Baby Essentials: 10x items die je leven fijner maken
Babytijd Babytijd

Babytijd

Lees ook op
Pookie

Pookie

05-04-2009 om 17:03

Zo gek, ik mis het zwanger zijn nu al...

Iedereen die in het zwangerdraadje met me mee heeft gelezen, heeft begrepen dat ik na 42 weken eindelijk ben bevallen van een zoon. Ik was het zwanger zijn op dat moment meer dan zat, mede door alle lichamelijke klachten die ik had. Ook de bevalling is niet vanzelf gegaan.

Maar nu mis ik het zwanger zijn alweer...! Ik was zo gewend aan die enorme buik, alle ongemakken en het leven in mijn buik, dat ik er veel moeite mee heb dat het nu alweer voorbij is. Ongelofelijk. Voor mijn gevoel is de zwangerschap ook heel snel voorbij gegaan. Het zijn vast ook de hormonen die hier een rol in spelen. Ik ben uiteraard dolgelukkig met onze spruit, maar ik huil me de laatste 2 dagen een slag in de rondte en kan maar moeilijk bevatten dat het er echt op zit.

Met deze bevalling nog vers in het geheugen kan ik me eigenlijk ook weer niet voorstellen dat ik dat nog een keer zou willen meemaken, maar toch... de kriebels zijn er alweer voor een derde. Ik vind het zó bijzonder om mee te mogen/kunnen maken.

Zijn er meer vrouwen die dit herkennen?

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
liora

liora

05-04-2009 om 18:19

Pookie

Hoi Pookie,

Gefeliciteerd allereerst! Ik herken je gevoelens sterk, ik vermoed ook dat hormonen een rol spelen.

Ik denk dat je lekker al je gevoelens de ruimte moet geven. En als je over een half jaar nog zo sterk behoefte hebt aan nog een baby, nou, wat let je?

Veel succes en plezier en sterkte met deze begintijd!

Liora

H.

H.

06-04-2009 om 12:29

Herken het...

Hartstikke gefeliciteerd!

Ik herken het helemaal, toen de verloskundige aan het eind van de kraamweek, afgelopen januari, over anti conceptie begon dacht ik nee nee nee ik wil er nog een.
Nu is ons wondertje 12 weken en eerlijk gezegd ben ik in gedachten alweer kamertjes aan het verdelen voor als er een derde mocht komen. Maar ik weet heel goed als hij straks gaat lopen en een echte handenbinder gaat worden ben ik erover heen.
Toch hormonen denk ik want ik vond de zwangerschap ook heel zwaar, heb zelfs met een beginnende zwangerschapsvergiftiging in het ziekenhuis gelegen en dan toch...
Maar als je er niet overheen komt waarom straks niet voor een derde gaan?
Geef het gewoon de tijd!

Groetjes H.

femmetje

femmetje

06-04-2009 om 15:18

Ook

Ik had en heb het ook...
Ons meisje is 8 weken nu en ik heb het nog met vlagen.
Tijdens en na de bevalling riep ik noooooiiiiitttttt!! meer en zo is het echt genoeg he schat??
Maar na een weekje misde ik de buik en het geschop en alles heel erg!
Soms als ik mijn zwangere vriendin zie denk ik mmmhhh zou er ooit nog een 3de komen?
Maar als ik haar dan zie steunen en kreunen en een beetje hoor zeuren dnek ik... gelukkig ik hoef niet meer.
Heel dubbel en tja? wie weet ooit een 3de? voor jullie en misshien hier ook nog wel.

Hou het gewoon open..
lIEFS

Risama

Risama

06-04-2009 om 16:33

Ja!

Ik heb heel hard geroepen dat de jongste, nu 8 maanden echt de laatste was, maar vind het idee nooit meer zwanger te zullen zijn echt niet leuk.... En dat had ik bij alle 4 mijn kinderen eigenlijk direct na de bevalling al. Grappig genoeg was er ten tijde van de geboorte van nummer 1 bij mijn toenmalige partner geen behoefte aan een nummer 2, die kwam toch 2,5 jaar later en een nummer 3 was echt uitgesloten. Met een andere partner kwam er 6 later toch nog een nummer 3 en niet echt gepland 14 maanden later een nummer 4. Die is nu dus 8 maanden en huidige partner vindt het mooi zo en ik rationeel gezien ook, maar emotioneel.....

En nummer 2,3 en 4 lieten allemaal op zich wachten met de bevalling en wat was ik die zwangerschap dan zat, maar een paar dagen na de bevalling miste ik die bolle buik al weer. En ook ik kan echt wat jaloers zijn op zwangere vrouwen, al merk ik wel dat het afzakt naarmate de bevalling langer geleden is. Dus waarschijnlijk wordt het toch voor een groot deel door hormonen veroorzaakt.

Risama

Herkenning

ik herken het ook hoor. Een week na de bevalling van de 2e (11 dagen te laat in bloedhete zomer, pfffff) zei ik, ik hoop dat ik het nog een keer mag meemaken.
En ja, hier een 3e. En gelukkig heb ik nu het gevoel van nog een keer helemaal niet meer. Het is klaar nu.

Gefeliciteerd en geniet van je kleintje!

Persepolis

Persepolis

12-04-2009 om 10:02

Voor zwanger

Ik durf het bijna niet te zeggen maar mis soms juist de tijd voor het zwanger worden...... ik hou heel veel van mijn kleintje, maar het valt me zwaarder dan ik me ooit had kunnen voorstellen en ik vind het zo moeilijk om het goed te doen met mijn perfectionistische aard, ben zo bang om het niet goed te doen waardoor ik er moeizaam van kan genieten en ergens verlang naar de onbezorgde tijd toen er nog geen hummeltje van me afhankelijk was. Erg he.

Sascha2

Sascha2

13-04-2009 om 19:49

Ja hoor en...

Inmiddels zwanger van de vierde . Bij mij waren de laatste twee zwangerschappen niet echt denderend gegaan en bij beide keren was ik het zwanger zijn zo beu. Maar toen mijn kinderen er eenmaal waren.... ik wilde wel weer!
Na de eerste had ik dat gevoel vrij snel al en werd ik na 3,5 maand weer zwanger. Helaas volgde er een miskraam en daarna direct weer een. Vervolgens werd ik van mijn tweede zwanger en zij scheelt 16 maanden met de eerste. Mijn derde kwam ruim een jaar geleden en scheelt 22 maanden met mijn tweede. Het bleef kriebelen, maar we besloten om het bij drie te houden. Mede gezien het verloop van de laatste twee zwangerschappen en de nasleep (2x ppd gehad). Groot was dan ook de verrassing dat ik toch zwanger bleek te zijn en dat is inmiddels ruim 12 weken zo. Eind oktober wordt onze vierde verwacht. Doordat ik steeds met weemoed terug dacht aan de zwangerschappen, ondanks alle ellende bij de laatste twee keer, kon ik vrij snel aan het idee van weer zwanger zijn wennen. Tot nu toe gaat het prima, geen overeenkomsten met de laatste twee keer maar juist met de eerste zwangerschap (die ging vrijwel fluitend 42 weken lang ).
Het is ook een bijzonder iets vind ik, een zwangerschap en het feit dat er in slechts negen maanden een heel mens gemaakt wordt, een mens dat gemiddeld 80 jaar mee gaat. En dan de herkenning als je kind geboren wordt. Ook heel bijzonder.
Maar ja, al dat bijzondere ten spijt, manlief gaat zich toch maar laten steriliseren. Ik denk dat ik het altijd leuk zal blijven vinden, net als pasgeboren baby's bekijken.

Allemaal zwangeren om me heen!

hebben jullie dat nou ook? Dat je ineens weer allemaal zwangere vrouwen om je heen ziet?
Ik had bij de 1e wel sterk dit gevoel trouwens, dat ik het zwanger zijn miste. Maar het ging ook naar mijn gevoel allemaal te snel. Ik heb daarom dubbel zoveel genoten van mijn 2e zwangerschap.Nu mis ik eigenlijk weer de kraamweek. Zo'n net geboren baby, al die belangstelling. Het zijn waarschijnlijk de hormonen.
Groetties!

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.