Baby Essentials: 10x items die je leven fijner maken
Zwangerschap en bevallen Zwangerschap en bevallen

Zwangerschap en bevallen

Lees ook op

Zorgen Misselijkheid in de zwangerschap

Ik wil heel graag even mijn zorgen met jullie delen.

Eerst het goede nieuws: gisteren hebben we een prachtige echo gehad met een heel beweeglijk kindje waar alles al op en aan zit. Ook de nekplooimeting was op de echo goed, volgende week krijgen we ook de berekening met de bloeduitslag.

Nu zou je denken: alleen maar vreugde hierzo, dat is helaas niet waar en daar schaam ik me best een beetje voor.
Uiteraard moest ik weer op de weegschaal en ik was wederom afgevallen, 2 kilo. Ik weeg nu nog maar 57,5. En dat merk ik aan alles. Ik heb het koud, ben om het minste of geringste buiten adem en voel me labiel. De reden dat ik afval is omdat ik nog steeds misselijk ben en niet (goed) kan eten. Ik eet dus mondjesmaat dat wat kan en dat is duidelijk te weinig.
Afgelopen dagen heb ik al een paar keer flink gehuild omdat ik dit allemaal zo tegen vind vallen, ik had het me zo anders voorgesteld allemaal. Dit misselijkheid sloopt me volledig, ik ben echt aan het eind van mijn latijn. Dan komt daar nog bij dat ik me dus zorgen maak om mijn gewicht. Nu gaat het nog goed met ons kindje maar zal dat zo blijven?

Ik hoop zo dat iemand mij een hart onder de riem wil steken...ik zit er even helemaal doorheen...

Liefs,
Regien

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Sascha2

Sascha2

06-11-2010 om 08:44

Lieve regien

Allereerst even een hele dikke knuffel voor je. Wat voel je je naar, lichamelijk en geestelijk. Ten tweede: ik hoop dat je je schuldgevoel kunt laten varen, je hoeft je nergens schuldig over te voelen. Dit overkomt je en je kiest er niet zelf voor. Je kunt er niets aan doen.
Ach, het cliche van een grote roze wolk van en zwangerschap, ik ken er niet veel die daarop hebben mogen rondzweven. En dan de algemene opmerkingen die je te horen krijgt als je vertelt dat je zwanger bent:' geniet ervan', nou dat genieten is verrekte moeilijk als je je beroerd voelt.
Je schrijft dat je het zo koud hebt en je zo verdrietig voelt. Ik kan me voorstellen dat dat mede veroorzaakt wordt door je gewichtsverlies. Na de geboorte van mijn derde verloor ik in korte tijd door stress (ik had een postnatale depressie) in korte tijd 20 kilo. Ik had het voortdurend koud en voelde me verdrietig. Buiten het feit dat de pnd zorgde voor verdrietige gevoelens werd mij verteld dat door het gewichtsverlies je minder stabiel kunt zijn. Je verliest je olifantenhuid zeg maar.
Ik ben in drie van mijn zwangerschappen alleen maar afgevallen. Bij de eerste 10 kilo en daarna kwam er niets aan, bij de tweede 6 en bij de derde 4. Eigenlijk viel ik meer af want ik kwam niet in gewicht aan maar uiteraard wel in omvang. Bij mijn laatste zwangerschap kwam ik wel aan. In alle zwangerschappen kon ik vrij weinig eten, alleen hele rare dingen (vaak verre van gezond). De 'opbrengst' was een achtponder en drie zevenponders. Mijn kinderen zijn gezond geboren en gezien de klanken van het harde geschreeuw en geren en geruzie dat er van beneden komt, is er niets mis met hun ontwikkeling.
Meisje, als je je zo'n zorgen maakt, neem dan even contact met de afdeling gynaecologie op. Wellicht kunnen ze je helpen of gerusstellen?
Hou je taai hoor!

Kama

Kama

06-11-2010 om 09:56

Regien

Beste Regien. Ik snap je zorg helemaal, en natuurlijk is dit loodzwaar voor je. Goed dat je er ook over schrijft. Ik heb ook veel gespuugd tijdens me zwangerschappen en je voelt je dan zo klote. In jouw geval zou ik echt bij de gyn erop aan blijven dringen dat je je zo slecht voelt. Er moet toch iets aan te doen zijn. Probeer te ontspannen, en jezelf te verwennen. Maar dat is niet makkelijk. Ik hoop ook zo dat het bij 12 weken minder word en je steeds meer kunt eten. Ik at vooral heel de dag verdeeld, dus geen grote porties, maar steeds een klein beetje. liefs Kame

Zwanger zijn...

Is NIET leuk!

Vorige keer leek het mij al niets om zwanger te zijn, je moet je maar overgeven aan wat je lichaam jou aandoet, je hebt er geen invloed op en dat vond ik zo moeilijk, het gebeurd maar! Ik heb 9 maanden naar het eindresultaat toe geleefd.

Mensen hebben mij altijd raar aangekeken, maar ik vind het nog steeds: zwanger zijn is niet leuk, nu weer niet.... Maar even doorbijten en dan hebben we over 6 a 7 maanden een heel lief kindje in onze armen.

En er zijn dagen dat de zon wel een beetje schijnt, nou dat is dan mooi mee genomen, maar zwanger zijn is gewoon niet leuk..!

Blijf je zorgen uiten en hou je vast aan het feit dat het goed gaat met het kindje, het kindje eet jou eerst op, ik ken verhalen van mens die ook alleen maar zijn afgevallen tijdens zwangerschap en toch een gezond kindje hebben, hou je daaraan vast!

Sterkte!

Massi Nissa

Massi Nissa

06-11-2010 om 17:23

Sterkte

Ik heb veel vriendinnen die ook echt geen enkele roze wolk hebben gezien tijdens de zwangerschap. Het is jammer dat je in reclames alleen maar dolblije straalmevrouwen ziet in blakende gezondheid. Je zou mij eens moeten zien zitten hier met wallen tot op mijn knieen. Ik krijg ook alleen maar bezorgde opmerkingen: "Voel je je wel goed? Je ziet er zo (vul negatief woord in) uit." Heel opbeurend . Ik wil alleen maar slapen, man krijgt nauwelijks meer aandacht, kind kan ik vaak wel achter het behang plakken. Leuk hoor, zwanger zijn .
Nou, er zijn trouwens best leuke dingen te noemen: je bent er zo weer vanaf, want negen maanden duren niet bepaald eindeloos. De echo's en harttonen zijn altijd weer prachtig. Ongeveer vanaf een week of achttien a twintig ga je het kindje echt voelen en dat is onbeschrijflijk mooi. En je kunt je wel verliezen in dagdromen over je kindje. En dan hebben we het nog niet over shoppen: die piepkleine hemdjes, de lakentjes voor in de wieg. Ik geniet dus op een bepaalde manier toch heel erg. Ik realiseer me ook erg goed dat dit hoogstwaarschijnlijk de laatste zal zijn. Ik geniet dus stiekem toch, en ik wens jou van harte toe dat je het ook zo mag gaan beleven.
Groetjes en een knuffel
Massi

elsje78

elsje78

06-11-2010 om 20:22

Liefs

Even een dikke knuffel vanuit hier!!!

En je gewicht, het is heel weinig wat je nog weegt, maar er zijn meer mensen die afvallen ipv aankomen tijdens een zwangerschap. Het kind eet jou op zeggen ze dan. Hij/zij zorgt er echt voor dat hij genoeg binnenkrijgt, waardoor jij afvalt... Dus ik zou me daar proberen niet teveel zorgen over te maken, maar bespreek het zsm met je vk of gyn. Want zij kunnen je beter geruststellen!

Ik denk aan je!

liefs Elske

May

May

07-11-2010 om 12:09

Je hoeft niet te genieten

Lieve Regien,

Toen ik er tijdens mijn zwangerschap helemaal doorheen zat, zei een collega, ja maar, je hoeft het ook helemaal niet leuk te vinden, het gaat toch om het resultaat? Dat hielp mij er toen we even doorheen. Ik heb zwanger zijn vaak niet leuk gevonden.... Maar er komt een eind aan, echt!

May

Regien

Regien

08-11-2010 om 10:49 Topicstarter

Dank jullie!

Voor de lieve, ondersteunende en opbeurende woorden!

Gisteren ben ik op visite geweest en dat ging nog goed ook, heb zelfs weer eens gelachen.....zou dat het begin zijn van het einde??? O ik hoop zo dat het nu over is met de misselijkheid!!

Liefs,
Regien

100%mama

100%mama

09-11-2010 om 11:17

Knuffel!

en idd, de roze wolk staat leuk in tijdschriften.......

Ik hoop dat je misselijkheid iets gaat afnemen hoor, ik duim voor je!

Hier is het met vlagen, maar helaas nog niet over.....

Een dikke knuffel dan ook voor jou!

dc

dc

09-11-2010 om 20:16

En?

Hoe gaat het nu?

Mary-Jane

Mary-Jane

09-11-2010 om 23:16

Lieve regien

Ik lees hier illegaal mee, mijn drie kinderen zijn al groot. Bij alle drie was ik 9 maanden misselijk en ben ik 10-15 kilo afgevallen. Ze zijn alle drie supergezond. Borstvoeding geven was wel wat ingewikkelder dan normaal, ik moest ook zelf aansterken na de bevalling, maar ook dat is gelukt. Ik kan me het gevoel van wanhoop tijdens mijn zwangerschappen nog levendig voor de geest halen, ook al is het lang geleden. Als je wil kan ik mijn tips&tricks die mij hielpen wel even voor je op een rijtje zetten, maar weet niet of je daar behoefte aan hebt?

Liefs, Mary-Jane

Regien

Regien

10-11-2010 om 08:25 Topicstarter

Graag!

Lieve Mary-Jane,

Dank voor je reactie, daarmee ben je uit de illegaliteit gekomen

Wat afschuwelijk 3x9 mnd misselijk....bah! Maar dank voor de geruststelling! Ik lees graag je tips en tricks!!

Liefs,
Regien

Regien

Regien

10-11-2010 om 08:26 Topicstarter

Het gaat sinds 3 dagen op en af. Gisteren was het beroerd, die dag ervoor goed te doen......er schijnt zon achter de wolken!! (ik ben nu 12 wkn en 3 dagen)

Hoe gaat het met jou?

dc

dc

10-11-2010 om 08:52

Er is dus hoop! Fijn.

Met mij is het sinds 16 weken beter. Ik voel me nu goed en fit! Ik hoop dat het voor jou ook snel helemaal beter gaat.

Mary-jane

Mary-jane

10-11-2010 om 23:25

Tips&tricks

Wat bij mij hielp (verschilde per zwangerschap/periode):
-vergeet gezond, eten is eten, eet waar je maar vaag zin in hebt (dropmentos, citroenijsjes, maakt niet uit)
-smakeloos en lauw deed het goed (gepureerde soep zonder veel smaak, pap) en dan gedachteloos slurpen door een rietje
-laat zoveel mogelijk andere mensen voor je koken, geef ze instructies over wat je perse niet wil en geef je over (een vriendin had worteltjes/aardappelen/gekookte kabeljauw voor me gemaakt en dat kon ik zomaar eten!)
-afleiding tijdens het eten, tv kijken/dvd, zorg dat je erin komt en dan zonder nadenken wat eten
-slokje cola 5 minuten voor het eten
-heel vaak kleine beetjes wat je maar kan verdragen (bij mij beschuit of appel)
-van water drinken werd ik nog misselijker, van (pepermunt)thee niet
-neem de tijd om een "aanval" uit te zitten, goed ademen kan helpen, daarna gaat het beter.

Hoop dat je er wat aan hebt.

AzoraC

AzoraC

14-11-2010 om 23:04

Slapen!

Lieve Regien,
Die misselijkheid kan je plezier mooi vergallen hè. Ik ben ook twee keer negen maanden misselijk geweest. De eerste keer gaf ik zelfs nog over tijdens de bevalling. Weinig bemoedigend inderdaad.
Maar nu het goede nieuws:
Beide keren baarde ik stevige zevenponders, de laatste keer zelfs een tweeling. Die kinderen leden kennelijk niet onder het kotsen.
Je houdt er als je eenmaal hersteld bent een mooi strak lijntje aan over (was voor mij met mijn 69 kilo voor en 63 kilo na een groter pluspunt dan voor jou).
Eet wat je lekker vindt en waar je niet van over je nek gaat. De ene dag is dat vanillevla, de andere dag zijn het tucjes. Maakt niet uit. Koop geen grote hoeveelheden op voorraad, want het wisselt snel.
En het allerbeste nieuws: er is iets dat helpt: slapen. Mijn gynaecoloog heeft me bij de tweeling na zes maanden gedwongen te stoppen met werken ivm met het overgeven. Daarna ging ik slapen, eindeloos veel. Daardoor was ik een stuk minder misselijk en viel ik niet meer af.
Vraag vrij aan je baas of laat je gynaecoloog of je verloskundige je rust voorschrijven. Me dunkt dat dat wel mogelijk is als je zoveel afvalt. Gun jezelf dat je niet de stoere vrouw bent die de zwangerschap er wel even bij doet, gun jezelf heel veel slaap.
Azora

dc

dc

15-11-2010 om 17:44

Slapen?

Bij mij hielp slapen bij de eerste 2 wel, maar deze keer niet tegen de misselijkheid. Maar je kunt het proberen natuurlijk

en zelfs na al het overgeven ben ik niet afgevallen, en nu ik niet meer misselijk ben eet ik voor 3, dus niks mooi strak lijntje straks... Maar goed, na de derde reken ik daar ook niet meer zo op.

Asa Torell

Asa Torell

18-11-2010 om 20:44

Regien

hoe is het nu met je? Ik hoop dat je op een stijgende lijn zit!

Regien

Regien

18-11-2010 om 21:53 Topicstarter

Asa torell

Lief dat je aan me denkt!
Ja, ik zit op een stijgende lijn, heerlijk!!!
Ik ben zo blij dat het licht weer een beetje begint te schijnen, het licht is namelijk echt uit geweest bij me. Wat heb ik me ellendig gevoeld.
Maar goed, we stijgen hopelijk nog verder met de lijn mee naar een prettige zwangerschap!

Asa Torell

Asa Torell

19-11-2010 om 22:35

Regien

Wat ontzettend fijn om te horen, ik hoop met je mee dat het gauw helemaal goed mag gaan.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.