan ga je later bij alles wat tegenvalt denken dat je benadeeld bent. En dat geeft spijt, frustratie en kwaad bloed tüssen partijen. Want als jij over 4 jaar ofzo roept dat je minder hebt gekregen dan waar je eigenlijk recht op had, dan is je ex weer verbaasd, want jullie waren er toch samen uit gekomen, dus wat zeur je nou?
Beter meer vertraging en gedoe in deze fase van het proces dan achteraf.
Overigens kan je ook met een eigen advocaat op enig moment op een punt komen dat je moet bedenken: probeer ik precies datgene te krijgen waar ik recht op heb, of laat ik dingen liggen omwille van een vlotte afwikkeling? Maar als je voor dat laatste kiest na rustig overdenken, op basis van volledige informatie door een deskundige in wie je vertrouwen hebt, dan is dat in de jaren daarna een stuk beter te verteren dan als je het gevoel hebt dat je je hebt laten belazeren.
tsjor schreef op 14-04-2024 om 08:32:
'Ik wil een nieuwe woning kopen aangezien ik zo veel slechte herinneren aan dit huis heb, het voelt niet als huis.'
Heb je dit al aangegeven?Niet de reden, dat hoeft niet, maar wel dat jij een nieuwe woning wil zoeken? Dan kun je vanuit die positie ook het gesprek aangaan en je eisen stellen. Maar ik zou zeker ook al de maatregelen nemen die je dan moet nemen, zoals taxatie en gesprek bij de bank (en struinen op funda). Als ex het niet eens is met jouw taxatie kan hij zelf een taxatie laten uitvoeren en dan kun je het verschil middelen. Een termijn eraan verbinden is wel slim, gezien de huidige huizenmarkt.
Je kunt ook een termijn noemen waarin de woning dan op zijn naam moet staan, zodat jij de helft van de overwaarde uitbetaald krijgt. Als het hem niet lukt om de woning op zijn naam te zetten zouden jullie samen de woning moeten verkopen en beiden een andere woning moeten zoeken.
Als hij de spullen houdt en jij wil ze niet kan ook het ook verstandig zijn om nu alvast een inventarisatie te maken en daar een bedrag aan te hangen. Dat wil je dan voor de inboedel.
Dit zijn allemaal dingen die je zelf al kunt doen, zonder dat je daarover ruzie hoeft te maken. Bij een volgend gesprek leg je die gegevens op tafel en geef je aan wat jouw uitgangspunten zijn voor het verdere gesprek.
Wat betreft de berekening van de kinderalimentatie zou ik ook eisen dat de mediator de tremanormen aanhoudt. Geen idee of dat hoger of lager uitpakt, maar het is een vastgelegd instrument. Zijn jullie er al over uit bij wie het kind wordt ingeschreven? Dat maakt namelijk nog wat uit voor KB etc.
Je kunt eens kijken wat de achtergrond van jouw mediator is, is hij/zij advocaat, staat hij/zij geregistreerd bij de VFAS? Zo nee, dan zou je kunnen voorstellen een nieuwe mediator te zoeken.
Er zijn al veel punten waarover jullie het eigenlijk eens zijn, en natuurlijk ben je het niet eens over alles. Maar als je nu eens verzamelt waarover je het wel eens bent en werkt aan wat je zelf kunt doen, dan blijven er volgens mij weinig conflictpunten over waarover je het niet eens zou kunnen worden.
Tsjor
Mediator is geregistreerd ADR (familie) mediator en scheidingsspecialist.
Angel88 schreef op 14-04-2024 om 10:41:
[..]
Mediator is geregistreerd ADR (familie) mediator en scheidingsspecialist.
Helaas zegt dat niet alles.
Kijk naar de feiten (onjuist advies, fouten in berekeningen), luister naar je gevoel (geen vertrouwen meer in mediator) en doe wat je moet doen: weg bij deze mediator.
Hoe vervelend het ook is. Volgens mij kan je niet anders. Of anders gezegd, volgens mij is het verstandig niet met deze mediator door te gaan.
Het zegt wel iets, voor zover ik kan zien zijn het wel mediators en coaches etc., maar geen familierechtelijke advocaten. Ik zou daarvoor kiezen, want vanaf het begin is duidelijk dat deze mediator geen goed zicht heeft op de juridische aspecten, daarom eigen brouwsels gaat fabriceren en dat werkt dan contraproductief.
Tsjor
'Hier ga je er wel vanuit dat beide partijen zich een beetje redelijk opstellen en wat realiteitszin hebben.'
Bij een scheiding kan en mag je uitgangspunt zijn, die niemand hier ervaring mee heeft, dat niemand dit graag doet, dat er zware emoties meespelen, zoals boosheid, verdriet en vooral ook angst voor verlies en angst voor de toekomst.
Dat is je beginpunt. Dan staan er twee mensen tegenover elkaar, eigenlijk twee beschadigde mensen op een naar moment in hun leven. Behalve de zeer harmonieuze scheidingen (waarvan je denkt, waarom dan?) heeft elke scheiding daarna conflicten.
Er is nu al enige tijd over en weer gesteggeld. Hij was niet coöperatief, Angel88 ook niet echt. Maar als je nu de balans op gaat maken, dan zijn er veel dingen waarover ze het eens zijn:
- er komt een scheiding;
- de zorgverdeling wordt 50/50
- hij wil in de woning blijven, als dat kan (maar dat is niet haar zorg);
- zij wil een nieuwe woning betrekken (dat is wel haar zorg en daar kan ze veel voor doen)
- berekeningen over alimentatie kunnen gemaakt worden met een boekhoudkundig programma, dus daar hoef je weinig over te discussiëren;
- hij wil alle spullen, zij wil dat niet, maar kan daarvoor een financiële vergoeding eisen;
Dan blijven er nog relatief kleine dingen over, zoals de bankrekening voor de kinderalimentatie, wel of geen kindrekening opzetten (die zij dan vooral zal moeten vullen, o.a. met de kinderalimentatie), afspreken wie de niet-alledaagse kosten van het kind betaalt (ik stel voor: degene die KA, KB, kindgebonden toeslag en fiscale voordelen heeft, is een aardig bedrag per maand bij elkaar).
Dan moeten de vakanties nog besproken worden. En verder?
Als je dat zo op papier zet hoor je wel waar de ander het niet mee eens is en kun je daarover verder praten.Tenzij de ander eigenlijk geen scheiding wil, dan moet je weer opnieuw beginnen.
Tsjor
Ysenda schreef op 25-03-2024 om 17:36:
Als ik het zo lees wil je echt geen kindrekening maar gewoon 'ouderwets' alimentatie, van hem aan jou te betalen.
Dan ben jij verantwoordelijk voor alles rond het kind en kun je nog steeds op verzoek een stuk aan hem betalen. Bv als hij kleding gaat kopen die bij jullie beiden gebruikt gaat worden: winterjas, schoenen.
Jij kunt dan niet bij hem aankloppen voor een extra bijdrage voor een beugeltraject, dure fiets of die laptop die op school nodig is, daar zul je voor moeten reserveren.en de hoogte berekenen op basis van Trema berekening. Wel is het zo dat idd de alimentatie dan alleen omhoog gaat volgens de wettelijke indexering en dat als hij ineens veel meer gaat verdienen je kind dat niet ziet via de alimentatie.
Dank voor jouw advies. Wordt de kinderalimentatie automatisch van de bankrekening afgeschreven? Of moet een van de ouder zelf het bedrag overmaken?
Angel88 schreef op 14-04-2024 om 10:41:
[..]
Mediator is geregistreerd ADR (familie) mediator en scheidingsspecialist.
En dus kennelijk geen advocaat. Daar komen regelmatig juridische brokken van. Als je bij een scheiding wilt dat het ook juridisch goed geregeld is (en dat wil je), neem dan een mediator die ook advocaat is.
Of neem zelf een aparte advocaat naast een mediator, dat kan ook.
Mediators die geen advocaat zijn werken vziw vaak samen met een advocaat die het uiteindelijke scheidingsverzoek bij de rechtbank indient (dat kan namelijk alleen een advocaat doen). Maar die advocaat gaat niet het werk van de mediator dunnetjes overdoen, dus als er dingen niet, of raar, geregeld zijn zal die advocaat daar hoogstwaarschijnlijk niet over aan de bel trekken.
tsjor schreef op 14-04-2024 om 11:59:
'Hier ga je er wel vanuit dat beide partijen zich een beetje redelijk opstellen en wat realiteitszin hebben.'
Bij een scheiding kan en mag je uitgangspunt zijn, die niemand hier ervaring mee heeft, dat niemand dit graag doet, dat er zware emoties meespelen, zoals boosheid, verdriet en vooral ook angst voor verlies en angst voor de toekomst.
Dat is je beginpunt. Dan staan er twee mensen tegenover elkaar, eigenlijk twee beschadigde mensen op een naar moment in hun leven. Behalve de zeer harmonieuze scheidingen (waarvan je denkt, waarom dan?) heeft elke scheiding daarna conflicten.
Er is nu al enige tijd over en weer gesteggeld. Hij was niet coöperatief, Angel88 ook niet echt. Maar als je nu de balans op gaat maken, dan zijn er veel dingen waarover ze het eens zijn:
- er komt een scheiding;
- de zorgverdeling wordt 50/50
- hij wil in de woning blijven, als dat kan (maar dat is niet haar zorg);
- zij wil een nieuwe woning betrekken (dat is wel haar zorg en daar kan ze veel voor doen)
- berekeningen over alimentatie kunnen gemaakt worden met een boekhoudkundig programma, dus daar hoef je weinig over te discussiëren;
- hij wil alle spullen, zij wil dat niet, maar kan daarvoor een financiële vergoeding eisen;
Dan blijven er nog relatief kleine dingen over, zoals de bankrekening voor de kinderalimentatie, wel of geen kindrekening opzetten (die zij dan vooral zal moeten vullen, o.a. met de kinderalimentatie), afspreken wie de niet-alledaagse kosten van het kind betaalt (ik stel voor: degene die KA, KB, kindgebonden toeslag en fiscale voordelen heeft, is een aardig bedrag per maand bij elkaar).
Dan moeten de vakanties nog besproken worden. En verder?
Als je dat zo op papier zet hoor je wel waar de ander het niet mee eens is en kun je daarover verder praten.Tenzij de ander eigenlijk geen scheiding wil, dan moet je weer opnieuw beginnen.
Tsjor
Tsjor, lees de opening nog eens. Hij liegt, bedreigt, gooit spullen naar haar en sluist geld weg. Daarmee valt niet te praten, tenzij je een hele sterke mediator hebt. En ik zou zeker niet zelfstandig, zonder voldoende kennis, afspraken op papier gaan zetten. Dat zal elke advocaat ook afraden in deze situatie.
Ts ik zit in de OP dat je al een advocaat hebt, luister daar naar.
'Hij liegt, bedreigt, gooit spullen naar haar en sluist geld weg.' Daarvoor is een heel goede oplossing: scheiden.
Er is geen enkel scheidingsproces mogelijk, waarin je ervoor kunt zorgen dat hij niet meer liegt etc. Het gaat er ook niet om hem te straffen voor zijn gedrag. Je moet nu zo goed mogelijk de scheiding organiseren. En daarvoor moet je vooral ook zakelijk denken.
Je hoeft niet met hem in gesprek te gaan, je hoeft zijn toestemming niet te hebben, hij gaat niet meer voor jou zorgen, dus je moet het echt zelf doen. Het enige gesprek over de echtscheiding wat je met hem voert is bij de mediator/advocaat. Wees sterk en dapper en ga staan voor waar je voor wil staan (verschuil je niet achter kinderen).
Dus je organiseert een taxatie van het huis (kun je zelf organiseren); je praat met de bank (kun je zelf doen); je inventariseert de inboedel (ook de bankrekeningen) en hangt daar een prijskaartje aan (kun je zelf doen). Vervolgens zet je op papier waar jullie het allemaal wel over eens zijn, dat vul je aan met jouw wens om de woning te verlaten, termijn waarop jij wil dat de hypotheek op zijn naam staat (en de overwaarde dus overgemaakt kan worden), de 50/50 verdeling van het kind en jouw wens om de kinderalimentatie te laten berekenen volgens de tremanormen. Dat papier stuur je op naar de mediator (liefst iemand met juridische bagage dus) en naar je ex, en daar praat je pas over bij de mediator. Je praat dan niet eens rechtstreeks tegen hem, maar vooral tegen de mediator.
Tsjor
'Wordt de kinderalimentatie automatisch van de bankrekening afgeschreven? Of moet een van de ouder zelf het bedrag overmaken?'
Een bedrag betalen moet je zelf regelen. Het kan dat je dat elke keer zelf overmaakt, je kunt ook een automatische betaalopdracht afgeven. Maar dat moet je zelf regelen bij je eigen bankrekening.
Als iemand het dan naar een kindrekening wil overmaken geldt hetzelfde: je kunt het zelf doen, maar je kunt ook een automatische overschrijving maken.
Wel even opletten: de automatische overschrijving moet je aanpassen als de kinderalimentatie geïndexeerd is.
Tsjor
tsjor schreef op 14-04-2024 om 17:38:
'Hij liegt, bedreigt, gooit spullen naar haar en sluist geld weg.' Daarvoor is een heel goede oplossing: scheiden.
Er is geen enkel scheidingsproces mogelijk, waarin je ervoor kunt zorgen dat hij niet meer liegt etc. Het gaat er ook niet om hem te straffen voor zijn gedrag. Je moet nu zo goed mogelijk de scheiding organiseren. En daarvoor moet je vooral ook zakelijk denken.
Je hoeft niet met hem in gesprek te gaan, je hoeft zijn toestemming niet te hebben, hij gaat niet meer voor jou zorgen, dus je moet het echt zelf doen. Het enige gesprek over de echtscheiding wat je met hem voert is bij de mediator/advocaat. Wees sterk en dapper en ga staan voor waar je voor wil staan (verschuil je niet achter kinderen).
Dus je organiseert een taxatie van het huis (kun je zelf organiseren); je praat met de bank (kun je zelf doen); je inventariseert de inboedel (ook de bankrekeningen) en hangt daar een prijskaartje aan (kun je zelf doen). Vervolgens zet je op papier waar jullie het allemaal wel over eens zijn, dat vul je aan met jouw wens om de woning te verlaten, termijn waarop jij wil dat de hypotheek op zijn naam staat (en de overwaarde dus overgemaakt kan worden), de 50/50 verdeling van het kind en jouw wens om de kinderalimentatie te laten berekenen volgens de tremanormen. Dat papier stuur je op naar de mediator (liefst iemand met juridische bagage dus) en naar je ex, en daar praat je pas over bij de mediator. Je praat dan niet eens rechtstreeks tegen hem, maar vooral tegen de mediator.
Tsjor
Waar het om gaat is dat hij een handtekening moet zetten onder een convenant dat recht doet aan hen beiden. En die kans is met zijn opstelling en een slechte mediator vrijwel 0. Hoeveel voorwerk je ook doet en hoeveel je zelf ook al regelt.
Pief, dat weet je niet. Als je zo denkt kom je natuurlijk nergens, omdat je dan bij voorbaat al op je rug gaat liggen. Het kan ook zijn dat hij blij is dat hij het huis mag overnemen, de spulletjes mag houden, 50/50 voor de kinderen kan zorgen en een redelijk bedrag aan alimentatie moet gaan betalen (want daar zit voor mannen meestal de grootste vrees).
Zijn gedrag kun je niet veranderen. Je kunt wel jezelf aanpakken en zorgen dat er van jou uit iets op tafel ligt waar jij zelf achter staat, waarvan je denkt dat het redelijk is en waar een ander ook zijn mening over mag geven, zodat er een redelijk midden uit kan komen. Door steeds te roepen 'ja, maar hij....' leg je alle verantwoordelijkheid voor je leven bij hem, zet je jezelf neer als willoos en machteloos slachtoffer en genereer je vooral medelijden en andere mensen die het dan voor jou moeten opknappen.
Tsjor
Tsjor, hoe jij er altijd weer bij komt dat vrouwen slachtofferih doen vind ik heel bijzonder. Hoezo is een eigen advocaat nemen op je rug gaan liggen en ja maar hij roepen? Hei lijkt mij het tegenovergestelde.
Ik heb dit zelf meegemaakt. Een slechte mediator en een onwillige ex. Ik ben daar veel te lang mee doorgegaan omwille van een goed nahuwelijk en en een snelle afhandeling. Het duurde alleen maar langer.
In zo"n situatie kun je veel beter je eigen advocaat hebben. Dat is niet op je rug liggen dat is het tegenovergestelde ervan. Dat is het heft in handen nemen en stappen zetten. Je hebt bij een scheiding met eigen huis en kinderen echt wel goede ondersteuning nodig en aan de mediator heeft ze niks. Sterker nog, die staat een goede oplossing in de weg, want die moet ze ook nog overtuigen van hoe het moet. Dat gaat alleen maar langer duren en meer kosten.
Pief schreef op 15-04-2024 om 07:17:
Tsjor, hoe jij er altijd weer bij komt dat vrouwen slachtofferih doen vind ik heel bijzonder. Hoezo is een eigen advocaat nemen op je rug gaan liggen en ja maar hij roepen? Hei lijkt mij het tegenovergestelde.
Ik heb dit zelf meegemaakt. Een slechte mediator en een onwillige ex. Ik ben daar veel te lang mee doorgegaan omwille van een goed nahuwelijk en en een snelle afhandeling. Het duurde alleen maar langer.
In zo"n situatie kun je veel beter je eigen advocaat hebben. Dat is niet op je rug liggen dat is het tegenovergestelde ervan. Dat is het heft in handen nemen en stappen zetten. Je hebt bij een scheiding met eigen huis en kinderen echt wel goede ondersteuning nodig en aan de mediator heeft ze niks. Sterker nog, die staat een goede oplossing in de weg, want die moet ze ook nog overtuigen van hoe het moet. Dat gaat alleen maar langer duren en meer kosten.
Pief, Hartelijk dank voor jouw begrip in mijn situatie! En heel vervelend om te lezen dat je ook door hetzelfde in jouw leven moest gaan, het is erg pijnlijk en traumatisch. Ik ben helemaal geen slachtoffer, ik doe mijn best om het via een goede manier te regelen. Alleen zo te zien heeft het weinig zin als de ex alleen zijn belangen ziet en niet mijne.
Weet je hoe ik kan de beste advocaat kiezen? (mijne heeft wel de vFAS licentie, maar ik weet niet de reviews van haar werk).
Mijn ex zei probeert van allerlei ogelijkke hoeken de prijs van het huis verlagen en wanneer ik niet mee eens ben zegt die leijke worden tegen mij en bedreigt me met advocaten. Hij stuurde een bericht aan mediator om te gaan stoppen met mediation. Daarna weer een bericht aan mediator dat hij mij een ultimatum zet als ik morgen niet mee akkoord ga dan gaat hij pas stoppen.
Hij zei dat hij geen kinderalimentatie wil betalen, hij gaat via advocaat eisen voor de kinderrekening en ook om het kind aan zijn adres te laten inschrijven (terwijl mediator zei dat het financieel ongunstig is).
Worden de definitieve berekeningen van de kinderalimentatie alleen door de rechter gedaan?
Hij wil nu opeens papa dag hebben (daarvoor hoorde ik al jaren dat het in zijn branche onmogelijk was)
Ik hoor van mijn omgeving beter niet beginnen met advocaten en rechters. Dat het te veel gaat kosten en te lang gaat duren. Maar met zo een ex heb ik een keuze?
Hij zei dat hij met terugwerkende kracht gaat van mij geld eisen van als die jaren wat hij aan mij betaald...kortom het is een terror in mijn huis...ik probeer negeren maar mijn gezondheid is flink achteruit gegaan
sorry voor zo veel tekst maar ...ik ben echt bang om via advocaten te beginnen...hoe ga ik het allemaal betalen als mij ex steeds met nieuwe zaken bij mij gaat neerleggen. Moet ik voor de rechter staan om zich te verdedigen tijdens rechtspraak?
Ik zou willen dat het eens ophield met die ongegronde angst voor juridische procedures en voor advocaten. Ik denk trouwens dat Tsjor dat me me eens zou zijn.
Er is nu een raar soort ideaalbeeld van hoe een scheiding zou moeten verlopen: gezellig samen naar de mediator, gezellig er samen uitkomen, even de scheiding langs de rechter sturen voor een stempeltje , goede maatjes blijven en ze leefden nog lang en gelukkig.
Prachtig voor die 5 stellen per jaar voor wie dat zo werkt, veel geluk gewenst (en net als Tsjor vraag ik me dan wel eens af: waarom moest die scheiding dan, maar goed, dat zijn mijn zaken niet), maar in de meeste gevallen is het niet leuk en gezellig. Want als het leuk en gezellig was, was er geen scheiding. Er zijn dus twee partijen en elk van die partijen heeft een eigen belang. En om dat eigen belang volledig tot zijn recht te laten komen is het in veel gevallen erg handig om een eigen advocaat in de arm te nemen. Dan kan je best daarnaast ook nog mediation doen - dat kan vooraf, dat kan gedurende de scheidingsprocedure.
Laat het idee los van de mediation en de goede harmonie en de vlotte afwikkeling, neem een eigen advocaat, hij ook een eigen advocaat, helemaal prima, en vervolgens kijken over welke punten jullie het wel eens kunnen worden en over welke niet. En over die laatste rij punten doet de rechter dan een uitspraak, daar is hij/zij namelijk voor. En dat is allemaal niet leuk, maar dat komt omdat het een echtscheiding is, niet omdat er dan twee advocaten en een rechter in zitten.