over seksuele voorlichting enzo

En,

Bedoel je nu echt dat je iemand serieus neemt die het raar vindt om homo/bi net zo gemakkelijk bespreekbaar te maken?
Ik heb dit ook altijd gedaan. Mijn zoon (17)blijkt nu inderdaad homo te zijn. Ondanks het feit dat hij dus allang zeker wist dat wij dat echt niet erg vonden, was het voor hem moeilijk om te vertellen.

verder geldt voor sexuele voorlichting dat je het best antwoord kan geven op de vragen die je krijgt. En dan natuurlijk op het nivo van het kind. Je merkt vanzelf dat je meer kan vertellen als er verdiepingsvragen komen. En verliest een kind de belangstelling tijdens je verhaal, dan vertel je misschien al snel te veel. Dat is niet erg maar alleen een beetje zonde van je energie.

Het voorbeeld

Het helpt ook wel als je zelf al wat vrijer staat tegenover een diversiteit aan sexuele geaardheden en de discussies daaromheen.
Zodat je niet in de hik schiet als dochter blij meldt dat ze met de juf gaat trouwen.
Er zijn ook boekjes met tekst hoe je over sexualiteit kunt praten met kinderen. Diversen, wat meer neutraal en wat meer expliciet.
Het helpt ook om wat verhalen uit je familie te vertellen, wat leuk is, goed gaat of juist niet.

Ja jezelf

Ik zou het juist wel over mijzelf hebben met een kind van 16 jaar. Die zijn bezig met zich een beeld te vormen over die dingen, hoe dat bij henzelf werkt en wat ze willen. Die fase heb je zelf ook gehad en je hebt er waarschijnlijk ook wel opvattingen over of vragen bij. Die kun je aan de orde stellen met je puber.
Nee, pubers willen niet te expliciet weten hoe hun ouders sex hebben of hadden, maar het denken daaromheen en jou en pubers ontwikkeling en opvatting is geen taboe.

verstand en gedrag afstemmen

Probeer wat je vertelt ook wel af te stemmen met hoe je er werkelijk over denkt! Voorbeeld mijn moeder vertelde mij heel vaak dat ze het niet erg vond als ik zou vertellen dat ik lesbies was, zo is iemand nu eenmaal zei ze dan. Op een ander moment vertelde ze trots dat een kennis die met hen naar de kerk ging en homo (zonder levenspartner dan) was, was genezen en ondertussen getrouwd met een vrouw....tja

echt?

Is dit een serieuze vraag?
Zijn er echt pubers die sexuele voorlichting willen van hun ouders? Beetje laat toch ook?

Voorlichting ging vanzelf

Ik kan me eigenlijk niet herinneren of we echt voorgelicht hebben. Het was allemaal bespreekbaar. Mijn dochter (18)heeft sinds een paar jaar een vriendin, maar vindt jongens ook aantrekkelijk. Wij hebben altijd gezegd dat men verliefd wordt op een persoon en dat gaat dan (meestal) samen met seksuele aantrekkingskracht. Dat kan van het andere, maar ook hetzelfde geslacht zijn. En ja, mijn moeder vindt ook dat wij haar niet duidelijk genoeg hebben gemaakt dat een meisje met een jongen hoort te vrijen en dat ze daarom nu een lesbische relatie heeft.

Mijn zoon (15) is wat minder open maar zijn voorkeur gaat overduidelijk uit naar meisjes en vrouwen. Op een dag zat hij met zijn zus te praten over een pornosite. Ik had niet de indruk dat hij er heel veel interesse in had (allemaal hetzelfde) maar ik vond het tijd dat ik hem duidelijk maakte dat wat er op internet staat, vaak niets te maken heeft met de realiteit.

Zoon liet me uitpraten en keek me toen wat meewarig aan en sprak rustig doch beslist: "mama, ik weet heus wel wat goed of fout is". Tja, toen wist ik even niets meer te zeggen.

Fély

"Zoon liet me uitpraten en keek me toen wat meewarig aan en sprak rustig doch beslist: "mama, ik weet heus wel wat goed of fout is"."

Ja, dat ouderlijke overbegrip kan ook verstikkend werken. Het lijkt er soms wel op dat ouders het jammer vinden dat hun kind 'gewoon' hetero is. Maar gelukkig hij vindt porno 'allemaal hetzelfde', hij weet precies wat zijn vrouwelijke familileden van hem verwachten.

"ik vond het tijd dat ik hem duidelijk maakte dat wat er op internet staat, vaak niets te maken heeft met de realiteit."

Behalve dan misschien bij die door jullie zo enthousiast getolereerde homo's want daar gaat het nog steeds flink heftig aan toe op de datingsites en darkrooms! Het scheelt misschien dat er dan geen vrouwen aanwezig zijn tegenover wie ze de schijn moeten ophouden.

Tja Ad

Je hebt ook hetero's die een meer dan actief heftig sexleven hebben. Het kan schelen dat het mannen onderling zijn, en iets meer in de testosteronbommerij, maar de meeste homosexuele mensen die ik ken hebben een wat rustiger liefdesleven en gewoon huisje boompje beestje. En misschien zit er wel een heftigerd onder, maar je weet van je hetero vrienden ook meestal niet wie er naar de hoeren gaan, aan sm doen, of swingers zijn.

AnneJ

Inderdaad, in al die gevallen heeft wat er op het Internet staat te wel degelijk te maken met de realiteit.

Ik deelde ooit eem mailadres met een homo die ook op het oog een heel net huisje-boompje-beestje leven leidde met een vaste partner. Een keer had hij zich blijkbaar vergist in het gebruikte afzenderadres en kreeg ik de reply van de jongen met wie hij een sexdate had gemaakt in mijn eigen mailbox. Dus dat huisje-boompje-beestje was niet het hele verhaal. (weer een vooroordeel bevestigd)

Er gebeurt meer dan je denkt. (behalve bij de meeste lesbo's dan, daar hebben ze -zelf - zelfs een speciale term voor bedacht)

https://en.wikipedia.org/wiki/Lesbian_bed_death

Voor echte actie is blijkbaar toch vaak een man nodig

AnneJ

Het heeft z'n voor en z'n nadelen.

Zoveel mogelijk zelf laten ontdekken en een beetje sturen

Wij hebben de seksuele voorlichting behoorlijk anders gedaan dan onze ouders.
Mijn man heeft thuis geen enkele voorlichting gehad. Mijn schoonvader heeft ooit eens de biologie schoolboeken van mijn man doorgebladerd. Bij het hoofdstuk over de menselijke voortplanting aan mijn man gevraagd "Krijg je hier ook les over?", het antwoord was "ja". Mooi, dan weet je alles al. Dat was alles.

Bij mij ging het precies tegenovergesteld. Mijn ouders waren/zijn nogal hippie-achtig. Blootlopen was eerder regel dan uitzondering. Mijn vader en moeder zijn een tijd als medewerker/vrijwilliger bij de NVSH bezig geweest. Blaadjes als de Sekstant die lagen gewoon in de krantenbak, en er werd ook niet geheimzinnig gedaan over blaadjes als de Chick en de Rosie. Mijn ouders waren veel te ver doorgeschoten in alles moet kunnen. Gelukkig voor mij was hun seksuele revolutie al over het toppunt toen ik in de puberteit kwam. Maar mijn ruim 10 jaar oudere zus en broer hebben er echt last van gehad, ook in hun latere leven.
Een traumatisch ervaring is dat mijn moeder en een "tante" (geen echte tante)in mijn bijzijn een geanimeerd gesprek gingen voeren over vingeren. Toen ze mij ook bij het gesprek wilde betrekken, en ik boos wegliep werd ik uitgelachen om mijn preutsheid.
Daarom ben ik zeer allergisch geworden voor veel ouderlijke bemoeizucht.

Wij hebben een middenweg gezocht. Als er een vraag kwam, dan gaven we daar eerlijk antwoord op. Soms kwam er een vraag, waar van je zegt dat gaat je niets aan. Bijvoorbeeld, hoe vaak doen jullie het?. Ten eerste leg je uit, dat hoe vaak er niet toe doet, ten tweede leg je uit dat je op zulke vragen geen antwoord hoeft te geven als je dat niet wilt.
Verder hebben we nooit moeilijk gedaan over porno kijken of zo. Dan kun je er ook makkelijker over praten wat wel of niet realistisch is.
Bovendien hebben mijn man en ik de voorlichting samen gegeven. Dus niet man-zoon of moeder-dochter. Ik heb mijn zoon net zoveel over de vrouwelijke seksualiteit de hormonen, gevoelens, menstruatie en anatomie geslachtsdelen bijgebracht als m'n dochter.

De kern is gewoon laten blijken dat seks niet iets is om je voor te schamen, dat het mooi en fijn is. Eigenlijk is niets gek als je er zelf achter staat.