Wat doe ik in de zomervakantie?

neem 1 beslissing

namelijk dat je week 1 en 2 vrij neemt en leg dat vast op je werk.
Communiceer naar de pubers dat jullie met z'n 3-en "iets" gaan doen maar dat jullie dat een maand van te voren pas beslissen.

Desnoods maak je er een projectje van voor hen, geef hen het budget aan wat je kunt spenderen en laat hen ieder met 2 opties komen. Voor weinig geld 2 weken weg, voor meer geld 1 week weg. Met vliegtuig (maar boeken kan nog niet, dus let op de prijzen) of zonder vliegtuig (trein? auto tot je beschikking?).

Maar zorg ervoor dat je er niet meer over nadenkt totdat die maand er is.
En je wilt sowieso vast niet met je a.s. ex op vakantie dus neem dat vooral niet als optie mee.

Zorg wel dat je dit snel beslist anders gaat je as ex misschien vrijnemen in jouw weken en heb je een probleem.

gr Angela

Gaan!

Eens met Angela. Verder:

Natuurlijk durf je met de kinderen op vakantie! Ik weet dat het de eerste keer een stap is, maar je gaat het gewoon doen en je zult zien dat het 100x meevalt.

Ik vind het in deze situatie juist een geweldig idee om bij een ander gezin te gaan logeren. Ik heb vlak na mijn feitelijke scheiding een week met mijn kinderen bij een vriendin en haar gezin doorgebracht. Het was zalig. Ik lummelde wat rond, hielp wat in de keuken en de tuin, kinderen hadden aanspraak, ik kon mijn hart luchten. Ik werd ziek (ja, stress is niet gezond) en zij nam me mee naar de dokter en gaf me gezond eten. Ik ben mijn vriendin nog steeds dankbaar voor haar TLC op het juiste moment.

Huizenruil is ook een goedkope manier van op vakantie gaan. Kijk eens op wat websites.
Er zijn ook speciale vakanties voor eenoudergezinnen. Mijn eerste echte zomer alleen ben ik met zo'n organisatie meegegaan, was erg gezellig, ook voor de kinderen.

ontspanning ipv moeten

Lastig... Maar niet onmogelijk.

Of je met twee pubers op stap WILT kan ik niet oordelen, of je het KAN, wel. Ik zou niet weten waarom je het niet zou kunnen. Tenzij ze onhandelbaar zijn maar dat maak ik niet uit je woorden op Ja, dat kun je wel!

En dit wordt je eerste vakantie als single mom. Dat kun je zo licht en zo zwaar maken als je wil. Het is een rottijd, dat is een feit, maar probeer het ook te zien als een uitdaging. Je hebt al genoeg aan je hoofd, dan is die vakantie een perfect moment om afleiding te zoeken met je kinderen i.p.v. de zoveelste op te lossen zaak (maar ik begrijp je wel, hoor ).

Wat jij wil (en ook niet wil), zal vanzelf duidelijk worden. In het begin van een scheiding is dat moeilijk in te schatten, maar dat komt vanzelf. Probeer toch een beetje op je gevoel af te gaan. Onderzoek diverse mogelijkheden voor je vakantie (wel of niet met andere alleenstaande ouders, wel of niet met vrienden, wel of niet op pad met pubers) en neem elke opkomende "ja, maar" serieus, luister naar die "ja maar" en probeer je gevoel erachter te analyseren. "Ik weet niet of ik het durf" is alvast geen reden want dat is angst voor het onbekende. Terwijl dat juist je toekomst is: ga er op af i.p.v. er omheen! Zie het als een uitdaging!

Er is wat voor te zeggen om met alleenstaande ouders op pad te gaan. Je zult daar steun en begrip vinden en je kinderen kunnen leeftijdgenoten vinden.

Ik heb er zelf geen ervaring mee overigens, was altijd erg op mijzelf. Maar ik vond in de beginjaren op de camping de confrontatie met overal op het veld "complete gezinnetjes" en zorgzame echtparen (ook al weet je dat het gras aan de overkant vaak groener lijkt) erg heftig toen. Kinderen op bed, iedereen samen met een wijntje bij de gaslamp, en daar zat ik dan in mijn eentje. Dat vond ik wel confronterend.
Dan is een vakantie met "lotgenoten" misschien wel zo prettig. Ik weet dat het forum Ouder Alleen ook reizen en vakanties organiseert, ook met kinderen.

Dat nare gevoel kun je misschien ook meemaken als je met getrouwde vrienden mee gaat, aan de andere kant: misschien kunnen ze jou ook die steun geven die je nodig hebt, juist omdat ze jullie al kennen. Alleen jij kunt bepalen wat het best is.

Je schrijft ook dat je denkt dat je niet op bijna-ex kunt rekenen. Calculeer dat in, dat voorkomt teleurstellingen en te positieve verwachtingen.

Maar vooral: ga ook in overleg met de kinderen en laat hen concreet uitspreken wat ze leuk vinden en hoe dit qua tijd en geld te realiseren is.
Heel belangrijk: het is niet 100% jouw taak om het jouw pubers naar de zin te maken (zeker niet als je zelf niet goed weet wat je wil: jezelf wegcijferen ligt dan op de loer).
Laat ze dan ook goed weten dat je geen animatieteam bent, dat het een vakantie wordt voor hen én voor jou en dat zij daar ook best wel wat inspanning voor mogen doen, door mee te denken wat jullie gaan doen en, heel belangrijk, ook rekening te houden met JOUW wensen.
Vakantie is ook voor JOU tijd om te ontspannen (zeker nu) i.p.v. het iedereen naar de zin te willen maken. Je zult het hen waarschijnlijk wel moeten zeggen, maar ik denk dat dit een heel mooi moment is om duidelijk te maken dat zij best actief kunnen meedenken en niet alles aan jou kunnen overlaten. Ze zijn er oud en wijs genoeg voor en jij hebt al genoeg aan je hoofd.

Laat het VAKANTIE worden en niet de zoveelste "ik-moet"-situatie waarbij je iedereen tevreden wilt stellen (je pubers, misschien ook nog je ex) en aan jezelf voorbij gaat. Laat ze maar meedenken, die pubers!

Visitekaartje

'Wil en durf ik alleen met de kinderen op pad? Of zoek ik aansluiting bij andere alleenstaande ouders?'

Ik ben vaak met Estivant of via Ouderalleen op vakantie geweest. Niet eens zozeer vanwege de aansluiting met andere alleenstaande ouders, maar meer omdat alles dan geregeld wordt voor je. Dat scheelt zoveel kopzorgen! En als er iets is (stel dat je zelf ziek wordt), dan is het een fijn idee dat er mensen zijn die even de kinderen kunnen opvangen of een dokter kunnen bellen. Dat is overigens nooit nodig geweest, maar de mogelijkheid gaf wel rust.

Centraal

De eerste vakantie alleen heb ik een geschikte camping uitgezocht waar ik vroeger al eens geweest was, centraal gelegen. Wel met veel jongere kinderen.
We gingen met de trein en de fiets, dat was voor mij ook niet de eerste keer. En familie bracht de tent en hielp met opzetten. Kinderen hielpen ook direct mee, zodat we dat laterWe zaten centraal in het land. Vriendinnen en familie kwamen een dagje langs en verder is het natuurlijk afwachten maar mensen op een camping zijn vaak wel sociaal dus je kunt iets lenen als je dat vergeten bent of een praatje maken.
De eerste keer is spannend maar dan zie je dat je het kunt. Daarna gingen we elk jaar. Naar het buitenland wel samen met een vriendin.
Inmiddels zijn we een team met die tenten. Wel jaren op dezelfde camping en later op een camping beter geschikt voor pubers. En gaat er ook aanhang en vrienden mee. Ik kan me ook goed alleen vermaken en vaak zijn er ook mensen die je wel uitnodigen om gezellig erbij te komen als ze zien dat je alleen bent, maar dat is uiteraard afwachten en zelf je wat sociaal opstellen denk ik.

Gewoon gaan!

Echt, gewoon gaan! De eerste keer dat ik met 3 pubers en pre-pubers als alleenstaande moeder alleen op vakantie ging, vond ik ook inderdaad dood eng. Ik ging via Estivant naar bretagne voor een week. Echt: fantastisch. Kinderen hadden aansluiting met leeftijdsgenootjes, en ik kon lekker mijn gang gaan. Soms met andere ouders, maar ook vaak alleen, met een boek voor de tent. Of met kinders naar fantastische stranden van Bretagne. Echt, geweldige tenten, lekker bedden, en gewoon heel erg ontspannen.
Het jaar daarop met de kinderen naar een airbnb appartenemnt in een mooie hoofdstad in Europa geweest, en afgelopen jaar met nog een vriendje er bij naar een andere hoofdstad. Ook via airbnb.
Ook ik dacht dat ik het niet kon. Maar niets bleek minder waar. Geduld en ontspannen blijven zijn sleutelwoorden, vooral niet te veel verwachten, en toch leuke dingen blijven voorstellen om te doen. Het is waar: alles hangt van de ouder af, je moet wel voortdurend de kar trekken, en dat is soms wel zwaar. Vooral als je aankomt op de bestemming, en dan nog boodschappen moet doen en moet koken. Maar goed: dan kun je ook alleen maar boodschappen doen, en ergens gaan eten.
Waarmee ik maar wil zeggen: de verwachtingen niet te hoog spannen, het is hoe dan ook meer werk dan een gezinsvakantie. Maar heb je je hierbij neergelegd, en toch leuke plannetjes gemaakt, dan kun je als nog echt een hele fijne en redelijk ontspannen vakantie hebben. Echt: je kunt meer dan je denkt!

Voor de helderheid: dat durven zit hem niet in

het wel of niet met de kinderen op vakantie te durven, zonder man. Dat is het punt niet. Maar in het durf ik het aan om echt alleen met de kinderen, dus met zijn drietjes, op pad te gaan. Of kies ik voor een (min of meer) georganiseerde reis met ook alleengaande ouders, of probeer ik aan te haken bij familie of vrienden. Gezien de situatie denk ik dat het voor mij en de kinderen het prettigst is om voor een soort van 'veilig' te gaan door een van de twee laatste varianten te kiezen.
Vond de suggestie om ze zelf met opties binnen een bepaald budget te laten komen een hele goede. Daar ga ik het deze week maar eens over hebben met ze.
Man gaf dit weekend aan dat hij inderdaad geen vrij kan krijgen, in ieder geval geen langere aaneengesloten periode, dus de 3 tussenliggende weken moeten we nog even op zien te vangen. Ik betrapte mezelf erop dat ik dat meteen naar me toe trok, maar ik moet dat natuurlijk gewoon bij hem laten liggen. Al doende leert men .

Pennestreek

als jij al 3 weken op je neemt, is het aan hem om de andere 3 weken op te lossen natuurlijk.

Je maakt een plan B, maar deelt dat niet met hem.

Dus niet 'WE' moeten dat opvangen, maar 'HIJ' moet dat opvangen. En hij kan aan jou vragen of je iets tegemoet kunt komen maar de activiteit ligt bij hem.

Ik zou als ik jou was ook lekker aansluiting zoeken bij familie of vrienden, dat helemaal alleen komt volgend jaar wel. Het is best kort dag, allemaal nog erg vers.

Confronterend

Ik snap dat t confronterende aan n vakantie 'alleen' juist t vervelende is. Aansluiten bij vrienden of familie zou n oplossing kunnen zijn of juist iets totaal anders doen waarbij je niet telkens de herinnering hebt aan de vakantie samen. Huizenruil of airb&b in n zuidelijke stad? Ik weet niet hoe je voorheen ging, maar echt voor iets totaal anders gaan zorgt dat je niet zo denkt aan hoe t was. Ik kan me voorstellen dat op n camping if in n vakantiepark je juist geconfronteerd wordt met happy family's. Dus pennenstreek laat je verrassen!!

"Kan niet, ik moet werken"

Ik krijg meteen felrode uitslag op de gekste plaatsen als ik dit zinnetje hoor maar dat komt omdat mijn ex dat zelfs nog riep toen hij, stilletjes, al een paar jaar zonder werk zat... Maar goed, ik had dan ook een uniek exemplaar als ex, en we gaan er van uit dat jouw X2B (afkorting voor ex-to-be ofwel bijna-ex, dat schrijft wat makkelijker) niet zo gestoord is als de jouwe.

Het is echt zijn probleem. Daarbij zijn de kinderen gelukkig al wat ouder, dus er hoeft denk ik geen kinderoppas te komen. Maar jij doet wat jij moet doen gedurende jouw drie weken, ook al moet je dan creatief nadenken. En de andere drie weken zijn van hem.

Loslaten is moeilijk, ik weet er alles van...

hmm

Ik zou dan naar een camping zoeken met andere alleenstaande ouders, niet aansluiten met familie of je moet dat al vaker hebben gedaan (met die mensen op vakantie). Ik ben alleen bang dat je veel te laat bent voor boeken met zo'n organisatie met alleenstaande ouders.

Nog nooit gekampeerd, dus dat is een extra hobbel

Maar wie weet verras ik mezelf (en mijn kinderen)...
Aansluiten bij familie of vrienden vind ik geen probleem, vaker gedaan (wel als heel gezin, dat wel), maar ik hou altijd gepaste afstand. Leuk als je allemaal zin hebt om elkaar op te zoeken, maar zeker ook veel tijd met het eigen gezin. Niet op elkaars lip gaan zitten is heel belangrijk om het een vakantie lang gezellig te houden.

welnee Trivia

'Ik ben alleen bang dat je veel te laat bent voor boeken met zo'n organisatie met alleenstaande ouders.'
Welnee. Als je op Estivant zoekt naar beschikbare vakanties voor 16 juli, krijg je 14 mogelijke bestemmingen verdeeld over Nederland, Italië, Oostenrijk, Frankrijk en Turkije. Keuze uit bus, vliegtuig en eigen vervoer.

iedereen boekt laat

dus ook alleenstaande ouders.

als t over ook geld gaat zou ik juist de laatste week gaan

Dat is veel goedkoper? En dan evt nog de eerste 2 weken pakken en bijna ex-man de keus geven tussen de overgebleven weken dat jullie niet weggaan?

eens met Vesper Lynd

Ik zou ook zo'n pakketreis boeken. Ik weet niet hoe oud je kinderen zijn - ik dacht iets te lezen over pubers. Maar je moet je wel bedenken of je kinderen zin hebben in vakantie met andere alleenstaande ouders op ergens op een camping.

huisje?

Gewoon een huisje, zeker als je nog nooit gekampeerd hebt. Je bent nu echt nog niet te laat.
Lekker gaan en een hele leuke vakantie beleven. Dicht bij stadjes heeft zo z'n voordeel maar de meest relaxte vakantie die wij ooit meemaakten was er eentje waarbij we echt in de middle of nowhere zaten. Heerlijk, die rust. Maar toen had ik nog geen pubers...

Wat mijn puber overigens wel als eerste levensbehoefte ziet is wifi... Mochten die van jou daar ook zo over denken, dan is het handig om daar wel rekening mee te houden.

Kleine stapjes

Ik merkte aan de kinderen dat ze het confronterend vonden, nadenken over een vakantie zonder hun vader. Dus we nemen kleine stapjes. Intussen hebben ze samen bedacht dat ze wat actiefs en avontuurlijks wel leuk vinden. Dus ben ik op zoek gegaan naar iets waarbij we met zijn drietjes, of zij zelf met leeftijdgenoten, wat kunnen ondernemen. Ik heb al een paar plekken/organisaties uitgezocht (om keuzestress bij oudste te beperken), vanavond wil ik kijken of we daar samen eens op kunnen studeren. En hopelijk kunnen we dan snel een knoop doorhakken, want het loopt inderdaad wel vol. Maar ik moet uitkijken dat ik niet te hard ga, merk ik.
Overigens stelde man voor om een laatste keer als gezin op vakantie te gaan. Daar heb ik nee op gezegd .

Laatste keer

En dat vind ik nou heel knap van je Pennestreek! Zou ik n heel raar idee vinden. Net als t voorstel van mijn ex om mij te verplichten tot een 'afscheidswip'. Ik wist direct waarom ik niet meer in n relatie wilde zitten met hem.

Yes, geboekt!

We gaan lekker een week kamperen in de Ardennen! Nu maar duimen voor mooi weer. We hebben er heel veel zin in!