Zittenblijven beter in bovenbouw of onderbouw?
Zoon (13) is een vroege leerling. Is dus al zijn hele schoolcarriere één van de jongsten in de klas. Is ook nog jong in zijn gedrag. Zit nu in de tweede klas van het VMBO-T. Kampt met concentratiestoornissen maar heeft ADD diagnose en is goed ingesteld op zijn medicatie.
Op het moment staat hij op zitten blijven. Als hij er de komende weken heel hard aan trekt zullen zijn cijfers vermoedelijk net goed genoeg zijn om over te gaan naar de derde klas, maar het zal met de hakken over de sloot zijn. Zelf wil hij niet blijven zitten, omdat hij "bij zijn vrienden wil blijven".
Zijn vader neigt naar blijven zitten omdat hij denkt dat zoon dan niet meer één van de jongsten in de klas is en misschien dan minder "op zijn tenen" hoeft te lopen. Zoon heeft al meermalen laten zien goede cijfers te kunnen halen als hij er moeite voor doet, maar blijft het moeilijk vinden de motivatie op te brengen die moeite ook echt te doen. "Het zit er wel in, maar het komt er (vaak) niet uit", dat werk...
Mentor laat het aan ons over. Als wij willen dat hij blijft zitten (dus ongeacht zijn cijfers maar om sociale redenen) dan kan dat. Als wij willen dat hij overgaat zal de mentor er alles aan doen om samen met zoon de cijfers zo op te trekken dat dat kan.
Ik twijfel. Op zich ben ik niet tegen blijven zitten maar ik geloof niet dat de tweede klas nog een keer over doen de sleutel is tot "volwassener" gedrag. Ook geloof ik dat de knop m.b.t. zijn motivatie op een gegeven moment om moet, en ik denk dat het niet zoveel uitmaakt of hij op dat moment in de tweede of derde zit. Overigens denk ik dat hij - als hij dit jaar wel overgaat en er niets verandert - hij in de derde alsnog blijft zitten.
Vandaar mijn vraag: wat denken jullie, is het "beter" om in de tweede (onderbouw) of in de derde (bovenbouw) te blijven zitten?
Alvast bedankt!
Motivatie
Ik zou gaan voor de motivatie van je zoon om door te gaan. Daar ga je toch niet tegenin? Dat is pas demotiverend.
En ik denk dat het beter is om hem nu te helpen die extra inzet te doen, en dan is hij ook nog in de luxepositie dat mentor vind dat hij over mag gaan en dan is hij over.
Volgend jaar zal best niet makkelijk zijn maar ik zie niet in hoe een jaar blijven zitten gaat helpen om het derde jaar makkelijker te maken.
Motivatie is zo belangrijk en als dat hem aan het werk krijgt versterk je dat motief.
lastig
Na de tweede kan hij vakken laten vallen die hem het minst liggen, als je hem laat zitten moet hij nog eens die vakken door.
Ik denk dat leeftijd meer doet dan blijven zitten dus nu flink doorzetten en dan maar zien hoe het volgend jaar loopt, dan is hij weer een jaar ouder. Verder is het deel 'karakter' in mijn ogen veel groter dan 'leeftijd'. Mijn zoon is juist altijd de oudste geweest en wordt dus 14 vlak na de zomer en zit dan in de tweede maar hij is de hele basisschool jong in gedrag geweest. Nu zie ik pas dat hij beter in zijn vel zit maar nog steeds is hij gewoon jong. Nog eens blijven zitten helpt daar niets aan, wel ouder worden.
Hier ook een jonkie met een diagnose. Natuurlijk groeit hij en wordt het steeds beter, maar dat lijkt me geen reden hem te laten zittenblijven. Hij groeit namelijk niet harder door doubleren, het zal toch komen wanneer het komt. En inderdaad funest voor zijn motivatie. Als hij het in het begin op zijn sloffen redt, dan doet hij misschien helemaal niets meer. Dat zie ik bij een vriendinnetje dat is afgestroomd. In het begin was het natuurlijk heel makkelijk, maar toen moest ze ervoor gaan werken en daar was ze (bijna?) te laat mee. Juist bij motivatieproblemen zou ik het niet doen, zeker als hij zelf wel over wil.
Luister naar je zoon
en neem hem serieus.
Blijven zitten kan altijd nog als het echt moet.
eens met moni (en nog iets over de mentor)
Als het uiteindelijk zitten blijven in de 3e wordt, dan is het niet anders. Maar voor de motivatie is het goed dat hij door gaat (en wat vakken kan laten vallen). Wel moeten jullie je er bewust van zijn dat vanaf de 3e alle toetsen meetellen als schoolexamen (en dus voor het eindexamen).
Eigenlijk is het jammer dat de mentor zegt: ook al red je het (wbt punten) niet helemaal om over te gaan, ik ga proberen/zorgen dat je tóch over gaat. Dat is eigenlijk funest. Heeft hij dan nog genoeg motivatie om te zorgen dát hij het vereiste aantal punten scoort, als mentor eigenlijk zegt: het komt wel goed, als je het niet red..... Wees je ervan bewust dat er een heel team over beslist. De mentor kan van alles roepen, maar als het hele team meent dat je kind met net niet genoeg punten, beter het jaar over kan doen. Dan kan de mentor niet zoveel meer. En dat zou pas zuur zijn, als je kind onverwacht toch het jaar moet overdoen. Heb ik overigens ervaring mee met zo'n soort situatie. Dat was een verkeerde insteek van de mentor achteraf. Of beter gezegd: had hij niet tegen mijn kind moeten zeggen, want het liep anders af.
Laat je kind de keus (samen met mentor): of nu alles op alles zetten voor voldoende punten, lukt het niet, ondanks grote inzet, dan is het zo.
bedankt en Bieb
Voor Bieb: misschien heb ik het niet helemaal goed verwoord. De mentor heeft aangeboden hem, als dat nodig is, te gaan helpen om er alles aan te doen toch voldoende punten te halen om over te gaan, maar uiteindelijk moet hij het wel zelf doen. Ze heeft niet gezegd dat ze er voor zou zorgen dat hij dan over gaat, zo is het niet gegaan. Je moet het dan meer zien in helpen met de planning en zo. En er zitten nog twee minpunten in een van de bijvakken waar hij geen toetsen meer voor krijgt dit jaar. Mentor zou hier kunnen bemiddelen tussen zoon en leerkracht om te kijken of hij door middel van bv. een extra opdracht deze minpunten weg kan werken. Maar die opdracht moet hij dan nog wel zelf (en goed) maken.
Hoe dan ook, binnenkort hebben we een gesprek met zoon en mentor erbij en dan zullen we een beslissing nemen. En dan maar afwachten of dat de goede beslissing blijkt 
In ieder geval heel erg bedankt voor jullie reakties.
oh, op die manier
dan begrijp ik het en is de mentor 'goed bezig'.
Hij is over!
Hoi allemaal,
Voor wie het interesseert: we hebben (mede naar aanleiding van jullie reacties) toch ingezet op overgaan. Hij heeft vreselijk hard gewerkt de laatste paar weken en is nu toch over naar de derde!
Hij is blij en wij ook
Wow gefeliciteerd!
Je zoon mag beslist heel trots zijn op zichzelf. En jullie natuurlijk ook.
Wat een kanjer en gelukkig met succes, hij is over!
Nou zeg!
Goed hoor! Nu hij deze hobbel heeft genomen gaat het vast beter, wat een succeservaring. Ondertussen wordt hij vanzelf ouder en wijzer.
Gefeliciteerd!
Ik begreep eigenlijk niet goed dat zitten blijven goed zou zijn om niet meer de jongste en de kinderlijkste te zijn. Hij heeft toch vrienden in zijn huidige klas waar hij beslist niet van gescheiden wil worden?
