Ouders Online
Archief
Forum-archief

De onderstaande teksten maken deel uit van het Forum-archief van Ouders Online. Ze werden gepost van 1996 tot 1998. Daarna is een nieuw forum in gebruik genomen, dat u bereikt via de knop forum in de menubalk hierboven.



Te vroeg geboren


Onderdeel: Bevalling
Titel: Te vroeg geboren
Berichtnummer: F00750
Datum: 25 augustus 1997
Afzender: [naam en adres bekend bij de redactie]

Na een voorspoedige zwangerschap van 19 weken braken de vliezen spontaan. De echo wees uit dat het om een tweeling ging en er nog matig vruchtwater aanwezig was. Het leek erop dat de vliezen zich gesloten hadden. Gedurende twee weken werd er weer vruchtwater aangemaakt en ontwikkelden de kinderen zich voorspoedig. In de 21ste week (15 aug. 1997) echter zijn beide jongens op de wereld gekomen. Er lijkt geen aanleiding te zijn geweest voor deze vroegtijdige bevalling.

Is er iemand die hetzelfde heeft meegemaakt en wat zijn de mogelijke oorzaken geweest?

Naast het verdriet om het verlies van de tweeling zijn we erg onzeker over een volgende zwangerschap. Wie kan ons informatie verschaffen?

Karin


Onderdeel: Bevalling
Titel: placenta
Berichtnummer: F00750-1
Datum: 27 augustus 1997
Afzender: [naam en adres bekend bij de redactie]

Hallo Karin,

Bij mij zijn de vliezen gescheurd in de 17e week van de zwangerschap. Er was niets meer aan te doen, de volgende dag is de bevalling ingeleid en is ons zoontje geboren.

In mijn geval is er echter een forse bloeding voorafgegaan aan het breken van de vliezen. De oorzaak was een afwijking aan de placenta, waardoor deze niet mee kon rekken tijdens de groei van de baby en waardoor uiteindelijk de vliezen zijn gescheurd (placenta circum vallata).

Ik was ook erg bang om dit bij een volgende zwangerschap weer mee te maken, maar de gynaecoloog heeft mij verzekerd dat er geen herhalingskans was. Deze afwijking komt slechts 1 op de 10.000 keer voor.

Inmiddels heb ik een gezonde zoon van 11 maanden! Ik wens je veel sterkte met het verwerken van het verlies van je tweeling en houd moed voor de toekomst.

Groetjes van Margot


Onderdeel: Bevalling
Titel: bedankt
Berichtnummer: F00750-2
Datum: 29 augustus 1997
Afzender: [naam en adres bekend bij de redactie]

Hallo Margot,

Bedankt voor je reactie. Bij mij was er geen sprake van een bloeding en de placenta had zich, op het eerste gezicht, normaal ontwikkeld. Het is fijn om te horen dat een tevroeggeboorte niet betekent dat er geen voldragen zwangerschap kan volgen. Dit weten we eigenlijk wel maar het is moeilijk daar in te blijven geloven.

Groetjes
Karin & Wilco


Onderdeel: Bevalling
Titel: ervaringen uitwisselen
Berichtnummer: F00750-3
Datum: 3 september 1997
Afzender: [naam en adres bekend bij de redactie]

Hallo Karin,

Ik kan me voorstellen dat je het moeilijk vindt om na zo'n ingrijpende gebeurtenis te geloven dat het ooit wel goed kan gaan en je een gezond kind op de wereld kunt zetten. Onze ervaring is echter dat je het toch moet proberen, anders zou je nooit meer een nieuwe zwangerschap aandurven.

Je moet ook proberen om het verdriet om het verlies van je kind(eren) een plaats te geven in je leven, naast de blijdschap die je voelt bij een volgende zwangerschap. Bij ons heeft dat wel wat moeite gekost, ik ben zeker tot de 20e week erg bang geweest. En bovendien was ik onverwachts heel snel weer zwanger, terwijl we nog middenin het verwerkingsproces zaten. Dat maakt het nog extra moeilijk.

Ik zou het prettig vinden om ervaringen uit te wisselen via e-mail. Want hoewel we nu een kerngezonde zoon hebben, waar we dolgelukkig mee zijn, denken we nog heel vaak aan ons eerste zoontje en het zou fijn zijn eens met iemand van gedachten te wisselen die hetzelfde heeft meegemaakt. Verhalen over miskramen hoor je heel vaak in je omgeving, maar iemand die het niet heeft meegemaakt kan begrijpen hoe het voelt om zo'n klein kindje in je armen te houden en afscheid te moeten nemen.

Misschien tot mails!
Groetjes van Margot


Onderdeel: Bevalling
Titel: herkenning
Berichtnummer: F00750-4
Datum: 16 september 1997
Afzender: [naam en adres bekend bij de redactie]

Het is voor mij een opluchting om soortgelijke verhalen te lezen als die van jou. Op 19 juli is ons tweede zoontje na een zwangerschap van vijf maanden (20 weken) dood geboren. Hij had zich vier keer omstrengeld in de navelstreng.

Het is een enorme teleurstelling voor ons als ouders maar ook voor mijn zoontje van bijna vijf.

Vooral de onzekerheid over de komst van een volgend kindje overheerst momenteel.

Zowel bij mijn zoontje als bij mijzelf constateer ik ongeloof in een volgende zwangerschap. We zien het krijgen van een baby meer als een uitzondering dan als iets wat meestal gewoon goed gaat.

Ook verbaas ik me over het ogenschijnlijke gemak waarmee anderen zwanger raken. Wij hadden op de laatste twee-en-een-half jaar gewacht.

De teleurstelling, het verdriet en de onzekerheid zijn heftiger dan ik me ooit had kunnen voorstellen.

Heel herkenbaar is het moedeloze gevoel dat je krijgt van het grote verlangen naar nog een kind. Ik heb dat nog nooit zo sterk gevoeld als nu.

Marjolein(33 jaar).


Onderdeel: Bevalling
Titel: meer lotgenoten
Berichtnummer: F00750-5
Datum: 16 september 1997
Afzender: [naam en adres bekend bij de redactie]

Beste Karin en Margot,

Ik las jullie ervaringen bij het onderdeel 'bevalling'.

Op 15 juli jl. zijn wij onze tweeling kwijtgeraakt bij een vroeggeboorte in de 26e week. Een heel duidelijke oorzaak was niet direct te vinden; van een van de jongetjes waren de vliezen gebroken en na weeën zette de bevalling helaas door. Beide kereltjes zijn in mijn armen overleden.

Achteraf bekeken acht onze gynaecoloog het het meest waarschijnlijk dat de oorzaak een te zwakke baarmoederhals is.

Jullie twijfels over een nieuwe zwangerschap zijn voor mij/ons zo herkenbaar. Hoewel ons verdriet nog heel vers is, kijken wij toch vooruit. Ik heb geen idee wanneer je 'toe' bent aan een nieuwe zwangerschap; volgens mij weet je dat niet eerder dan wanneer je weer zwanger raakt... En ondanks het feit dat ik enorm opzie tegen een onzekere periode, zijn wij van plan om op korte termijn het er weer op te wagen. Lang(er) wachten neemt m.i. de onzekerheden ook niet weg!

Kijk overigens nog eens bij de praatgroepen onder 'Algemeen', waar ik inmiddels ook enkele zinvolle ervaringsgegevens heb gelezen. Sterkte bij je verdere stappen, Karin.

Groeten,
Richtsje


Onderdeel: Bevalling
Titel: reactie ervaringen uitwisselen
Berichtnummer: F00750-7
Datum: 19 oktober 1997
Afzender: [naam en adres bekend bij de redactie]

Hoi Margot,

In '93 heb ik 2 miskramen gehad en ondanks dat ik nu een gezonde dochter heb van 3 jaar, denk ik er nog vaak aan. Wil je met mij van gedachten wisselen, mail me dan op het email-adres van mijn man: [email protected]

Groetjes van Miranda


Onderdeel: Bevalling
Titel: Infectie
Berichtnummer: F00750-8
Datum: 14 november 1997
Afzender: [naam en adres bekend bij de redactie]

Op 24 augustus 1997 is Koen geboren. Ons zoontje is dood geboren na een zwangerschap van 18 weken. Ook bij mij zijn de vliezen 's ochtends spontaan gebroken. Een paar uur later is pas het bloedverlies op gang gekomen. Zijn hartje klopte toen nog. In de loop van de middag of avond moet hij zijn overleden, want toen hij werd geboren om tien voor twaalf 's avonds was hij dood.

Onbeschrijfelijk wat er allemaal door je heen gaat. Zo'n mooi, compleet en klein jochie. Niemand begrijpt dat je een kind hebt gehad. Ongelofelijk hoe bot en ongevoelig mensen kunnen zijn!

Inmiddels is gebleken dat er een infectie (bacterie) in het vruchtwater heeft gezeten. De placenta vertoonde ook tekenen van infectie en de huid van ons zoontje bleek ook aangetast. Verder was alles goed!

Het is ongelofelijk moeilijk om aan een volgende zwangerschap te denken. Wie zegt dat de volgende keer niet weer een bacterie spelbreker zal zijn? We zijn zo voorzichtig geweest, bovendien was ik zelf helemaal niet ziek. Maar dat schijnt nu eenmaal te gebeuren met een kans van 1 op de 1000. Wie heeft hier ervaring mee?

Groeten en sterkte,
Sandra.


Onderdeel: Bevalling
Titel: Reactie omgeving
Berichtnummer: F00750-9
Datum: 17 november 1997
Afzender: [naam en adres bekend bij de redactie]

Reactie op Sandra's ervaring Gek he? Dat je in emotionele conflicten kan komen met je omgeving, terwijl je al zoveel voor jezelf te verwerken hebt.

Lotgenotencontact kan daarom heel goed zijn maar het is ook belangrijk dat je zelf je houding bepaalt naar de mensen om je heen. Ook al kost dat veel energie helemaal als je bedenkt dat jij eigenlijk degene bent die steun zou moeten ontvangen.

Ik doe nu 'gewoner' en opener over mijn doodgeboren zoontje en daardoor wordt het voor mijn omgeving ook minder beladen. Bijvoorbeeld als een vriendin van mij zwanger is, mag ze er wat mij betreft gewoon over praten, ze kwetst me daar niet mee zolang ik maar de ruimte krijg om me ook over mijn kindje te uiten (en de bevalling, en de zwangerschap).

Op die manier wordt het iets dat echt bij de rest van je leven mag horen. Mensen bedoelen het echt minder bot dan je denkt, het is alleen hard je te realiseren dat jij nu degene bent die begrip moet opbrengen voor de mensen om je heen inplaats van andersom.

Ik zou dan ook de lezers van dit forum willen oproepen te laten horen hoe zij hierover denken. Ik denk dat het de moeders-lezers van deze rubriek kan helpen om hun houding te bepalen naar anderen die zoiets niet hebben meegemaakt.

Marjolein.


Onderdeel: Bevalling
Titel: Voor Sandra
Berichtnummer: F00750-A
Datum: 17 november 1997
Afzender: [naam en adres bekend bij de redactie]

Sandra,

ik heb hier gelukkig geen ervaring mee, maar ik heb je berichtje gelezen en ik vind het afschuwelijk voor jullie.

Ik hoop dat je opnieuw zwanger zult worden en dat alles goed zal gaan.

Heel veel sterkte,

Moniek.


Onderdeel: Bevalling
Titel: oorzaak te vroeg geboren
Berichtnummer: F00750-B
Datum: 17 november 1997
Afzender: [naam en adres bekend bij de redactie]

Aan iedereen die gereageerd heeft op "te vroeg geboren":

Inmiddels zijn alle uitslagen van diverse onderzoeken binnen. Er is helemaal niets uitgekomen!

Het enige wat werd gevonden is een vergroot hartje en vocht onder de huid van Mark, maar dit schijnt bij tweelingen vaker voor te komen. Het is zeker geen oorzaak geweest van het breken van de vliezen.

Omdat er helemaal niets is gevonden gaan ze er nu van uit dat ik een zwakke baarmoederhals heb en zal er, in het begin van een volgende zwangerschap een bandje om mijn baarmoedermond worden geplaatst. Dit bandje zal zo'n twee weken voor de uitgerekende datum worden verwijderd. De enige manier om erachter te komen dat je een zwakke baarmoederhals hebt is een vroeggeboorte (zo is mij verteld)!

Intussen hebben wij weer volop goede moed voor een volgende zwangerschap, hoewel het altijd heel treurig zal blijven dat we deze twee kleine jongetjes hebben moeten verliezen, terwijl ze helemaal niets mankeerden.

Karin


Onderdeel: Bevalling
Titel: Sterkte
Berichtnummer: F00750-C
Datum: 19 november 1997
Afzender: [naam en adres bekend bij de redactie]

Karin,

ik had jouw verhaal nog niet gelezen. Ik wil jullie heel veel sterkte wensen. Ik hoop dat je spoedig opnieuw zwanger zult worden en dat alles goed zal gaan.

Ik ben zelf onlangs moeder geworden en alhoewel ik altijd al besefte hoe vreselijk zoiets zou moeten zijn, nu onze dochter er is word ik nog veel emotioneler als ik zoiets hoor, gewoon omdat ik me een voorstelling probeer te maken van hoe afschuwelijk zoiets moet voelen.

Groeten,
Moniek.


Onderdeel: Bevalling
Titel: vreugde en verdriet
Berichtnummer: F00750-D
Datum: 14 december 1997
Afzender: [naam en adres bekend bij de redactie]

Hoi Karin,

Ik heb 5 maal een keizersnede gehad. Van de 5 kinderen zijn er 2 nog in leven.

In 1982 kreeg ik een zoon.
In 1983 werdt een levenloos zoontje geboren, oorzaak placenta losgelaten.
In 1985 kreeg ik een dochter. Ze stierf na 3 1/2 maand aan wiegedood.
In 1986 kreeg ik weer een dochter.
En na 10 jaar, dus in 1996 werd er weer een zoontje levenloos geboren. De placenta had weer losgelaten. (FOUT VAN DE ARTS).

Ik begrijp je angst heel erg goed en zou graag verder met je mailen.

groetjes en tot mails?

Wilma


Onderdeel: Bevalling
Titel: aantonen zwakke baarmoederhals
Berichtnummer: F00750-E
Datum: 16 januari 1998
Afzender: [naam en adres bekend bij de redactie]

Beste Karin,

Op 19 oktober 1997 hebben wij ook ons dochtertje Laura na een zwangerschap van 23,5 week verloren door een vroeggeboorte.

Bij mij is deze week via een hysteroscopie (inwendige kijkoperatie) aangetoond, dat het sluitmechanisme in de baarmoederhals bij mij niet goed ontwikkeld is ten gevolge van het DES-hormoon. Het kan dus wel aangetoond worden, maar helaas ook voor ons pas achteraf.

Veel sterkte voor je volgende zwangerschap.


Onderdeel: Bevalling
Titel: ervaring omgeving
Berichtnummer: F00750-F
Datum: 16 januari 1998
Afzender: [naam en adres bekend bij de redactie]

Beste Marjolein,

Na een zwangerschap van 23,5 week is ons dochtertje door een te zwakke baarmoederhals geboren en korte tijd daarna overleden.

Wij hebben er voor gekozen om dit enorme verlies met de omgeving bespreekbaar te maken. Vrijwel iedereen vond het moeilijk om woorden van troost te vinden, maar alle aandacht en vele malen ons verhaal kunnen doen heeft ons heel veel goed gedaan. Ons dochtertje Laura heeft hiermee haar eigen identiteit en speciale plekje in ons hart gekregen.


Onderdeel: Bevalling
Titel: Gebroken vliezen
Berichtnummer: F00750-G
Datum: 29 januari 1998
Afzender: [naam en adres bekend bij de redactie]

We zijn nu 15 weken zwanger na o.a. een miskraam en 2 IVF behandelingen. Helaas braken bij ons de vliezen ook (in de 13e week. Nu, 2 weken later blijkt de vrucht nog steeds te leven (hartje klopt) en is na een korte groeistop weer begonnen met groeien... zonder vruchtwater om zich heen.

Uit Amerikaanse literatuur heb ik begrepen dat er middelen zijn die kunnen helpen om vruchtwater aan te maken en/of de vrucht meer kans te geven? Is dat zo?('tocolytic' en 'IM dexamethasone').

Ik wens je veel succes en sterkte want wij kunnen goed begrijpen hoe jij je voelt en voelde...


Onderdeel: Bevalling
Titel: aanmaken vruchtwater
Berichtnummer: F00750-H
Datum: 1 februari 1998
Afzender: [naam en adres bekend bij de redactie]

Ik vind het heel erg voor jullie dat jullie nu zo in onzekerheid zitten. Eindelijk zwanger en dan gebroken vliezen in de 13e week.

Als het goed is, zo is mij verteld, maakt je lichaam toch zelf weer vruchtwater aan. Ook gebroken vliezen kunnen weer aan elkaar gaan plakken, maar het blijft natuurlijk heel zwak. Toch heb ik verhalen gehoord van mensen die na gebroken vliezen met bedrust de zwangerschap konden volbrengen.

Ik wens jullie heel veel sterkte en hoop dat het voor jullie toch nog goed afloopt.

Karin