De onderstaande teksten maken deel uit van het Forum-archief van Ouders Online. Ze werden gepost van 1996 tot 1998. Daarna is een nieuw forum in gebruik genomen, dat u bereikt via de knop forum in de menubalk hierboven.

Vrije school

Ik heb een dochter van 4 jaar en ze is op de Montessorischool sinds augustus '97. Na de kerstvakantie is Fleur naar de Vrije School gegaan.

Om een lange motivatie kort te maken, voelde het nu goed voor ons om haar daar naar toe te laten gaan. We zijn zeer content met deze keuze en merken dat Fleur het er ook zeer naar haar zin heeft. Nu we meer horen en lezen over deze vorm van onderwijs, komen er zoveel zaken op ons af, dat het haast te veel is om te behappen.

Vast staat dat deze keuze volledig aansluit op ons idee en gevoel over onderwijs, al zijn we beiden leerling geweest op een reguliere basisschool.

Ik zou graag eens van anderen willen horen hoe een overstap als deze voor hen is geweest en hoe er in de thuissituatie mee om wordt gegaan. Wij merken nl. dat dingen als t.v., speelgoed en boeken al anders worden bekeken door ons. Ik ben zelf overigens sinds kort zelf gestart op de Vrije School voor volwassenen om meer feeling te krijgen met het onderwijs en me eens te kunnen verplaatsen in haar gevoel als leerling op deze school.

Ben zeer benieuwd!

Sonja Eemsing.

Als jullie als ouders en jullie dochter zich happy voelen met deze vorm van onderwijs, dan is er toch geen enkel probleem? Zeker nu je je zelf zo in de school en de zienswijze verdiept.

Ik heb alleen weleens vraagtekens hoe de aansluiting zal zijn met het vervolgonderwijs. De beste vriendin van mijn dochter zit eveneens op de vrije school (eerste klas) en daardoor maak ik van dichtbij mee dat de leerinhoud nogal verschilt. Hoe gaat dat op langere termijn? Onze eigen kinderen zitten op een 'gewone' school, wat me overigens prima bevalt. Overal is weleens wat, en er is altijd over te praten.

joke.

Beste Joke,

Dank voor je reaktie. Het is op een bepaalde manier voor ons een sprong in het diepe. Puur omdat wij de antroposofie niet met de paplepel ingegoten hebben gekregen. Echter, het gaat er volgens ons om dat het onderwijs de aansluiting met het "nest" heeft. Het is een leerproces, zowel voor Fleur, als voor ons.

Zaak is het dan ook om alert te blijven en intensief voeling te hebben met de school. Dat is overigens op iedere vorm van onderwijs belangrijk. Het is jouw kind en zij is de enige die aan kan en zal geven als ze niet op haar plaats is.

Tot nu toe zijn we alleen maar enthousiast. Wat betreft de aansluiting met vervolgonderwijs, dat is o.k. Gezegd wordt dat juist het Vrije School kind net dat meer heeft, aangezien het innerlijke gezien wordt. En kennis? Uiteindelijk zijn alle kinderen klaar om het middelbaaronderwijs te gaan doen.

Sonja.

Beste Sonja,
Je vraag over het omgaan met de overstap naar een vrije school is heel herkenbaar. Zelf ben ik leerkracht op een vrije school en heb meermalen ouders hiermee zien omgaan.
Het is niet de bedoeling dat je ineens anders gaat leven, dat je antroposoof wordt, of je ongelooflijk gaat aanpassen. Ik denk dat je op je gevoel je schoolkeuze hebt gemaakt en zo kan je het beste ook met de andere facetten van je leven omgaan: leef op een natuurlijke wijze, maak je eigen keuzes qua speelgoed e.d.
Nu is het natuurlijk zo, dat er prachtige materialen te koop en te maken zijn voor kinderen, maar laat je niet gek maken. Laat in alles wat je thuis doet/maakt/koopt voor je kinderen niet de antroposofie kiezen maar jouw gevoel. Ter illustratie: ik heb heel wat huisbezoeken afgelegd in de loop der jaren, ik heb gezien dat er geen "antroposofisch gezin" bestaat, want zij die het het hardst proberen slaan de plank mis door hun gekunsteldheid. Maar ik heb genoten van de kunst van mensen om oprecht hun kinderen op te voeden, ook jouw kinderen hebben daar het meest aan.
Tot slot: ga met twee benen in de vrije school staan en blijf jezelf trouw. Veel succes gewenst!
Groeten van Hetty van de Laar.

Beste Hetty,

Bedankt voor je reaktie. Het is zeer herkenbaar wat je schrijft. We hebben zeker niet de intentie een antroposofisch gezin te worden, dat is duidelijk. Het streven is absoluut om onze kinderen met veel plezier, liefde en openheid te begeleiden.
Ik kan er echter niet om heen dat het voor mij momenteel een enorme overgang is en dat het gewoon zo is dat ik open sta en alles op me af komt. Ik moet er echt voor waken dat ik er niet zo in opga dat ik uiteindelijk onze intentie uit het oog verlies.
Uiteindelijk blijft het prachtig onderwijs, al valt of staat het met diegene die voor de klas staat en dat blijven mensen.
Overigens heb ik zelf "les" van Jet Nijhuis, je mischien bekent en ik vind het een zaligheid om alle verhalen over de mythologieen te horen. Ik hoor het voor het eerst allemaal en het zet me enorm in beweging. Ik blijf erbij dat ik een beetje thuis ben gekomen en dat is een natuurlijk gevoel en niets anders kunnen mijn kinderen voelen. Ik blijf mens.

Dank, Sonja.