Twijfel [39 jaar ...]
Wie herkent dit:
Ik ben 39 jaar. Ik heb 2 kids (12 en 10) uit mijn 1e relatie. Ik ben hertrouwd en met mijn man hebben we een dochtertje van 2,5 jaar.
Mijn man wil dolgraag nog een kindje. Na een turbulente tijd samen, begint het toch bij mij te kriebelen. Ik heb steeds gezegd dat ik het niet wilde, maar eigenlijk denk ik dat ik het wel wil, maar zie op tegen alles wat er bij komt kijken.
Ik ben 39 we hebben een miskraam met 13 weken achter de rug van een kindje wat niet goed bleek te zijn. Dit risico is duidelijk aanwezig....
Mijn oudste 2 zijn tieners, hoe is het voor hen als hun moeder weer zo dik rondloopt en straks weer helemaal thuis is tijdelijk omdat ik net ben bevallen met alle kraamtranen en depressies die erbij horen.
En dan mijn baan. Ik werk 4 dagen en vind werken leuk, maar soms denk ik. Weet je wat ik zoek een simpel baantje voor 3 dagen, doe mijn ding en ga lekker huismoederen de rest van de week.
Wie wil mee praten en wie is er ook tegen de 40 en overweegt een 4e kindje....
PS ik heb 7 zwnagerschappen achter de rug, dus ook enige ervaring met miskramen en alles wat daarbij komt kijken!
Ik hoor graag van jullie.
Herken het wel gedeeltelijk
Hoi Agaatje,
Ik ben de 40 al gepasseerd, maar er is nog steeds een kinderwens bij mij. Maar ik voel de klok ook wel heel duidelijk tikken.... Ik heb ook net een miskraam achter de rug, daar had ik natuurlijk niet op gerekend, ik was al zo blij weer zwanger te zijn. Maar twijfels heb ik ook heel veel: kunnen we het wel weer aan? Wil ik mijn vrijheid nog wel (nog meer) verliezen? Wat als er iets mis is met het kindje?
Tja, een heel duidelijke keuze kan ik zelfs niet maken. Wel heb ik voor mezelf een grens gesteld. Voor de rest vrijen we nog steeds onbeschermd. Verschil met jouw situatie is dat ik geen tieners heb, mijn dochter is ruim 3.
Groetjes,
Vonda
Dag agaatje
ik ben bijna 42 en gan maandag starten met onze laatste kans icsi-poging. Ook wij hebben ons afgevraagd of dit nog wel wijs is, maar de wens kruipt waar het niet gaan kan.....
Net als Vonda heb ik een dochter van bijna 4. Nooit miskramen gehad, maar dan ook slechts 1 maal zwanger geweest wat gelukkig onze dochter heeft opgelevert. Geen pubers hier dus.
Tja, wat kan ik je zeggen, als alles vlot was gegaan hadden we meerdere kinderen gehad en op (iets) jongere leeftijd. Soms heb je niets te wensen blijkt wel. Ik heb weinig vertrouwen in deze laatste poging, wel veel hoop, dat wel.
Ach, vroeger voor de pil e.d. krgen vrouwen net zo lang kinderen totdat ze niet meer vruchtbaar waren. Ook dat waren dan oudere moeders, kraaide geen haan naar.....
succes met je overpeinzingen!
Lean
Vonda
Hallo Vonda,
ik volg jouw/jullie draadje over NOD al een jaar. Vorig jaar stond ik er ook op, tot het mis ging. Ik ken jouw verhaal dus al een beetje en ik leef ook al de hele tijd met je mee.
Ja, die vrijheid van nu die herken ik ook wel. Mijn jongste is nu 2,5 en alles gaat makkelijker. En 1 kind breng je ook makkelijk bij een oma om te logeren.... Maar ja, als je de wens hebt, dan moet je het gewoon doen toch???
Bij ons is het wel zo, dat mijn man het meer wil dan ik. En ik zal het nooit tegen mijn zin doen, dus als we de beslissing nemen, dan ga ik er voor de volle 200% voor. Ik ben tot nu toe heel vruchtbaar gebleken alle zwangerschaapen (7 in totaal) binnen 2 maanden zwanger, daar zie ik niet tegenop. Maar inderdaad als het kindje niet gezond is, wat gebeurd er dan met je leven. Kan ik tot abortus overgaan? Ik zeg nu van niet, maar ja, bij mij zijn er dan 5 mensen die er mee te maken krijgen....
Pfff.... soms zou ik willen dat ik nog vroeger woonde toen vrouwen inderdaad tot hun overgang kinderen kregen en niet werkten. Maar aan de andere kant.... nee, deze tijd is beter....
Nog maar even twijfelen dan...
Jij heel veel sterkte met het verwerken van je miskraam en ik hoop dat het snel weer "raak" is. Wie weet sta ik binnenkort op het het NOD lijstje en zijn we straks samen zwanger!!
