|
|
De onderstaande teksten maken deel uit van het Forum-archief van Ouders Online. Ze werden gepost van 1996 tot 1998. Daarna is een nieuw forum in gebruik genomen, dat u bereikt via de knop forum in de menubalk hierboven.
Drie jaar geleden ben ik geopereerd aan een hernia (L4-L5), de operatie was succesvol (geen uitstralingspijn meer). Naast deze hernia bleek ik nog twee hernia's in mijn rug te hebben (L3-L4 en L5-S1), maar omdat ik daar op dat moment geen klachten van ondervond, ben ik daar toen niet aan geopereerd.
Eind vorig jaar werd ik (na overleg met de neurochirurg, die geen reden zag om er niet aan te beginnen) zwanger. Alles ging perfect, tot de 28e week. Toen kreeg ik last van mijn rug, dus vervroegd met zwangerschapsverlof. Gelukkig maar, want ruim 3 weken later werd ons dochtertje Carlijn al geboren! Een hectische tijd volgde (ze lag bijna 6 weken in de couveuse), die zowel fysiek als geestelijk nogal belastend was. Gelukkig gaat het uitstekend met Carlijn, maar met mijzelf gaat het iets minder.
Vierenhalve maand later heb ik nog altijd last van mijn rug en uitstraling (tintelingen) in mijn linkerkuit en -voet. Ik probeer middels fysiotherapie en een corset mijn rug meer steun te geven, maar het verzorgen van Carlijn blijft belastend (en ze wordt alleen nog maar zwaarder...). Ik hoop maar dat mijn rug nog hersteld (volgens de neurochirurg moet ik nog verder ontzwangeren).
Zijn er ouders die dit herkennen en die zinvolle tips hebben of ervaringen willen uitwisselen? Bestaat er speciaal baby-meubilair dat het bukken en tillen beperkt of zijn er hulpmiddelen op de markt? Alvast bedankt voor jullie reacties.
Dit verhaal is voor mij heel bekend.
Toen ik onverwacht zwanger raakte, begonnen voor mij de rugproblemen ook. Hoewel ik wel vaker last had van mijn rug, dacht ik dat het net als bij de vorige zwangerschappen er gewoon bij hoorde.
Na de geboorte van mijn tweeling, waarvan de een erg ziek was, bleef ik last houden van mijn been, en heb dat toen in het ziekenhuis gemeld, maar ja -- de kinderen eisten alle aandacht op.
Na een paar maanden van strompelen en aan modderen werd het toch alleen maar erger, en heb ik fischo [=fysiotherapie? - red.] en ben bij een giropractor geweest, maar niets met sucses.
Na een aantal maanden werd pas echt erkend dat ik een hernia had, en moest ik gelijk gaan liggen voor 3 weken (met drie kleintjes thuis en een op school). 9 Maanden na de bevalling ben ik geopereerd en ben ik van die hele hernia afgekomen. Dit kwam ook doordat ik een goede hulp heb gehad in die tijd.
Van alle hulp die ik heb gekregen, is eigelijk niets uitgekomen voor het tillen van de kleine kinderen. Het is een kunst om zo veel mogelijk uit handen te geven en ik heb de box snel weggedaan. Daar moest ik te veel voor naar voren bukken. Vanaf de grond is veel makelijker. Ik heb het geluk gehad dat ook mijn vriendinnen mijn oudste vaak naar school brachten en haalden zodat het voor mij wat rustiger werd.
Ik weet niet of je hier erg veel aan hebt.
Maar ik weet in ieder geval dat we niet de enigen zijn die na een bevallig een hernia overhouden.
Elly Ruizendaal
Goh Ilse, dat lijkt me loodzwaar. Een hernia heb ik nooit gehad maar wel een zwakke rug, wat mij ook de nodige rugpijn opleverde gedurende het eerste jaar van ons kind.
Een paar kleine tips waar je misschien allang zelf aan hebt gedacht:
Sterkte ermee!
Gertruud
Beste Ilse,
Ik heb een badje dat in een frame op het bad staat. Ik weet niet of je een ligbad hebt, maar dit werkt geweldig. Ik vul het bad met de kraan en als ik klaar ben, gaat de stop eruit. Dus geen gesjouw met emmers. Daarnaast heb ik een aankleedkussen naast het badje op het bad. Dus mijn zoon kan lekker warm (dankzij de electrische douchelamp) aangekleed worden.
Veel sterkte met je rug.
Anne Marie.
Hoi Ilse,
Misschien kun je via je specialist doorverwezen worden naar een ergotherapeut, deze zal je waardevolle tips kunnen geven voor jouw specifieke geval.
Sterkte ermee, Inge.
Na nog enkele weken doorgemodderd te hebben waarin het alleen maar slechter ging (uitvalverschijnselen in been en voet) heeft de neurochirurg afgelopen dinsdag besloten om me te opereren en wel op 24 december! Met Kerst lig ik dus in het ziekenhuis.
Het is de tweede hernia-operatie in 3,5 jaar. Ditmaal wordt niveau L3-L4 aangepakt, maar waarschijnlijk knap ik er wel van op.
Ik word steeds afhankelijker van thuiszorg en verlang naar een leventje waarin ik in ieder geval meer kan doen met Carlijn dan samen met haar in ons tweepersoonsbed liggen. (Wat zij nu met haar 5 maanden overigens nog heel leuk vindt: alle aandacht en veel knuffels van mama!).
Bedankt voor de reacties en steun!
Ilse.
Hallo allemaal,
Ik heb dit kopje en de reacties allemaal met veel belangstelling gelezen! Ik vraag me nu af of ik niet ook een hernia heb?!
In februari '97 bevallen op een natuurlijke manier en redelijk vlot van onze eerste dochter Meagan. Wel alleen maar heel veel vervelende rugweeën gehad. Maar o.k daar was wel doorheen te komen.
Na de bevalling alles prima alleen wel af en toe nog goed last van m'n rug. Na het boodschappen en Meagan sjouwen behoorlijk.
Nu ben ik inmiddels 3 maanden zwanger van de tweede en als ik 's avonds in mijn bed kruip biggelen de tranen over mijn wangen van de pijn in m'n rug. Hoe ga ik dit nog 6 maanden volhouden?! Hopelijk loopt onze Meagan gauw zelf en hoef ik haar niet meer zoveel te tillen. De boodschappen laat ik in de garage staan zodat mijn man die 's avonds mee naar boven kan nemen.
Kortom, ik weet even niet meer zo goed wat ik moet doen, Het dagelijkse leven gaat ook verder en woon in Portugal waar ik geen familie heb om op terug te vallen.
Daarnaast woon ik ook in een huis waar ik om te beginnen al met een trap naar boven moet om bij de voordeur aan te komen en in huis ook twee grote trappen! De woonkamer is beneden en de keuken boven etc. etc. Dus ons huis is ook niet echt bevorderlijk voor mijn probleem. En verhuizen kunnen we ook niet zo een, twee, drie omdat we ook plannen hebben om terug naar Nederland te gaan.
Maar goed, voorlopig heb ik rugpijn en weet niet wat ik hiertegen moet/kan doen! Heeft iemand eventuele tips?! Mijn dank is zeer groot!
groeten,
Mascha Helsen.
Hallo Marscha!
Ik zou zeker even naar de huisarts gaan. En maak het je zo makkelijk mogelijk. Keuken boven: zet het belangrijkste beneden voor het grijpen; koffiezetapparaat/magnetron/vers water/koelboxje/levensmiddelen. Al lijkt het dan "rommelig", wat maakt jou dat uit! Denk heel practisch!
Eet gezond en simpel, laat je kind zoveel via een stoel op de commode klimmen of in haar bedje klimmen. Buk zo weinig mogelijk en indien je moet bukken: let op je houding. Een fysiotherapeut kan je daarin verder helpen. Ga niet stofzuigen (laat dan doen en dan maar wat minder vaak...), of andere zware klusjes doen. Inderdaad je moet nog 6 maanden.
Je kunt aan een oppas denken: een jonge meid, die af en toe met je andere kind kan wandelen en wat lichte klusjes voor je kan doen. (Je bent zelf immers dan ook aanwezig). Je moet je echt gaan ontzien de komende periode.
Bovenstaand staat een aantal tips waar ik spontaan (deels uit eigen ervaring) aan denk.
Sterkte!
HM.