Baby Essentials: 10x items die je leven fijner maken
Babytijd Babytijd

Babytijd

Lees ook op

Zelfstandig spelen

Hoelang kunnen jullie baby'tjes zichzelf vermaken in de box, of wipstoel of zoiets. Wat is 'normaa' voor een baby'tje. ik vraag me af of ik te hoge eisen stel aan mijn baby. Ik wil graag dat ie zo even een half uur zichzelf kan vermaken, maar dit lukt moeilijk. is dit normaal, of mag ik dat van hem 'eisen'. Wil graag eens horen hoe dat bij anderen gaat. Het lijkt ook wel of het de ene dag beter gaat dan de ander. Herkennen jullie dat ook??

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

Hoe oud?

een half uur is lang hoor, ik bedoel een kleuter van 4 kan zich amper een half uur alleen vermaken zonder aanmoediging of bevestiging van een volwassene te krijgen.

Ik zette mijn dochter rond een jaar of 1 wel eens voor een dvd'tje van Baby Einstein, dat vond ze dan leuk zolang het dvd'tje duurde. Maar dat is passief zichzelf vermaken. Een half uur zelf spelen is weer iets heel anders.

Hier wel

Mijn jongste is nu 3 maanden en die kan gerust een half uur in de box liggen, tegen z'n knuffel en nijntje mobile "kletsen". En dan hoeft de mobile niet eens aan te staan, hij vindt het zo ook leuk...

Pilar

Pilar

07-06-2009 om 13:43 Topicstarter

7 maanden

Oeps sorry, vergeten te zeggen dat mijn zoontje 7 maanden is. Toen ie 3 maanden was kon ie ook wel half uurtje zelf in box liggen en dan was het alweer tijd om te gaan slapen. Nu is hij toch steeds zo'n 2,5 uur wakker en vind het moeilijk om die tijd door te komen.

zon

zon

07-06-2009 om 13:43

Ook wel

Ons zoontje is 9 maanden en speelt heel goed zelf. Tot 4 maand voornamelijk in de box en daarna op de grond. Ik probeer zelf spelen, met hem spelen en in de kinderstoel zitten (voornamelijk om te eten) af te wisselen. De tijd dat hij op de grond ligt is hij druk bezig. Eerst vooral met rollen en met kleine speelgoedjes spelen en nu kruipt hij heel de kamer rond en pakt wat hij tegenkomt.
Ook bij mijn dochters ging dat zo. Wel weet ik nog dat ze wel fases hebben gehad waarin ze wat meer aandacht vroegen. Mijn zoontje zit nu ook een beetje in zo'n fase, maar dat is vooral als hij me ziet. Dan kruipt hij naar me toe en wil aandacht. Als ik bezig ben probeer ik dus vooral uit zijn zicht te blijven, dan speelt hij wel. Overigens gaan die fases ook snel weer voorbij gelukkig en dan vermaken ze zich als het goed is weer prima zelf.
Je moet denk ik ook gewoon niet continu aandacht geven. Baby's moeten leren zichzelf te vermaken. Gaat mijn zoontje zeuren omdat hij aandacht wil dan pak ik hem dus niet meteen. Ik praat of lach even naar hem, geef een interesant speeltje en dan zoekt hij het maar weer even zelf uit.

zon

zon

07-06-2009 om 13:54

Tijd doorkomen

Ik herken wel dat het soms lastig is om de tijd door te komen. Ik probeer veel af te wisselen. Meestal doe ik het als volgt. Na het slapen even knuffelen en op schoot. Dan gaat hij een half uurtje in de kinderstoel (voorheen wipstoel). Ik geef hem wat drinken en wat eten, we kletsen wat en ik geef hem wat speelgoed terwijl ik aan tafel computer, boontjes afhaal. Etc. vervolgens gaat hij een tijdje op de grond spelen zonder al teveel aandacht. Na een tijdje zelf spelen ga ik met hem naar buiten. Even naar de winkel, de diertjes, de brievenbus of gewoon een rondje om. Als we thuis komen gaat hij weer even op de grond spelen, vervolgens weer een tijdje in de kinderstoel en dan is het wel weer bedtijd. Ik merk dat dit heel goed werkt. Zolang activiteiten maar worden afgewisseld vind hij het prima. Ook vind hij het bijvoorbeeld leuk om ergens anders te spelen. Bijvoorbeeld op zijn eigen kamer, op zolder, voor de grote spiegel van zijn zus,waar weer allemaal nieuwe dingen te ontdekken zijn. Zo probeer ik ook alles af te wisselen en ondertussen kan ik dan mooi boven was opruimen e.d.

Pilar

Pilar

07-06-2009 om 15:22 Topicstarter

Ja, maar....

Ja, maar HOELANG spelen jullie kindjes dan zelf. Is dat een uurtje, of steeds maar een kwartiertje??? Mijn zoontje vermaakt zichzelf steeds een minuut of 10 a kwartiertje en dan lukt het best om nog een keer af te wisselen, maar dan heeft hij het gehad?? Is dat normaal?? Of moet hij echt wel een half uurtje zichzelf kunnen vermaken?? Ik ben hier heeel erg onzeker over. Ik kom echt amper aan iets toe en hij piept en jengelt erg veel.
Zou ik hem gewoon een half uur moeten laten jengelen/huilen in de box om het hem te leren?? Ik weet het niet zo goed. ZIjn hier mensen die dat gedaan hebben met een positief resultaat???

Wisselwerking

Lieve Pilar,

Wat het beste zal helpen (en dat durf ik echt te stellen) is als je begint met accepteren hoe het er op dit moment aan toe gaat. Dus als je zoontje begint te piepen, geef je hem gewoon warmte. Je hoeft niet eens met hem te praten. Knuffel. Ga zitten in het moment, laat het gevoel toe dat je nergens, maar dan ook nergens, aan toe komt en ga gewoon stil zitten.

Het is ontzettend moeilijk om ertegenin te gaan, als je zelf eigenlijk rustig iets voor jezelf wilt doen en dan toch weer naar je kind moet. Terwijl je even iets voor jezelf wilt doen. In dat moment ga je je dan ook afvragen hoe lang andere kinderen zichzelf kunnen vermaken.

Maar eigenlijk doet dat er helemaal niet toe, want jij bent jij en je zoon is je zoon. En jullie moeten er samen uitkomen. Als je tegen hem zegt 'jongen, ik heb eens wat andere moeders gevraagd en drie kwartier zou makkelijk moeten gaan op jouw leeftijd' - dan zal hij echt niet zeggen 'okay, goed hoor mam. Ga gerust je gang, ik vermaak me wel in de box'.

Ik heb zelf zware psychische klachten gehad na de geboorte van mijn eerste, dus ik weet hoe kwetsbaar je je kunt voelen ook als die problemen alweer achter de rug zijn. Het is een spagaat tussen wat je wilt en denkt te mogen willen, ik kan het niet zo goed uitleggen. Sommige dingen zijn voor jou echt nodig, bij andere kun je inschikken. Ik heb bijvoorbeeld mijn oudste heeeeel makkelijk weggebracht naar de opvang. Mijn spreuk was 'wat goed is voor mij is goed voor jou'. Hoppakee. Dat meende ik ook echt. Dus als het jou te veel is moet daar iets aan gebeuren. Maar of dat het africhten van je zoon is...misschien kom je zo juist verder van huis. Misschien is het beter om je zoon tijd en aandacht te geven zoveel als je kan en als je dan niet meer kan hulp van buiten te vragen, mensen die een tijdje kunnen oppassen. Dan heb je wel positief contact met je zoon maar niet de sores van die voortdurende stress (die ook veel gezonde ouders voelen, vergis je niet).
Wij hadden toen weinig mogelijkheden maar een keer in de week kwam het jonge buurmeisje een uurtje spelen met de baby, dat gaf al lucht.

Ik hoop dat ik niet te veel opdring. Misschien vertel ik te veel mijn eigen verhaal. Excuses bij voorbaat. Ik stuur het toch op omdat ik nog steeds terugdenk aan die moeilijke babytijd, juist om dit soort dingen. Ik geef je dus nu het advies wat ik zelf graag had willen krijgen. Toen zat ik over van alles in, net zoals jij nu, terwijl ik nu denk dat was allemaal uiterst tijdelijk, de dingen veranderen sneller dan je denkt, was ik maar gewoon meegeveerd met hoe de dingen liepen.

Heel veel succes!

Pilar

Pilar

07-06-2009 om 16:00 Topicstarter

Rodebeuk

Lieve rodebeuk,
Ik waar deer je verhaal en je openheid erg. Ik snap wel wat je me wilt zeggen en voor een deel kan ik ook met je meegaan. Ik zal moeten leren accepteren dat het is zioals het is. Ja, ik vergelijk TEVEEL.
Toch, vind ik het niet zo simpel. Mijn zoontje is ook op schoot, of als ik bij hem zit pieperig en jengelig, dus heel dag met hem bezig zijn en huis het huis houden lost niet het porbleem op. Anders kon ik dat nog overwegen, maar ook op schoot, met mij erbij is het niks.
Daarnaast ben ik echt van mening dat een kindje zelf moet kunnen spelen. Afhankelijk van karakter de een 20 minnutje, de ander 3 kwartier ofzo. Dit is maar een voorbeeld. ZOals het nu gaat thuis met mijn zoontje vind ik voor niemand oke. Mijn zoontje vindt niks leuk en ik kan helemaal niks doen.
Dus ben ik opzoek naar wat ik ongeveer mag verwachten van een baby van 7 maanden (individuele verschillen daargelaten) en of er mensen zijn die hun kindje hebben geholpen zelfstandiger te spelen door bv meer te laten jengelen enzo. Dus ergens wil ik graag horen hoelang kindjes op deze leeftijd gemiddeld kunnen spelen en of er mensen zijn die hun kindje hebben laten jengelen en of dat werkte of juist niet.
Nogmaals, bedankt voor je openheid..

Pilar

Snap het hoor Pilar.
De puzzel is volgens mij dan hoe en wanneer je laat jengelen. Het mooiste is als je als een soort paardenfluisteraar aanvoelt wanneer je dat beter wel en beter niet kunt doen...dus dat echt aanwezig zijn, accepteren en voelen blijft belangrijk. Dan kun je aanvoelen wanneer je het het beste kunt uitproberen. Het is echt een puzzel per kind. Kan ie makkelijker over het jengelpunt heenkomen als hij wakker is dan wanneer hij al een beetje moe is, of maakt het niet uit. Moet ie je zien of juist niet, horen of juist niet. Maakt het uit of het iedere dag volgens een heel vast ritme is, of jengelt ie net zoveel wanneer iedere dag anders is. Helpt muziek aanzetten en weggaan, met een vast voorspelbaar patroon. Dat je bijv. iedere keer de was ophangt als hij die muziek hoort. Enzenz.

In dat soort dingen zou ik dan gaan zoeken.

liora

liora

07-06-2009 om 17:34

Moe?

Hoi Pilar,

Als je zoontje heel veel jengelt, ook als hij op schoot zit, zou hij dan niet gewoon moe zijn? Misschien kun je toch eens, als experiment, proberen hem al na anderhalf uur weer in bed te leggen. Als hij dan slaapt, heb je kans dat hij als hij wakker is ook uitgeruster is en zichzelf dan langer kan vermaken.

Ik vind trouwens een half uur veel voor een baby van 7 maanden, maar weet niet wat de 'officiele richtlijnen' zijn.

Liora

Pilar

Pilar

07-06-2009 om 18:06 Topicstarter

Liora

Hoi Liora,

Ik heb zelf niet idee dat ie moe is. Hij begint nl al te piepen/jengelen als ie net 2 uur geslapen heeft. Dan zou ie toch zichzelf even moeten kunnen vermaken??? Jij vindt dus een half uurtje ook veel???
Ik hoop dat veel mensen gaan reageren hoelang hun kindjes van om en nabij de 7 maanden zichzelf kunnen vermaken. Ik weet nl niet of ik mijn verwachtingspatroon moet bijwerken of dat ik best wat van mijn zoontje mag verwachten..
Ik weet het gewoon niet zo goed...

zon

zon

07-06-2009 om 19:01

1/2 a 1 uur

Alledrie onze kinderen vermaakte zich wel steeds een half a een heel uur zelf met zeven maand. Maar ik sluit me bij anderen aan dat dat niks zegt over jou kind.
Wel ben ik van mening dat je mag verwachten dat je kind zich soms even zelf moet vermaken. ook als dit betekend dat hij of zij dan aan het jengelen is.

Sascha2

Sascha2

07-06-2009 om 19:31

Verschilt per kind

Hier verschilt het per kind en dat maakt het moeilijk. Mijn oudste twee konden zich redelijk goed zelf vermaken, ongeveer 20 minuten achter elkaar. Mijn jongste, nu 15 maanden, kan dat nog niet. Zij is erg op mij gericht en hangt alleen aan mij. Hartstikke lief, maar o zo vermoeiend.
Mijn ervaring is, dat je het karakter van je kind niet kunt veranderen, maar eigenlijk alleen erin mee zal moeten gaan. Het ene kind houdt zichzelf wat beter bezig dan de ander. Over een dikke maand, als hij 9 maanden is, zal het weer wat makkelijker zijn, omdat hij dan meer kan. Misschien is dat ook de reden dat hij nu zo jengelig is: hier duidt dat vaak op een nieuwe ontwikkeling.
Ik sluit me aan bij rodebeuk, accepteer dat je een tijd nergens aan toe komt en geclaimd wordt door je zoontje. Hoe moeilijk dat ook is, en hoe vermoeiend. Sterkte!

Pilar

Volgens mij had jij dezelfde vraag hier een tijdje geleden ook al gesteld. Of vergis ik me? In elk geval heb ik destijds geantwoord dat mijn zoon zich als baby in het geheel niet zelf kon vermaken. Als-ie in wakkere toestand in huis 10 minuten rustig was terwijl ik er niet naast zat dan was het een mirakel. In de wipstoel naast mij, dat ging redelijk. Met name in de wipstoel voor de wasmachine trouwens, dat vond-ie wel interessant (toen was hij kleiner).

Ik citeer "Daarnaast ben ik echt van mening dat een kindje zelf moet kunnen spelen.". Ja, dat was ik ook. Ik had daarover met zoon een ernstig verschil van inzicht. Maar ik kan je zeggen, die functioneringsgesprekken met die baby's werken echt voor geen meter . En aangezien ontslag ook niet tot de mogelijkheden behoort heb je je maar bij het onvermijdelijke neer te leggen vrees ik.

Met kind in de wagen naar buiten, dat was altijd een succes. Maar ja, er is een limiet aan het aantal boodschappen dat je op een dag kan verzinnen.

En weet je, het is helemaal vanzelf goed gekomen bij dat kind van mij. Tenminste, dat vind ik, misschien dat een ander vind dat hij nog teveel aandacht vraagt. Maar hij kan nu daadwerkelijk zelf beneden spelen als ik boven de was ophang. Daar heb ik niets aan gedaan, dat kwam vanzelf. Maar toen was hij wel al 3.

Sterkte ermee

Temet

Sascha2

Sascha2

07-06-2009 om 20:32

Aanvulling temet

Kijk, en dat is de positieve kant aan het verhaal. Mijn oudste kon zich vrij snel een wat langere tijd zelf vermaken als baby/dreumes. Nu is hij 4,5 en pfff, ik word geclaimd door hem! Helemaal omgedraaid dus. Wat dat betreft heb ik goede hoop met mijn jongste, die enorm aanhangig is. Zal je zien dat zij binnenkort de hele dag zelf doorkomt

Asa Torell

Asa Torell

07-06-2009 om 20:33

Wat zwaar

dat je zoontje zo veel jengelt, ik kan me voorstellen dat je er af en toe helemaal doorheen zit! Heb je een idee of er echt een reden voor is? Bijvoorbeeld dat hij toch ergens last van heeft? (doorkomende tanden, verstopping, oorontsteking?). Misschien zou je een keertje naar de dokter kunnen gaan?
Overigens ken ik wel kinderen die ook erg jengelig waren als baby zonder medische reden, en dat was meestal een soort van frustratie over hun gebrekkige motoriek en een kwestie van domweg afwachten tot ze zichzelf konden verplaatsen. Was dat eenmaal mogelijk, dan wisten ze zichzelf een stuk beter bezig te houden door steeds nieuwe plekken te ontdekken. Dus dat kan het ook nog zijn. En daar is dan inderdaad niets aan te doen maar balen mag wel... het is echt niet leuk zo. Zeker als hij zich ook nog eens niet laat troosten, pfoe.

Verschillend

Hoi Pilar,
Mijn oudste kon het vrij goed: half uurtje of zo, vond ik al heel knap. Mijn dochter was behoorlijk ontevreden, niet huilen, maar er kwam eigenlijk constant een soort jengelgeluid uit haar. Knuffelen hielp ook niet echt. Lachte trouwens ook weinig. 'Gewoon' een beetje nors. (Waar ik me dan wel weer zorgen over maakte, trouwens). Ze sliep wel goed en veel, rond 7 maanden 2 keer 2 uur en snachts de klok rond. Verder was het een kwestie van veel eten (knapte ze altijd van op) en afwisseling. Ik moet zeggen, ik was blij dat ik 4 dagen werkte Ze is nu 1,5 en stralend, hoewel soms nog erg nijdig. Geen ster in het zelf spelen, maar komt een heel eind met haar broertje in de buurt en nu ze zelf loopt.
Overigens, na de eerste was ik psychisch erg labiel (niet direct gerelateerd aan het kind want ik was al jaren aan de ad en behoorlijk wiebelig, verantwoordelijkheid voor kind en hormonen dreven het wel op de spits) en vond ik ieder huiltje moeilijk en dat half uurtje véél te kort. Was toen ook erg bezig met 'wat is normaal' qua slaap, zelf spelen etc. Bij de tweede was ik bijzonder stabiel (zomaar, na al die jaren!) en deed dat gejengel me heel weinig. Ik liet haar rustig begaan en deed was ik van plan was te doen. Ik had niet het gevoel dat ze daardoor beter leerde zelf-spelen. Maar ze leerde misschien wel dat ik niet altijd alles direct voor haar oplos. Misschien werd ze daarom wel zo nors! Ik voelde me er wel eens wat schuldig over, maar was gewoon minder onzeker en had veel minder het gevoel dat ze in een ijzeren schema moest passen. En er waren zeker periodes, ook rond die leeftijd dat ze toch na een half uur weer wilde slapen.

Kortom, the state of mind van mama was eigenlijk bepalender voor de ervaring dan het feitelijke gedrag van baby.
Maar daar schiet je natuurlijk geen fluit mee op. Ik hoop dus vooral dat jij je snel weer wat lekkerder gaat voelen. En is een kdv een optie?

Lies

Roosje Katoen

Roosje Katoen

08-06-2009 om 09:55

Vergelijken

maakt het volgens mij alleen maar zwaarder. Mijn zoontje kon zich als baby nog geen minuut zelf vermaken, ging al huilen als ik even naar de wc ging. Hij sliep soms ook maar een half uur per dag, echt doodvermoeiend. Ik nam hem zoveel mogelijk mee naar buiten, of op schoot, dingen samen doen, dan was hij vrolijk en ging de dag het snelst voorbij. Alle kinderen zijn verschillend en het heeft weinig zin om te vergelijken, word je alleen maar jaloers van

Nu is hij 3,5 en kan zich sinds een maand of drie zelf vermaken, is wel een verademing! In augustus verwacht ik de tweede, dus ben op het ergste voorbereid

Het wisselt..

Jongste is hier bijna 11 maanden en kan zich op sommige dage een half uurtje zelf vermaken (in box of op de grond) en andere dagen hoef ik hem nog niet op de grond te zetten / leggen of hij begint al te brullen. Die dagen kunnen soms lang duren, ja.... Ik probeer hem dan af te leiden door andere dingen aan hem te geven die hij eigenlijk niet mag hebben, maar onschadelijk zijn. (diepvriesdozen, blikjes die een leuk geluid maken, garde, etc.) Daarvan is hij altijd bijzonder onder de indruk en is dan (eventjes) weer zoet.

Een half uur tot een uur zoet zijn met iets en alleen spelen, dat redt mijn kleuter van bijna vijf jaar nog niet eens. En ook niet toen hij nog baby was.

linda

Pilar

Pilar

08-06-2009 om 19:06 Topicstarter

Thanks en vraagje

Bedankt allemaal voor jullie reactie. Temet: ik heb idd een paar maanden geleden ook gevraagd hoe lang kindjes van een maand of 4 zichzelf kunnen vermaken. Toen begreep ik al dat ik niet te hoge eisen moet stellen....
Maar nu is ie 7 maanden, ruim, en vroeg ik het me opnieuw af.
Ik heb wel veel aan jullie reacties. Het probleem is gewoon dat ik erg onzeker ben en me steeds afvraag wat 'normaal' is en waar ik zelf wel/niet iets aan kan doen. En..ik zoek gewoon herkenning ergens denk ik.
Ik bergijp dus dathet verschillend is bij kindjes, de ene kan zichzelf wel vermaken, de ander niet en de meeste iets er tussen in. Mijn zoontje redt het regelmatig 20 minuutjes en ik begrijp datdat helemaal nog niet zo 'slecht' is. Ook bergijp ik dat ik geduld moet hebben en, iemand schreef ook iets waarin ik mijn zoontje wel herken. dat het jengelen ook een soort frustratie is van wat ie nog niet kan.
wel probeer ik ik sinds gisteren niet meteen meer op te pakken als ie jengelt, maar hem ook gewoon eesn te laten. Hopen dat dat wat oplevert.
Wel heb ik nog een vraagje: is het dan ook zo dat jullie kindjes beginnen te jengelen na die 20 minuutjes zelf spelen, of gaan ze huilen. En..zijn ze altijd op schoot stil?? Mijn zoontje jengelt op zulke momenten op schoot net zo hard door nl en vraag me af wat andere kindjes doen.
Alvast hartstikke bedankt, fijn om herkenning te lezen..
Pilar

Pilar

Pilar

08-06-2009 om 19:07 Topicstarter

Lies: jengelen

Lies: je schrijft dat uit jouw dochtertje een soort constant jengelgeluid kwam. Ik herken daar wel iets in. Hoe ging je daar mee om. veel bij je houden?? gewoon laten jengelen. werd je er niet 'gek' van???
Ben benieuwd naar jouw ervaringen. En...jengelt ze nu niet meer???

Jengelen

Hi,
Ja, constant is misschien wat overdreven, maar toch herinner ik me haar in die periode als snel en vaak ontevreden jengelend. Niks geen lief baby-gebrabbel (soms wel, hoor), maar echt 'whining'. Ze huilde overigens bijna nooit. Bij me houden hielp meestal niet zo veel, daar werd ze juist boos van. Zoals ik al zei: eten hielp vaak wel, ze is nogal een veelvraat. En ze sliep veel en graag. Meer en sneller dan 'volgens de boekjes'. Ik denk echt dat het vaak moeheid of honger was. Overigens spuugde ze ook veel, misschien had ze daar wel last van. Verder vrij veel afwisseling bieden: wat drinken, even spelen, naar buiten, wat eten, even spelen en dan alweer naar bed. Zo gaan de dagen best snel. En de afleiding van 2 jaar oudere broer hielp haar en mij: zij werd er vrolijker van, en ik kón eenvoudig niet de hele tijd met haar bezig zijn. Ik moest haar dus wel soms laten jengelen, want inderdaad ik vond dat ook lastig en werd er gespannen van. Onze situatie was ook wel wat vreemd: zij was te vroeg geboren en had een slechte start, ook even op de neonatologie gelegen. De eerste twee maanden van haar leven 'was' ze er eigenlijk niet echt: ze sliep 23,5 van de 24 uur. Vanaf een week of 10-12 ontwaakte ze, pas toen begon ze ook wat te lachen en communiceren. En toen ging ik al bijna weer aan het werk (4 dagen). Dat hielp zeker in er niet 'gek' van worden, want eerlijk gezegd vond ik haar baby-tijd gewoon niet zo heel erg leuk. Ja, de eerste maanden wel, dat lieve slapende knoedeltje tegen me aan, maar de periode tussen 6 en 16 maanden vond ik lastig: erg onvrij door de hapjes en slaapjes en zij leek niet snel tevreden. Maar die periode ligt nu achter ons...

Ik vind haar vanaf dat ze kruipt eigenlijk een stuk gezelliger. Nu (20 maanden) kan ze nog steeds nijdig zijn en dan heel ontevreden geluid maken, naar ze is intussen ruim anderhalf, dus dat is geen echt jengelen meer. En nu kan ze dus eigenlijk heel goed alleen spelen en is sowieso veel vrolijker. Het bewegen en praten hebben haar veel geholpen, volgens mij.

Succes!

mee1977

mee1977

09-06-2009 om 08:54

Q hier

Hoi Pilar,

Ik zag jouw vraag hier en ben eerst eens op de klok gaan kijken voordat ik wilde reageren.
Het is zo makkelijk gezegt, ohh ze speelt zolang, maar is dat dan ook echt zo??

Q speelt afwisselend, dus de ene keer 10 minuten en de andere keer 30 minuten zonder te miepen.. Maarrrrr het gebeurt dus ook dat ze na die 10 minuten begint te miepen. En dan ligt het eraan wat ik aan het doen ben. Wat ik tegenwoordig wel doe, is een kindercd aanzetten en dan meezingen, vaak vind ze dat wel 5 a 10 minuten interessant, en is ze dus weer even stil (lees: niet aan het miepen). Kijk of het voor de oren van de buren goed is, daar denk ik dan maar niet over na .
Wat ik doe is gewoon een beetje met haar meegaan, heeft ze het echt gehad met alleen spelen dan speel ik even met haar mee, moet ik echt iets aan het eten doen, dan zet ik haar er in de kinderstoel bij en ga uitgebried vertellen dat die aardappeltjes echt even geschild moeten worden omdat papa zo thuis komt enzzz.. Kijk zij kijkt me dan wel aan met een blik van/; die spoort niet hoor!!! Maar ach zolang zij zo kijk en niet de huisarts.
En soms een nieuw stukje speelgoed wat ze al even niet meer gehad heeft met spelen.. als ik steeds het zelfde neerleg is ze ook snel uitgespeeld.

En nu ik dit zat te type heeft ze 20 minuutjes even alleen gespeelt.. Nu begint ze te miepen dus gaan ik nu haar kamer doen, kan zij spelen in haar bedje, ze ziet wat ik allemaal doe en vaak is het dan ook wel weer even een tijdje goed. Ook omdat ze dan weer ander speelgoed heeft dan beneden.

Maar als ik je een advies mag geven, probeer minder met de klok te leven (ik weet dat het niet zo zwart/wit ligt voor jouw) Ik heb echt bewust 2 dagen steeds op de klok staan kijken als ik haar te spelen lag en wanneer ze begon te miepen. Anders had ik geen idee hoelang ze zelf speel..
Ik hoop voor jouw dat M snel wat meer zelf kan, want een baby die meer wil dan dat hij kan geeft bij de baby ook frustaties.

Asa Torell

Asa Torell

09-06-2009 om 13:12

Pilar

Makkelijker gezegd dan gedaan waarschijnlijk, maar misschien helpt het als je echt voor jezelf vaststelt dat je in een moeilijke periode zit die gewoon echt niet leuk is? En dan het gevoel te hebben dat je eigenlijk op een roze wolk zou moeten zitten, dat is natuurlijk extra zwaar. Terwijl als het bijvoorbeeld moeilijke tijden op het werk zouden zijn, je dit helemaal niet van jezelf zou verwachten.
Sterkte evengoed, ik hoop dat hij snel meer kan qua bewegen en dat dat inderdaad zal helpen!

Verschilt

Hoi Pilar,

E. die speelt heel wisselend, maar houd ook wel van afwisseling en vermaak. Ze kan rustig een half uur tot een uur in de box liggen spelen, maar soms ook niet. Ik wissel af met wipstoeltje, box, kleed op de grond, boven op bed als ik was vouw, enz.
Ze gaat HEEL hard en doordringend gillen als het haar niet meer bevalt, moeilijk te negeren

Wat vervelend dat je zoontje zoveel jengelt, ik zou daar ook knetter van worden. Mijn oudste deed dat ook, heel vervelend. Zeker als je dan zelf ook nog slecht in je vel zit dan kan dat heel moeilijk en zwaar zijn! Toen hij ouder werd is dat wel minder geworden. Mijn middelste was heel makkelijk en miepte heel weinig, was snel tevreden en ging motorisch ook het snelste, ik zie nu op de foto's dat hij met 7 maanden al door de kamer tijgerde, nou E. die draait nog niet eens!

Veel sterkte ermee meid, en je mag me altijd mailen of bellen he!

liefs Esther

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.