Wederom 'gestraft'
hallo, wij zijn grootouders van beiden 62. Hebben 1 volwassen dochter en 2 kleinzoontjes van 6 en 4 jaar. Onze dochter is 38 en gehuwd sinds 7 jaar. We hebben onze vorige woning verkocht om dichter bij haar in de buurt te wonen (10 km afstand) omdat we steeds zo'n goede band hadden en als er ooit kleinkindjes zouden komen we die ook van dichtbij zouden zien opgroeien en kunnen inspringen als opvang. Dochter heeft ook een darmziekte en wanneer zij opstoot krijgt zijn er enorme vermoeidheidsproblemen. Mede daarom 'gevolgd'. Bij aanvang liep alles goed, oudste kleinzoon werd opgevangen om de 14 dagen, de andere week bij de ouders van de man. 2de kleinzoon kwam eraan, in corona periode. Op bepaald moment verweet onze dochter ons dat zij een niet zo leuke jeugd had meegemaakt (terwijl wij steeds gehandeld hebben naar bestwil). Elk ding wat we deden werd met de loep bekeken en dan volgde er een straf ... kleinzoontjes mochten dan niet meer komen gezien de 'miscommunicatie'. Als grootouder breekt je hart, je deed en doet zo je best en dan word je hiermee geconfronteerd. Er volgen gesprekken maar we merkten vooral de inbreng van de schoonzoon die heel veel kritiek had op alles wat we deden of niet deden (in zijn ogen). Dochter moest precies telkens de boodschap overbrengen naar ons. Grootvader moest zijn excuus aanbieden aan schoonzoon want dan pas konden we verder gaan ... Is gebeurd... vond het heel erg om mijn man zo gekleineerd te zien worden maar voor de lieve vrede dan toch gedaan in de hoop op beterschap. Als moeder heb ik een gesprek gehad met mijn dochter waarin ik ook mijn excuus heb aangeboden (waarom en waarover weet ik op dit moment zelf nog niet, dingen die ik gezegd heb ???). Dan gaat het weer een tijdje goed tot een 3tal weken terug. We huurden een app aan zee en laten dit zondagavond weten dat we 5 dagen weg waren. Maandag tijdens onze vakantie krijgen we dan een bericht van de schoonzoon .... waren jullie vergeten dat jullie de kinderen hadden op woensdag ??? Wij waren verbaasd, ze waren bij ons geweest op 30/8 en vermits de school hervatte gingen wij ervan uit ... 2 weken later opnieuw. We sturen dit zo in bericht terug en vragen of er een probleem is ... neen geen probleem. In het verleden zijn er nog miscommunicaties geweest (stuurden dan een oude versie van kalender zodat onze opvangbeurt totaal niet meer klopte om ons nadien te verwijten). Ik wijs de schoonzoon hierop en krijg dan 's anderendaags vroeg in de ochtend een bericht van de schoonzoon ... wat een arrogant antwoord, wie denk je wel dat je bent, goed bezig om fier op te zijn.... ik was perplex en stuur terug dat ik geen zin heb in discussies en ruziën. Hij bleef doorgaan. Onze dochter kwam er in de groepschat op geen enkel moment tussen buiten 1 berichtje : kunnen de jongens dan komen op 13/9. Wij sturen terug geen enkel probleem. Maandag bel ik de dochter om te horen waar ik moet zijn om de oudste kleinzoon op te vangen vermits hij in ander gebouw op school zit (1ste leerjaar). 's avonds belt ze terug : gezien hetgeen weer gebeurd is moet je begrijpen dat het geen goed idee is dat de kinderen bij jullie komen !! Ergens hadden we al een vermoeden dat we een straf zouden krijgen en ben je ergens wat voorbereid maar toch. Mijn man en ik hadden afgesproken wat we zouden antwoorden en dus ook zo gedaan : het zijn jullie kinderen en jullie beslissen, als jullie denken dat dit het beste is voor hen is het voor ons ook goed maar we vinden het erg dat jullie ze als pasmunt gebruiken. En dan de vraag van ons : voor hoelang nu weer want ik wil geen miscommunicatie. Ah ...Dat zullen we nog zien dan. Bewust kort en bondig geantwoord dat we het dan wel zouden horen wanneer ze terug mogen komen en we dan zullen zien of het voor ons ook nog past. Effe stilte aan de andere kant en dan door mezelf het gesprek gestopt. Dit is de eerste keer dat we op deze manier gereageerd hebben. Vroeger gaven we tekst en uitleg, smeekten we voor de jongens waardoor zij beiden precies nog een beter gevoel kregen. Dit wilden we niet meer. Intussen had ik al gelezen over narcisme en het feit dat die personen gevoed worden door ruzie maken, dat was de reden waarom ik het deze keer over andere boeg gooide. Gevolg : de jongens komen niet meer en voor hoelang weten we niet, weer afhankelijk zijn van hun grillen. Dat zijn we meer dan beu. We denken hier aan narcistische trekken van de schoonzoon en die er alles aan doet om onze dochter te overhalen met argumenten om haar te overtuigen dat haar ouders geen goede bedoelingen hebben. Zij volgt in zijn verhaal : het is mijn man, het is de papa van mijn kindjes, .... allemaal goed en wel maar moeten we dit blijven pikken ???? Ons leven gaat ook verder. Nu vooral met dubben en denken en dat wil ik kwijt. Mijn man is daar (uiterlijk) sterker in. Hij stuurde haar wel een bericht dat zij en de kleinzoontjes meer dan welkom zijn maar haar man niet. Deels omdat we het zo beu zijn omdat we ervaren dat het telkens herbegint en herbegint en deels omdat wij hem nu liever niet onder onze ogen zien. De uitstekende band van vroeger met onze dochter is weggegomd sinds hij precies haar (en ons) leven is binnengekomen.
Graag hoor ik wat jullie hiervan vinden. groetjes ...
Peiling
zijn we fout in onze denkredenering ?
Lama schreef op 24-11-2023 om 12:18:
Ik denk dat je gelijk hebt als je aanneemt dat je schoonzoon narcistische trekjes heeft.
Mensen met deze eigenschappen willen vaak controle over anderen hebben en kunnen erg kritisch en kwetsend zijn. Ze kunnen ook erg gevoelig zijn voor conflicten.
Ik lees wel narcistische trekjes maar niet bij de schoonzoon. Je kunt de laatste twee zinnen naadloos op de reacties van TO plakken.
Ik zou ook een beetje voorzichtig zijn met het plannen van heel veel afspraken tegelijk.
Zeker als het contact al zo fragiel is. Bijvoorbeeld na de kerst aangeven dat de kerstman pakjes heeft gebracht voor de kinderen en dat ze die kunnen komen ophalen, net als met sint. Dan hoef je niet in dezelfde week ook nog naar de speeltuin én langskomen voor de nieuwjaarsbrief.
KARINE1961 schreef op 17-12-2023 om 16:35:
ik heb het onduidelijk geformuleerd. Voor kerst is er niks afgesproken. Tijdens sint hebben we de kids gezegd dat ze hun brief mogen komen lezen (ze krijgen dan telkens een centje
). Het voorstel voor 'uitje' tijdens kerstvakantie werd gedaan omdat ze bij sint bezoek vertelde dat het haar pijn deed dat de meters van de kids geen belangstelling toonden. Met dit voorstel willen we graag laten voelen dat we wel belangstelling hebben en iets leuks willen doen. Het zijn voorstellen, geen verplichtingen.
Hier geen meters of Peters, wel twee mensen die als voogd zijn aangesteld als ons iets zou overkomen. Maar ze maken geen extra tijd voor onze kinderen.
Waarom doet dit de dochter pijn? Het zijn haar kinderen; zelf leuke dingen met hen doen ipv miepen over de meters. Dat voorkomt teleurstelling.
Tja, het was zo fijn dat er even een opleving van contact was met dochter. Zaak is dan juist daarna pas op de plaats te maken en dan niet te gaan denken 'oh nu is alles weer goed en we pakken het weer op'. Dan kan er aan de andere kant een gevoel ontstaan van ' het is nooit genoeg' 'je geeft ze een vinger en ze nemen de hele hand' 'het is een bodemloze put'. Of dat gevoel terecht is, doet er niet eens zoveel toe. Je wilt de relatie herstellen, dat gaat het beste als het voorzichtig, schroomvallig en zonder enige zweem van ergens recht op hebben gebeurt.
Ik vind het wel sneu voor je om al deze kritische commentaren te lezen want ik denk dat je het echt allemaal goed bedoelt. Maar zoals de reacties hierboven, hoe zij jouw verhaal en vragen interpreteren, zo kan je dochter het dus ook opvatten, terwijl het met de beste bedoelingen doet.
Een ding viel mij ook wel ook al op als kritiekpuntje, je hebt aan de kleinkinderen zelf gezegd dat ze langs mogen komen met de nieuwjaarsbrieven, dat had je denk ik beter even los kunnen bespreken met je dochter, zonder dat de kinderen het hoorden, nu zet je je dochter toch weer een beetje voor het blok, door het rechtstreeks via de kinderen te zeggen (ik vind het een lief gebaar hoor, maar ik kan me zo voorstellen als de boel al zo moeizaam loopt, dat je dit juist niet zo moet aanpakken)
Ik zou wat afstand nemen en geïnteresseerd blijven in het leven van je dochter maar voorlopig niet zelf met voorstellen komen, gewoon maar eens even afwachten hoe het loopt.
na poosje afwezigheid en allerlei gebeurtenissen wil ik de huidige situatie toelichten. De dochter is intussen weg van haar man, was onleefbaar geworden voor haar zei ze Tijdens de periode die ze minder (of amper) bij ons kwam of contact had heeft ze deze beslissing zelfstandig genomen en wou ze bewust geen inmenging van eender wie. Enerzijds waren we verbaasd maar intussen woont ze alleen en wordt het stilaan onze dochter van weleer. Zij herademt en de kindjes kunnen zich ook vinden in de huidige regeling. Er zullen waarschijnlijk ook nog moeilijkere momenten komen maar momenteel gaat het haar goed en doet het ons deugd te zien hoe ze het stellen.
Wat fijn, zo’n update! En wat goed dat je dochter de stap heeft gezet voor zichzelf en de kinderen te kiezen, zal niet makkelijk zijn geweest.
KARINE1961 schreef op 29-03-2024 om 13:58:
na poosje afwezigheid en allerlei gebeurtenissen wil ik de huidige situatie toelichten. De dochter is intussen weg van haar man, was onleefbaar geworden voor haar zei ze Tijdens de periode die ze minder (of amper) bij ons kwam of contact had heeft ze deze beslissing zelfstandig genomen en wou ze bewust geen inmenging van eender wie. Enerzijds waren we verbaasd maar intussen woont ze alleen en wordt het stilaan onze dochter van weleer. Zij herademt en de kindjes kunnen zich ook vinden in de huidige regeling. Er zullen waarschijnlijk ook nog moeilijkere momenten komen maar momenteel gaat het haar goed en doet het ons deugd te zien hoe ze het stellen.
Goed van je dochter dat ze besloten heeft weg te gaan als het onleefbaar was met haar man.
En fijn dat het vetgedrukte verklaart waarom ze tijdelijk minder contact wilde.
En zien jullie de kinderen nu weer regelmatig?
We horen elkaar ook weer regelmatiger en zien de kleinkinderen ook vaker waarin terug gelachen wordt en plezier wordt gemaakt. Wat zowel de jongens als ons enorm deugd doet. Soms vertelt de dochter dingen, ook dat ze niet akkoord ging met de manier van omgaan van haar ex naar ons toe. Praten erover met hem lukte niet want hem trof nooit schuld zei hij steeds. We laten het achter ons en kijken vooruit.
KARINE1961 schreef op 01-04-2024 om 14:17:
We horen elkaar ook weer regelmatiger en zien de kleinkinderen ook vaker waarin terug gelachen wordt en plezier wordt gemaakt. Wat zowel de jongens als ons enorm deugd doet. Soms vertelt de dochter dingen, ook dat ze niet akkoord ging met de manier van omgaan van haar ex naar ons toe. Praten erover met hem lukte niet want hem trof nooit schuld zei hij steeds. We laten het achter ons en kijken vooruit.
Heerlijk voor jullie. Geniet van het hernieuwde contact.
Heel fijn om te horen! Misschien hebben jullie ook dochter bewust of onbewust geholpen in hoe jullie met het onnavolgbare gedrag van schoonzoon zijn omgegaan, door op een gegeven moment grenzen aan te geven en kort en bondig te antwoorden. En ook dat schoonzoon niet meer welkom was.
In ieder geval heel fijn dat het contact weer hersteld is en iedereen weer kan adem halen.
Wat fijn dat je hier nog een update komt geven Karine. Even afstand was dus echt nodig om alles goed op een rijtje te zetten. Fijn dat het contact weer hersteld is!