Terug naar de zoetsappige Amerikaanse film
De drie Caballeros 
Mechtild Paauwe
december 2000 / januari 2001
 
Producent: Walt Disney
Leeftijd: 2+
Lengte: 71 min
Ouders meekijken: nee
Interessant voor ouders: de eerste twee stukken
Nederlands gesproken
Uit 1944 stamt deze video. Donald Duck heeft nog niet het heerlijke imago van superdomme eend zoals in deze tijd, maar hij kan toch al aardig dom uit de hoek komen. Behalve de kapsels en oude auto's verraden de bewerkte beelden de leeftijd van de film. De pastelkleuren van de kleding en de net iets te glimmende rode monden van de dames zijn typerend voor die tijd.
Drie verhalen in een video
Deze video heeft eigenlijk drie verhaallijnen die gezamenlijk één film vormen.
In de film is Donald jarig en krijgt drie verschillende cadeaus. Elk cadeau staat voor een verhaal. Als hij een cadeau uitpakt, krijgt hij een presentatie van een bepaald land te zien. In het filmpje over dat land vertelt een vogel over het landschap en de gewoontes van zijn thuisland. Donald spreekt in de film zijn medespelers toe, maar het is lastig om zijn eendentaaltje te verstaan. In het begin is het helemaal moeilijk als er in verschillende talen "eends" gesproken wordt.
De pinguïn, de papagaai en de haan
Het eerste verhaal gaat over een pinguïn die het verschrikkelijk koud heeft op de Zuidpool. Hij verlangt naar de warme zon en onderneemt een aantal pogingen om te vertrekken. Telkens is de vrieskou hem te slim af en moet hij weer ontdooid worden door zijn trouwe vrienden. Creatief als hij is om de bevriezingen tegen te gaan, neemt hij elke keer wat anders mee om het tijdens zijn reis vooral niet te koud te krijgen. Uiteindelijk lukt het hem de zon te bereiken.
In het tweede verhaal vertrekt de papagaai samen met Donald naar het mooie Brazilië. Mexico speelt de hoofdrol in het derde verhaal. Hierin benoemt de haan zichzelf samen met zijn twee gevederde vrienden tot "De drie Caballeros," die samen door dik en dun zullen gaan in het warme Mexico.
Saai en gedateerd laatste verhaal
Dit laatste verhaal is vreselijk langdradig en gedateerd. Dansende mensen spelen tot vervelends toe een grote rol. Elke groep laat de dansstijl en de kleding van die streek zien. Om het nog enigszins acceptabel te maken, moet Donald de boel wat opvrolijken met zijn klungelige gedans, maar na drie danspartijen ben je daar ook op uitgekeken. Misschien nog leuk voor volwassenen die geïnteresseerd zijn in de klederdracht van die streek, maar echt niet meer leuk voor kinderen om lang naar te kijken.
Mechtild Paauwe
[email protected]
Naar het archief video-recensies in de Leeszaal.
|
