|
|
Vraagbaak Seksuele opvoeding - Archief
30 maart 2007
Afgelopen weekeinde ben ik met mijn meiden van 15 en 17 naar de sauna geweest. Tot mijn stomme verbazing bleek dat ze allebei alle lichaamshaar hadden geschoren. Ik vond het echt niet fijn dat ze zo met hun intieme delen te koop liepen.
Ik ben ook niet van gisteren en als je de rubriek "Anybody" van de Viva bekijkt, dan lijkt er tegenwoordig een taboe op lichaamshaar te zijn. Maar ik had nooit gedacht dat mijn meiden ook gevoelig zouden zijn voor dit idiote schoonheidsideaal.
Toen ik ze erop aansprak, was dat volgens mijn jongste dochter een bewijs dat ik "te oud" ben (ik ben 42).
Geschoren benen en oksels staan met zomerse kleding een stuk mooier, maar alles scheren is toch overbodig? Hoe maak ik die meiden weerbaarder tegen dit soort schoonheidsidealen? Nu is het dit, maar straks zijn het tattoos en piercings.
[naam en adres bekend bij de redactie]
Heel eerlijk gezegd maken wij ons net zo'n zorgen als u. Het liefst hadden we iets geantwoord in de trant van "Ah joh, het zijn maar pubers die wat experimenteren", maar dat konden we domweg niet over ons hart verkrijgen.
Het is namelijk echt een probleem. En was het maar zo, dat de volgende stap 'tatoeages en piercings' zouden zijn. Dat is namelijk nog maar kinderspel, vergeleken bij datgene wat echt zou kunnen volgen.
De volgende stap kan zijn dat ze gaan vragen om hun schaamlippen te laten trimmen, zodat die er niet zo rommelig uitzien. Zie het artikel Pimp my lips! dat wij hierover eerder publiceerden.
Weerbaar maken
Het ideaal-beeld dat door de media geschetst wordt, heeft consequenties die nog veel verder strekken dan we ooit gedacht hadden. Denk daarbij niet alleen aan de damesbladen (zoals de Viva die u zelf noemde), maar ook aan de porno-clipjes op internet, die uw dochters ongetwijfeld gezien zullen hebben.
U vroeg: "Hoe maak ik die meiden weerbaarder tegen dit soort schoonheidsidealen"? Het enige antwoord dat we daarop kunnen geven, is: praat er zo veel mogelijk over. De kans is groot dat ze u een oud wijf zullen vinden, maar daar moet u zich helemaal niets van aantrekken. Blijf erover praten. Dan zal er altijd wel iets van blijven hangen.
Een goed begin voor een goed gesprek is de documentaire "Beperkt houdbaar", die we hierboven indirect al noemden. U kunt hem terugzien via Hollanddoc van de VPRO.
Redactie Ouders Online
Ik had een relativerend antwoord verwacht, maar enigszins tot mijn verbazing reageerde u met de woorden 'wij maken ons net zulke zorgen' en legde u zelfs een link met het trimmen van de schaamlippen.
Dit vind ik een brug te ver en ik ben van mening dat u op deze manier de moeder enkel ongerust maakt en dus uiteindelijk de twee meiden belast. Ik zal u uitleggen waarom.
Ik ben nog een jongeman en praat geregeld met enkele van mijn vrienden en vriendinnen over seks. Ik herinner mij dat zelfs in de brugklas meisjes al toegaven hun schaamhaar te scheren, en ik kan inderdaad bevestigen dat het een trend is onder meisjes hun schaamhaar helemaal weg te scheren, hoewel zeker niet alle meisjes dat doen, uiteraard. Waar het mij knelt is de implicaties die u hieraan verbindt. Mijn vriendinnen waren normale, zinnige meisjes op school en zijn tegenwoordig trotse jonge vrouwen waarvan het merendeel nu studeert. Van bimboficatie is bij hen nooit op enige wijze sprake geweest en ik ben ervan overtuigd dat voor hen plastische chirurgie in geen geval een oplossing zou zijn voor welk probleem dan ook. Het enige wat zij deden was hun schaamhaar scheren.
Het volledig scheren van het schaamhaar lijkt samen te hangen met de seksualisering van de samenleving, dat ontken ik niet. Aan de andere kant is het scheren van het schaamhaar iets enorm persoonlijks, wat je niet naar buiten uitdraagt, en dus geen manifestatie is van openlijke seksualiteit, waardoor van bimboficatie in mijn ogen geen sprake is. Ik zou mij als moeder pas zorgen gaan maken wanneer mijn dochters op naaldhakken en gestoken in minirokjes en netpanty's de straat opgaan (bijvoorbeeld). Zoals ik zei vind ik ook de stap van schaamhaar scheren naar schaamlip-'correcties' veel rigoureuzer dan u het doet voorkomen. Het scheren van het schaamhaar is een door 'alle lagen van de bevolking' geaccepteerd verschijnsel geworden, toch in ieder geval voor veel meisjes/jonge vrouwen die zich bewust zijn van hun seksualiteit. Schaamlipcorrecties aan de andere kant komen voort uit een veel dieper gewortelde en verder gaande onzekerheid en zijn maar in weinig kringen geaccepteerd.
Het 'te koop lopen met de edele delen' (zoals de moeder het omschrijft in haar vraag) zie ik ook niet als iets zorgwekkends. Mijn persoonlijke ervaring is namelijk dat meisjes die alles wegscheren zich werkelijk minder voor zichzelf schamen (als het zo genoemd kan worden). Ze zijn wellicht trotser op hun vrouwelijkheid en genieten wat ongegeneerder van bijvoorbeeld orale seks.
Nu we het daar toch over hebben wil ik ook nog zeggen dat veel vrouwen (orale) seks als intenser ervaren wanneer de schaamlippen geschoren zijn, en zien ze het meer dan ééns als solidariteit naar de man toe. In principe vind ik het overigens als man natuurlijk niet meer dan normaal dat je met je edele delen 'te koop loopt', met dat feit is op zichzelf niks mis dus, het is voor vrouwen enkel iets wat ze in onze cultuur niet zo zeer gewend zijn (of waren).
Om kort te gaan zie ik het scheren van al het schaamhaar (of de schaamlippen) dus niet als teken van een onzekerheid als gevolg van een nieuw schoonheidsideaal, maar als onderdeel van de (her)ontdekking van de vrouwelijke seksualiteit (en zeker niet enkel onder Viva-lezers, maar ook onder Kijk-, NWT- en OOR-lezeressen) en is dus in mijn ogen misschien zelfs een vorm van emancipatie. Van het scheermes naar de chirurgische scalpel is een enorme afstand die u mijns inziens wel erg kort inschat.
Met vriendelijke groeten,
Paul Mertens
Naschrift van de redactie
De heer Mertens vond ons antwoord dus wat kort door de bocht. Daar kunnen we ons wel iets bij voorstellen. Zie daarom ook het uitgebreidere artikel dat we over dit onderwerp publiceerden: Geschoren schaamte