Baby Essentials: 10x items die je leven fijner maken
Zwanger worden Zwanger worden

Zwanger worden

Lees ook op
mel

mel

20-03-2009 om 14:41

Weer niet zwanger

Hallo lieve mensen.
Nu na een jaar proberen om zwanger te worden is het nog steeds niet gelukt.
Ik krijg helaas steeds van een aantal "vrienden" te horen dat ik er ook niet zo mee bezig moet zijn.
Eerlijk gezegd komen dat soort opmerkingen keihard aan.
Het valt me op dat je hierover geen verdriet mag hebben ik begrijp niet zo goed waarom?
Vorige week zijn we naar de dokter gegaan na het testen van mijn mans sperma zijn we erachter gekomen dat dat niet goed meer zwemt.
Over een aantal weken mogen we naar het ziekenhuis in Utrecht.
Al met al wil ik hier graag mijn verdriet en teleurstellingen op schrijven aangezien ik heb gemerkt dat ik hier heel slecht met vrienden of familie over kan praten.
Ieder zegt eigenlijk hetzelfde met ah joh het lukt heus wel en maak je geen zorgen of het word nu wel een ding voor je he, of ik moet er niet zo mee bezig zijn.
Waarom zeggen mensen dit en is het soms zo moeilijk om te zeggen he Mel wat rot voor je dat het weer niet gelukt is, wat is daar zo moeilijk aan?
Iedere 4 weken weer een teleurstelling na een jaar kun je dat niet meer opbrengen, tenminste ik niet.
je weet twee weken na je menstruatie heb je de meeste kans dan ga je er toch voor?
Ja en dan maar afwachten, de hormonen gieren door je lichaam, je borsten staan op springen, maar nee je moet er niet zo mee bezig zijn????? Je hoop elke keer weer nou misschien is het nou gelukt en nee hoor helaas je bent weer ongesteld. Wetende dat je weer een 4 weekse cycles ingaat.
Ik heb veel gelezen op forums hoe vrouwen hiermee omgaan of mee om moeten gaan.
Wat ik helaas niet lees hoeveel verdriet vrouwen hiermee hebben en hoe daar mee om te gaan?
Het huilen staat me nader bij dan het lachen.
Ik vind het heel moeilijk om hiermee om te gaan.

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

Mel

Hoi,

Mensen kunnen heel hard zijn daarin.
En geloof me na 3 jaar proberen zwanger worden word je ook zelf ook hard...

Ik heb een keer 3 jaar en 2 jaar 'moeten wachten'
eindresultaat zijn 2 kids.

Tips... niet luisteren wat anderen zeggen, doen waar je je goed bij voelt. Ik noemde het ook lopen op het randje van hoop. Zo voelde ik me vaak.

Alleen maar hopende! Maar zo is het wel je kunt alleen maar hopen.

Ik vind het moeilijk uit leggen wat je verder kan doen.
Maar in ieder geval doen waar jij je goed bij voelt. En de gespekken die al richting gaan van je moet dit of dat meteen afkappen of er een andere wending aan geven. Als je op kraamvisites gaat proberen blij te zij voor die ander en niet het jezelf moeilijk maken.;(klinkt makkelijk ik weet het)

Wat gaan ze nu voor jullie doen in het ziekenhuis?

heel veel sterkte!

Ik ken het gevoel zo erg

het is heel herkenbaar, hoe jij je voelt. mijn man en ik zijn 6 jaar in de medische molen bezig geweest en een jaar voor ons zelf. nu ben ik net zwanger (6 weken)
het is vreselijk als mensen weer zeggen, je moet er niet zo veel mee bezig zijn, nee joh dat lukt nog al, vooral als je bezig bent in de mm. je moet ontspannen. overal zie je dikke buiken, iedereen raakt zomaar zwanger, vooral in dichte nabijheid. gek wordt je er van. ik probeerde me er zo goed mogelijk van af te sluiten. bezig gaan met de dingen die ik leuk vond, en veel praten met mijn man. huilen mag!!! schreeuw het maar uit, want die wanhoop is er. mensen snappen je pijn niet, en dat zullen ze ook nooit doen. blijf bij jezelf en je wordt, echt waar vanzelf harder erin!!
heel veel sterkte met alles en ik hoop dat jullie snel mogen beginnen met behandelingen.
liefs merry

ik heb de meest stupide opmerkingen gehoord, echt zo belachelijk ondoordacht. En het stomme is dat die mensen totaal niet beseffen hoe jij je daar onder voelt.

Precies, waarom kunnen ze niet zeggen 'wat naar, ik hoop dat het toch snel lukt'.

Ik ben na 40 maanden zwanger geworden door de 2e ivf poging, ik heb 40 keer op de wc gezeten en gehuild/gevloekt/weggestopt als ik weer ongesteld werd. Ja hoe ga je daarmee om ? Ik had toch telkens weer de moed om nog een keer te proberen, er toch nog een keer hoop te hebben. Toen de eerste ivf mislukte (dat was de 39e maand) heb ik echt iets moeten verwerken, heb toen een paar dagen in de rouw gezeten, althans zo voelde het. Wij hebben al een dochter (spontaan gekomen) dus dat hielp te relativeren.

Merry, zij is net zwanger, na bijna 7 jaar proberen, ongelovelijk is dat he hoe krachtig die kinderwens is. En moedig en dapper dat ze door is blijven gaan, er in is blijven geloven. Ik heb die 2e ivf poging gezien als weer een stuk afsluiting, ivf als rouwproces. Het is fantastisch dat het gelukt is, hier dus de 40e maand.

manoniem

manoniem

20-03-2009 om 21:04

Mee bezig...

Tja...wat een rotreacties allemaal. Geloof me: iedereen is er mee bezig hoor. Ik ben zo´n mazzelaar bij wie het altijd in 1 of soms 2 keer raak is (nu ook weer in 1 keer bij nr 5) en ik ben er hartstikkke mee bezig en als ik ongi zou zijn geworden, had ik ook gebaald als een stekker. Dus dat van "wees er niet zo mee bezig" is klink klare onzin. Makkelijk praten als je niet weet waar je het over hebt of als het bij jou wel super snel gaat.

Het is net of je meespeelt in de lotto en je weet niet wanneer je prijs hebt, of misschien wel nooit prijs krijgt (lukt vast wel hoor na wat behandelingen...). Dus trek je lekker van niemand wat aan. Soms willen mensen troosten en zeggen ze de verkeerde dingen. Het is gewoon nu een rottijd voor jullie. Het enige medicijn is een zwangerschap. Ik hoop van harte dat het snel lukt. Heel veel succes,

manoniem

Mel

Het valt niet mee he? Herkenbaar hoor. Je bent overigens van harte welkom om mee te schrijven op het draadje hierboven (wie heeft wanneer haar NOD?) waarop we met een klein groepje proberen zwanger te worden.

Groetjes,
Vonda

nathalie_80

nathalie_80

21-03-2009 om 14:55

Herkenbaar mel

Het is zo ontzettend herkenbaar wat je opschrijft. Wij zijn nu een 14 maanden bezig en ook mijn man zijn zaad is niet goed.
Ik heb ook vaak moeten horen, probeer er niet zo mee bezig te zijn. Pfff, lekker praten als je geen idee hebt waar je het over hebt. Iedere keer weer die teleurstelling, pijn en verdriet en je dan weer opladen voor de volgende ronde. En dan.... tja weer niks.
Maar goed ik blijf hopen dat ze ons kunnen helpen met IVF, en ik hoop ook dat ze voor jullie een passende behandeling zullen starten.
Schrijf lekker met ons mee, ik schrijf ook in het draadje hierboven wie heeft wanneer haar NOD. Het is fijn om je frustraties en verdriet van je af te schrijven. Maar het is ook mooi om te lezen dat het toch steeds weer lukt, dat houdt de moed erin!

Knuf Nathalie

Mel

Alleen maar herkenning hier... Wij zijn ruim 4 jaar bezig, ja het verdriet is levensgroot maar wat ik heb gemerkt aan de vrouwen hier: je wordt er ook sterk van. Er zitten hier zulke sterke prachtvrouwen, die door alles heen blijven hopen. De omgeving snapt er niks van, ze kunnen je kwetsen, ja. Zoek hier gewoon een draadje waar je je verhaal kwijt kunt, hier begrijpen we je volkomen en kun je je verdriet en frustratie uiten. En het helpt je ook relativeren om de verhalen van anderen te lezen. Je zit ergens in een rouwproces, je moet afscheid nemen van het idee onbevangen zwanger te worden want dat lukt niet meer. Maar er zijn nog zoveel mogelijkheden, geef de moed niet op! En er minder mee bezig zijn, nee, dat helpt heus niet, en het lukt ook niet. Als je een ander huis of een nieuwe auto wilt kopen ben je daar óók heel veel mee bezig en geen mens die zegt dat je dat niet moet doen. Laat staan zoiets belangrijks als het krijgen van een heel nieuw mensje. Nee hoor, bescherm jezelf tegen dat soort mensen en zoek alleen die mensen uit om dit mee te delen die je begrijpen. Veel sterkte en blijven hopen!
Groetjes, Korina

Merel78

Merel78

22-03-2009 om 19:20

Ja, rot die reacties

Vreselijk die reacties zeg, ik vind het zo ondoordacht. Ik ben ook snel zwanger geraakt van mijn eerste, maar dat is geluk en een voorrecht, en beslist niet vanzelfsprekend in mijn ogen. En als ik dan hier al die verhalen lees van meiden die zo lang bezig zijn (geweest) (Merry, Manda, Korina, Hedda en nog veel meer) dan heb ik heel veel bewondering en respect voor hun moed. En om heel eerlijk te zijn, ik herken het gevoel van er steeds mee bezig zijn ook. Ben nu in de 4e ronde en al is dat nog niet zo lang, elke keer weer blijven mijn gedachten malen hoor rond het moment dat ik al dan niet ongesteld moet worden. Volgens mij gaat dat ook niet weg als je iets zo heel graag wilt.

Ik hoop voor je dat je gauw zwanger bent, en als je wilt meeschrijven hierboven, wees welkom.

Merel

xx

xx

22-03-2009 om 19:42

Mel

Wat alle dames boven mij al hebben geschreven is waar. Lompe opmerkingen van`je moet er niet zo mee bezig zijn` amehoela daar kun je niks mee. Voor onze 1e zijn we 3 jaar bezig geweest, pas 4e IUI poging was raak. Voor de 2e ging het iets je vlotter, maar toch evengoed nog een jaar verder (ben nu 7,5 week zwanger), dit keer zonder MM. Mensen kunnen soms heel lomp uit de hoek komen en als ze later horen dat je al zo lang bezig bent, dan komen de verontschuldigingen. Laat je vooral niet gek maken. Er niet mee bezig zijn is onmogelijk zeker als je de MM in gaat, maar 1 ding moet je wel proberen en dat is van het leven te genieten, hoe moeilijk dat soms ook is. Ik heb 3 jaar lang elke maand weer een tegenvaller meegemaakt, en naarmate het langer duurt wordt het makkelijker om je er tegen te beschermen. Denk aan je eigen geluk, zoek een draadje waar je lekker kunt meepraten. En ik hoop voor je dat het straks in de MM alsnog snel mag lukken. ( en de mensen die van dat soort lompe opmerkingen maken weten niet beter dan dat het bij hun vanzelf gaat... wat helemaal niet zo normaal is, maar dat besef is er gewoonweg niet, probeer het te negeren of leg je situatie ( als je dat wilt) uit, soms helpt dat ook weleens.)

Dikke knuffel,
Sannie

Anja

Anja

24-03-2009 om 09:57

Opmerkingen......

Hoi

Hoewel het voor mij al heel wat jaren geleden is dat ik in de medische molen zat zal ik idd. al "leuke" opmerkingen nooit vergeten.
Een opsomming;
- je moet er niet zo mee bezig zijn
- ga maar lekker op vakantie, dan is het zo "raak"....
- neem een hondje, dat leidt ook af
- je bent nog jong genoeg om kinderen te krijgen
- zonder kinderen is het leven ook heel leuk
- je moet er niet zo krampachtig mee omgaan
- doet je man het wel op de goeie manier ? (hahahaha)
- moet iemand even voordoen hoe het moet ? (hahaha)

Nou ja, het was soms ronduit kwetsend en ik kon er ook heel slecht mee omgaan. Bovendien, iemand die "zo" zwanger is, is er toch ook mee bezig ? Ik heb dat echt nooit zo begrepen hoor !
Ik heb het toen heel moeilijk gehad, maar toch geprobeerd dit soort opmerkingen naast me neer te leggen, er is altijd wel een groepje mensen wat wel oprecht met je meeleeft en dit soort opmerkingen niet maakt.

Het gekke is dat zoiets moeilijk blijft, ik heb het grote geluk gehad dat ik later wel kinderen kreeg, maar nog altijd vind ik zo'n kreet als "ik neem kinderen" ook zooooo dom en ondoordacht....

Houd je taai !!!!!!

liefs Anja

Hier ook

al 3 jaar en 2 MK's verder en nog steeds geen resultaat.
En opmerkingen? Legio. Die van dat hondje kende ik nog niet Anja, briljant .
Ik denk er na al die tijd inmiddels wat anders over dan de meeste vrouwen. Ik weiger namelijk botte opmerkingen nog langer naast me neer te leggen. Ik merk nl. dat mensen anders gewoon niet snappen dat ze je kwetsen. Dus ja: ik zeg nu gewoon ronduit dat het een piep-opmerking is, dat het een kwetsende of domme opmerking is. En mensen realiseren zich dan vaak dat dat zo is. En ik krop en passant niets op. Want die krop wordt met de maand groter.
Sterkte meid, het is ronduit waardeloos als het niet wil lukken. En daar mag je best om schreeuwen, huilen, whatever. Mensen die er echt toe doen, gunnen je dat, ook al zullen ze het niet altijd begrijpen omdat ze het niet kennen. Zeker de mensen die echt van je houden.
X
Linnie

Gedicht

Dit kreeg ik eens van iemand die mij heel goed begreep:

Toch weer teleurgesteld

Ik had me nog zo voorgenomen om geen hoop te hebben
Geen hoop, geen teleurstelling, zo redeneer ik.
Ik trek het echt niet om elke maand weer door een dal van verdriet te gaan
Nu ben ik toch weer onderuit gegaan.

Zet het van je af, zeggen ze.
Nou, dan heb ik ten eerste een ander lichaam nodig en
ten tweede moet ik op een andere wereld gezet worden. Help je mee?

Zoek afleiding, dan komen de kindertjes vanzelf.
Ik was juist afgeleid, totdat de kindertjes niet vanzelf kwamen.
Snap dat dan.

Je bent nog jong.
Wat wil je daarmee zeggen? Ken jij de toekomst?
Weet jij iets van de afgelopen jaren toen ik nog jong was?

Tegenwoordig hoef je niet meer kinderloos te zijn.
O nee? Leven we alweer in het paradijs? Sorry, dat is mij even ontgaan.

Wij overwegen een vierde.
Wat een luxeprobleem. Ik overweeg het leven.

Wij nemen een kind.
Neem er dan meteen een voor mij mee.

Een huilende baby 's nachts is niet alles.
Inderdaad. En een huilende vrouw 's nachts nog minder.
Wie troost haar?

Het is wel een sterk verlangen van je, hè?
Natuurlijk, ik ben mens en ik ben vrouw.

Het zou zo mooi zijn als je rust vond.
Inderdaad, ik wil ook niet overspoeld worden
door teleursteling, verdriet, uitzichtloosheid, onbegrip en weet ik wat niet allemaal.

Ben je er dan,
als ik ondanks mijn voornemens toch weer teleurgesteld ben?

Mel

Ik begrijp je maandelijkse verdriet volkomen. Ook ik kon elke maand wel janken als er ineens weer bloed op mijn wc-papiertje bleek te zitten. Mijn man is ook sterk verminderd vruchtbaar, maar we hebben desondanks inmiddels 2 zoons! Eén uiteindelijk toch spontaan en de tweede na een ICSI behandeling (IVF-variant).
De opmerkingen die je krijgt als je niet 'gewoon' zwanger wordt zijn vaak onnadenkend en hard maar als je straks in de medische mallemolen zit kan je er nog een hoop verwachten!
Ik kreeg opmerkingen over allerlei vermeende risico's bij IVF-babies 'zou er zelf nooit aan beginnen'. Ja lekker makkelijk als je zelf 3 babies krijgt na 3 keer seks...
Een vriendin begon tegen me te klagen dat ze er zo tegenop zag om een uitstrijkje te laten maken bij de huisarts (bevolkingsonderzoek baarmoederhalskanker), terwijl ik bijna ontelbare malen per maand met gespreide benen allerlei onderzoeken, inseminaties, inwendige echo's etc onderging. Haar heb ik er toen fijntjes op gewezen dat ik niet helemaal de juiste persoon was om tegen te gaan klagen. Toen bood ze terecht haar excuses aan.

Nou ja, lang verhaal, maar ik wens je enorm veel succes bij de behandelingen die vast komen gaan en ik hoop dat je binnenkort zelf zo'n klein wondertje in je buik hebt groeien!

Korina

wat een mooi gedicht, dat moet een hele lieve vriendin zijn !

melanie oot

melanie oot

31-03-2009 om 23:41

Vervolg weer niet zwanger

Hi lieve dames!

Wat een ontzettend lieve berichten!
En ja ik had inderdaad al het idee dat mensen in mn omgeving niet zullen begrijpen dat je dus kiest om de medische molen in te gaan.
Heb het om die reden ook nog niet verteld aan iedereen.
Puur om geen opmerkingen naar mn hoofd te krijgen.
Afgelopen week zijn we in Utrecht geweest en is nogmaals alles bij mijn man gecheckt, volgende week kunnen we terug komen voor een plan van aanpak.
En word ook ik door de molen gehaald.
Ik ben heel benieuwd wat de uitkomst zal bieden.
Ik moet ook eerlijk zeggen dat ik enigszins ben gerustgesteld wetende dat we nu bij een goed vertility ziekenhuis lopen en nu geholpen worden.
Het is alsof er een last van mn schouders is.
Meer ook dat we geen ongelijk hebben om hulp in te schakelen. Dat er dus een wonder moet gebeuren willen we op een natuurlijke manier zwanger worden.
Ja dan is het niet zo gek dat we al een jaar bezig zijn zonder resultaat.
Mijn hoop begint weer wat te bloeien ook al vind ik dat ook weer eng, pfff al die emoties ik word er soms gek van.
Ik houd jullie op de hoogte!

XXX

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.