|
|
De onderstaande teksten maken deel uit van het Forum-archief van Ouders Online. Ze werden gepost van 1996 tot 1998. Daarna is een nieuw forum in gebruik genomen, dat u bereikt via de knop forum in de menubalk hierboven.
Na bekkeninstabiliteit in de 2e zwangerschap is nu geconstateerd dat ik een hernia heb. Een kleine weliswaar, maar genoeg (been)pijn om niet normaal te kunnen functioneren in werk en gezin. Ik heb 2 kinderen van 2 en 4 jaar en daar zou ik best wel eens wandelingen mee willen maken of mee willen stoeien. Maar goed.
De neuroloog stelde mij voor de keuze, of door blijven lopen (24 uur liggen ziet hij niets in) of een operatie. De manueel therapeut die mij al lange tijd behandelt, dringt aan op een operatie gezien de lange tijd dat ik er al mee bezig ben(+/- 1 jaar). Ook de bedrijfsarts ziet dit als enige oplossing. Wie heeft ervaring met liggen en vooral met een operatie? Ik ben zeer benieuwd naar jullie reacties.
Groetjes Erica.
Ook ik heb een hernia gehad. Een ernstige met verlammingsverschijnselen. Ik had dus geen keus en moest met spoed onder het mes. Nooit een seconde spijt van gehad. Wat een opluchting. Eindelijk verlost van de pijn.
Het is nu inmiddels acht jaar geleden. Ik heb daarna een dochter gekregen en geen centje rugpijn gehad. Nu ze zwaarder is (15 kg) wordt het wel opletten geblazen. Ik til d'r minder vaak op. Mij is het dus goed bevallen. Ik adviseer je wel om het na een eventuele operatie rustig aan te doen, mensendieck therapie te volgen en een goede conditie (met name buikspieren) op te bouwen.
succes Els Daems.
Ik heb twee jaar lang rondgelopen met een hernia, met verschrikkelijke uitstralingspijn in mijn linkerbeen. Uiteindelijk ben ik toen geopereerd (dat duurde zo lang omdat de artsen eerst niets konden vinden). Na de operatie moest ik twee weken blijven liggen - maar dat kon ik niet want ik had geen pijn meer! Ben dus meteen opgestaan, en was na 2 weken het ziekenhuis uit.
Mijn operatie vond plaats in 1986, oftewel nog op de ouderwetse manier. Tegenwoordig schijnen ze meer met laser te opereren, wat een veel minder zware operatie is, en waar je naderhand ook veel minder last van hebt.
Mijn eerste kind heb ik in 1993 gekregen, mijn tweede in 1996. En dat alles zonder enige rugproblemen. Ik heb ook geen problemen met het optillen van de kinderen; al moet ik daar meteen aan toevoegen dat ik toch wel voorzichtig blijf en altijd braaf door de knieen zak i.p.v. uit mijn rug te tillen.
In ieder geval, ik kan een operatie alleen maar aanraden - je weet niet wat je overkomt als je daarna GEEN pijn meer hebt.
Veel sterkte gewenst,
Chris.
Beste Erica,
Ik ben 2 maanden terug geopereerd aan een dubbele hernia. Eerst heb ik twee weken thuis gelegen, en na controle huisarts via de Eerste Hulp, twee weken verplichte rustkuur im het ziekenhuis. D.w.z. alles incl. plassen. poepen liggend. Daar heb je dus wel wat verdovende middelen bij nodig, o.a. valium om het geestelijk en fysiek vol te houden! Ze hoopten dat door de algehele spierverslapping de tussenwervelschijf terug zou "schieten". Bij mij niet gelukt, dus geopereerd. Na 1 week naar huis. Het is bij mij nu zo dat ik in mij voeten nog veel last heb van een soort zenuwpijn. Volgens huisarts en fysio doordat de zenuw zo lang geirriteerd is geweest is dit normale "restpijn" die na paar maanden pas weg trekt.Wel betstaat er het risico van verkleving, littekenweefsel dat tussen de wervels gaat zitten. Maar dit is veel beter dan de pijn die ik hiervoor had.
Ondertussen dus ook bezig met zwanger worden, en sinds deze week eindelijk zekerheid dat het gelukt is. Volgens deskundigen kan dat ook gewoon. Overigens blij te lezen dat er iemand van twee kinderen bevallen is na hernia. Geruststellend! Vraag me wel af of jou hernia en bekkeninstabiliteit verband hebben en of dat anderom ook geldt? Ik ben nog behoorlijk onstabiel in mijn onderrug, en nu dubbel fanatiek aan het zwemmen en oefenen! Veel sterkte en hoop dat een eventuele operatie voorspoedig verloopt. H.
Hier nog een wat late reactie van mij.
Els en Chris bedankt voor jullie positieve berichtjes. Half maart heb ik de beslissing genomen om me te laten opereren. Het ging ook echt niet meer.
Gelukkig kon ik heel snel geopereerd worden en op 31 maart was het dan zover.
Direct na de operatie was de pijn weg en na een week kon ik verder lopen dan voor de behandeling. Ik ben er nog niet maar het schiet op. Met de zomer ik het verschiet ( momenteel 30 graden C) zie ik het helemaal weer zitten.
Groetjes Erica.