Verhuizing met pubers
Over een paar maanden trekken we in ons nieuwe huis, met ons nieuwe samengestelde gezin. Enorme uitdaging, die we graag aan gaan, ons er heel erg van bewust dat het niet vanzelf zal gaan, en we als uitgangspunt hebben dat alles mogelijk moet zijn of worden in overleg.
Tijdens de bouw van het huis hebben we de kinderen een paar keer meegenomen, hun laten kiezen welke kamer ze willen hebben, laten zien hoe die gebouwd werd, tot nog toe allemaal - heel puber-eigen - wat lauw ontvangen. Vooral mijn man vindt dat lastig, weet niet goed hoe daarmee om te gaan. Ik denk dat het tijd, tijd, tijd nodig heeft, en regelmatig even afstemmen met elkaar. Frustraties en onenigheden gelijk uitspreken, en ook vooraf vragen wat de wensen zijn om te zien hoe haalbaar en reeël die zijn. Zo hebben wij het tenminste voor ogen. Misschien niet teveel trekken aan die pubers, maar ze ook niet aan hun lot over laten. Opties bieden, waar ze uit kunnen kiezen. Welke kleur op je kamermuur? Weetikveel.. OK, blauw of wit? Doemaarwit.
Maar.. als iemand nog tips heeft hoe pubers te begeleiden naar een voor ons allemaal nieuwe fase in (een deel van hun) ons leven, heel graag!!
belangrijk aspect
wat ik mis in het verhaal ;worden de pubers uit en omgeving getrokken of kunnen zij op hun eigen clubjes en school blijven?
Ik zou wel van de gelegenheid gebruik maken om pubers duidelijk te maken dat dingen niet vanzelf gaan en ze dus laten helpen met het schilderen en kant en klaar maken van het huis. In ieder geval met hun eigen kamers.
je zit trouwens zo te horen in een behoorlijk luxe positie met huis laten bouwen en kinderen die kamers mogen kiezen daar word ik wel een beetje jaloers van! 
tante Sidonia en ontopic
Het kan natuurlijk gewoon een nieuwbouwrijtjeshuis zijn, dat is niet zo bijzonder als je kunt kopen.
Ik denk dat je er in elk geval geen project van moet maken en dat je man het niet persoonlijk moet nemen. Gaan kinderen uit beide gezinnen er fulltime wonen of komen kinderen van de ene helft er af en toe bij?
Ik zou het wat laten gaan. Een puberpet staat elke dag anders. Niet teleurgesteld raken als er dingen misgaan, niet te krampachtig dingen weer recht proberen te trekken en vooral geen reclamegezinnetje verwachten. Lage verwachtingen vooral en pas inspringen als dat echt nodig is.
Dank, inmiddels zijn we verhuisd
..en lage verwachtingen hebben lijkt inderdaad het beste. Dat die puberpet steeds anders staat, is reeds gebleken. Oudste van 15 is enorm strak aan het vasthouden van zijn ene moment iedere avond samen met zijn vader, tv kijken. Het is geen vraag of het gebeurt, hij zet ongevraagd alles klaar en gaat er vanuit dat alles daarvoor wijkt.
Jongste zoon krijgt (naar mijn idee) minder aandacht van zijn vader dan oudste. Hij ziet dat niet, doet er ook niet iets aan. Beide jongens schieten gelijk uit school naar hun kamers, achter de computer.
Mijn jongens hebben ook hun reacties hoor. Mijn oudste is af en toe enorm aan het mopperen om niks, puur een reactie op de verhuizing. Mijn jongste is bijna overdreven lief, op zoek naar de nieuwe balans. Allemaal zijn we zoekende en ja, niet te krampachtig zijn lijkt het best . Alleen... We zijn ook maar mensen en schieten desondanks wel eens in een kramp. Daarvan hoop ik dan altijd dat de kinderen er niet teveel last van ondervinden..
vanavond geprobeerd om iets met zn allen te doen, na het eten. Soms lukt het en spelen we een spelletje. Gezellig en leuk en dan zijn we blij : we doen het toch maar goed. Soms lukt het niet, zoals vanavond - oudste gaat met veel hangen en wurgen mee naar buiten omdat hij half gedwongen wordt maar ook als voordeel weer even tijd met zijn vader ziet. Jongste schiet gelijk naar zijn kamer, de andere twee maken zich klaar voor bed. Minder gezellig, minder leuk, maar hey, niet te krampachtig doen. Pffffft. Eerlijk gezegd weten we helemaal niet wat we ze kunnen bieden, aan leuke dingen om te doen. Soms kijken we elkaar aan, beetje hulpeloos, " wat nu?" En laten het maar gaan. Soms baal ik daar van, waarom werken ze nou niet even mee?! En herken ik puber gedrag. Hoezo meewerken, ik vind het niet leuk, punt.
Oudste slaat ons ook wel om de oren met "waarom mag ik dat niet als jullie dat wel mogen?" Het klinkt dan zo suf om te zeggen "omdat wij volwassen zijn" , wat soms echt wel een goede reden is maar soms is het ook omdat dat wat wij doen, uitgaat van ons twee en niet van ons zessen. Dan heeft hij wel gelijk, dan slaat het nergens op dat hij niet ook zijn spullen in de gang mag laten, net zoals wij. Of chips eten net als wij, of zijn handdoek in de badkamer laten hangen net als wij. Alleen hangen er dan zes èn hangt het helemaal vol.. en de hele gang ligt vol met zes keer 2 tassen elk. Vier tassen of twaalf, is nogal een verschil. Ik heb daar duidelijk geen rekening mee gehouden en weet ik ook niet goed mee om te gaan, nog niet. Komt wel, we zijn nog volop bezig met de inrichting. Vanavond hebben we ook weer gevraagd naar verbeterpunten, waar zij behoefte aan hebben. Daar kwamen vorige keer duidelijke antwoorden uit waar we wat mee konden en ook hebben gedaan. Dit keer waren er een paar dingen die vooral op zichzelf gericht waren: later naar bed mogen... of niks, zoals de oudste beweerde. Van hem denk ik dat hij nog het meeste moeite heeft zich een houding geven , in dit nieuwe gezin. Hij haalt zijn schouders op en gaat overal tegenin wat zijn vader zegt. Zoals alle pubers doen. Het is niet mijn puber en ik ben me er ontzettend van bewust dat ik er wat van vind, maar niet vind dat ik het mag zeggen. Andersom, als mijn lief wat van mijn kinderen zegt, vind ik het ook moeilijk en doe ik ontzettend mijn best om er objectief naar te kijken. Wat niet altijd lukt.
Affijn, niet te krampachtig en morgen is er weer een dag. De zon schijnt en ik heb de liefste man. Het leven is goed.
Dank dat ik even van me af kon schrijven.
De enige vraag die ik nu echt heb is : wat zouden we kunnen bedenken om gezamenlijk te gaan doen? Niet elke week, maar wel af en toe. Niet te groots, wel relaxed en leuk. De zon helpt alvast!
Mmm
dat ligt natuurlijk aan de smaak van jullie pubers. Mijn vriend en ik hebben samen ook 4 pubers. Wij wonen eigenlijk alleen in de weekenden samen. Dat scheelt natuurlijk ook een hoop irritaties, want voordat die er zijn, wordt er al weer afscheid genomen.
Bij ons is dat een dagje pretpark. Wij hebben een abonnement voor het dichts bijzijnde pretpark en gaan daar geregeld naar toe. Soms zelfs voor maar een paar uurtjes. Dan overleggen we eerst welke attractie we zeker willen gaan doen.
Wat onze pubers ook leuk vinden (niet te vaak) is naar het strand met de honden.
Binnenkort willen we lasergamen uit gaan proberen. Kijken wat de jongens daarvan vinden. Het enige meisje in het gezelschap vind dat i.i.g. erg leuk, of hoe ze het zelf zegt: kapot leuk!
Hmmmm
Misschien ben ik wel een rare maar ik zou gewoon mijn eigen tassen ook niet in de gang doen en mijn handdoek mee naar mijn kamer nemen. Het kind heeft gelijk; dit zijn geen dingen die een volwassene mag ómdat hij/zij de volwassene is.
En met zijn allen wat doen na t eten? Ik zou er niet teveel druk opzetten. Probeer een keer te gourmetten of bbq-en ofzo, dan lekker lang tafelen maar ik zie nu een soort geforceerd leuk doen voor me. Ik schiet er zelf bijna van in de contramine hahaha.
Hier een samengesteld gezin met vooral gezelligheid op onverwachte momenten. Na al die jaren kan t me nog steeds verrassen. Laatst opeens; de jongens gingen bedenken wat mijn nieuwe auto moest worden, met zijn allen op pad en langs dealers, daar langs de auto's lopen, de jongsten werden wel blij van dat enthousiasme en het was gewoon heel lollig. Geen auto gekocht overigens haha.
samen doen
Ik zou dus niet zo vaak iets proberen samen te doen maar het vrijblijvend houden en juist dagelijks. Dus na het avondeten: wie doet er een spelletje mee? Wie gaat er even mee fietsen? Wie gaat er zondagmiddag mee zwemmen?
Verder: er zijn handdoekensystemen genoeg waardoor iedereen zijn handdoek in de badkamer kan laten hangen. Waarom zou je een nat ding in je eigen kamer moeten hangen?
Verder inderdaad je eigen tas ook gewoon opruimen.
hier in huis
hebben we zoveel mogelijk voor iedereen dezelfde regels. Tenzij er een goede reden voor is om af te wijken. (Alcohol, koffie, slapen)
Het lijkt me dat in een samengesteld gezin het nog belangrijker is om iedereen het gevoel te geven dat het zijn plek is, dat iedereen even belangrijk is. Ik vind het een beetje vreemd om te zeggen dat je organisatorisch uit gaat van 2 personen. Kan me voorstellen dat juist dit soort kleine dingen ertoe kunnen bijdragen dat kinderen het gevoel hebben 'erbuiten te staan',of 'erbij te hangen'.
Ook eens met anderen wb 'samen doen'. Klinkt geforceerd, zou ik echt even laten. Ik zou me focussen op ieder apart, wat heeft iedereen nodig.
Wel maatwerk mbt tassen
Mijn kinderen hebben een eigen slaapkamer. Daar verwacht ik dat de grote puberrugzakken naar toe gaan. Daar staan ook hun boeken en daar maken ze bij (mijn) voorkeur ook huiswerk
Mijn werktas en die van mijn man staan in de woonkamer. Als wij werken doen we dat namelijk niet op onze slaapkamer maar in de woonkamer. Wij hebben daar geen ruimte voor op onze slaapkamer en moeten deze (ook heel zielig samen delen. Andere situatie, dus andere regels.
Tasje van jongste mag trouwens ook beneden blijven, die wordt namelijk gevuld in de keuken.
De handdoeken hangen hier wel allemaal op de badkamer, maar dat is ook niet optimaal. Ben eigenlijk nog op zoek naar een goed toewijsbaar ophangsysteem. Nu hangen er te vaak weeshanddoeken, die ik dan maar weer van ellende in de was gooi.
Chips eten we samen of niet. Maar voor cola hebben we wel maatwerkregels. Dat speelt hier sowieso wel om dat jongste een stuk jonger is dan de oudste twee. Het is hier dus redelijk gewoon dat er verschillende regels gelden voor verschillende personen.
Maar dan hebben de regels toch een goede reden? Ik vind dat heel anders.
Ja maar Cat
Dat geldt voor een samengesteld gezin toch net zo goed ook?
Alcohol is daar inderdaad wel een sterk voorbeeld van. Mijn man drinkt op zondagavond een biertje. Oudste zou heel graag mee willen doen, maar helaas jammerdebammer mag dat niet van zijn strenge ouders.
Als compromis mag hij een alcoholvrij bier.
Ik zie eigenlijk meer een typisch puberfenomeen: alles ter discussie stellen....
Als je met veel mensen in een huis woont ontkom je gewoon niet aan maatwerk. Ik kan zo'n lijst van voorbeelden geven die mijn man en ik wel mogen en die de kinderen niet mogen. Zo is dat nu eenmaal. Helpt maar een ding tegen: groot worden en een eigen huishouden beginnen.
geen ervaring hier
met een samengesteld gezin. Maar nogmaals: ik vind het vreemd om bepaalde regels te hebben vanuit de logica dat je van 2 mensen uitgaat, ipv 6. Mijn insteek zou zijn dat iedereen zich thuis voelt, niet dat ze zo snel mogelijk dromen van eigen huishouden
handdoeken
Hier heeft iedereen gewoon een eigen handdoekenbalk (beweegbaar) dus weeshanddoeken hebben we niet.
Dank weer!
Dank voor alle reacties, goed dat er ook gereageerd wordt op dingen die anders gaan bij jullie. Je hebt gelijk hoor, Ely, dat wat wij als volwassenen wel doen, zij dat natuurlijk ook mogen doen. Onderdeel van opvoeden is nog altijd het Goede Voorbeeld zijn.. Dus ja, onze tassen moeten ook een eigen plek krijgen op de slaapkamer, die we - net zoals Ginny ook zegt - heeeel zielig samen moeten delen! Die handdoeken, ach, die hangen met z'n allen gezellig vochtig te zijn in de badkamer en nu dat we de nieuwe wasdroger hebben zal ook dat mij worst wezen.
Blijft nog wel de vraag hoe we de weekends een beetje leuk door kunnen komen. Vandaag hadden we een plan dat helaas niet door ging. Kom je thuis met pubers die dan niet weten hoe de dag alsnog in te vullen, maar wij zelf ook niet ! Het regent, we kunnen niet naar buiten (zonder gemopper), we hebben geen kaartjes voor een pretpark, we hebben geen idee wat we als alternatief kunnen doen. Laat staan dat we weten wat ze zouden WILLen doen. Hmm, dat kunnen we natuurlijk vragen. Goed, dat komt straks aan tafel dan ter sprake. Ben benieuwd waar ze mee komen.
Morgen is het moederdag, en ontmoeten onze ouders elkaar voor het eerst. Spannend genoeg, een heel huis vol met alle grootouders en kinderen. Die dag zit vol!
Wat ik leuk vind met onze puber
Is koken/ bezig zijn met eten. Als koken too much is kun je BV gourmetten of fonduen. Gezamenlijk plan maken, taken verdelen (voor de sfeer bij regen even zelf de boodschappen doen) en daarna gezellig met elkaar bereiden of voorbereiden. Levert hier altijd de beste gesprekken op. Favoriet op dit moment zijn zelf gemaakte hamburgers. Lekkere salade en liflafjes erbij, lekker en gezellig. Hier dan he 
Geniet van Moederdag! Wat een rijkdom dat de grootouders er nog zijn en nog kunnen langskomen.