|
|
De onderstaande teksten maken deel uit van het Forum-archief van Ouders Online. Ze werden gepost van 1996 tot 1998. Daarna is een nieuw forum in gebruik genomen, dat u bereikt via de knop forum in de menubalk hierboven.
Ik ben een studerende alleenstaande moeder (30) van 2 kinderen. Een meisje van 9 en een jongen van 4 jaar. Beiden zitten op school. Omdat ik 's morgens al om 7.30 uur met de bus naar mijn school moet en 's avonds pas om 18.00 uur weer terug ben, gaan mijn kinderen 4 dagen per week naar de BuitenSchoolse Opvang (B.S.O.). Dit is al vanaf mei 1997. Mijn zoontje ging toen nog naar het kinderdagvergblijf. M.i.v. september '97 zit hij echter ook op school.
Nu is het gevolg hiervan dat zowel mijn zoontje als, in mindere maten, mijn dochter hier beiden niet tevreden mee zijn. Ze weten niet meer waar ze thuis horen en gaan op diverse manieren aandacht trekken. Mijn dochter door opstandig, onbegrepen en huilerig te reageren. Mijn zoontje vraagt aandacht door "tegen de keer in te zijn", niet meer te eten (in ieder geval heel slecht) en door weer constant in zijn broek te doen, terwijl hij volledig zindelijk was.
Na een gesprek met het consultatieburo en mijn huisarts ben ik tot de conclusie gekomen dat het tijd werd om in te grijpen. Het advies dat ik kreeg was Video Home Training.
Graag zou ik met (alleenstaande) ouders in contact willen komen, die hier al ervaring mee hebben. Zowel de negatieve als positieve reakties wil ik horen.
Astrid Peters.
Beste Astrid
Wat is Video Home Training? Wat kan, volgens het consultatiebureau en je huisarts, het effect zijn van V.H.T.?
In je bijdrage zeg je dat je kinderen niet meer weten waar ze thuis horen als gevolg van de lange studiedagen die jij maakt. Daar kan ik mij vanuit het standpunt van de kinderen heel veel bij voorstellen. Ze zien hun moeder nog maar heel weinig. Wat kan Video Home Training daaraan veranderen?
Dit vraag ik niet om vervelend te doen, maar ik vraag me af of V.H.T. niet afleidt van het werkelijke probleem en dat is volgens mij dat jij ontzettend veel hooi op je vork hebt. Je studie is heel belangrijk en je kinderen zijn vreselijk belangrijk en je kinderen schreeuwen op dit moment keihard om aandacht (als ik goed lees wat je schrijft), terwijl een dag maar 24-uur heeft.
Hoe los je zoiets op (ik ga hier maar even voorbij aan de Home Video Training)?
Misschien zit je met je kinderen op dit moment vooral in een enorme vertrouwens-crisis. Je kinderen hebben op dit moment misschien vooral het gevoel dat jij ze niet zo belangrijk vindt, omdat je zo ontzettend druk bent met van alles en nog wat. Dat is waarschijnlijk helemaal niet zo, maar zo zouden zij het kunnen zien.
Voor het herstel van het vertrouwen hoef je volgens mij niet eens heel veel meer beschikbaar te zijn. Het gaat er dan vooral om dat jij hen - in de korte tijd die jullie samen zijn - heel erg goed laat merken dat je echt heel erg veel van hen houdt. Dan gaat het om heel even, intensief liefhebben, luisteren, knuffelen, spelen, praten, lachen en dergelijke. Dat kan, volgens mij, echt in heel korte tijd. Als je er maar even (zonder zorgen) voor gaat zitten.
Heel veel sterkte,
vriendelijke groeten,
Bernadette.
Beste astrid,
Video Home Training is een methodiek welke probeert met behulp van video-opnames de verstoorde communicatie tussen ouders en kinderen te herstellen. Dit kan een uitstekende methode zijn.
Gezien je beschrijving van het gedrag van je kinderen lijkt het eerder een reactie op een SITUATIE waar ze moeite mee hebben. Misschien missen ze je, misschien hebben ze het niet naar hun zin op school of op de BSO. Ik kan dat natuurlijk niet beoordelen. Maar als dat zo zou zijn dan lijkt mij Video-Home training geen passend advies.
Laat je aub goed voorlichten! Succes met alles.
Dolf Haank.
Bernadette,
Bedankt voor je reactie. Ik snap jouw vraag over wat V.H.T. inhoudt. Er komt iemand van het RIAGG of de Thuiszorg een aantal keren een video-opname maken bij jou thuis. Later wordt deze video samen bekeken en dan wordt er besproken wat er goed gedaan wordt.
Doordat ik inderdaad veel hooi op mijn vork neem, zie ik de dingen niet meer zo in hun waarde. De dingen die bij ons verkeerd gaan nemen de overhand! Waardoor de goede dingen vergeten worden, iedereen daar weer verkeerd op reageert, enz.
D.m.v. V.H.T. worden de goede dingen weer duidelijk en leren ze je omgaan met de verkeerde dingen, zodat je die later ook goed op kunt lossen.
Door mijn studie en het late tijdstip van thuiskomst heb ik dus niet zoveel tijd om mijn kinderen ook maar dat kleine beetje aandacht te geven waar ze recht op hebben. Althans, niet door de week. Voordat we thuis zijn is het dus al 18.30. Dan eten koken en eten, wassen en de pyama aan. Het is dan ondertussen al bij 19.30 uur en tijd om naar bed te gaan.
Tijdens het eten mogen ze hun verhaal vertellen, maar verder houdt het dan ook op. In het weekend maak ik dat wel weer ruimschoots goed, maar mijn kinderen komen door de week zoveel te kort, dat ik dat dan toch niet goed kan maken.
Het gevolg hiervan is dat ik mezelf een slechte moeder vind. Neem nou bijvoorbeeld vandaag. Mijn zoontje is afgelopen nacht ziek geworden. Koorts, braken, enz. Omdat ik geen opvang kon vinden voor hem, moest hij toch naar school, zo ziek als hij is. Toen ik later op de ochtend op school gebeld werd dat het echt niet langer ging met hem op school, mocht ik met héél veel moeite toch naar huis om hem op te vangen. Wat een pijn deed het om te zien hoe ziek hij was en het verwijt van hem te horen toen hij zei: waar bleef je nou zo lang?
Doordat de kinderen zo weinig aandacht krijgen, vragen ze beiden ontzettend veel aandacht. Ieder op zijn/haar eigen manier. Mijn dochter van 9 begint constant te huilen en zich te verdedigen met de woorden: jij gelooft mij ook nooit en ik heb het altijd gedaan. Mijn zoontje van 4 is weer begonnen met in de broek doen, enz.
Doordat ik zelf zo vermoeid ben, reageer ik dus overal verkeerd op. En door die V.H.T. leer ik hoe dat ik daar wel goed op kan en moet reageren. Dat is zo'n beetje het doel van V.H.T. en de reden waarom ik tot die conclusie ben gekomen.
En geloof me: als ik kan maak ik echt wel tijd voor mijn kinderen en krijgen ze dat ook!
Astrid.
Astrid,
Mijn god meid, wat heb jij een volgepropt dagschema. Ik weet natuurlijk niet wat voor studie je doet, maar wellicht is het mogelijk dat je je voltijdstudie omzet naar een deeltijdstudie?
Dit kan in geval van nood tijdelijk, niet in alle gevallen, hangt af van instelling en soort studie -bekostiging-.
Als je meer vragen hebt c.q. antwoorden wilt mail me maar...
Wat rot voor je die reactie van je zoontje, maar vanuit zijn standpunt wel begrijpelijk. Op dit moment zal je misschien toch even wat meer (kwali)tijd voor je kinderen moeten vrijmaken, anders loopt het volledig uit de klauwen.
Is er in je omgeving iemand (ouders, vrienden, kennissen, buren, noem maar op) die je met praktische dingen zouden kunnen helpen, en zou je dat toestaan? Ik heb het over bijvoorbeeld, boodschappen meenemen, helpen met huishoudelijk werk, eten voorbereiden of een keertje extra koken zodat er 'overblijft'. Of een keertje met de kinderen iets onderneemt of oppast voor een uurtje of 2 zodat jij even tijd voor jezelf hebt?
Je ziet ik weet niets van VHT maar wilde toch reageren op je oproep omdat het zo jammer is als de dingen niet gaan zoals je wilt terwijl je ontzettend je best doet.
Sterkte en succes!
Moniek.
Beste Moniek.
Een deeltijdstudie heb ik al "mogen" proberen. Alleen niet langer dan 5 weken. Daarna moest ik weer terug naar het oude schema. (Geen goedkeuring meer van de betalende instantie.)
Helaas bleek echter dat een deeltijdstudie de oplossing ook niet gaf. De eerste week wel (wat een opluchting was dat), maar dat was zo weer voorbij en viel hij weer terug in zijn oude patroon (wat een kwelling was dat).
Ik heb gister een intake-gesprek gehad met de mensen die de VHT gaan doen. Ook zij kwamen tot de conclusie dat er iets gedaan moet worden, dat dit zo niet langer kan. Volgens hen heeft het gedrag van mijn kinderen niks te maken met de aandacht die ze tekort zouden komen. Het ligt volgens hen meer aan het feit dat we in een bepaald patroon zitten van hoe we op elkaar reageren en dat veroorzaakt de problemen.
Binnenkort (vermoedelijk volgende week al) starten we dus met de VHT. Ik ben reuze benieuwd.
Astrid.