|
|
De onderstaande teksten maken deel uit van het Forum-archief van Ouders Online. Ze werden gepost van 1996 tot 1998. Daarna is een nieuw forum in gebruik genomen, dat u bereikt via de knop forum in de menubalk hierboven.
Mijn dochter van bijna 16 maanden heeft 8 tanden en anderhalve kies, en aangezien ik heb gehoord dat je niet vroeg genoeg kunt beginnen met tandenpoetsen, ben ik al enige tijd bezig daar een gewoonte van te maken.
Ik doe een speldenknop kindertandpasta op haar borstelje en die steekt ze vrolijk in haar mond en bijt en zuigt er aan alle kanten op. Ik poets dan ook mijn tanden om het goede voorbeeld te geven, maar op deze leeftijd lukt haar dat niet bepaald. Dus, zegt men, even napoetsen!
Maar dat is een regelrechte ramp. Ze huilt (hard), wendt haar gezicht af en kortom, vindt het vreselijk. De borstel is heel zacht, dus ik denk niet dat ik haar pijn doe. Haal ik de borstel weg, dan is het verdriet onmiddellijk over.
Er komt dus niet veel van het napoetsen, waar ik me dan toch weer bezorgd over maak, omdat er zelfs gezegd wordt dat je op deze leeftijd al moet beginnen met flossen!
Tips? Ervaringen? Zijn zeer welkom.
Bedankt alvast,
Marjo
Hoi Marjo,
Probeer het eens andersom. Neem haar eerst op schoot bij je in de arm en poets haar tandjes. Daarna mag ze zelf 'verder' poetsen. Jij poetst dan ook je tanden. Elk zijn eigen beker om te "spoelen" en jullie zijn tegelijk klaar.
Waarschijnlijk duurt het haar anders namelijk te lang. Als mama klaar is, is zij toch ook klaar...!
Succes!
Groetjes, Kitty
Dag Marjo!
Onze ultieme tip is: zet het kind op een opstapje (IKEA) voor de wastafel en zet de kraan aan. De meesten vinden het zo geweldig om met hun handjes met water te kunnen spelen, dat ze vanzelf vergeten dat ze hun tanden niet gepoetst willen hebben! Het voordeel is dat je het dan ook gewoon zelf kunt doen, hetgeen natuurlijk toch beter is.
Succes,
Nicolette
Hoi Marjo,
Wij poetsen altijd voor andere mensen. Kiezen aan de ene onderkant voor bijvoorbeeld opa, kiezen aan de andere bovenkant voor oma, boventanden voor de poes, enz. Pim mag altijd zelf kiezen voor wie hij wil poetsen. Omdat hij dat erg leuk vindt, gaat het poetsen tegenwoordig ook best goed.
Succes ermee,
Groetjes, Linda
Hoi Marjo,
Ons zoontje van 16 maanden had ook tandenborstelvrees. Het probleem hebben we opgelost door hem voor de spiegel te zetten, dan tandenpoetsen en hem zelf later ook even z'n gang laten gaan. Vooral het voor de spiegel poetsen wekte grote interesse bij ons kereltje.
Veel succes!
Lydia
Mijn dochter van nu 18 maanden weigerde ook absoluut haar mond open te doen als ik wilde poetsen, terwijl ze zelf 'poetsen' prachtig vindt. Maar ze is wel gevoelig voor onderhandelen: wil je graag poetsen? (heftig ja knikken), OK, dan mag mama eerst poetsen en dan ... En anders wordt er dus helemaal niet gepoetst.
Bij mijn dochter hoefde ik dit 'dreigement' niet uit te voeren. Ik mocht eventjes poetsen, al moest ik nog een paar keer herhalen dat zij daarna mocht. Langzamerhand mag ik steeds iets langer poetsen. Ook helpt het om te vertellen wat ik zogenaamd allemaal weg poets in haar mond (aardappels, toetje, enz.).
Succes,
Margo
Ook Maaike (ruim anderhalf) vindt tandenpoetsen een ramp. Ze trapt er 1 keer in, zodat je net kans krijgt 1 rij kiesjes te poetsen, en dan is het "kwaaa!" (klaar).
Mijn truc: Een galmende Pavarotti-act, met wijd open mond hard aria's zingen. Dat vindt Maaike (terecht) heel erg grappig (het klinkt niet als de echte, vandaar misschien) en omdat het haar blijkbaar erg boeit wat papa voor belachelijks staat te doen, doet ze haar eigen mond ook wijd open (al was het alleen maar van het lachen). Poetsen gaat dan ineens een stuk makkelijker.
Ongetwijfeld een waardeloze tip voor anderen, maar het idee van je kind erg aan het lachen maken kan een optie zijn. Het enige wat hier nog niet erg goed lukt, is het poetsen van de voortanden, maar daar verzin ik ook nog wel wat op.
Succes!
Bart.
Hoi Marjo,
Bij onze dochter Merel (nu ruim 1 1/2 jaar oud) was tandenpoetsen eerst ook een ramp. Ze vond het maar niks. Toen heb ik een Sesamstraat-tandenborstel en Sesamstraat-tandpasta voor haar gekocht en toen vond ze het wel leuk.
Ze houdt de tube in haar hand en bekijkt dan Bert en Ernie (Oengie noemt ze hem) en ondertussen kan ik op mijn gemak d'r tandjes en kiesjes poetsen. Daarna nog even napoetsen met water en klaar is kees.
Sinds kort hebben we een electrische tandenborstel (Braun Placq control) en die vindt ze helemaal geweldig. Sindsdien is Ernie helemaal uit en wil ze alleen nog maar met de Braun poetsen. Misschien heb je er wat aan.
Succes ermee.
Carola
Ook bij mijn zoontje van tien maanden lukte het tandenpoetsen niet erg. Ik heb toen een vingertandenborstel (Difrax) op laten sturen (niet te koop op Curacao). Dit is een plastic huls die je op je vinger schuift waar een borsteltje aan zit. Dit lukt veel beter, alleen oppassen dat ze niet te hard op je vinger bijten!
Groeten,
Sandra
Onze dochter was ook niet zo dol op mondje open wanneer mamma je tandjes wil poetsen. Het leek af en toe wel op plotselinge kaakklem. We zijn Barts methode van galmen gaan gebruiken. Het hoefde maar 1 keer. Ze is namelijk gek op zingen en dus... Zij AAAAA't een liedje, met ons als enthousiast en poetsend publiek. Wat kan zo'n mondje dan wijd open!
Mariska Botman
Hoi Marjo,
Bij mij was het in die periode ook een ramp. Maar naarmate ze je beter gaan begrijpen, gaan ze het ook leuker vinden. Mijn zoon, ruim 2,5 jaar vindt het prachtig als we tijdens het tandenpoetsen een liedje zingen over de tandarts en gaatjes. Bij het laatste regeltje mag ik dan nog even alle tandjes poetsen en goed nakijken, want naar de tandarts, dat wil meneer niet.
Wellicht helpt het, probeer het eens.
Groetjes,
Marjolein.
Ons dochtertje van 2,5 jaar vond tandenpoetsen ook altijd een ramp. Lange tijd hebben we haar zodra ze zich ging verzetten maar gewoon in de houdgreep genomen, waarop zij begon te brullen (met mond wijdopen) zodat het poetsen dan vrij gemakkelijk ging. Zodra het gedaan was, was het brullen ook wel over.
Inmiddels hebben we een andere manier ontwikkeld, want peuters van 2,5 jaar neem je niet meer zo gemakkelijk in de houdgreep! Ze mag nu keihard (en dat is dan ook hard!) AAAAAAAAAAAAAAAAA roepen zolang haar tanden gepoetst worden. En voor de voortanden wordt een boze poes nagedaan (kiezen op elkaar, lippen optrekken en blazen maar).
Bij ons is het spoelen dan weer een probleem. Zelfs mijn zoontje van 5,5 jaar kan ik daar lang niet altijd toe bewegen. Alleen als we een wedstrijdje doen wie het verst kan spugen, lukt het. Maar ja, dat wordt altijd zo'n zootje. Daar heb ik ook niet altijd zin in!
Clara
Ja, ho maar. Mijn tip blijkt slechts tijdelijk te werken (wat ook wel te verwachten was, ze is niet gek :-).
Sinds eergisteravond is mijn Pavarotti-act uit de gratie. Maaike pikte het niet meer, en hield haar mond stijf dicht. Gisteravond heb ik daarom een nieuwe truc uit de hoge hoed gehaald: Het verhaaltje.
Hoofdrolspelers zijn Meneer Tandenborstel en de kleine tandjes. Als voice-over wordt een bezopen pratende vader ingezet. Meneer Tandenborstel heeft natuurlijk een zware stem, en de tandjes piepen wat af. Blijkbaar is het een comedy, want Maaike moet er heel erg om lachen, helemaal als Meneer Tandenborstel over haar buik 'loopt', want dat kietelt ook nog eens. In de teksten van met name Meneer Tandenborstel komen overigens opvallend vaak de regels "hoehoe, tandjes, waar zitten jullie?" en "oh, laat eens kijken dan?" voor...
Nou nog even een inspiratiebron vinden om Meneer Tandenborstel en de kleine tandjes elke dag een nieuw spannend avontuur te laten beleven, anders is deze truc ook binnenkort onbruikbaar natuurlijk...
Bart Burkels
Bij ons hielp het hem de namen van de kindjes op de crèche overdreven te noemen, vooral namen met a-klanken erin natuurlijk.
Toen dat niet meer hielp (inderdaad, ze zijn alles behalve gek), iets nieuws bedacht: ik ga heel verdrietig doen en een beetje huilen en dan komt m'n oudere dochtertje (ik heb haar hier wel bij nodig) en die zegt: mama, niet huilen, kijk maar, hij doet z'm mondje al open! En zo een paar keer totdat ik al z'n tanden heb gepoetst. Totdat dat ook niet meer werkt...
Success,
Vivian.
Bete Marjo,
Mijn zoon is net zo oud als jouw dochtertje. Wij doen het al een tijdje zo: hij staat voor mij bij de wasbak, op een krukje. Vraag: waar is je tandenborstel? Die wijst hij enthousiast aan, en zo gaat het ook met de tandpasta. Dan poets ik eerst zijn tanden en maak ook daar een spelletje van (rare geluiden erbij maken, geluid van de tandenborstel nadoen, ja je doet wat rare dingen die je in het pre-oudertijdperk nooit van jezelf gedacht had!).
Pas daarna mag hij zelf verder poetsen, terwijl ik mijn tanden poets. Dan spoelen we samen de borstels uit en mag hij, net als ik, uit de straal van de kraan drinken om te 'spoelen'.
Het zal misschien even moeilijk zijn om de volgorde bij je dochtertje om te draaien: eerst jij, dan zij. Maar als ze weet dat na het nare stuk het leuke gedeelte komt, scheelt dat waarschijnlijk in het protest.
Succes!
Paula.