Bereikbaarheidsdienst

Uh?

Toch juist fijn dat je het om 14:00 uur al weet?? Beter dan dat ze je om 17:00 uur bellen en je direct moet vertrekken (en wellicht van alles moet regelen).

Juist niet....

Nu moet ik op stel en sprong oppas regelen, omdat mijn man pas om 1700 thuis is.
Dat probleem heb ik dus niet als ze gewoon vanaf 1700 bellen als ik nodig ben.
Ik moet trouwens binnen een bepaalde tijd op de afdeling zijn, dus heb altijd tijd om te eten e.d.

Ze hadden een gewone dienst proberen te regelen, maar er was niemand meer beschikbaar, dus hadden ze het maar zo proberen op te lossen.

strikt genomen

Strikt genomen denk ik dat je gelijk hebt. Je bereikbaarheidsdienst start om 17 uur. Tot die tijd hoef je dus niet bereikbaar te zijn en dus nog niet in actie te komen. Je had vanmiddag de telefoon dus niet op hoeven te nemen .

Als het echt een probleem is zou ik even bellen en uitleggen dat je stipt om 17 uur kan vertrekken, en dan binnen de afgesproken tijd op de afdeling kan zijn.

AnneJ:

Dat is helaas niet haalbaar, het gaat vaak om gesloten afdelingen, daar ga ik echt mijn kinderen niet mee naar toe nemen.
Ik ben keurig beschikbaar om gebeld te worden hoor. Vanaf het moment dat er gebeld wordt, moet ik binnen een uur op de afdeling zijn. Max reistijd is 30-40 minuten, dus dat is nooit een probleem geweest.

Hanne:
Mijn man was die dag vrij, en pakte de telefoon op...
Die dag dus gelukkig geen opvangprobleem.
Zelf neem ik dus niet op voor 17.00 ; )

Pieter

Klopt niet.

Deze dienst is alleen voor crisisbegeleiding van patienten, en dus niet om (regulier) personeelstekort op te vangen.

Nou

dan is het hopelijk gewoon niet een gewoonte. Even afwachten dus.

Hard

Je kunt het hard spelen en zeggen, oke jullie weten nu al dat ik nodig ben, mijn dienst begint om 17.00 uur en ik heb een uur de tijd om te komen dus ik sta stipt 18.00 uur voor jullie neus. Bij deze geregeld, jullie hoeven niet meer om 17. 00 uur als mijn dienst begint nog eens te bellen want ik weet het nu.
Maar ja, een beetje flexibel zijn helpt vaak meer, voor de gevallen als jij eens iets nodig hebt.

Wat een zeurpiet

Jeetje, wat zeur je zeg. Teneerste was je man die dag vrij en nam hij de telefoon op om 14 uur. Dan wist je dus drie uur van tevoren dat je er om 17 uur moest zijn. Maar vanwege je bereikbaarheidsdienst had je ingecalculeerd dat je op z'n vroegst er om 17.40 zou zijn omdat je er 40 minuten over doet om er te komen.
Blijkbaar was je man 's middags weg en zou hij om 17 uur thuis zijn. Kon hij niet wat eerder thuiskomen? Kon je de kinderen niet voor een half uurtje bij vrienden of buren kwijt?
Kon je niet tegen je werk zeggen dat je om 17 uur de deur uit zou gaan en even later kwam?

Wees blij dat je een baan hebt, lees je niet al die verhalen van mensen die hun baan kwijt zijn? Zeurpieten zoals jij vliegen er het eerst uit bij reorganisaties. Dan houden ze liever de flexibele mensen.

Gunera

Aangezien je geen navraag bij mij hebt gedaan, heb je dus ook geen idee welke misstanden zich bij mijn werkgever afspelen, waar ik en mijn collega's last van, en problemen mee hebben.

Geeft ook niet hoor, maar dat je vervolgens denkt een mening over mij te kunnen vormen op basis van 1 onderwerp, door mij op het forum geplaatst, is echt kortzichtig.

Daarom beschouw ik je opmerking maar als wat hij is; ongefundeerd, en onnadenkend.

Angela 67: Juist. Dat is dus precies wat er gebeurt. De werkgever duwt ons van alles door de strot, maar bijna niemand durft iets te zeggen, omdat ze bang zijn er bij de volgende reorganisatie uit te liggen.

snotje

ik zie het als een voorbeeld van wat er gebeurt en waarbij het nu niet slecht uitkwam, het verzoek. Maar daar gaat het volgens mij niet om.

Het gaat erom dat je als werkgever de crisis-persoon niet moet misbruiken om een planningsprobleem van de reguliere planning op te lossen. Als je dat te vaak doet zonder er over te spreken met elkaar dan wil niemand meer crisisdienst doen en/of durft niemand de telefoon op te nemen.

Als dit soort dingen goed bespreekbaar zijn en er is een goede werksfeer dan zal het zelden een probleem zijn, zeker omdat je dan als werkgever en werknemer openlijk hetzelfde doel nastreeft. Maar niets is zo funest als een werkgever die het niet openlijk durft te bespreken, want een werknemer is veel kwetsbaarder dan een werkgever.

Dus als Gunera zegt TS moet niet zeuren, dan zeg ik: realiseer je goed hoeveel macht werkgevers hebben - en ja, Snotje, in tijden van economische crisis hebben werknemers meer te vrezen dan werkgevers daar hoef ik hopelijk geen CBS-cijfers voor je te zoeken? - en als werkgevers niet goed met die macht omgaan, heeft niemand daar baat bij.

gr Angela

Snotje

Het is niet zozeer een probleem met de (afdelings)planning, alswel een instellingsbreed personeelsprobleem.

Om mijn issue in het algemeen iets duidelijker te maken wat achtergrondinfo.

Mijn werkgever heeft in het kader van bezuinigingen heel veel invalpersoneel de deur gewezen, al is er door verschillende teamleiders en afdelingshoofden gewaarschuwd dat dit enorme problemen op zou leveren.

Om het aantal separaties terug te dringen (wettelijk verplicht) is er een bereikbaarheidsdienst opgezet. Als een patient decompenseert, en eigenlijk niet meer op de afdeling kan zijn, wordt de bereikbaarheidsdienst ingeschakelt. Er is dan een extra iemand op de afdeling, zodat de patient 1-op-1 begeleiding kan krijgen om hem (hopelijk) uit de separeer te kunnen houden.

De bereikbaarheidsdienst (die gedaan werd door de invalkrachten; verplicht!) is vrij snel na de start alweer voor ruim de helft wegbezuinigd, want te duur.

Dan ontstaat er het volgende probleem:
Patienten moeten steeds erger ziek zijn voor ze opgenomen kunnen worden, want er zijn veel bedden wegbezuinigd. Omdat de patienten ernstiger gestoord gedrag vertonen zijn er meer escalaties, de afdeling moet het met weinig vast personeel doen, vaste krachten worden ziek, invallers zijn er bijna niet meer want die moesten weg vanwege bezuinigingen. Weer een forse escalatie, de separeers zitten helaas toch vol, waar moet deze patient dan heen, kan nergens heen, moet dus blijven, dan moet er een extra dienst bij voor 1-op-1, maar er zijn geen invalkrachten meer, ook niet extern. Dan de bereikbaarheidsdienst maar inzetten.

In dit soort periodes is het tekort aan invalkrachten dus duidelijk merkbaar, en wordt de bereikbaarheidsdienst nu ingezet, waar dat eigenlijk een gewone, volledige invaldienst had moeten zijn, maar daar was niemand voor te vinden.
Lapwerk dus, en het ergste: Van bovenaf wordt er dan gezegd 'Ach, jullie hebben je zo toch gered? Er is dus geen noodzaak om het anders te doen'.
En dáár baal ik van. En als ik dan een signaaltje kan geven, al is het maar heel klein, door me af te vragen of dit wel de bedoeling moet zijn van, in dit ene gevalletje, de bereikbaarheidsdienst, nou, vraag ik me dat inderdaad toch af....

Niet alleen in de zorg

Ook gewoon in de industrie is de werkdruk hoog, en lijkt alleen maar hoge te worden. Het is heel gewoon dat collega's minimaal een uur per dag overwerken, veel leidinggevenden doen nog veel meer. Ik trek dat niet, en sommige collega's ook niet. Er beginnen dus mensen 'om te vallen', die krijgen een burn-out, of herstellen niet meer (volledig) van een 'gewone' ziekte zoals een flinke griep of longontsteking. Het werk wat daardoor blijft liggen... je raadt het al, komt weer bij de collega's terecht. De direct leidinggevenden doen alles om hun mensen nog enigszins te steunen, maar die worden regelmatig overruled door de hogere lijnen... Ik zit zelf nu in een situatie waarin het thuis niet lekker loopt (mijn direct leidinggevende weet van een deel, maar nog niet alles), en waarin duidelijk is dat mijn takenpakket domweg te groot is voor mijn 80% werktijd. Een deel kan naar een nieuwe collega, maar die komt pas in augustus. Tot die tijd dus pappen en nathouden, prio's stellen, en als je dan een keer niet precies op tijd het antwoord paraat hebt op een vraag van de hogere baas wordt hij boos. Ik heb afgelopen week op het punt gestaan om me per direct ziek te melden.

Geven en nemen

Deze keer moest je 30-40 minuten eerder op je werk verschijnen. Volgende keer moet je misschien wel een uur eerder weg vanwege een doktersafspraak. Het is een kwestie van geven en nemen. Ik snap daarom ook niet goed waarom dit zo'n issue voor je is.

volgens mij

was dit hele draadje begonnen met een 'wat als'vraag; namelijk dat TS vanaf 5 uur gebeld kan worden en niet om 4 uur weg kan omdat haar man dan niet thuis is. Dus was ze niet ingewikkeld aan het doen, zij wilde gewoon voorbereid zijn als zich een situatie voordoet waarvoor zij iets moet organiseren.Of zich afvroeg of ze aan kan/mag even dat het om die tijd niet lukt. Dus om dat zeuren te noemen...

Klein meisje

Beetje onzinnig als het om werk gaat wat om 17 uur begint vind je niet?

Structureel en incidenteel

Ik zie structureel een ander probleem: er is een bereikbaarheidsdienst voor zeer gecompliceerde situaties, waar acuut of continu zorg voor nodig is. die bereikbaarheidsdienst start als de andere dienst ophoudt (17.00 uur). In de redenering van TS betekent bereikbaarheidsdienst dat ze vanaf 17.00 uur gebeld kan worden en dan nog 1 uur de tijd heeft om naar haar werk te gaan. Maar wat moet er in dat uur dan met die zeer verwarde, agressieve etc. patiënt gebeuren? Ik denk dat het belangrijk is om daar met elkaar (collega's en management) helderheid over te krijgen.
Ik neem aan dat je de patiënt niet alleen mag laten in dat uur. Dus dat kan betekenen dat de definitie van bereikbaarheidsdienst verandert wordt: als je vanaf 17.00 uur bereikbaarheidsdienst hebt moet je vanaf 17.00 uur op het werk kunnen zijn. Voor TS betekent het dat ze thuis een structurele oplossing moet vinden voor situaties zoals deze, waarbij zij dus al vóór 17.00 uur te horen krijgt dat ze er echt moet zijn om 17.00 uur.
Over dat eerder opgeroepen worden kun je stampij maken en beredeneren dat dat al tot je werk behoort, maar dat lijkt mij spijkers op laag water zoeken. Je kunt dat het beste vergelijken met oproepkrachten: die kunnen ook op elk gewenst moment opgeroepen worden en moeten dan zelf zorgen dat ze er ook kunnen zijn, gedoe met kinderen etc. is niet voor de werkgever. Ik ben zelf zo een keer opgeroepen, omdat een deel van het vaste personeel een voetbalwedstrijd wilde zien. De tijd waarin je opgeroepen wordt behoort niet tot je werktijd, die start pas als je op het werk bent.
Een andere oplossing is, dat je collega's die om 17.00 uur gebruik moeten maken van de bereikbaarheidsdienst, maar die bereikbaarheidsdienst is er nog niet, dat die collega's maximaal één uur langer moeten werken en dat als overwerk kunnen opschrijven.

Verder zou ik met elkaar de strategie afspreken, dat dergelijke organisatieproblemen op de werkvloer zoveel mogelijk worden opgelost, zonder dat de patiënten of collega's daar last van hebben; maar dat je wel ergens binnen de organisatie een meldpunt maakt, waar je dergelijke 'voorvallen' meldt; als er weinig verandert kan het personeel dan op een gegeven moment een reeks voorvallen melden, waardoor aantoonbaar is dat er iets moet gebeuren binnen de organisatie. Mocht dat binnen de organisatie niet lukken, dan kun je de beroepsorganisatie en/of de vakbond erbij halen. Of de organisaties voor belangenbehartiging van patiënten en familieleden.

Wat je schetst is uiteraard een zorgwekkend beeld van de gezondheidszorg. Het zal je kind of je partner maar wezen die daarbinnen moet worden opgevangen, in zo'n sfeer.

Wat je schetst is ook een generatieprobleem: het verschil tussen de generatie werknemers die nog werken met een vast contract en een CAO, waarin elke minuut en elk aspect van het werk omgeven is door afspraken, definities en faciliteiten. De andere generatie zijn de flexwerkers, waarvan mijn nieuwste werkgever opgelucht zuchtte: dus je hebt nooit onder de CAO gewerkt. Opgelucht, omdat ik dan niet 'wist' dat bepaalde dingen die ik nu doe volgens die CAO niet hoeven of niet mogen. Een keer per week 's avonds werken bijvoorbeeld. Ik doe het, zonder problemen, ben er zelfs blij mee. De CAO-mensen weten dat dat vanaf een bepaalde leeftijd niet meer hoeft.

Als je mij om een oplossing zou vragen zou ik mijn definitie van 'bereikbaarheidsdienst' aanpassen: vanaf 17.00 uur bereikbaar betekent dat je om 17.00 uur op je werk moet kunnen zijn. Je zult dan dus een oplossing moeten vinden voor dat uur reistijd, dat daaraan vooraf gaat. En dan zou ik dus wel de telefoon opnemen om 15.00 uur, hoe eerder je het weet, des te gemakkelijker is het om iets te regelen. Misschien kun je je man wel bellen en vragen of hij die dag een uur eerder naar huis kan komen, omdat je moet werken. Of buurvrouw, of andere moeder, of naschoolse opvang (als het heel vaak gebeurt) of.... nou ja, er zijn heel vele mogelijkheden.

Tsjor

Tsjor

Bereikbaarheidsdienst betekent dat je vanaf 5 uur bereikbaar moet zijn.en vanaf dat moment dus ook in actie moet kunnen komen. Zoals jij het omschrijft wordt het een beschikbaarheidsdienst: ts moet van 5 uur beschikbaar zijn om op het werk te kunnen zijn.
Ik denk dat ts met de werkgever in overleg moet over de verwachtingen. Als het inderdaad zo is dat vanaf vijf uur haar inzet nodig kan zijn dan betekent het dus dat de bereikbaarheidsdienst op deze manier niet op de juiste manier ingevuld is. Dan moet die dus een uur vervroegd worden, en ik neem aan dat dat ook financiële gevolgen heeft. Immers, elk uur dat je bereikbaar bent wordt ook betaald.
En ts heeft dan de mogelijkheid om van te voren na te denken over opvangmogelijkheden voor de kinderen: misschien kunnen de kinderen even alleen blijven tot vader terug is. Zijn er mensen in de buurt waar ze op terug kan vallen? Misschien is het acceptabel als ze pas om kwart over vijf aanwezig is, en een collega dat kwartier opvult. Misschien kan vader iets eerder van z'n werk naar huis komen. Misschien een combinatie van verschillende dingen. Of misschien moet ts aangeven dat ze op deze manier ivm de thuissituatie de bereikbaarheidsdienst niet kan invullen. Hangt ook af van hoe oud de kinderen nu zijn (kunnen ze volgend jaar wel even alleen thuis zijn?), en hoe vaak dit voorkomt.

Bereikbaar of beschikbaar

Daar kun je heel wat over discussiëren. Zie dit stuk van de rijksoverheid. In elk geval staat daarin, dat het niet vanzelfsprekend is dat de bereikbaarheidsuren betaald worden. Wel als je moet komen.

Om allerlei problemen te voorkomen kan de werkgever beter een 'oproepdienst' ervan maken.

http://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/werktijden/vraag-en-antwoord/welke-regels-gelden-bij-oproepdiensten-consignatie.html

Tsjor

Structurele problemen

Er spelen dus structurele problemen die blijkbaar niet aanpakt worden. Dat vind ik wel kwalijk en zou werkgever wat aan moeten doen. Ik vind het veel verschil uitmaken of het structureel is of een incident.

Tsjor

Bij ons is de bereikbaarheidsdienst niet een dienst die een andere dienst opvolgt.
Normaal gesproken heb je vroege, late en nachtdiensten.
Heb je een patient die acuut in crisis raakt, en die eigenlijk niet meer op de afdeling kan zijn (lees: gesepareerd moet worden) dán kun je de bereikbaarheidsdienst bellen. Ik ben bijvoorbeld ook wel eens om 19.30 gebeld.

Er waren eerst voor zowel de vroege dienst als de late dienst mensen mensen die bereikbaarheidsdienst hadden, dat is al terugbezuinigd naar doordeweeks 1, en die heeft dus bereikbaarheidsdienst vanaf 17.00 (waar dat eerder vanaf 14.30 was).

Ik hoef dus geen opvang te regelen, omdat ik dus pas vanaf 17.00 gebeld zou worden, en mijn man dan al thuis is.
Ik moet vanaf het moment dat ik gebeld word, binnen een uur op de afdeling zijn.

In de praktijk betekent dat, dat het al aanwezige personeel zich tot die tijd moet redden met de bewuste patient. (en soms de hele dienst, omdat er amper mensen zijn die nog bereikbaarheidsdienst draaien, en er dus gewoon niemand voor beschikbaar is).
Is het al in de vroege dienst duidelijk dat iemand 1-op-1 moet gaan krijgen, dan moet daar een gewone extra dienst voor geregeld worden, om 11.00 de conclusie trekken en daar om 1700 iemand voor laten komen is natuurlijk niet acuut meer.

Als de definitie zou worden aangepast, dan is dat wat mij betreft prima, want dan weet ik dat, en kan ik vooraf opvang gaan regelen, wat tot nu toe dus niet nodig was.
Er werd nu voor gekozen om mij om 1700 op de afdeling te laten zijn, omdat er personeelstekort was, niet omdat er een acute crisis was.

Tijgeroog: Volgens mij klopt het grotendeels, wat jij schrijft.
De betaling niet, wanneer ik niet word opgeroepen, word ik voor ongeveer 30 minuten uitbetaald, dus puur voor het beschikbaar zijn geweest. Dat klopt dus weer met wat Tsjor schrijft.

Snotje: Het komt helaas steeds vaker voor....

Bedankt voor de reacties in ieder geval, ik neem morgen contact op met het werk, om zo toch helder te krijgen wat nou precies de bedoeling is, en of het misschien inderdaad niet verstandig is om één en ander aan te passen.
Heb een aantal collega's gevraagd, die hebben soortgelijke situaties meegemaakt en weten ook niet hoe het nou precies zit.

Ik ga het zien!

maar

Je krijgt 30 min uitbetaald voor het beschikbaar zijn maar je bent toch niet alleen beschikbaar van 17:00-17:30? Kun je niet de hele avond en nacht gebeld worden dan?

oproep dienst en betaling

Ik gok dat als er niet opgeroepen wordt er toch 30 min uitbetaald wordt. Maar als je wel opgeroepen wordt de gehele tijd van de oproep.

Pieter:

Wat Hanne zegt.
Ik kan vanaf 1700 gebeld worden, en werk dan tot uiterlijk 23.00.
Word ik niet gebeld dat ik moet komen, dan krijg ik een vergoeding die gelijk staat aan ongeveer 30 minuten salaris.

Wordt ik om bijvoorbeeld 19.30 gebeld, dan krijg ik betaald vanaf dat ik er ben, tot 23.00, én daarnaast dus dat half uurtje voor het bereikbaar zijn.

OT: Marjoleine64

Hoe is het met jou?

Vakbond gevraagd,

en ik hoor pas vanaf 1700 gebeld te worden.

Nu maar eens met het werk hebben over wat handig is voor de komende tijd; ik ga denk ik maar voorstellen dat, als het weer zo druk is, ze me i.p.v. een bereikbaarheidsdienst van 1700-2300 beter een gewone dienst vanaf 14.30 aan kunnen bieden, mits ik natuurlijk opvang voor de kinderen kan regelen.