De onderstaande teksten maken deel uit van het Forum-archief van Ouders Online. Ze werden gepost van 1996 tot 1998. Daarna is een nieuw forum in gebruik genomen, dat u bereikt via de knop forum in de menubalk hierboven.

Merkkleding

Op school -vooral in de groepen 6 en hoger- beginnen kinderen nogal op 'merk-kleren' te letten: wie ze niet heeft, telt minder mee.

Ik ben benieuwd hoe andere ouders ermee omgaan. En dan gaat het mij vooral om ouders die op zich er wel geld voor over hebben om hun kind in merkkleding te steken, maar het desondanks niet doen vanwege de 'sociale status' die ervan uitgaat.

Joke

Hoi Joke,

In mijn omgeving begint het al met Mini-Mexx voor de peuters en soms zelfs nog babies!

Het is mijn hobby mijn zoontjes er altijd leuk bij te laten lopen, maar ik koop nog geen echte merkkleding. Ik laat mij niet verleiden met kreten dat het langer mooi blijft... zo'n kind groeit uit een mexxje of cakewalk-je net zo snel uit en dan ligt er ƒ 180,- in de kast i.p.v. ƒ 49,-. Te wachten op... misschien een broertje of zusje of nichtje misschien.

Ik ben beslist niet anti-merk, in tegendeel. Maar als ze nog heel jong zijn en met vallen en opstaan nog groot worden, begin ik er niet aan.

Mijn oudste is nu 3 jaar, dus ik weet niet hoe het straks op oudere leeftijd gaat, maar ik weet wel: er zijn grenzen.

Groetjes,
HM

Beste Joke,

In deze forum-vraag werd ik vooral getroffen door de zinsnede "wie ze niet heeft, telt minder mee". Hoezo? Werkt dat echt zo? Waar blijkt dat 'minder meetellen' dan uit?

Ik heb helemaal niets met merk-kleding en ik vind die merkleding-manie onder kinderen ook volstrekte onzin en ik hoop er nooit aan mee te hoeven doen.

Mijn dochter is te jong voor dit merk-kleding gedoe, maar ik denk er wel over na, hoe ik zal reageren wanneer zij ineens over merk-kleding begint. Ik hoop dat ik haar daar van af kan brengen en haar ervan kan overtuigen dat haar positie in de wereld niet afhangt van het etiketje dat ze op haar kleren draagt. Ze moet haar vriendschap en lol halen uit wie ze als persoontje is. Daar heb ik op zich het volste vertrouwen in, maar ja, we moeten het ook nog zien.

Het is inderdaad de vraag: hoe ontsnappen andere ouders aan deze onzin?

Hartelijke groeten,
Bernadette Hijstek

Bernadette schreef: "In deze forum-vraag werd ik vooral getroffen door de zinsnede "wie ze niet heeft, telt minder mee". Hoezo? Werkt dat echt zo? Waar blijkt dat 'minder meetellen' dan uit?"

Je hebt ongetwijfeld een heerlijke jeugd gehad, of een selectief geheugen :-). Je bent blijkbaar vergeten hoe hard kinderen voor elkaar kunnen zijn. Ik kan me nog herinneren dat de eerste echte merk-hype opkwam: Lacoste. Had je geen poloshirtje van dat merk, of erger nog, een knullige imitatie, dan was je de 'joke of the day'. Kleren afkomstig uit de 'gewone' kledingwarenhuizen waren gewoon niet goed genoeg - voor de kinderen. Je hebt vast wel eens de verhalen gehoord van kinderen die bij anderen in de nek keken of het logo op het shirt wel werd bevestigd door het labeltje -in- het shirt.

En als je nu rondkijkt, is er eigenlijk niets veranderd, misschien is het zelfs erger geworden. Was het voorheen een kwestie van wel of geen merkkleding, nu is het zelfs belangrijk of je wel de schoenen draagt van het merk dat deze maand 'in' is. Steeds meer 'horen' merken bij een bepaalde 'stijl' of groep. In het Lacoste-geval was het nog lachen om die 'sukkel' wiens ouders die echte merkkleding zeker niet konden betalen, nu is het nog meer 'die sukkel' die niet weet wat wel of niet in de mode is of bij een bepaalde 'stijl' of groep hoort.

Natuurlijk is het waanzin om te denken dat je daaraan moet toegeven. Maar "wij" (volwassenen) hebben makkelijk praten. Wij worden niet nagewezen of uitgelachen. (Nee, ik zit hier geen jeugdtrauma te verwerken hoor :-)

Groeten,
Bart.

Hallo Bart!

Aangezien ik ook uit de Lacoste-tijd (en bijv. de BALL broek) stam e.d. wil ik even kwijt, dat ik nooit een merkenstrijd heb gekend. Niet op de lagere school en niet op de middelbare school (HAVO/VWO).

Het was meer een omgekeerde strijd. De kakkers (met die wintersporthoofden in februari) hadden veelal wel merkkleding, maar voerden zeker niet de boventoon van wat er gedragen moest worden.

Waar wel minderwaardig over werd gedaan, waren de Zeeman en de Wibrakinderen (de zgn. "zebra's"). Of iemand die altijd in de zelfde eigen gebreide trui rond liep. Het ging in onze omgeving er wel om dat je beetje hip erbij liep, maar merken waren daar aan ondergeschikt.

Zo zie je maar het is vaak per school verschillend.

Met vriendelijke groet,
HM

Beste Bart,

Mijn jeugd was niet onprettig. En mijn geheugen zal ongetwijfeld - net als elk ander - selectief zijn :-) Maar wat de kleding betreft ben ik er toch echt zeker van dat dat voor mij nooit gespeeld heeft. Ik liep altijd in tweede-handskleding en ik ben daar nooit één dag om gepest. Dus jouw verhaal over merkkleding is voor mij niet herkenbaar.

Ik ben mij er echter terdege van bewust hoe hard kinderen voor elkaar kunnen zijn. Wat dat betreft maak ik mij ook "zorgen" over de dag dat mijn dochter bij mij komt met de vraag naar merkkleding. Maar nog steeds denk ik dat het niet uit moet maken wat je draagt en nog steeds hoop ik dat ik haar daar ook van kan overtuigen.

Hartelijke groeten,

Bernadette Hijstek.

Als ik dit allemaal lees, dan denk ik: weten we soms toch teveel van onze eigen jeugd? Ouders die peuters en kleuters in merkkleding steken, doen dit vaak meer voor zichzelf dan voor de kinderen onderling. Zulke kleine kinderen zien het verschil niet maar hun ouders wel. En de herkenning met onze eigen jeugd ging ook meer over de pubertijd. Daarom kies gewoon wat je zelf leuk vindt. Ik koop zelf rustig merkkleding maar ook tweedehands of een leuke trui van de zeeman. Ik merk bij mijn vierjarige geen verschil: zij kijkt alleen naar de leuke afbeelding. En soms naai ik die er zelf op.

Natasja.

In de hele discussie gaat het om het dragen van merkkleding en niet om het dragen van kleding die je prettig vindt zitten.

Mijn dochter, van 9 jaar en dus in groep 6, draagt wat ze lekker vindt zitten en let niet op een merk. Ze heeft veel kleding van een beroemd merk omdat haar oom daar werkt, maar heeft dat niet vaak aan. Ze draagt het liefst een merkloze tuinbroek met een leuk shirt dan allerlei merken. Op school wordt er wel op gelet of je er 'stoer' uitziet, maar niet welk merk de kinderen aan hebben.

Volgens mij zit het ook in de koppen van de ouders. Koop je voor jezelf een kledingstuk omdat er een merk in zit of omdat het lekker en mooi staat?

Margot van der Wart.