|
|
Jacqueline Eckhardt In deze aflevering: aanraders (voor 3 tot 15+) voor de zomervakantie. Van zoekplezier tot spanning en romantiek. Lekker lezen bij de tent en op het strand!
29 juni 2013
Een dag in de haven is een 'ouderwets' kartonboek voor de allerkleinsten. Niet meer dan 12 pagina's, maar wel in XL-formaat, en met ontelbaar veel dingen om te zien en te beleven. In de haven, natuurlijk, de titel zegt het al.
Britta Teckentrup heeft alles wat er op één dag in een haven gebeurt, nauwkeurig bestudeerd. Om 7 uur 's ochtends is het er al een drukte van belang. En om 10 uur 's avonds is het werk nog steeds niet af. Wat er in de tussentijd gebeurt, kun je zien op grote zoekplaten.
Op elke pagina vertelt de klok hoe laat het is. En linksboven staan korte vragen die helpen je zoektocht te beginnen. Wie varen er net de haven binnen? Waarmee maakt kapitein Nemo muziek? Wat pakt de havenkraan uit het schip? En: Wat gebeurt er op het piratenschip? Zodra je het antwoord gevonden hebt, kan het vertellen beginnen. Want elke boot en elke gebeurtenis heeft zijn eigen verhaal. Dat je zelf mag bedenken.
Misschien bezoek je zelf op vakantie een haven. Dan kun je in het echt zien wat Britta Teckentrup heeft getekend. Zo niet, dan beleef je via dit boek een levensechte dag in de haven. Met elk uur een ander avontuur.
De poezenboot is – net als Een dag in de haven – een prentenboek met zoekplaten. Maar dan met tekst erbij. Op rijm. Het grote verhaal over Sammie en Nele, die een klein poesje vinden, staat vast. Daarnaast kun je eindeloos fantaseren over alles wat Dick Matena met zijn olijke pen getekend heeft.
Zo komt op de openingspagina al een hele horde poezen en katten voorbij. Niet een is hetzelfde, of toch wel? En welke poes heeft de langste staart? Op de pagina's die volgen, zien we vogels in bomen, konijntjes in het park, en eendjes in het water. Eenmaal in de poezenboot kom je écht ogen te kort. Alleen al het tellen van alle beestjes is een leuke bezigheid...
Hoofdpersonen in dit prentenboek zijn Sammie en Nele:
En zo gaat het verhaal in prettig rijm door. De kinderen vinden een piepjong katje in Nele's tuin. Hoe kunnen ze het beestje helpen? Ze besluiten naar de mevrouw van de poezenboot te gaan. Die weet vast wel raad. Daar kijken Sammie en Nele hun ogen uit. Het is één groot poezenfeest. Sommige poezen krijgen zwemles van mevrouw De Kat-Van Straten. En valt er toch een overboord die niet kan zwemmen, dan wordt die gered door Willem W. Waf, de woeste oppashond.
Sammie en Nele vinden de poezenboot wel wat. Maar het advies van mevrouw De Kat-Van Straten valt heel anders uit...
Dick Matena heeft literaire strips van klassiekers als Kees de jongen en De avonden op zijn naam staan. Dit is een heel ander genre, maar zijn virtuoze prenten zullen ook kinderen aanspreken.
Ik zeg: meenemen op reis, dit prentenboek! Als eerbetoon aan alle achterblijvende huisdieren in de vakantietijd.
Goed gedaan, deze bundeling van 'Wolf en Hond'-leesboeken voor beginnende lezers: Wolf en Hond, Wolf, Hond en Kat, Hond bijt Wolf. Van leesniveau AVI-start tot AVI-M3. Prima vakantieleesvoer voor (aankomend) derde-groepers.
Het is echt niet alleen 'technisch lezen', in deze bundel. De verhalen zijn ook gewoon spannend. En grappig. Sylvia Vanden Heede weet precies hoe je met eenlettergrepige woorden boeiende personages moet schetsen. En de subtiele prentjes van MarijeTolman zijn kunstwerkjes op zich.
Hond is de neef van Wolf. En andersom. De een is tam, de ander wild. Als Wolf op een dag honger heeft, belt hij aan bij Hond. Dan blijkt dat ze heel verschillend denken over eten. En er zijn natuurlijk meer verschillen tussen de twee neven. Die komen in alle avonturen uitgebreid aan bod. Soms is Hond boos op Wolf. Soms Wolf op Hond, maar ze maken het altijd weer goed.
Want, zoals Hond tegen Wolf zegt:
Het broze evenwicht tussen de beschaving van Hond in zijn aandoenlijk korte broekje en de barbaarse wilde Wolf heeft iets onvoorspelbaars, wat van begin tot eind boeit. Nu al een onvervalste klassieker, deze bundel van Hond en Wolf.
Het omslag van Troep maakt in één oogopslag duidelijk wat we in dit lekker dikke leesboek kunnen verwachten. Een zootje à Pipi Langkous. Met karakters die volkomen onaangepast in het leven staan. En tegelijkertijd onweerstaanbaar zijn. Al denkt de mevrouw van het Zorgbureau daar heel anders over...
In Troep vertelt Pola, de oudste van 13 kinderen, hoe het er thuis en op school aan toe gaat. Pola zelf, en Wanja, Vladimir, Wally, Aznar, Knut, Wolke, Mo, Hidde, Nillem, Trijn en de tweeling Flip en Tuitje wonen op een woonboot en gaan naar de Havenschool. Hun (pleeg)moeder Taatje reist de hele wereld rond op zoek naar haar Grote Liefde. De kinderen hebben het prima voor elkaar, maar hun ongeordende leventje wordt bedreigd door mevrouw Wijfjes van het Zorgbureau.
Mevrouw Wijfjes komt elke woensdagmorgen naar de Havenschool. Op zoek naar Zorgkinderen, die nodig Uit Huis Geplaatst moeten worden. Mevrouw Wijfjes heeft altijd enorm met Zorgkinderen te doen. De tranen springen haar al in de ogen zodra ze er maar over spreekt.
Natuurlijk wil mevrouw Wijfjes ook de woonbootkinderen helpen. En hen een Gelukkig en Veilig thuis bieden. Maar dat willen de kinderen helemaal niet. En dat is het begin van een achtbaan aan wonderlijke gebeurtenissen met terugkerende vaders, nieuwe ligplaatsen voor de woonboot en ontmoetingen met 'Onbedoelden'.
Auteur Ilse Bos schept samen met illustrator Linde Faas een troep waar je nooit meer vanaf wilt. En ze geven een bijzondere kijk op jeugdzorg mee. Mooie stof om over na te denken in de vakantie. Mooi ook om voor te lezen in de tent. Zeker weten dat je als ouders dan de teugels een beetje laat vieren.
Vlieg! is een práchtige vertelling over een puber die nadenkt over de zin en onzin van het leven. Toegankelijk en herkenbaar gemaakt door Marco Kunst (filosoof).
Marius gaat na de zomervakantie naar groep 8. Hij is een dromer en gaat graag met zijn opa naar het strand. Vliegers bouwen, of naar de sterren kijken. Opa woont in een huis in de duinen. Achter dat huis ligt kliniek Vreugdendal. Tranendal wordt het ook wel genoemd, omdat er mensen opgesloten zitten die ziek zijn.
Marius is bang voor de mensen die hij soms in de tuin van de kliniek ziet. En die gekke geluiden maken. Tegelijk is hij er ook door geboeid. Hij droomt soms dat hij ook 'intern' zit. Zijn vader is streng en heeft weinig geduld met Marius. Hij begrijpt Marius niet. Marius doet soms ook onhandige dingen. Wat maakt eigenlijk dat iemand 'gek' is? En wat niet?
Met opa durft Marius zijn twijfels en gedachten te delen. Opa begrijpt hem wél en legt aan de hand van zijn eigen herinneringen uit hoe de wereld werkt. Indrukwekkend is de passage waarin opa bekent vroeger een manke jongen uit het dorp te hebben uitgescholden voor 'Dakkenschijter'. Een bijnaam waar de jongen zijn verdere leven niet meer vanaf kwam. Zijn dochtertje werd later – in de slipstream – uitgescholden voor 'Stink-ei'. Die vérstrekkende gevolgen van één verkeerd scheldwoord draagt opa tot de dag van vandaag met zich mee. Een volwassene krijgt soms niet de kans om "sorry" te zeggen voor iets wat hij als puber heeft gedaan.
Opa is tot de conclusie gekomen dat alles een raadsel is. Dat de mensen niet weten wat ze zijn. Of wat de wereld is. Dat de wereld anders had kunnen zijn als je andere beslissingen had genomen. Maar daarvoor is het nu te laat. Marius komt echter langzamerhand tot het begrip dat het leven weliswaar ingewikkeld is, maar dat het voor sommigen dingen nooit te laat is...
Toch is Vlieg! beslist geen tobberig boek. Integendeel. De grote kracht is juist de positieve kijk op de wereld. Zoals opa die zijn kleinzoon leert om van niets iets te maken. En hoe je omgaat met teleurstellingen. En die tegenover zijn kleinzoon verzucht: "Het is een mooie tijd waarin jullie leven". Een prima gedachte voor in de vakantie!
Een goede thriller mag in de vakantiekoffer niet ontbreken. Wat dat betreft is Het meisje met de groene ogen een prima kandidaat: spanning en geheimzinnigheid, over een tienermeisje in de grote stad.
Als de 16-jarige Katy op een dag in bus 57 zit, ziet ze een meisje in een andere bus. Een meisje met een hartvormig gezicht, volle lippen en steil bruin haar. Het opvallendst zijn haar ogen: groot en lichtgevend groen. Die ogen laten Katy de rest van de week niet meer los. Ze droomt er zelfs over. En het lijkt wel of ze het meisje ook in het dagelijks leven steeds vaker ziet.
Zijn het waanbeelden? Of is het vreemde meisje inderdaad bezig in Katy's leven te infiltreren? Wat wil ze? Waarom achtervolgt ze Katy? En waarom lijkt ze vastbesloten Katy's leven te vernietigen?
Auteur Siobhan Hayes deed vrijwilligerswerk met tieners, en weet misschien daarom zo goed hun leef- en denkwereld te reproduceren. Evenals de dialogen, die snel en scherp zijn.
De spanning wordt tergend langzaam opgebouwd. En steeds sta je op het verkeerde been. Maar na ruim 240 pagina's geduld wordt alles duidelijk. En dat is al het lezen meer dan waard...
Mijn advies: duik erin, en kom er niet meer uit (voor je minstens halverwege bent). Dan trilt deze thriller nog lang na.
Love Tri@ngle is een bijzonder debuut. Het begon als een blog, en werd al snel door duizenden jonge volgers gelezen. Om te eindigen in dit romantische boek. Dat nog steeds draait om internet en msn.
Hoofdpersoon is de 17-jarige Luna. Via internet heeft ze een date gescoord met Angel, een stoere popjournalist. Op hun eerste afspraakje komt hij te laat. Omdat hij plotseling de kans kreeg om de populaire zangeres Katia te interviewen. Het was niet zijn bedoeling om Luna alleen te laten zitten, maar dit ging even voor...
Luna wijkt uit naar een naburig café en maakt daar kennis met Alex, een andere knapperd. Dan zijn er inmiddels al twee geweldige jongens. Maar er zijn nóg meer kapers op de kust.
De rest van het boek draait om nieuwe vriendschappen, spannende afspraakjes, onhandige deadlines, en verwarrende sms-jes. Wie past nou bij wie?
Zomerromantiek ten top! De vervolg-avonturen van Luna en haar lovers schijnen ook al onderweg te zijn.
Jacqueline Eckhardt
p/a
[email protected]
Jacqueline Eckhardt is tekstschrijver en balletdocente. Ze is getrouwd met sportjournalist Dennis Jansen. Samen met hun vier kinderen verhuisden zij onlangs vanuit het oerdegelijke Westlandse tuindersdorp Kwintsheul naar de 'grote stad' Den Haag. De draai is nog niet helemaal gevonden, de weg naar het Haagse kinderboekenmuseum gelukkig wel. Vanaf april 2003 schrijft Jacqueline de kinderboeken-recensies voor Ouders Online.