Als MBO er niet in zit
Het is een heel verhaal, maar om een beetje compleet plaatje te krijgen zal ik het toch neerzetten. Want het is best lastig uitleggen denk ik.
Situatie: kind van 17, aspergerdiagnose, VMBO TL-diploma, nu naar MBO3 1e leerjaar.
Normaal begaafd, wel een kloof in de IQ (ik weet niet precies hoe je dat noemt).
Heeft absoluut talenten voor zijn opleiding, maar dreigt stuk te lopen op o.a. sociale punten, waar hij heel zwak in is en moeilijk leerbaar. Leeft erg in een eigen wereldje bijvoorbeeld. En als hij ergens vriendelijk op wordt aangesproken schiet hij meteen in de verdediging en "ja, maar jij..."
Heeft ondanks diverse psycho-educatie en geweldige begeleiding moeite met zelfinzicht. Is niet externaliserend.
Het is geen jongen voor techniek, plantjes of beestjes, hij is wel heel creatief en doet momenteel iets met mediavormgeving. Vooral het computergedeelte is helemaal zijn ding. De lesstof op zich gaat prima. Maar door zijn minpunten zal hij waarschijnlijk geen stage kunnen lopen omdat hij zeer veel 1op1-begeleiding nodig heeft. Daar mist hij vaardigheden voor die ook van belang zijn voor de opleiding, los van de creativiteit.
MBO 1 en 2 zullen dezelfde problemen geven, en sociaal zal hij daar erg buiten de boot gaan vallen (dit zegt het MBO). Het niveau waar hij nu zit accepteert dat hij is zoals hij is, op MBO 1en 2 zal hij gegarandeerd (net als op de basis- en middelbare school) gepest worden. Hij heeft een beschermde leeromgeving nodig, denk ik zelf.
Het is de vraag of hij überhaupt ooit kan gaan werken, dagbesteding lijkt ons allemaal beter, maar ja, zo'n intelligente jongen komt daar ondanks zijn duidelijke beperkingen niet snel terecht, helaas is er ook veel stukbezuinigd, eneerst moeten we andere wegen bewandelen om hem aan zijn startkwalificatie te krijgen. Het is er allemaal niet makkelijker op geworden.
Hij wordt volgend jaar 18, dan moeten we wel helder hebben of hij het redt op het MBO omdat hij, als het daarna mis gaat, zijn studiefinanciering moet terugbetalen. Die kans blijft het MBO hem geven, pas kort voor zijn verjaardag beslissen we definitief of het gaat lukken.
Maar zowel MBO (die goede begeleiding geeft, maar het houdt een keer op) als zijn begeleiders en ik zelf zien dat er wel een wondertje moet gebeuren. Zeg nooit nooit, maar we zijn wel realistisch.
Concreet: we hebben nog precies 1/2 jaar om het aan te kijken. Dat lijkt lang, maar mocht het mis gaan, dan moeten we wel een plan B hebben klaarliggen.
Omdat het zo ontzettend veel voeten in de aarde heeft (wajong aanvragen ook al wordt dat afgewezen, de gemeente in gang zetten terwijl we al zoveel ellende met de uitvoering van de huidige zorg hebben) heeft mbo ons geadviseerd daar nu al mee te beginnen. Mocht het wondertje alsnog plaats vinden, dan kunnen we het altijd nog afblazen.
Voor de jungle qua Wajong-aanvraag en de gemeente weer in beweging krijgen heb ik gelukkig hulp.
Waar ik zelf mee aan de slag ga is: wáár is het alternatief?
We hebben twee namen van alternatieven gekregen, te weten EEGA in Deventer en Rea College in Ermelo. Ik ben zelf op zoek gegaan naar soortgelijke instanties om wat meer keuze en info te hebben (en ook vanwege de afstand), maar ik kan de juiste google-termen niet vinden.
Wie kan me daarmee op weg helpen?
Dat gaat niet werken
Het is lief dat je zo over dat MBO spreekt, maar feitelijk hebben ze hem nu uitgerangeerd.
Ze gaan voor hem geen stage regelen. Ze staan niet achter hem. Hij zal geen diploma halen.
"Omdat het zo ontzettend veel voeten in de aarde heeft (wajong aanvragen ook al wordt dat afgewezen, de gemeente in gang zetten terwijl we al zoveel ellende met de uitvoering van de huidige zorg hebben) heeft mbo ons geadviseerd daar nu al mee te beginnen."
Waar eens te meer uit blijkt dat de keuze al gemaakt is.
Hoe hoog schat je zelf de kans in dat hij voor Wajong in aanmerking komt? (het zou mij verbazen)
Ik denk dat hij op zoek moet gaan naar werk.
Van baantje naar baantje. Nu al.
Van postbezorger naar schappenvuller naar stratenmaker.
Dat is niet makkelijk. Hij zal er ook gepest worden, tegen vervelende chefs oplopen en meer van die narigheid. Maar het is tegelijkertijd wel heel waarschijnlijk dat hij daar wel mee leert omgaan op een voor hem acceptabele manier. Dat hij uiteindelijk een baantje heeft waar zijn intelligentie bovendien extra gewaardeerd wordt. Waar de baas tijd in hem steekt en hem een opleiding gunt.
Van krullenjongen tot krantenmagnaat.
Klinkt romantisch, maar voor jongens als hij is er geen andere weg. En die weg is er wel. Ik ken ze die op die manier en al struikelend uiteindelijk toch op zijn en nog worden opgeleid. Ik ken er zo een met een IQ van boven de 140. Onmogelijke vent tussen 17 en 23 jaar en dat niet eens moedwillig. Was dat maar zo, dan had hij er wat aan kunnen doen.
Uiteindelijk heeft hij van het leven en zijn leeftijd geleerd wat er op school maar niet in wilde. Nu is hij het paradepaardje van het bedrijf waar hij werkt en verslindt hij opleidingen.
Wajong
Ga er miet direct vanuit dat de Wajong een afgesloten weg is.
Wij hebben een kind met een heel hoog IQ dat tijdens de universitaire studie tegen allerlei psychische problemen opliep. Na zes of zeven jaar wel de studie afgerond, maar voorlopig nog niet in staat om te werken. Zij krijgt wel een Wajonguitkering en kan vanuit die situatie solliciteren, en was ook al aangenomen. Helaas ging ze weer achteruit en heeft niet kunnen werken. Ze krijgt nu nog steeds een Wajong uitkering, hij is pas weer voor verlengd.
M Lavell
Ik begrijp je reactie, maar ik kan je in dit geval verzekeren dat ik deze bui zelf al heel lang zie hangen. Dit is geen gemakzuchtigegedachtenkronkel van het MBO.
Jij gaat er van uit dat het MBO heeft gezegd wat ik hierboven schreef. Nee, dit wist ik zelf al, omdat ik nog een kind heb met autisme en daar ook even sprake leek dat hij het niet ging redden. Gelukkig komt het er bij dat andere kind anders uit en dankzij de begeleiding, ja, zeer pro-actief van hetzelfde MBO, is hij er zelfs in geslaagd een aangepaste (!!!) stageplek te vinden. De lijntjes zijn zeer kort en ik heb betere ervaring met dit MBO dan met al het speciaal onderwijs dat ik de afgelopen 10 jaar langs heb zien komen.
Daarbij zie ik het toch zelf, als ouder, hoe hij telkens weer tegen zijn beperkingen aanklapt? Waar zijn oudere broer het net wél redt, met begeleiding vanuit school en PGB, redt dit kind het niet. Zelfde diagnose, andere uiting.
Dus ik vind het nu onterecht om de zwarte piet bij het MBO neer te leggen. Want de situatie is zoals ik hier beschreef, omdat ik als ouder al 17 jaar zie hoe mijn kind zich ontwikkelt en waar hij tegenaan loopt (en dat is veel), en niet omdat het MBO me dan heeft ingeprent.
Hij zou nog het best op zijn plek zijn op dagbesteding maar die is vooral op verstandelijk beperkten gericht hier in de regio.
Wat werken betreft
Hier zijn we vanzelfsprkeend ook al mee bezig. Al sinds zijn 15e. Hij bezorgt nu, met wat sturende begeleiding, folders, dat redt hij net, maar als hij extra folders heeft loopt hij al vast en is er begeleiding nodig. Die is er gelukkig 
Hij heeft ook niet direct een prettige uitstraling, sociaal gezien. Hij heeft daar al meerdere op autisme gerichte trainingen voor gehad, o.a. SOVA maar ook andere dingen, en zijn één op één begeleider is daar ook heel druk me bezig, maar dit is echt één van zijn problemen.
Hij heeft vorig jaar een tijdje in een winkel gewerkt met iemand die thuis is in autisme, klusjes zonder klantcontact. De eigenaresse kon hem ook gerichte begeleiding geven maar haar conclusie was, wat ik zelf al lang weet en wat het MBO ook zegt (en terecht): hij WIL wel, hij is gemotiveerd, komt geen minuut te laat en zet zit in, maar toch gaat er in de uitvoering veel mis en hij heeft zoveel één op één begeleiding nodig dat ik niet aan mijn andere werk toe kwam.
Idem dito op een kinderboerderij. Aan zijn inzet lag het niet, maar de uitvoering was een ramp. Ook al leg je het 10 x uit, de 11e keer gaat het toch weer zoals hij denkt dat het beter is.
Niet uit onwil. Maar dat is één van de minder leuke kanten van autisme: de starheid waar zelfs professionals niet altijd doorheen kunnen breken.
Anoniem, wajong
Ik ken meer autisten die toch wajong krijgen, ook hoogbegaafde Aspergers.
Ik sluit het ook niet 100% uit, maar als iemand met begeleiding kan werken krijgt die geen wajong. En mijn kind kan werken, mits er zéér veel begeleiding is. Dat die in de praktijk gewoon niet gegeven kan worden is niet het probleem van de Wajong.
Overigens sluit ik het niet voor 100% uit, maar ik hou met alles rekening.
Terug naar de vraag
De oorspronkelijke vraag was: "We hebben twee namen van alternatieven gekregen, te weten EEGA in Deventer en Rea College in Ermelo. Ik ben zelf op zoek gegaan naar soortgelijke instanties om wat meer keuze en info te hebben (en ook vanwege de afstand), maar ik kan de juiste google-termen niet vinden.
Wie kan me daarmee op weg helpen?"
Wel/geen wajong weten we nu gewoon niet, en het onderwerp "werk" speelt al enkele jaren hier.
Ik wil meerdere ijzers in het vuur hebben en zo'n instantie is daar één van, omdat ik wil voorkomen dat ik straks een kind op de bank heb zitten.
We hebben in de gemeente een jeugdcoach natuurlijk, maar ik doe al bijna een jaar haar werk (op ander gebied) omdat er totaal niets uit komt, en ik ga niet passief zitten wachten tot hij dusdanig buiten de boot is gevallen dat het alleen maar meer energie kost om hem ergens te krijgen waar hij wel tot zijn recht komt. Desnoods als schillenboer 
(M Lavell, onderschat de impact van pesten niet, dit is mede de reden waarom hij sociaal zo beroerd functioneert).
Geen ijzers
Je bent afhankelijk van de hulp die mogelijk gegund wordt.
Wel wajong = erkenning = recht op vervangende van alles en nog wat.
Geen wajong = werk/opleiding zoeken.
Je hebt gelijk dat mijn mening toch wat doorklonk in mijn eerdere commentaar.
Ik vind dat een MBO school dit soort beslissingen alleen maar mag nemen als vaststaat dat de leerling voor een voorziening als Wajong in aanmerking komt.
De beslissing die de school nu heeft genomen betekent dat jouw kind tussen wal en schip valt. Geen opleiding, geen recht op begeleiding of uitkering.
"M Lavell, onderschat de impact van pesten niet, dit is mede de reden waarom hij sociaal zo beroerd functioneert."
Maar het geeft geen recht op Wajong.
M Lavell
En in het geval van "geen wajong" (en ik weet dat gevolg van pesten geen indicatie is ) kunnen tegenwoordig die instellingen die ik noemde wel wat betekenen. Ook zonder wajong kun je er terecht komen, via de gemeente. Zo ver ben ik inmiddels wel
Ik wil meer over dit soort instanties/scholen/whatever weten, niet alleen van deze twee instanties, maar ook meer algemene info zonder "wij van wc-eend"-informatie maar weet niet op welke termen ik moet googlen.
En ondertussen solliciteren we vrolijk door, ook omdat ik vind dat een bijbaan bij je ontwikkeling hoort, maar zoals ik al zei: zelf vind ik dat hij het best op zijn plek zal zijn op een vorm van dagopvang. Maar voor mensen zoals hij is dat lelijk wegbezuinigd, hoewel ik ook dat nog niet opgeef
Zoals ik al zei: ik wil wat ijzertjes in het vuur. Omdat ik zelf ook héél goed zie dat een gewone opleiding, zelfs putjeschepper op mbo1-niveau, ondanks zijn intelligentie en wél aanwezige vaardigheden, niet gehaald zal worden. Wat niet wil zeggen dat hij geen putjes kan scheppen, maar dan zonder de eisen die erbij worden gesteld om een diploma te halen.
nog even dit
Er is nog niks definitief beslist. Maar ik zie zelf ook heel goed in dat er een wonder moet gebeuren tussen nu en zijn 18e verjaardag.
Dan kan ik zitten wachten op dat wondertje. En het MBO hoopt met me mee, anders had hij al kunnen vertrekken. We blijven er hard aan werken, inclusief de begeleiding daar en vanuit het PGB!
Ik kan in de tussentijd alvast stappen gaan ondernemen om te voorkomen dat hij over een half jaar buiten de boot valt en wij geen plan b hebben.
Zoon
Mijn zoon van nu 18 heeft de diagnoses PDD-nos en ADD en heeft het best moeilijk gehad op zijn scholen. Uiteindelijk is hij helemaal vast gelopen op de MBO school, toen was hij net 17.
Ik ben zo gauw als dat ging, ik geloof met 16,5, begonnen met de WAJONG aanvraag. Zijn oudere broer heeft zonder slag of stoot een WAJONG gekregen maar dat is al een aantal jaren geleden en er is veel veranderd.
Zoon kreeg nu wel de indicatie, dus het UWV zegt dat hij arbeidsgehandicapt is, alleen geen WAJONG omdat hij niet blijvende voor 100% arbeidsgehandicapt is.
Omdat zoon vastliep op school ben ik op zoek gegaan naar wat er verder mogelijk was. In de buurt bleek een REA College te zijn. Ze geven daar maar 3 richtingen en helaas niet die wat zoon wilde. Uiteindelijk heeft hij toch voor het REA gekozen en is dus iets heel anders gaan doen (ICT)
Achteraf is het REA de beste keus ooit. Zoon is enorm opgebloeid en doet het geweldig daar. Hij loopt nu stage en daar zijn ze heel tevreden over hem.
Het UWV betaalt de opleiding en het REA vergoedt de reiskosten. Zoon heeft geen recht op studiefinanciering en zou normaal gesproken dus een WAJONG hebben. Omdat die zo goed als afgeschaft is, krijgt hij nu een bijstandsuitkering van de gemeente. Dat is best een achteruitgang want die is minder en er zitten een hoop verplichtingen aan vast. Ook moet hij alle bijverdiensten, zoals een stagevergoeding inleveren.
Hier dus hele positieve ervaringen met het REA. Als ik weer voor die keus stond zou ik het direct doen.
Veel succes 
valse deadline
In je beginpost geef je aan dat je moet beslissen voor zijn achttiende verjaardag omdat hij anders een studieschuld opbouwt. Op zich is dat waar natuurlijk, maar als je ervan uitgaat dat hij toch nooit in zijn eigen levensonderhoud kan voorzien dan maakt die studieschuld ook niet veel uit, die betaal je immers terug naar draagkracht.
Ik zou dus niet afhaken op het MBO voor je echt zeker weet dat het niet gaat.
Even positief.
Hij heeft talent voor de opleiding, cognitief gaat het goed, hij heeft het naar zijn zin, computeren is zijn ding, hij wordt niet gepest en de begeleiding op school is goed.
Na alle basis- en vo schooljaren die niet makkelijk zijn verlopen is hij met een prachtig TL diploma van school gekomen. Persoonlijk zou ik hem dus niet graag van deze school afhalen. Ga zelf op zoek naar een bedrijf dat de mogelijkheid heeft om hem te begeleiden. Overleg op school over een passende stageplek, maken ze dit voor het eerst mee? Wat kan er gebeuren? Dat hij het niet redt, dat hij blijft zitten? Dat is hij tot nu toe nog nooit toch?
Wat zou hij zelf het liefste willen? Het ziet er nu naar uit dat hij met prima cijfers overgaat naar het volgende jaar.
Ook ik verwacht dat het stagelopen bij onze zoon niet makkelijk gaat verlopen, ook 17 en de nodige herkenning in je verhaal, al vermoed ik, wat minder problematisch. Maar zolang school meewerkt en niet tegen, prop ik de kansen er door. Geen wajong, geen bijstand. Waar heeft een 18 jarige, die thuis woont, dat voor nodig vraag ik me dan af?
Je zoon krijgt wel een pgb, heeft je gemeente een loket voor jongeren waar je navraag kunt doen? Hoe gaan ze om met jongeren die dreigen uit te vallen? Je zou ook kunnen bellen naar dat Rea college, misschien hebben ze tips voor je bij jou in de omgeving?
Dat is ook nog eens zo
" Maar ik zie zelf ook heel goed in dat er een wonder moet gebeuren tussen nu en zijn 18e verjaardag."
Ik geloof helemaal niet dat dat moet. Ik geloof ook niet dat dat gebeurt. Ik denk dat gokken op een wonder gelijk staat aan hem opgeven.
Ik geloof dat hij de tijd moet krijgen om 20 te worden.
V@@s "maar als je ervan uitgaat dat hij toch nooit in zijn eigen levensonderhoud kan voorzien dan maakt die studieschuld ook niet veel uit, die betaal je immers terug naar draagkracht."
Dat is ook nog eens zo.
Als je zijn perspectief fatalistisch wil benaderen, kun je er ondertussen toch nog wel uithalen wat erin zit.
De kwestie is dat die MBO school een leerling voor zich ziet waarvan zij verwachten dat hij lang op school zal blijven zonder dat dat resultaat geeft. Dat betekent dat ze jaren voor zich zien waarin er niet of minder subsidie voor hem wordt ontvangen.
Daar neemt de school een voorschot op.
Wil "Ga zelf op zoek naar een bedrijf dat de mogelijkheid heeft om hem te begeleiden."
Inderdaad. En neem daar de tijd voor. Stel geen deadline.
Dat bedrijf kan ook de MBO school zelf zijn (daar is ook ICT) of zelfs de gemeente.
Er is een (stage)werkgever nodig die inziet dat deze jongen aan het werk helpen beter is dan deze jongen uitrangeren.
Heb jij dat verhaal van de MBO-school op papier?
Zeggen zij hardop dat zij het niet zien zitten, dat hij geen stageplaats zal krijgen, etc.?
Of hebben ze dat jou allemaal laten zeggen en invullen?
Ik krijg de indruk dat je iets te makkelijk meewaait met wat de school zegt. En wat die school zegt is niet allemaal waar, zie de reactie van V@@s.
10 jaar
Als een 18jarige eenmaal begonnen is aan een mbo3 of 4 opleiding heeft het tien jaar om het af te ronden. Ik zou er dus helemaal niet mee stoppen en de stages zover mogelijk in de toekomst zetten. Laat hem eerst alle theorie op school doen, in een laag tempo, niet te veel uren samenwerking op een dag, smeer het maar uit. Daarna pas de stages. Als hij 18 is kan hij ook gratis reizen, dat scheelt ook weer en dat biedt wellicht perspectieven in afstand stage of ander mbo.
In die tien jaar krijg je vier jaar beurs en daarna mag je nog 3 jaar lenen en reizen.
Mocht er een studieschuld komen dan hebben we het dus pas over terugbetalen vanaf 1 januari 2029! De hoogte van het bedrag wordt dan ook nog bepaald nav de waarde van het diploma en het aflossen gaat in maandelijkse termijnen.
Verder: je moet wel oppassen want dat reisproduct is ook iets waarover je moet terugbetalen, neem die dus niet als die niet nodig is. Verder staat hier iets vaags over het eerste jaar aanvullende beurs die niet telt als prestatiebeurs maar die zin loopt niet goed dus ik kan er niet goed uithalen wat er bedoelt wordt: https://apps.duo.nl/SRVS/CGI-BIN/WEBCGI.EXE?New,Kb=Kennisbank,Company={DBD42CAE-B941-4CF4-960D-5F5C917B6281},Case=obj%2842512%29,Question4332=obj%284332%29:obj%284335%29,Question4342=obj%284342%29:obj%284357%29,Question4371=obj%284371%29:obj%284385%29
M Lavell
"Ik krijg de indruk dat je iets te makkelijk meewaait met wat de school zegt. En wat die school zegt is niet allemaal waar, zie de reactie van V@@s."
Ik zou het op prijs stellen als jij jouw gekleurde bril afzet m.b.t. onze situatie. Je draait het weer zo alsof ik me passief en slaafs mee laat slepen door het MBO. De werkelijkheid is net even anders. Zij bevestigen alleen wat ik al langer zie.
Dat er meerdere wegen naar Rome leiden, neem ik graag van jullie aan. En die wegen wil ik graag gaan uitzoeken.
Maar STOP met jouw aanname dat het MBO iets vindt en dat ik dat vervolgens klakkeloos aanneem.
Confronterend
Ik weet niet wie je bent.
Wat ik schrijf is op geen enkele manier bedoeld om je een hak te zetten.
Het kan wel confronterend zijn.
Boos worden helpt niet.
"Maar STOP met jouw aanname dat het MBO iets vindt en dat ik dat vervolgens klakkeloos aanneem."
Ik kan alleen maar afgaan op wat je zelf schrijft.
Zie je eerste bericht terug. Jij en het MBO zijn het eens dat het helemaal niks gaat worden met jouw zoon met als klap op de vuurpijl een ultimatum "Hij wordt volgend jaar 18, dan moeten we wel helder hebben of hij het redt op het MBO omdat hij, als het daarna mis gaat, zijn studiefinanciering moet terugbetalen. Die kans blijft het MBO hem geven, pas kort voor zijn verjaardag beslissen we definitief of het gaat lukken."
Laat dat ultimatum los.
Het is ongeldig (zie v@@s)
Nu moet je vooral ook zien te voorkomen dat je voor hem beslissingen neemt waar hij later, dat is over een jaar al, problemen mee krijgt. Volgend jaar moet hij voor zichzelf zorgen, zelf zijn beslissingen nemen, zelf zijn keuzes maken, zelf zijn ziektekostenverzekering betalen en zelf zijn PGB aanvragen als hij die dan nodig heeft.
Hij zal worden beoordeeld als een capabele persoon, iemand die naar school kan, die kan werken, die in eigen inkomen kan voorzien en zelfs desnoods in dat van jou zolang hij bij je in huis woont, tenzij vast ligt dat hij niet capabel is.
Ik denk dat hij - al is het maar in bureaucratische zin - capabel is.
Ik denk dat hij niet gediend is met de suggestie dat hij niet capabel is.
Jamie
Jamie, je legt de vinger op de zere plek: het geld.
Ik word toch wel blij van wat je schrijft m.b.t. een aangepast lesprogramma en de stages vooruit schuiven. Want ik merk dat ik het heel erg vindt als hij ermee moet stoppen. Hij is zo getalenteerd!
De situatie is zoals ik al zei behoorlijk gecompliceerd. Geld is een gevoelig onderwerp in ons gezin, zeker sinds ik zelf door arbeidsongeschiktheid in een uitkeringssituatie ben gekomen en de vader van mijn kinderen ons financieel ernstig heeft gedupeerd. Ik sta dan ook heel negatief tegenover schulden en lenen. Zijn oudere broer leent wel aanvullend bij DUO, maar die heeft inmiddels bewezen dat hij zijn opleiding aan kan en een toekomst kan opbouwen. In zijn geval is het een investering die de moeite waard is.
Bij dit kind ligt dat serieus een stuk somberder vanwege zijn gebrek aan broodnodige capaciteiten. In zijn geval is het een gok, in mijn ogen, en je raadt het al: ik ben ook heel erg anti-gokken
Daarbij speelt ook de angst dat hij straks op de bank zit als hij 18 is en ik moet rondkomen van een alleenstaandenuitkering. Hij staat mede vanwege mijn gezondheidsproblemen op de wachtlijst voor begeleid wonen, maar dit zal niet doorgaan als hij geen dagbesteding zoals werk of opleiding heeft. Ook dit zal plaatsvinden rond zijn 18e verjaardag. Behoorlijk confronterend allemaal. En bij dit alles speelt dat geld en die dagbesteding in welke vorm dan ook een heel grote rol.
Jouw reactie doet me (best wel confronterend) beseffen dat de dreiging van een studieschuld geen reden moeten zijn. Die 18-jaar-grens/studiefinanciering is voor mij echt wel een heel grote zwarte wolk omdat er zoveel dingen meespelen als hij 18 wordt, zoals het begeleid wonen en de angst een volwassen bankzitter te moeten onderhouden van een alleenstaandenuitkering. Misschien wordt die wolk door die angst wel zwarter dan nodig is. Maar het is wel een reëel iets, geen doemscenario.
Ik zal wat dat betreft eerst mijzelf en vervolgens het MBO duidelijk moeten gaan maken dat die centen ONS probleem zijn en niet HUN probleem! En dan eens uit gaan zoeken wat de mogelijkheden zijn om die opleiding, desnoods over meerdere jaren uitgesmeerd, toch af te kunnen maken!
En mocht dit MBO dit niet kunnen geven, dan zouden we eens moeten gaan kijken of het elders wel kan. Al dan niet via een REA of EEGA, of een LOI (geen idee of dat kan, maar het is het uitzoeken waard).
Dank je voor deze eye opener, die had ik even nodig!
Volgende week trek ik de begeleiders even om de tafel voor nieuwe plannen om te smeden
wil40
Samen met Jamie heb je me net die schop in de goede richting gegeven
We kunnen gaan proberen MBO te overtuigen hem meertijd te geven. We zijn al een tijdje bezig met het onderzoeken van mogelijkheden, maar desnoods moet hij dat maar later doen.
En moet hij maar een keertje blijven zitten.
Omdat MBO en wij toch goed door één deur kunnen en we goed met elkaar kunnen praten is dit zeker het proberen waard.
Wat je opmerking betreft over een 18-jarige thuiswoner met bijstand/wajong: zie mijn vorige bericht, dit is één van die complicaties die meespeelt.
Wat de rol van de gemeente betreft: wij zijn daar bekend vanwege het PGB en ook vanwege mijn uitkering alsaanvulling op de WIA, we hebben het worst case scenario al begin dit jaar aan ze voorgelegd. Er is een wijkcoach en een jeugdcoach. Om een lang verhaal heel kort te maken: er komt niets uit hun handen. Alles wat er is bereikt, zoals de inschrijving bij de woongroep, heb ik zelf moeten bewerkstelligen. Gelukkig heeft één van de begeleiders van de kinderen nauwe banden met de gemeente, waardoor ze af en toe een corrigerende tik kan uitdelen en zelf heb ik een geweldige consulente bij de sociale dienst die ook af en toe aan de diverse bellen trekt. Ik sta er dus niet alleen voor maar ik merk wel dat de initiatieven vooral van mijzelf moeten komen, dat is niet erg, maar ik vind het wel eens lastig creatief te blijven (om)denken, vandaar ook dat ik dit onderwerp heb geopend.
En ik ga maandag REA bellen om te vragen naar mogelijkheden. Eigenlijk wel een logische stap, ik zag die alleen zelf even niet
Ik vraag me inmiddels af of hij die opleiding niet bij zo'n soort instantie zou kunnen gaan volgen, dan zou het probleem opgelost zijn.
M Lavell
"Laat dat ultimatum los.
Het is ongeldig (zie v@@s)"
Ja, daar ben ik me nu ook van bewust en hier ga ik zeker iets mee doen, o.a. over mijn eigen beperkende angst voor studieschulden heenspringen
Het is anders zo doodzonde van zijn talenten...
"Ik denk dat hij niet gediend is met de suggestie dat hij niet capabel is."
Jij kent mijn kind?
Wat "voor zichzelf zorgen en zelf beslissingen nemen" betreft: er komt ook bewindvoering/mentorschap aan als hij 18 is. Misschien zegt dat ook wel iets over zijn capaciteiten.
Ik ben geen ouder die het kind zieliger maakt dan het is. Ik ben wel realistisch.
God informeren
Ik weet niet of dat nu nog geldt, maar een paar jaar geleden, kon je ook in bijzondere gevallen een extra jaar studiefinanciering en ov krijgen. Daar bleek achteraf ons kind ook voor in aanmerking te zijn gekomen. Wij hoorden dat pas later.
Bureaucratie
"Ik denk dat hij niet gediend is met de suggestie dat hij niet capabel is."
"Jij kent mijn kind?"
Nee. Ik ken gemeentes en uitkeringsinstantie die eerst alles uitproberen om niets te hoeven betalen.
Die houden tot in het extreme vol dat iemand capabel genoeg is, al is het maar bureaucratisch.
Zo zijn er mensen in jouw situatie die gekort worden op hun uitkering omdat hun inkomenspartner, dat kan tegenwoordig ook een kind zijn, geacht wordt inkomen in te brengen.
Dat die partner, pak 'm beet, wegens alzheimer is opgenomen in een instelling, doet er niet toe.
"Wat "voor zichzelf zorgen en zelf beslissingen nemen" betreft: er komt ook bewindvoering/mentorschap aan als hij 18 is."
Hm.
Het levert hem hoe dan ook geen recht op een uitkering op.
Het vermindert natuurlijk wel zijn kans op werk en een stage.
Met die status mag de MBO school hem natuurlijk van school sturen.
Stage laten lopen zou niet verantwoord zijn.
M Lavell
"Zo zijn er mensen in jouw situatie die gekort worden op hun uitkering omdat hun inkomenspartner, dat kan tegenwoordig ook een kind zijn, geacht wordt inkomen in te brengen.
Dat die partner, pak 'm beet, wegens alzheimer is opgenomen in een instelling, doet er niet toe."
Oh, op die manier. Ik las het anders, sorry.
Ja, als het mis loopt krijgen we hiermee te maken. Dan wordt hij én niet toegelaten bij begeleid wonen (want geen dagbesteding) én ik heb een inkomenspartner die wordt verondersteld geld binnen te brengen. Wat dat betreft heb je helemaal gelijk en dit wil ik kost wat kost voorkomen!
Ik ben me heel goed bewust van het verschil tussen wat de overheid vindt van de capaciteiten van mensen als mijn kind en de realiteit... Daar gaapt een gat tussen waar de Grand Canyon nog een bescheiden gootje bij is.
"Het levert hem hoe dan ook geen recht op een uitkering op.
Het vermindert natuurlijk wel zijn kans op werk en een stage.
Met die status mag de MBO school hem natuurlijk van school sturen.
Stage laten lopen zou niet verantwoord zijn."
Maar ik heb nergens beweerd dat bewindvoering of mentorschap een garantie is voor een uitkering! Dit zijn twee totaal verschillende dingen. Iedereen kan zich onder bewind laten stellen, dat betekent nog niet dat je dan automatisch je hand kunt gaan ophouden.
Het is overigens onzin dat het een MBO een reden geeft een student met bewind of mentor van school te sturen. Dan zou mijn oudste zoon ook van de opleiding zijn gestuurd. En zijn stage en oude werkgever weten er niet eens vanaf.
Curatele is misschien een ander verhaal, dat weet ik niet goed, maar dat is hier niet van toepassing.
Henriette123
Mijn ervaring is dat je alles zélf tot op het bot moet gaan uitzoeken en dat ze je niet altijd uit zichzelf wijzen op dingen die mogelijk zijn, dat geldt voor meer zaken. Zuur, om daar pas achteraf achter te komen.
Bedankt voor je tip, ik ga dit zeker meenemen in mijn uitzoekerij naar mogelijkheden om hoe dan ook die opleiding af te kunnen maken. Of hij er in zal kunnen werken zien we dan wel weer, maar het is zo zonde van zijn wél aanwezige capaciteiten als het niet zou lukken.
Ik zie toch steeds meer licht aan het eind van de tunnel
Dat is een gekke situatie
"Iedereen kan zich onder bewind laten stellen"
Afhankelijk van de werkdruk op de rechtbank, ja. Maar het is werkelijk beperkt bedoeld: niet voor iedereen. Alleen voor mensen die niet voor zichzelf kunnen zorgen.
Mentorschap ook echt alleen voor mensen die niet zelfstandig kunnen beslissen over medisch handelen.
Niet voor iedereen dus. Alleen als er echt wat mis is.
"Het is overigens onzin dat het een MBO een reden geeft een student met bewind of mentor van school te sturen. "
Volg even de redenering van de bureaucraat: Je kunt niet volhouden dat iemand niet de verantwoordelijkheid over zichzelf kan dragen, zelfs niet over medische behandeling, maar wel de verantwoordelijkheden kan dragen die bij naar een MBO gaan horen en die aan werken op de werkvloer verbonden zijn.
Iets simpels als de veiligheidsvoorschriften naleven.
Ik denk dat de verzekering van de school die leerling niet wil hebben.
Dat is ook zo'n partij die er alles aan zal doen om onder uitkering uit te komen.
"En zijn stage en oude werkgever weten er niet eens vanaf."
tja.
Als je het geheim houdt....
Dat je er met je andere zoon mee weggekomen bent wil niet zeggen dat dat nog eens lukt.
lol
Een schop in de goede richting nog wel, nou ja, ben blij dat je een beetje anders denkt nu. Hoe het allemaal zit en moet weet ik ook niet maar ik zou inderdaad niet zomaar stoppen omdat je bang bent voor afbetalen wat pas zou moeten vanaf januari 2029. Wie dan leeft, dan zorgt nu is nu.
Ik zou in ieder geval mijn pijlen richten op zoveel mogelijk studie afronden voor hij 18 wordt. Heeft hij er dan bijna 1 of bijna 2 jaar opzitten?
Jamie
Dit is zijn 1e jaar.
Money
Tot zijn 18e krijg je kinderbijslag en in jou geval misschien kindgebonden budget? Als hij volgend jaar na 1 Aug. 18 jaar wordt hoef je leerjaar 2 nog geen schoolgeld te betalen. Wil je zoon zelf graag begeleid wonen of is de situatie voor jou als hij, voorlopig, nog thuis woont onhoudbaar?
Ik vermoed dat school en stage alleen maar moeilijker gaan verlopen als hij zelfstandig woont en de onkosten worden hoger. Je zoon heeft voor alles meer tijd nodig, maar de kwaliteiten en creativiteit zijn aanwezig. Heeft hij jou daar ook nog erg bij nodig?
Zijn kloof in zijn iq heet overigens een v/p kloof. Verbale en performale intelligentie lopen bij zo'n kloof erg uiteen. Over die v/p kloof is van alles te lezen. Er worden soms veel gedrag- en leerproblemen aan opgehangen. Mijn zoon heeft een enorme v/p kloof, de kloof is ook nog meegegroeid in de pubertijd, samen met zijn lengte
Heb je weer wat leesvoer: "de V/P kloof."
Schop
"Een schop in de goede richting".
Of het de goede is, moet blijken over een paar jaar Een andere richting, dat hoop ik zeker.
een goede tip gekregen
Misschien is het hier genoemd en heb ik er overheen gekeken, maar ik heb net deze site doorgekregen van iemand: https://onderwijsconsulenten.nl/
Daar heb ik mijn kind net aangemeld. Ze zijn onafhankelijk en gaan voor ons uitzoeken of er toch nog mogelijkheden voor dit MBO zijn voor hem en wat de alternatieven zijn.
wil40
Ja, dat bedoelde ik, v/p-kloof
