Grootouders
Gelukkiggetrouwd3kinderen
28-10-2023 om 16:11
Irritatie schoonouders
Hallo, ben getrouwd, 3 kinderen en ruim 20 jaar samen met mijn man. De laatste jaren kan ik steeds minder goed met mijn schoonouders om gaan. Mijn schoonmoeder begint zelfs gemeen te worden. Wij zijn een aantal jaren geleden verhuisd waardoor wij ze nu minder zien. Afgelopen zomer waren we in de vakantie in de buurt op vakantie en zagen hun dus meer. Mijn schoonmoeder begon gemene opmerkingen over mijn gewicht te maken en altijd terwijl mijn man dat niet hoort. Dat is in de vakantie zeker een aantal keren gebeurd. Ze proberen onze vakantie in te delen door afspraken met familie te maken voor ons, familie dagen te plannen enz. Ze is gewoon erg verstikkend. Nu wou ik volgend jaar een keer met zn vijfjes op vakantie niet in de buurt van hun (eerste keer in 5 jaar), zegt ze tegen mijn dochter, en volgend jaar gaan we dit , en dit en dit doen dan komen jullie gewoon lekker weer bij ons...... Mijn man vind het zielig dat we ze weinig zien, vooral om de kinderen en gaat daar dan maar weer in mee. We vieren volgend jaar weer dus weer vakantie met hun. Ik heb tegen mijn man gezegd dat ik dit niet wou en zei als je dat wil ga jij maar met de kinderen. Maar eigenlijk is het natuurlijk te gek voor woorden dat ze zich zo opdringen? Hier zit natuurlijk een veel langere verhaal aan vast dan alleen maar dit. Er zijn al zo ontzettend veel dingen voorgevallen waardoor de verhouding gewoon niet meer goed is. Maar hoe los ik dit nu op.? Ik wil geen beledigingen meer krijgen, maar ik wil ook niet ruzie met mijn man hierover. Ik wil gewoon een vakantie met ons gezin, zonder andere verplichtingen, meer niet.... Help
Ingrid18
28-10-2023 om 21:05
Kom op zeg. Je bent een volwassen vrouw. Je laat je toch niet beledigen door zo'n mens?
Trek je mond open en zeg dat ze haar lelijke bek eens moet houden.
Sorry dat ik het zo grof zeg maar je bent toch geen schoolmeisje meer?
Bijt van jezelf af en ik zou sws heel die vakantie voor volgend jaar skippen.
Zeg gewoon dat je er geen in heb en maak je man dit duidelijk en als hij als een kleine schooljongen met paps en mams op vakantie wil gaan dan moet die dat vooral zelf lekker doen. Hoe oud zijn je kinderen?
Die hebben toch ook geen trek in een vakantie met opa en oma?
Mijn kinderen zouden echt een error krijgen.
AnnaPollewop
29-10-2023 om 07:54
Je kunt je schoonouders niet veranderen, en je kunt je man ook niet veranderen. Je kunt wel aangeven wat jij wel wil, en dat is met je eigen gezin op vakantie en geen last hebben van je schoonmoeder. Zet dat neer als wensen naar je man en kijk samen hoe je aan beiden tegemoet kan komen. Hij kan toch naast de vakantie met elkaar zelf met de kinderen naar zijn familie gaan bijvoorbeeld?
Discussie over of het nou echt zo erg is en dat ze toch zielig zijn en dat hij toch moet snappen dat jij niet wilt etc gaan erg vruchteloos zijn. Die zou ik maar laten zitten.
Overigens zijn er wat Omdenken podcasts over moeizame omgang met schoonouders en ouders, daar zitten wel goede tips in.
EmmaT
29-10-2023 om 08:11
Nee die schoonouders verander je niet en je man ook niet. Discussie daarover zou ik ook niet aangaan. Zeg duidelijk wat jij van plan bent, en dat je geen behoefte hebt aan feedback over je uiterlijk. Zeg dat laatste vooral meteen en ter plekke tegen je schoonmoeder.
Er is een hoop vooraf gegaan zeg je en ik vermoed dat het groter is dan alleen maar de vakanties, ook tussen jou en je man. Misschien moet je wel meer overwegen dan alleen een ander soort vakantie. Doe dat grondig, maar begin met die schoonmoeder ter plekke aan te pakken met haar opmerkingen en dat ze het nog eens mag proberen als et anderen bij zijn.
Verder zou ik tegen ze zeggen dat ze niet jullie kinderen van alles moet 'beloven' voor volgend jaar.
Anna Cara
29-10-2023 om 08:25
Ik ben het eens met bovenstaande: trek je mond open. Verander jouw communicatie. Voer een stevig gesprek met je schoonmoeder, dat jij haar opmerkingen gemeen vindt en of dat haar bedoeling is. Maak haar bewust van het effect van haar woorden. En vooral dat je er niet van gediend bent.
Ik denk dat je schoonouders enorm genieten van de kleinkinderen in die periode. En jullie gezin. Voor hen is het blijkbaar iets om naar uit te kijken. Mijn schoonouders en ouders genoten ook enorm van vakanties samen. En onze kinderen hebben mooie herinneringen gemaakt met hun opa en oma. Vinden jullie kinderen het wél leuk?
Zo nee, dan veel steviger nee zeggen.
Zo ja, zijn er dan geen andere oplossingen zoals 1 week vakantie daar vieren. Of een lang weekend. En rest vakantie elders. Of inderdaad man en kinderen weekje alleen laten gaan. Of zelfs alleen de kinderen (weet hun leeftijden niet).
Je kijkt nu al op tegen jullie vakantie volgend jaar, dat is toch vreselijk. Ik zou echt zsm knoop doorhakken. Wees ook strenger naar je man. Dat zijn ouders jullie weinig zien moet niet jouw probleem worden. Jij wil ook een leuke vakantie.
Bgdrrejnxs53226
29-10-2023 om 10:01
Waarschijnlijk hebben de kinderen veel vaker en langer vakantie dan jullie. Als de kinderen het leuk vinden bij opa en oma kunnen ze daar ook een of twee keer per jaar een week logeren. Je maakt er een gezellige dag van bij het ophalen en wegbrengen en meer niet. Dan hebben zij het gezellig en jullie kunnen de gezinsvakantie invullen zoals jullie dat willen.
Behalve dat je man het zielig vindt voor zijn ouders dat ze jullie weinig zien lees ik niets over hoe hij het voor jou vindt dat het niet goed gaat tussen jou en je schoonouders en wat hij ervan vindt dat je ergens anders je gezinsvakantie wilt besteden. Is er überhaupt al over dit onderwerp gepraat samen?
Gelukkiggetrouwd3kinderen
29-10-2023 om 11:09
hallo iedereen, bedankt voor jullie reacties! Wat ik vooral zie ik dat jullie schrijven dat ik voor mezelf moet opkomen... En dat vind ik lastig omdat ik geen ruzie wil maken en dat desnoods uit de weg ga. Terwijl ik mezelf dan compleet opzij zet. Ik heb vannacht heel erg lang en goed met mijn man gepraat en we zijn nader tot elkaar gekomen gelukkig dat we elkaar begrijpen. Ik heb mijn gevoelens verteld dat ik denk dat zijn moeder zo vervelend doet omdat zijn vind dat ik de oorzaak ben waardoor we zijn verhuisd. Terwijl dat dit een gezamelijke beslissing was. Wij wonen nogal wat km lees over de 1000 weg en kunnen dus ook niet even een weekend je langskomen. Ze hebben ooit letterlijk gezegd jullie pakken onze kleinkinderen af... Terwijl dat natuurlijk helemaal niet zo is. De frustratie van de verhuis lijkt erg veel invloed op haar te hebben (nog steeds) dat ik denk dat daar haar onvriendelijke gedrag wegkomt. Ik heb haar kind en kleinkinderen ontnomen. Ik had moeten zeggen, nee wij gaan niet verhuizen want onze families zijn hier.... Zij had denk ik niet verwacht dat ik ermee eens zou zijn om te verhuizen. Ze probeert om op alle mogelijke manieren onrust tussen mijn man en mij te veroorzaken zodat er wellicht een scheiding komt zodat wij terug verhuizen.... zo komt het op mij over in iedergeval. En dat maakt mij verdrietig. Want ons geluk is toch belangrijket??
wil40
29-10-2023 om 11:46
Het idee dat je schoonouders graag een scheiding van jullie tegemoet zien heeft allemaal geen zin om in je hoofd te halen. Dat is invullen. Ze willen hun kleinkinderen graag vaker zien en jij wilt niet de hele zomervakantie met hun doorbrengen. Tijd om daar samen met je man een oplossing/ tussenweg voor te bedenken.
Met gemene opmerkingen naar jou toe gaat de band er niet beter op worden en dat zou ik haar zeker vertellen.
De zomervakantie is niet de enige periode per jaar dat je elkaar kunt zien, dus die eens gezellig met je eigen gezin doorbrengen lijkt me een goed idee.
Bgdrrejnxs53226
29-10-2023 om 12:08
Dat het over zo’n grote afstand blijkt te gaan veranderd de zaak wel enigszins in mijn ogen. Om eerlijk te zijn is het natuurlijk wél zo dat jullie door zo ver te verhuizen de kleinkinderen hebben af gepakt van deze mensen, want de afstand is te groot om een hechte band op te bouwen en te onderhouden. Dat zie ik ook bij mijn eigen kinderen en hun ver-weg- wonende grootmoeder (die overigens zelf is verhuisd) Vindt je dat misschien moeilijk te erkennen ?
Ik kan me heel goed voorstellen dat er gevoelens van verlies, verdriet en misschien zelfs verraad leven bij je schoonouders. Dat lijkt me heel menselijk. Dat geeft je schoonmoeder echter nog niet het recht om dit naar jou toe op een nare manier te ventileren of de kinderen alvast te manipuleren om de volgende vakantie weer bij hen door te brengen. Dat is niet de manier. Ze zal zelf met deze gevoelens aan de slag moeten gaan.
Toch zou ik zeker oppassen om niet met haar in een eeuwigdurende strijd te belanden om de (klein)kinderen en je man. Zou het je lukken op wat meer begrip voor haar op te brengen en vanuit mededogen voor haar toch voor jezelf en je eigen wensen te gaan staan? Proberen een middenweg te vinden? Jullie kinderen hebben ook baat en belang bij een goed contact met hun opa en oma en je man met zijn ouders. Het is voor je man ook een lastige positie want die zal veel begrip hebben voor zijn moeder.
Hoe komt het dat jij gezien wordt als degene die de verhuizing (emigratie) heeft geïnitieerd?
Het lijkt me lastig laveren tussen jouw eigen wensen, die van anderen en jouw eigen vermijdingsgedrag. Mogelijk kun je baat hebben bij wat gesprekken met een professional ?
Gelukkiggetrouwd3kinderen
29-10-2023 om 13:41
hallo Zonne2017
Dankje voor je aardige reactie, ik heb zeker medeleven voor mijn schoonouders dat ze het heel lastig vinden dat we ver weg wonen. En we doen ook zeker veel voor hun om hun tegemoet te komen... Splinternieuwe laptop gekocht om vaak te kunnen videobellen (zit overigens nog steeds nieuwe in doos omdat ze zich niet in de technologie willen/kunnen verdiepen). De afgelopen bijna 5 jaar vakanties altijd boeken naar nl voor familie, hun tot 2 keer aan toe 4 weken hier laten staan met camper op erf om de kinderen zoveel mogelijk te zien.... Enz enz. Ik ben nogal een persoon die lang nadenkt, en mijn man kan nog wel eens impulsief zijn (niet met de verhuis trouwens). Maar ik denk dat mijn schoonmoeder van mijn kant verwachte dat ik die verhuis wel zou stoppen omwille van hun. Dat heb ik niet gedaan... Ze heeft nogal een probleem met afstand nemen( kochte mijn man ondergoed tot zijn 30e) terwijl ik al jaren bij hem was. Heb gezegd dat het niet hoeft dat hij dat zelf doet, maar na een flinke uitbarsting is ze daar toen mee gestopt. Dus ze heeft zelf ook wat loslaat issues
Fer13
29-10-2023 om 13:51
Gelukkiggetrouwd3kinderen schreef op 29-10-2023 om 11:09:
hallo iedereen, bedankt voor jullie reacties! Wat ik vooral zie ik dat jullie schrijven dat ik voor mezelf moet opkomen... En dat vind ik lastig omdat ik geen ruzie wil maken en dat desnoods uit de weg ga. Terwijl ik mezelf dan compleet opzij zet. Ik heb vannacht heel erg lang en goed met mijn man gepraat en we zijn nader tot elkaar gekomen gelukkig dat we elkaar begrijpen. Ik heb mijn gevoelens verteld dat ik denk dat zijn moeder zo vervelend doet omdat zijn vind dat ik de oorzaak ben waardoor we zijn verhuisd. Terwijl dat dit een gezamelijke beslissing was. Wij wonen nogal wat km lees over de 1000 weg en kunnen dus ook niet even een weekend je langskomen. Ze hebben ooit letterlijk gezegd jullie pakken onze kleinkinderen af... Terwijl dat natuurlijk helemaal niet zo is. De frustratie van de verhuis lijkt erg veel invloed op haar te hebben (nog steeds) dat ik denk dat daar haar onvriendelijke gedrag wegkomt. Ik heb haar kind en kleinkinderen ontnomen. Ik had moeten zeggen, nee wij gaan niet verhuizen want onze families zijn hier.... Zij had denk ik niet verwacht dat ik ermee eens zou zijn om te verhuizen. Ze probeert om op alle mogelijke manieren onrust tussen mijn man en mij te veroorzaken zodat er wellicht een scheiding komt zodat wij terug verhuizen.... zo komt het op mij over in iedergeval. En dat maakt mij verdrietig. Want ons geluk is toch belangrijket??
Het ene geluk is niet belangrijker dan het andere en niemand heeft meer recht op geluk dan een ander. Ik zou zelf, hoezeer ik mijn kinderen het geluk gun, niet blij zijn met het vertrek. En dat mogen ze. Daar kan geen vakantie of facetimen ( sjonge, dat is zo onbevredigend als het in plaats van is)tegenop, want de rest van de tijd mis je ze. Ik denk dat je dat niet volledig kunt begrijpen als je niet aan die kant staat of hebt gestaan, zeker niet als er kleinkinderen betrokken zijn. Dus in zekere zin hebben jullie ze dat ook gewoon ontnomen, dan niet uit venijn, maar het resultaat is hetzelfde: ze zien jullie minder.
Gemeen zijn is niet oké, dat moet je ter plekke stoppen.
Reageer op dit bericht
Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.