ruzie
Zoon heeft moeite met zijn schoonouders door een voorval van jaren geleden.
Momenteel heeft hij alle contact verbroken.
Ze zien hun kleinkind wel, wanneer schoondochter ermee naar haar ouders toe gaat.
Het is een toch wel moeilijke situatie, zowel voor schoondochter als voor ons.
Eigenlijk weten wij niet hoe we hieraan een positieve bijdrage kunnen leveren.
Hebben wij hier eigenlijk wel het recht om hem op andere gedachten te brengen?
He zou zoveel leuker zijn moest iedereen op z'n minst door één deur kunnen.
Kersje schreef op 20-06-2023 om 19:57:
[..]
Hm, nutteloos om te reageren dus
waarom dan een topic openen vraag ik me af?
Nouja, je opent er geen met het plan om niets meer van je te laten horen. Er zal wel een reden voor zijn.
Het gebeurt hier wel vaker, trouwens.
Ik zou eens met zoon gaan praten. In onze cultuur krijgen we weinig mee hoe je met schoon of stieffamilie omgaat.
Kersje schreef op 20-06-2023 om 19:57:
[..]
Hm, nutteloos om te reageren dus
waarom dan een topic openen vraag ik me af?
Het is echt niet zo makkelijk. We wonen niet ver van elkaar af, lopen elkaar dus wel eens tegen het lijf en meestal doen schoonouders dan hun beklag, wat wij dus heel vervelend vinden. We geven telkens aan dat we geen probleem hebben met hen, maar weten ondertussen dat zij ook hun beklag gaan doen tegen anderen.
Ik zou denken dat het nogal afhangt van wat het voorval was waarom je zoon hen niet meer wil zien. Soms lopen dingen wat scheef met schoonouders en met een jonge wat koppige schoonzoon, is het dan gauw gedaan. Maar het kan ook zijn dat het een voorval was dat dusdanig grenzen heeft overschreden dat het misschien wel heel terecht is dat hij ze niet meer wil zien. Maar het is blijkbaar ook weer niet zo heel erg, want hun dochter bezoekt hen wel met kleinkind. Tja, ik weet het niet. Met zo weinig informatie is het moeilijk er iets van te zeggen.
Even ervan uitgaande dat het voorval niet echt iets rampzaligs was. Het gaat al een paar jaar zo en er zijn kleinkinderen. Ik zou om die reden het wel de moeite waard vinden als zoiets uitgepraat zou kunnen worden. En beide partijen met hun hand over hun hart zouden kunnen strijken. Ik denk dat je dat best tegen je zoon kunt zeggen en ook tegen hen als je ze ziet.
Goede familierelaties onderhouden, het goed maken als je ruzie hebt, zijn belangrijke dingen om voor te leven aan kinderen.
Valeria schreef op 20-06-2023 om 17:38:
[..]
Ik snap dat het wat lastiger als je bevriend bent/was met die mensen, of ze regelmatig ergens anders tegenkomt (hoewel niet onmogelijk, ik ben ook bevriend met mensen die elkaar niet meer willen zien, dus dan heb ik het gewoon niet over A tegen B en andersom), maar dat staat niet in de beginpost. Vandaar mijn vraag, je bent er toch niets van?
Ik ga ervan uit dat ze elkaar op verjaardagen niet zien omdat de schoonouders niet worden uitgenodigd.
Als ik mijn schoonouders niet meer zou willen zien, dan zou mijn familie daar totaal geen last van hebben. Ze wonen/woonden in heel andere plaatsen en kwamen elkaar alleen tegen op een verjaardag van onze kinderen. Twee van de drie zijn inmiddels overleden, en de derde zie ik ook niet meer, maar daar hebben mijn zussen geen last van, net zoals ik het helemaal niet zou merken als zij hun schoonouders niet meer zagen.
Dus iets meer informatie over waarom het zo vervelend is zou wel handig zijn misschien.
Ik ben van mening dat iedereen fouten maakt en dat het niet gezond is te blijven hangen in het verleden. Bemoeizucht ligt aan de oorzaak van het probleem. Zoon kan dit moeilijk loslaten. Onze bekommernis is vooral ons kleinkind. Wij zouden het heel erg vinden moest zij hieronder lijden, want kinderen voelen spanningen wel aan. Ook voor zoon en schoondochter hun relatie lijkt me dit niet zo oke. Gelukkig stelt ze nog niet echt veel vragen hierover. Soms voel ik me zelfs een beetje schuldig, omdat ik een heel hechte band heb met kleinkind en dit bij de andere grootouders toch gevoelig anders ligt. Ik verneem ook via buitenstaanders dat zoon als de boosdoener wordt afgstempelt. Een echt fijn gevoel geeft die situatie mij niet.
Hanne-Marie schreef op 25-06-2023 om 23:13:
[..]
Ik ben van mening dat iedereen fouten maakt en dat het niet gezond is te blijven hangen in het verleden. Bemoeizucht ligt aan de oorzaak van het probleem. Zoon kan dit moeilijk loslaten. Onze bekommernis is vooral ons kleinkind. Wij zouden het heel erg vinden moest zij hieronder lijden, want kinderen voelen spanningen wel aan. Ook voor zoon en schoondochter hun relatie lijkt me dit niet zo oke. Gelukkig stelt ze nog niet echt veel vragen hierover. Soms voel ik me zelfs een beetje schuldig, omdat ik een heel hechte band heb met kleinkind en dit bij de andere grootouders toch gevoelig anders ligt. Ik verneem ook via buitenstaanders dat zoon als de boosdoener wordt afgstempelt. Een echt fijn gevoel geeft die situatie mij niet.
Het ijkt me inderdaad vervelend als buitenstaanders vinden dat jouw zoon de boosdoener is omdat zijn schoonouders dat aan iedereen rondvertellen.
Ze klinken eerlijk gezegd helemaal niet zo leuk, als ze dat doen, en als ze zich te veel bemoeiden. Waarom vind je dat je zoon zich hier overheen moet zetten? Omdat het vervelend is voor jou, in feite? Waarschijnlijk krijgt je zoon juist geen fijn gevoel van zijn schoonouders. Hij zou dan hun bemoeizucht weer moeten toelaten zodat andere mensen het er niet meer over hebben tegen jou. Maar als die andere schoonouders zulke zwartmakers zijn, zouden ze daar dan wel mee stoppen als hij toegeeft? Misschien vinden ze dan wel weer iets anders.
Ik zou hier gewoon helemaal niet over praten met buitenstaanders, ook niet als zij beginnen. Misschien zou ik wel iets zeggen over roddelen, zwartmaken en je voor iemands karretje laten spannen als buitenstaander.
Of die schoonouders verzoeken om hun mond te houden met hun geroddel.
Hanne-Marie schreef op 25-06-2023 om 23:13:
[..]
Ik ben van mening dat iedereen fouten maakt en dat het niet gezond is te blijven hangen in het verleden. Bemoeizucht ligt aan de oorzaak van het probleem. Zoon kan dit moeilijk loslaten. Onze bekommernis is vooral ons kleinkind. Wij zouden het heel erg vinden moest zij hieronder lijden, want kinderen voelen spanningen wel aan. Ook voor zoon en schoondochter hun relatie lijkt me dit niet zo oke. Gelukkig stelt ze nog niet echt veel vragen hierover. Soms voel ik me zelfs een beetje schuldig, omdat ik een heel hechte band heb met kleinkind en dit bij de andere grootouders toch gevoelig anders ligt. Ik verneem ook via buitenstaanders dat zoon als de boosdoener wordt afgstempelt. Een echt fijn gevoel geeft die situatie mij niet.
Ja: niemand is perfect, we zijn menselijk en maken fouten. En nee: blijven hangen in het verleden is ongezond en vooral zinloos.
Maar misschien heeft je zoon ontdekt of besloten dat hij nu zijn grenzen moet aangeven om toekomstige bemoeizucht te voorkomen?
Hanne-Marie schreef op 25-06-2023 om 23:13:
[..]
Ik ben van mening dat iedereen fouten maakt en dat het niet gezond is te blijven hangen in het verleden. Bemoeizucht ligt aan de oorzaak van het probleem. Zoon kan dit moeilijk loslaten. Onze bekommernis is vooral ons kleinkind. Wij zouden het heel erg vinden moest zij hieronder lijden, want kinderen voelen spanningen wel aan. Ook voor zoon en schoondochter hun relatie lijkt me dit niet zo oke. Gelukkig stelt ze nog niet echt veel vragen hierover. Soms voel ik me zelfs een beetje schuldig, omdat ik een heel hechte band heb met kleinkind en dit bij de andere grootouders toch gevoelig anders ligt. Ik verneem ook via buitenstaanders dat zoon als de boosdoener wordt afgstempelt. Een echt fijn gevoel geeft die situatie mij niet.
Eerlijk gezegd klinken die schoonouders niet als erg leuke mensen als ze zich zo gedragen en je zoon overal zwart maken, dan kun je niet je zoon verwijten te blijven hangen in het verleden want zij hebben hun gedrag ook nog niet erg verbeterd.
Dat het voor jou onprettig is kan ik me voorstellen, maar mensen die dit bij jou aankaarten kun je ook vertellen dat het hun zaak niet is en dat jij er niks over zegt omdat het de zaken van je zoon zijn en dan gaan ze maar bij hem hun roddels checken.
Je zoon onder druk gaan zetten dat hij zichzelf maar opzij moet zetten omdat het voor jou onplezierig is, lijkt me niet de goede weg. Jouw loyaliteit hoort bij je kind te liggen, niet bij wat men ervan zegt of bij die schoonouders omdat ze zo lelijk doen.