Mariska, moeder van drie kinderen en een sterrenkindje, heeft drie keer de uitdagingen van de kraamtijd doorstaan. Ze deelt openhartig over de tegenslagen die ze heeft ervaren tijdens haar eerste twee kraamperiodes en legt uit waarom ze het de derde keer volledig anders wilde aanpakken.
Voordat ik mama werd had ik een hele andere verwachting van hoe de kraamtijd eruit zag. Wanneer ik op visite was bij een pas bevallen moeder, zag ik een trotse moeder met meestal een tevreden kindje, slapend op de arm. Mijn verwachting was dat het leven snel weer zijn gang zou gaan, met alleen een toevoeging van een baby. Maar de realiteit was anders. Mijn eerste zwangerschap was zwaar, en ik ontwikkelde een zwangerschapsvergiftiging. Na de bevalling was ik extreem uitgeput en lag ik ziek in bed, overweldigd door alle prikkels en geluiden. We hadden snel na de geboorte kraamvisite, maar dit kostte te veel energie. Uiteindelijk besloten we dit uit te stellen en later een kraamfeest te houden. Mijn man had het ook zwaar; hij moest niet alleen voor onze baby zorgen, maar ook voor mij. Het heeft lang geduurd voordat we helemaal waren bijgekomen van deze periode.
De tweede kraamtijd was iets beter, maar nog steeds vond ik het zeer intensief. De week was gevuld met activiteiten zoals de hielprik, controles van de verloskundige, en de aanwezigheid van een kraamverzorgende. Er gebeurt veel in zo’n week. We hebben de kraamvisite al snel beperkt om samen te herstellen.
Na drie traumatische bevallingen kreeg ik een helende bevalling. Al tijdens mijn laatste zwangerschap besloten we dat we de eerste weken na de bevalling geen kraamvisite wilden ontvangen en we alle afspraken in overleg zouden plannen. Dit was om ons gezin, nu van vijf personen, een goede start te geven. Zodat we een rustige kraamtijd konden ervaren. Ik had me dit keer goed voorbereid. En zelfs tijdens de weeën was ik nog bezig met schoonmaken en opruimen.
De kraamtijd begon positief. Ik heb een fijne bevalling gehad, dit was zo belangrijk voor mij. Ik ben bewust zeven dagen in bed gebleven om te herstellen, omdat ik weet dat ik dat echt nodig heb. Tijdens de bevalling zat ik zo in mijn eigen bubbel, dat het even tijd kostte om daaruit te komen. Na die zeven dagen ben ik geleidelijk steeds iets langer beneden geweest, om rustig aan alle geluiden en prikkels te wennen. De eerste drie weken waren echt bedoeld voor ons gezin. Helaas werden sommige mensen ongeduldig, ondanks dat we hen van tevoren hadden ingelicht. Ook kregen we behoorlijk wat kritiek over ons heen. Het liefst had ik in die periode mijn telefoon uitgezet, zodat we volledig in onze bubbel konden blijven; deze onrust gaf ons namelijk veel stress. Gelukkig waren er ook vrienden die positief reageerden op hoe wij de kraamperiode hadden gepland. Toch heeft het een deuk in ons vertrouwen veroorzaakt, vooral omdat juist de mensen die het dichtst bij ons staan, ons in deze periode hadden moeten steunen. We kijken er dan ook met gemengde gevoelens op terug, met zowel blijdschap als verdriet.
Mijn advies voor aanstaande ouders: maak je eigen keuzes in de kraamperiode. Neem de tijd en zorg goed voor jezelf. Boek bijvoorbeeld een fijne massage en herinner je partner en andere gezinsleden aan de impact die deze nieuwe situatie op jou heeft. Ontvang kraamvisite wanneer het jou uitkomt. En weet dat je altijd de vrijheid hebt om afspraken af te zeggen. Controles, zoals de hielprik, kunnen ook op jullie eigen voorwaarden plaatsvinden. Geniet van deze bijzondere tijd met elkaar. Een positieve herinnering aan deze periode heeft invloed op de rest van je leven.
