Baby Essentials: 10x items die je leven fijner maken
Zwanger worden Zwanger worden

Zwanger worden

Lees ook op
Lena

Lena

05-11-2009 om 16:57

Zie alleen maar beren op de weg

Hoi! Sinds een paar maanden hebben mijn vriend en ik besloten dat we er voor gaan, zal ik maar zeggen. Daarvoor was twee jaar lang mijn gezondheid niet goed genoeg. Ik heb uit een eerdere relatie al een zoon van 8. Ik wilde al jaren heel graag meer kinderen en ook al heel lang met hem (we hebben 5 1/2 jaar een relatie) maar nu we het dan echt gaan proberen zie ik alleen maar apen en beren op de weg. Ik ben bang dat ik me ziek ga voelen, dat de bevalling net zo akelig wordt als de vorige, dat ik me daarna heel zwak voel (had ik de vorige keer), dat er iets met het kind zal zijn, dat het leeftijdsverschil onhandig blijkt, dat het allemaal veel te vermoeiend zal zijn, etc, etc. Op zich vast normale dingen, maar ik hoor toch ook aan de leuke dingen te denken! Mijn vriend zei: er is toch ook wel iets positiefs? Ik zei: wat dan? 'Dat je een kind krijgt natuurlijk!' O ja, dat is wel leuk . Als het allemaal lukt natuurlijk, heb ik ook al geen vertrouwen in. Hiervoor was ik jaren aan het fantaseren en zwijmelen bij babykleertjes, maar nu het dan zover is denk ik eigenlijk alleen maar aan wat allemaal mis kan gaan. Of beter gezegd: durf ik er niet op te vertrouwen. Zijn jullie wel heel zelfverzekerd hierin? Groetjes, Lena

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

Lena

Ik zie ook nogal wat beren.
We zijn nu een half jaartje bezig met het krijgen van een kindje en in de tussentijd vraag ik me steeds af of ik wel een kindje kan krijgen, of dat voor mij wel weggelegd is in het leven. Of ik wel een kindje kan dragen in mijn buik, of die wel groeit en zo. Klinkt heel vreemd misschien maar goed..

Ook ben ik bang dat ik 9 maanden ziek ben, veel moet overgeven en zo (heb ik een enorme bloedhekel aan, lees fobie voor!)

Je bent niet de enige...

Liefs,
Regien

Merel78

Merel78

05-11-2009 om 19:30

Ten dele

Ik herken het ten dele. Ik ben gewoon gezond, wilde heel graag een 2e kindje (en manlief ook), en geen miskramengeschiedenis. Ik heb altijd het gevoel gehad dat ik liever eerder dan later zwanger zou zijn (inmiddels ben ik overigens 25 weken), en tegelijkertijd merk ik ook dat deze zwangerschap minder onbezorgd is dan de eerste. Angst voor een miskraam, voor (weer) een heftige bloeding (had ik bij de eerste), bang dat het weer zo'n beroerde zwangerschap zou worden (moe, misselijk tot heel lang, en ja, helaas weer het geval) en aan de bevalling wil(de) ik al helemaal niet denken. En nog niet (die was lang en pijnlijk, maar verder geen kunstgrepen of dramatische dingen met spoedkeizersnee). Dus ja, ik herken het wel, je weet bij een 2e nog beter wat er allemaal mis kan gaan, dus die onzekerheid ken ik wel. Aan de andere kant, weegt voor mij de wens voor een 2e niet op tegen de onzekerheid. Ik vind het nu ik zwanger ben nog eigenlijk lastiger dan toen ik probeerde zwanger te worden, want toen had ik nog geen klachten en nu valt het me vrij zwaar. Maar ja...'t kan er niet meer uit he. en eigenlijk wil ik dat ook helemaal niet, als ik alleen maar nu 40 weken was. Of die bevalling helemaal kon overslaan. Maar dat kan nou eenmaal niet.

Soms kan het ook helpen om gewoon rationeel antwoord te geven op je onzekerheden en dan af te wegen wat je echt wil. Helemaal de angst wegnemen kan niet volgens mij, zeker niet als je een hele nare bevalling hebt gehad of een miskramengeschiedenis. en wat betreft het leeftijdsverschil: Er zijn hier verschillende mensen met een groter leeftijdsverschil tussen de kids, die kunnen je vast vertellen hoe dat is.

Maar nogmaals, het is jouw gevoel. Jij moet overwegen of je dit nu wilt, er al aan toe bent. Spannend blijft het natuurlijk altijd (ik was de 1e keer binnen 3 mnd zwanger, de 2e keer in 7 mnd, en dat vond ik al zo'n vreselijk onzekere periode, laat staan als het echt moeilijk gaat en je heel lang op een wondertje moet wachten!)
Veel sterkte met je onzekerheid!

Liefs, Merel

Lena

Lena

06-11-2009 om 22:16

Tweede

Hoi, bedankt voor jullie reacties. Ik merk dat het helpt, ook om het op te schrijven. Ik heb wel vaker gehoord dat je je bij een tweede meer zorgen maakt dan bij de eerste. Bij de eerste was ik niet gepland (wel gewild) zwanger, dan heb je je geen zorgen gemaakt vantevoren! Is ook wel fijn. En je weet dan toch minder, ik maakte me toen echt minder zorgen dan nu. En ik was toen veel jonger, 26, nu ben ik 35. Soms voel ik me al te oud, als je die dingen leest over dat je beter 25 kan zijn als je zwanger wilt worden, maar ja, de meesten zijn nu toch echt wel ouder. Ik weet wel dat ik nog steeds wil, en we moeten maar zien hoe het loopt! Groetjes, Lena

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.