De allerbeste basisschool - Gids voor ouders, leerkrachten en politici
door: Robert Sikkes
uitg.: Het Spectrum
ISBN: 90 274 9401 0
prijs: EUR 16,25 (nieuwe prijs sinds 1-1-2007)

Nieuwe openheid en extra informatie voor ouders

door Miriam Lavell

"De allerbeste basisschool" geeft hulp bij het kiezen van een basisschool en behandelt vragen en problemen die zich tijdens de schoolperiode kunnen voordoen. Elk hoofdstuk neemt een praktisch thema bij de kop, en is gelardeerd met do's en dont's, plus aanwijzingen voor het vinden van meer informatie. Eén van de opvallendste tips: ga naar de rechter als je een conflict met de school hebt, en vertrouw niet op de bestaande klachten-regelingen (omdat die vooral procedureel van aard zijn).

Eindelijk krijgen we met dit boek een redelijk compleet overzicht van alle onderwijs-methodes, mét een onafhankelijk kwaliteitsoordeel. Ook prettig: een heel hoofdstuk over kwakzalverij in het onderwijs. Voor ouders biedt dit belangrijke eye-openers.

Volgens Sikkes staat het onderwijs als geheel er niet bar slecht voor, maar is de scheidslijn tussen datgene wat wel en niet deugt nogal dun. Er hoeft niet zo heel veel te gebeuren om een school naar de onderkant te laten zakken, of gewichtige onderwijsbedenkers af te laten dwalen naar wonderlijke pedagogische stromingen.

Opletten geblazen
Ouders moeten dus goed blijven opletten. "De allerbeste basisschool" is daarbij een informatief en bruikbaar naslagwerk. Vol nieuws voor velen en verdieping voor anderen. Je merkt al snel dat goed onderwijs staat of valt met een goede organisatie en dat onderwijs-ideeën veel vaker uit salaris-onderhandelingen of bezuinigingen voortkomen dan uit pedagogisch-didactische overwegingen.

De lesweek-verkorting is bijvoorbeeld niet 'erg', maar wel lastig en vreselijk onpraktisch. Met die kennis op zak kun je met wat minder emotie en zorg om je kind een stuk duidelijker je bezwaren formuleren.

Weinig samenhang
Wel is het jammer dat er tussen de hoofdstukken wat weinig samenhang is. Ieder voor zich leiden de hoofdstukken een stevig bestaan, maar naast elkaar zijn ze soms wat inconsistent. Zo wordt in het ene hoofdstuk gezegd dat je je al bij de conceptie voor een school zou moeten inschrijven (omdat er schaarste en dus weinig keus is), terwijl in een ander hoofdstuk verteld wordt dat er keuze genoeg is dankzij ons unieke onderwijsbestel.

Ook de stelling dat meer geld tot beter onderwijs leidt, wordt binnen het boek ontkracht. De Vrije Scholen doen het – volgens de inspectie – het slechtst, terwijl ze tegelijkertijd de hoogste ouderbijdrage vragen.

Heerlijk
Ondanks de inconsistenties is dit boek een uitstekend begin van nieuwe openheid en extra informatie voor ouders. Het is heerlijk dat er nu eindelijk ergens – zwart op wit en zeer toegankelijk – staat waar je aan toe bent met lestijden, schoolroosters, onderwijs-methodes en Cito-scores.

Dat helpt beslist bij het kiezen van de allerbeste basisschool voor je kind en het opletten tijdens de rit.

Miriam Lavell
p/a [email protected]

De karavaan trekt voort

Imressie van de presentatie

Het is woensdagavond half zes. Met Karina Schaapman rijd ik naar de Pieter Jelles Troelstraschool waar we samen de presentatie van het boek "De allerbeste basisschool" van Robert Sikkes zullen bijwonen. Zij als genodigde, ik als recensent.

De presentatie van het boek sluit handig aan op de publicatie van de inspectierapporten. De kwaliteit van het onderwijs is rond deze tijd altijd een hot item in de media en daarmee levert dat vanzelf free publicity voor dit boek op, waarin de kwaliteit van onderwijs centraal staat. De allerbeste basisschool is een oproep aan politici, leerkrachten en ouders om hun verantwoordelijkheid te nemen en kwaliteit centraal te stellen in het beleid en in de schoolkeuze.

Robert Sikkes wil met het boek duidelijk iets teweeg brengen. Om zijn punt kracht bij te zetten, heeft hij de belangrijkste betrokkenen uitgenodigd en bereid gevonden te komen:

Je krijgt het idee dat deze karavaan er een soort meerdaags schoolreisje van heeft gemaakt, want morgen zullen een flink aantal van de deelnemers elkaar opnieuw treffen voor de opening van het nieuwe onderwijs-informatienummer voor ouders: 0800 - 5010.

Men leunt duidelijk op elkaars publicitaire aantrekkingskracht en dat baart een beetje zorgen. Het is alsof onderwijs, waarvan toch vaak gezegd wordt dat het de motor van onze maatschappij is, niet zonder meer interessant gevonden wordt.

De gebeurtenissen op deze avond benadrukken de bedoelingen van de schrijver. Het eerste boek wordt overhandigd aan de minister van onderwijs, het tweede aan Karina Schaapman, die symbool staat voor de ouders die het onderwijs zo nodig heeft.

Daarna volgt een discussie met als stelling: "De inspectie moet ouders van zwakke scholen rechtstreeks informeren".

Deze stelling verwoordt het voornaamste bezwaar dat Sikkes heeft tegen de huidige werking van het onderwijs. Ouders worden volgens hem onvoldoende geïnformeerd om goede keuzes te maken en het onderwijs kritisch te volgen.

Als Kete Kervezee en Maria van der Hoeven deze stelling van harte beamen, lijkt de discussie afgedaan. Maar zodra de minister haar hielen heeft gelicht, brandt het dan toch los. Doorgewinterde toehoorders hebben deze beloftes al vaker gehoord. Toch, benadrukt Kete Kervezee, is er een verschil. Nu is er ook de bereidheid van de minister om de laatste kaart te spelen. Scholen die langdurig slecht presteren, zullen geen subsidie meer krijgen.

Nee, er stijgt geen gejuich op uit de zaal, want hoe belangrijk sancties ook zijn om daadwerkelijk kwaliteitsbeleid uit te kunnen voeren, we zijn nog lang niet zover dat die sancties ook daadwerkelijk opgelegd kunnen worden.

Bovendien schuilt er een gevaar in dit mechanisme. Ouders zouden kunnen denken dat subsidie-verstrekking hetzelfde is als een kwaliteitskeurmerk. En dat is beslist niet het geval, want tussen zwak functioneren en het sluiten van een school kunnen jaren verstrijken. Al die tijd krijgen de leerlingen op zo'n school slecht onderwijs. Nieuwe openheid en extra informatie aan ouders wordt dus steeds belangrijker.

Daar toasten we op en de karavaan trekt voort naar weer een volgende ontmoeting.

Miriam Lavell
p/a [email protected]

Reactie

Goed artikel. Wel is het zo dat Karina Schaapman niet tot aan de Hoge Raad geprocedeerd heeft. Gelukkig niet, dat zou een juridisch zware bijna onmogelijke opgaaf zijn geweest, daar de Hoge Raad niet de feiten mag toetsen, maar alleen of het recht juist is toegepast. En in Karina's geval ging het nou juist om die feiten. Ze is bij de kantonrechter geweest, waarop de gemeente Amsterdam in hoger beroep ging bij de rechtbank. Toen ze in hoger beroep ook won, besloot de gemeente Amsterdam niet in cassatie te gaan. Gelukkig maar. Evengoed complimenten voor jullie uitstekende artikel.

Groet,
Ineke Schouwstra

Miriam Lavell is tekstschrijver, politiek adviseur, en moeder van twee kinderen (van 14 en 16 jaar). Zelf zegt ze dat ze "wat dominant aanwezig" is in de Forum-rubriek Ouders en School. Haar passie voor het onderwijs ontleent ze mede aan haar slechte ervaringen met de scholen van haar kinderen.

Robert Sikkes is al 20 jaar werkzaam als onderwijs-specialist voor verschillende media. Op dit moment werkt hij bij de Algemene Onderwijsbond als hoofdredacteur van Het Onderwijsblad (oplage 77.000) en manager communicatie. Sikkes was gedurende 7 jaar chef van de onderwijsredactie van de Volkskrant en lange tijd free-lance werkzaam voor de Haagse Post en diverse onderwijs-vakbladen.

Zie ook: Hoe kies je een school die past bij je kind?
door: Marieke Eggermont
uitg.: Lemniscaat
jaar van uitgave 2000
ISBN 9056372580
prijs: EUR 15,95