Stiefmoeder: ik sta aan de zijlijn

Ligt eraan....

.....waarover het gaat. En of er werkelijk een 'goed' en een 'fout' is, of dat het slechts om een mening gaat.

Ik vind het geen handige constructie voor je relatie. Ik vind het goed dat de moeder het niet tegen jou hoeft op te nemen als (derde) partij, ik vind wel dat jij en je man samen een partij zijn. Snap je mijn punt?

Ik denk dus dat de afspraak niet zo'n hele goede is. Alleen het is moeilijk dat nu nog te veranderen denk ik.

Kun je iets meer zeggen over de inhoud, zodat we beter met je mee kunnen denken?

Dacht hetzelfde als Emine

Zou toch proberen om met je man eens te babbelen dan zodat jullie toch samen een partij zijn. Misschien dat een beetje meer info over de inhoud kan helpen voor betere tips?

Zelf ben ik ook sinds kort stiefmoeder van 3 kindjes, maar heb wel al laten weten dat ik me niet in alles ga moeien maar dat ik ook niet van aan de zijlijn ga staan toekijken en verder wel hun was en plas doen wanneer ze bij hem/ons zijn...

Ik ben nu al voor de moeder. Stiefmoeder (zonder kinderen) die zich gedraagt als beste stuurman aan wal, en flinke sneren uitdeelt aan moeder. Bovendien vind ik het wel goed als kinderen wat vrijheid krijgen. Daar hoef je als ouder niet bovenop te zitten.
Houd je erbuiten. Die kinderen hebben al twee ouders.

Permissie tot bemoeien

Ook ik ben stief, al heel lang trouwens en ik bemoei me suf . Nee serieus, man en ik bespreken gewoon alles en afhankelijk van het onderwerp, de impact op ons leven en eventueel obderwerpen waar ik wat zinnigs over te melden heb praat ik mee. We kijken ook altijd even hoe de moeder erin zit, die is niet op alle fronten even geïnteresseerd .
Afspraken over niet bemoeien vind ik geforceerd. Ik neem aan dat jullie in 1 huis wonen dus daar alleen al mee vind ik dat je een stem hebt. Daarnaast vind ik dat je best een rol mag hebben als stiefmoeder, ik vind het gekunsteld als jij mag zeggen dat ze niet met hun schoenen op de bank mogen, niet in hun neus peuteren of weet ik veel. Dan 'mag' je als stief dalijk nog minder zeggen dan een familielid of vriend die vertrouwd is. Ik vind de grens ook zo moeilijk als je niet naar inhoud kijkt: als de afspraak is 'niet bemoeien', mag je dan wel behouden voor gevaar? En waar ligt de grens dan?
Kortom; ik zou in gesprek gaan met je man en voorstellen de afspraak te herzien.

Het verdere verloop

Als kind het niet meer uithoudt bij moeder vanwege een foute man dan zou ik er toch niet te moeilijk over doen. Dan is ze waarschijnlijk ook wel weer snel terug. Al teveel bemoeienis van jou kant zou de zaak nog weleens moeilijker kunnen maken dan nodig is.
Kinderen hebben twee ouders. Zeker in de pubertijd zou ik niet al te moeilijk doen als ze van thuis willen veranderen. Bovendien is co ouderschap dan ook wel een lastig concept omdat kinderen hun eigen leven krijgen en dan niet meer heen en weer willen tussen de ouders.

Loslaten

Ik denk dat je man er heel goed aan doet om zijn kind die vrijheid te geven. Zeker als hij erbij laat weten dat zijn dochter altijd welkom is bij jullie.
Voor kinderen zijn de gevolgen van keuzes als deze nog heel moeilijk te overzien. Laat het haar maar beleven. Als het klopt wat jij zegt dat haar stiefvader een drankprobleem heeft en haar moeder meer niet thuis is dan wel, dan komt ze er vanzelf achter dat het niet zo leuk is als dat ze dacht.
Bij deze zaken is het wel heel erg belangrijk dat de dochter ervan doordrongen is dat zij altijd welkom is bij jullie. In mijn ogen moet je man blijven investeren in zijn band met zijn dochter.
Het meisje is 13, als jullie dit haar gaan weigeren, dan vind ze zelf wel een weg om haar idee voor elkaar te krijgen. Is het niet nu, dan wel over een paar jaar. Nu heb je nog de mogelijkheid om toch een oogje in het zeil te houden. Spreek bijvoorbeeld af dat dochter elke week een keer komt eten. Dan zien jullie haar iets vaker en kunnen jullie makkelijker peilen hoe het met haar gaat.

De dochter van mijn nicht wilde op haar 13de bij haar vader gaan wonen. Mijn nicht heeft dat toegestaan, ondanks dat zij heel sterk het gevoel had dat het niet goed was. Bij haar ex mocht haar dochter veel meer, daarbij kreeg dochter ook veel spullen van papa. Het heeft een half jaar geduurd, toen wilde dochter toch weer bij mijn nicht wonen. Ze was erachter gekomen dat die vrijheid en die spullen niet opwegen tegen de veiligheid die ze bij haar moeder voelt. Het gras aan de overkant is altijd groener, dat komt omdat er zoveel stront ligt....

Lieve Mandy

Je bedoelt het ongelofelijk goed. Maar je slaat de plank mis. Je hebt misschien feitelijk gelijk dat het beter zou zijn voor de kinderen om bij jullie te komen. Maar je zit ook nog met een emotioneel aspect (kinderen blijven loyaal aan moeder) en een juridisch aspect (kinderen zijn 12 plus, dus hun mening telt mee. Als dochter voor meoder kiest, dan wordt het moeder).

Een 'voordeel' dat een kind van gescheiden ouders heeft, is dat het naar de andere ouder kan gaan als hem/haar iets niet aanstaat. En als daar dan weer iets gebeurt of niet mag, ze weer naar de eerste ouder kunnen gaan. Als je daar als ouder ngo een flinke portie 'aan de kinderen trekken' bovenop doet, dan maak je het echt heel erg moeilijk.

Daarnaast is het zo dat als er werkelijk politie aan te pas is gekomen, er een melding doorgaat naar de instanties. Niet dat ik daar hoog mee sta, maar als die man geweldadig is, dan heeft of krijgt dat dus de aandacht al. En zit de kans erin dat vroeg of laat de kidneren toch wel naar vader komen.

Ik denk dat ik mij aansluti bij de vorige schrijfsters. Zorg dat de kinderen weten dat ze welkom zijn. Voor even of voor langer, als dat nodig is. Maar ga niet, ik herhaal NIET, aan ze trekken. Het heeft geen zin en zal heel veel schade toebrengen.

Ik begrijp je bedoeling, echt, maar het steekt zo niet in elkaar. Je man heeft gelijk. Echt waar.

hoe werkt het dan?

'Echter heeft ex van mijn man niet zo'n vriendelijke (nieuwe) man en wilde de oudste graag bij ons komen wonen. Nu is het zo dat de jongste bij haar moeder wil gaan wonen. Van mama mag namelijk nagenoeg alles!'

Dat klinkt tegenstrijdig. Want als de oudste last heeft van die niet zo aardige man, zou de jongste dat toch ook hebben? En als de jongste alles mag bij moeder, zou de oudste toch ook alles gemogen hebben?

Lastig

Tegenstrijdig? De oudste en de jongste hoeven toch niet hetzelfde gevoel te hebben over de thuissituatie bij moeder?
En Katniss is voor de moeder ook al kijkt ze niet naar haar kind van 13 om kijkt..... aparte reacties toch zeg.

Wel vind ik dat als het kind van 13 bij moeder wil wonen, ze dat moet kunnen doen. En ja ook al vinden jullie dat geen goed idee.... tijd zal het leren dan toch? Ik sluit me absoluut aan bij de dames hierove: laat weten dat ze altijd welkom zijn. En als blijkt dat de keuze van het kind van 13 toch niet zo'n beste was....dat het echt niet erg is als kind daarop terugkomt. Wel een lastige situatie lijkt mij

Ach...

Die opmerking over bij moeder wonen kan wel een opwelling zijn. Als je echt haar spullen gaat pakken en de daad bij het woord voegt is nog een hele andere zaak. Pubers zijn ook impulsief en korte termijn. Even later ben je de liefste ouder van de heeeeeeele wereld.
De kunst is daar zelf je bloeddruk niet van te laten stijgen. Rustig doorgaan met ademhalen. Even een frisse neus halen, even stoppen met communiceren. Niet te hoog op laten lopen.

Nou Beertje....

...ik vind dat jij -ook in de andere draad- echt veel en veel te sterk voor je eigen rechten opkomt. En dat is nevernooit in het belang van een kind. Sterker nog, daar kun je hun belangen ernstig mee schaden. Bijvoorbeeld door ze met je gedrag in een vechtscheiding te trekken. Je zou beter moeten weten.

En ja hoor, ik heb inmiddels wel door dat je je **** afveegt met alles wat niet in je straatje past. Misschien een les voor de volgende keer: plaats niets op een forum als je geen andere inzichten wenst te lezen dan de jouwe. Overigens lijk je over het hoofd te zien dat heel veel mensen wel degelijk pro-stiefouder reageren, zowel hier als in je eigen draad.

Nou Emine

Nou Emine jij bent een slechte lezeres zeg. Ze zijn al jaren gescheiden van een vechtscheiding is geen sprake. Ik luister wel degelijk naar de mening van andere. Grappig dat je jezelf zo aangesproken voelt. Mijn opmerkingen over stiefouders was niet alleen voor het forum!

Verder geef ik hier alleen aan dat praten het belangrijkste is.! Geld ook voor mijn partner en zijn ex....
Fijne avond Emine.

Misschien bedoelen mensen het niet boosaardig maar zo komen dingen vaak wel binnen....

Eens met mediator

Andere geluiden/invalshoeken zijn erg leerzaam. Dat is voor mij juist een reden om dingen op het forum te zetten. Ik heb niet alle wijsheid in pacht en zie zaken, net als alle anderen, gekleurd door mijn gevoel. Ik ben dit mij bewust.

Stiefouder zijn is niet makkelijk. Het is wikken en wegen. Wanneer sta ik op mijn strepen en wanneer niet. Ik heb ervoor gekozen om mijn vriend te adviseren en mij verder niet in hun zaken te mengen. In huis gelden de regels van mijn vriend en mij. Hierover zijn afspraken gemaakt en deze zijn duidelijk gecommuniceerd naar de kinderen toe.

Natuurlijk is het ook mijn leven, maar ik heb gekozen voor een partner met kinderen. Dat houdt in dat er ook een ex is. Daar moet ik mij op dit moment naar schikken. Op het moment dat de kinderen zelfstandig zijn, kunnen mijn vriend en ik volledig onze eigen plan trekken.

Onzin

Beste mensen, ik noem reacties onzinnig als mensen alleen maar lelijk kunnen doen. Je moet inderdaad niet op een forum posten als je niet tegen reacties kan die niet stromen met je eigen gedachten. Het is wel lastig om je verhaal te doen en alles kort en duidelijk te omschrijven. Mijn reacties komen kennelijk verkeerd over, dan is duidelijk dat ik een slechte schrijfster ben. Natuurlijk luister ik naar reacties en adviezen. Maar veel reacties komen voort uit emotie natuurlijk ook bij mij. Ik ben nog steeds van mening dat je moet praten. Samen veel praten over de situatie is gewoon goed. Mijn partner en zijn ex zijn helaas dat stadia voorbij. Toch probeer ik mijn partner het duidelijk te maken dat je als ouders moet blijven communiceren over de kinderen. En als ik zeg dat je stem gehoord mag worden zeg ik niet dat je je zin moet krijgen. Er moet naar je geluisterd worden je hebt een stem binnen een relatie. Jij mag ook vertellen wat je ervan vindt!wat daarmee gedaan wordt is een tweede. Groetjes.

het stadium van praten voorbij

Beertje, je geeft aan dat je partner en zijn ex het stadium van praten voorbij zijn. Terwijl je eerder aangaf dat jullie alles in goed overleg met z'n allen deden.
Is dit dan niet een veel te zware uitspraak? Dat het 'voorbij' is?
Blijkbaar is er iets voorgevallen waardoor de communicatie op dit moment niet goed loopt. Dat moet je partner uitzoeken, waar dat in zit en hoe dat gerepareerd kan worden. Omdat het eerder wèl goed ging, lijkt mij dat geen onmogelijke opgave en al zeker niet iets om meteen maar helemaal op te geven.
Een gang naar de rechter zou echt een allerlaatste stap moeten zijn.
Ik hoop dat je je partner kunt steunen om betere keuzes hierin te maken.