Baby Essentials: 10x items die je leven fijner maken
Babytijd Babytijd

Babytijd

Lees ook op
bripa

bripa

03-01-2010 om 09:06

Slaapmiddel baby [ik zit er doorheen]

Even een vraagje weet iemand of er een slaapmiddel voor baby is. Hij slaapt al van oktober niet meer door. Hij was eerst om 5 uur wakker maar nu is dat verschoven naar 4 uur. We zijn kapot. Ik kan echt niet meer het liefst schudde ik hem door elkaar s'nachts als hij wakker wordt en zo begint te huilen. Hij laat zich ook niet troosten. En als ik hem de fles geef drinkt hij hem gewoon leeg en gaat dan verder met lachen huilen en spelen. Dan moet ik echt een paar uur met hem opblijven voor dat hij in slaap valt op mijn arm. Nu zeggen ze op het CB. Laat hem maar eens huilen dan leert hij dat wel af. Maar ik heb er nog eentje van 4 jaar en die is nu lastig van moeigheid omdat de andere zoveel huilt. Hij wil ook niet bij ons in bed slapen als hij wakker wordt om 4 uur. Wie kan ons helpen ik (wij) zijn echt kapot. Zelfs mijn werk begint er onder te leiden. En dan krijg ik ook nog eens vna mijn baas te horen dat hij een hekel heeft aan menssen die zich ziek melden. Wat moet ik doen ik kan echt niet meer.


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Rafelkap

Rafelkap

03-01-2010 om 09:26

Even meedenken

Ik zou eerst naar de huisarts gaan, om uit te sluiten of er niet iets medisch aan de hand is (oortjes oid). En leg hem je vraag maar voor. Ik vrees alleen dat je arts geen receptje zal uitschrijven En misschien nog een idee om bij hem in de kamer te gaan liggen. Hoe oud is hij? Laten huilen ben ik ook geen voorstander van, er zijn andere manieren, kijk maar in het archief. Kan je partner niet inspringen, zodat je om en om een nacht kan doorslapen?
Je bent niet de enige met dit soort fasen, het is echt slopend. Wat een ***baas heb jij, misschien sowieso tijd om een andere werkgever te zoeken.

liora

liora

03-01-2010 om 10:40

Naar

Hoi,

Wat naar zeg, kan me voorstellen dat je je af en toe echt wanhopig voelt.
Toch kan ik me dan weer niet voorstellen dat hij echt zo weinig slaap nodig heeft. Dus als er inderdaad niks medisch is, lijkt het me gedrag.

Wat gebeurt er als je hem na de fles wel teruglegt in bed? Kan hij daar niet lachen en spelen? Waarom opblijven midden in de nacht?

Liora

Primavera

Primavera

03-01-2010 om 10:52

Stappenplan

Hallo Ikke,
Je zit er duidelijk helemaal doorheen. Als je zegt dat je het liefst je baby door elkaar zou schudden vind ik dat zorgelijk. Begin met een stappenplan:
1) Zorg dat je zelf weer slaap inhaalt. Zolang je je gestressd en kapot voelt is de kans dat iets gaat helpen erg klein , want baby's voelen dat erg goed aan en zal de door spanning juist sneller wakker blijven. Je kunt dat doen door om de nacht af te wisselen met je partner, de baby uit logeren te sturen of je eigen slaaptijden bij de baby aan te passen.
Aangezien je oudste ook nog vrij klein is neem ik aan dat de kinderen vrij vroeg naar bed gaan. Grijp die kans aan om zelf ook naar bed te gaan. Je hoeft niet op te blijven tot de laatste avondvoeding, je kunt daarvoor ook heel goed een flink aantal uren slaap pikken. Eventueel kun je met je partner afspreken dat jullie de avonden om en om voor jullie rekening nemen, zodat om de dag tenminste één van beiden door kan slapen.
2) Als je wat meer uitgerust bent zal je relaxter kunnen reageren en ga je kijken wat er aan te doen valt dat je baby het ritme verschoven heeft. Dat baby's 's nachts wakker worden is vrij normaal, dat ze wakker blijven wordt lastiger. Het kan een medische oorzaak zoals oorontsteking, tanden of reflux hebben of gewoon een fase zijn. Hoe oud is je baby? Als we de leeftijd weten wordt het makkelijker om adviezen te geven.
3) Voorkom absoluut dat je in je wanhoop werkelijk hardhandig tegen je baby optreedt. Als je de neiging op voelt komen om hem door elkaar te schudden, zorg dan dat hij veilig ligt en ga de kamer uit en doe de deur dicht. Het is beter dat de baby in zijn eentje huilt dan dat je hem door elkaar schudt. De baby kan er niks aan doen en doet het zeker niet expres, maar de combinatie van doordringend babygehuil, hormonen en chronisch slaapgebrek kan letterlijk gekmakend werken. Zorg dat het niet zover komt en bel voor die tijd iemand, een vriendin, een familielid op en maak duidelijk dat je er helemaal door heen zit en of ze het even van je over kunnen nemen.
Groeten Primavera

Zorgelijk

Hoi Ikke,

Ik vind je berichtje een beetje zorgwekkend. Volgens mij zit je er helemaal doorheen en weet je niet goed hoe hier uit te komen.

Tijd om op de rem te gaan staan dus. Allereerst zou ik echt sch**t aan mijn baas hebben. Ik wil niet meteen suggereren dat je je maar ziek moet melden, maar ik denk wel dat het hoog tijd wordt dat je op zijn minst wat vrije daagjes gaat opnemen om een beetje bij te slapen. Want dit gaat zo niet langer, blijkbaar.

En daarnaast denk ik dat je structureel iets moet veranderen. Als je je baby niet wilt laten huilen (zou ik ook niet graag doen), dan denk ik inderdaad dat je je slaapritme moet verschuiven of dat je wisseldiensten moet gaan draaien met iemand.

Ik heb hier ook meerdere periodes gehad dat ik maar 2 tot 3 uur per nacht kon slapen en ik zat er toen na een paar weken ook echt doorheen. Gelukkig heb ik het een tijdje kunnen redden met rusten overdag en vroeg naar bed gaan. Ik heb geleerd dat je dan echt terug moet gaan naar de basis: eten en slapen, en voor de rest even de boel de boel moet laten. Dat komt namelijk later wel weer.
Wat ik vaak deed was even 10 minuten op de bank gaan zitten met mijn ogen dicht, een soort powernap dus. En dat hielp me echt. En daarnaast vroeg naar bed.

Een gedeelte van de tijd werkte ik trouwens maar halve dagen en dan gebruikte ik de middag om uit te rusten.

Voor de rest kan ik me eigenlijk alleen maar bij Primavera aansluiten.

Heb je trouwens al geprobeerd om hem na de fles, al dan niet met een speeltje, in zijn bed te leggen? Of maakt ie dan zoveel stampij dat de rest ook niet meer kan slapen?

Ikke

wat dapper dat je je gevoelens zo durft te delen. Ik herken de wanhoop die je voelt als je baby maar wakker is. Gelukkig werd bij ons mijn oudste zoon niet wakker van het nachtelijk gespook.

Kan je er voor zorgen dat je oudste niet te veel hoort. Ik hoop dat hij een eigen kamer heeft. Deur dicht. Dat scheelt al veel.

Hier hebben we na tien maanden jongste eens goed laten nakijken door de huisarts en toen inderdaad laten brullen. Het was een hele stap en die kan je alleen doen als je zelf een grens bereikt hebt. Jij moet er klaar mee zijn, niet omdat anderen het zeggen.

Bij ons was het na drie nachten stil. Ik zelf was er toen zo klaar mee, dat ik die drie nachten bij het huilen alleen maar dacht...goed hij huilt nog, hij leeft dus. Mijn man had er meer moeite mee en is wel een paar keer stiekem wezen kijken.

Dappere ikke, ik hoop dat je wat aan de adviezen hier hebt. Het is gewoon ontzettend moeilijk om nog goed te functioneren als je zulke nachten hebt. Ik heb me nooit ziekgemeld, maar achteraf denk ik....hoe heb ik kunnen functioneren??? Het ging allemaal echt op de automatische piloot.

Sterkte,

groetjes van Purk

Rafelkap

Rafelkap

03-01-2010 om 18:27

Verlatingsangst

Ok. Het lijkt wat op verlatingsangst. Daar zijn verschillende manieren voor. Wat je kan doen is bij hem op de kamer blijven zitten op een stoel, naast het bed, en dan elke nacht steeds wat verder weg richting de deur.

Wij hadden de jongste tot 1 jaar bij ons op de kamer (voor borstvoeding moest ik er ook 1 of 2 keer uit, dan sliep zoontje gauw weer in). Zodra jongste ging huilen als we hem naar bed brachten hebben we hem (met 1 jaar) samen met oudste laten slapen. Ging meteen goed. Dus dat kan je ook nog overwegen, de kinderen tzt samen laten slapen (snap wel dat je dat niet goed durft, want als het niet goed gaat is oudste ook wakker). Waarom wil je niet dat hij bij jullie op de kamer slaapt? Of kunnen jullie dan niet meer slapen? (of bang dat je hem 'verwend'?)

Bripa

jongste heeft tot zeker tweeeneenhalf regelmatig tussen ons in gelegen. Hij sliep dan en wij ook. Ik had van te voren niet gedacht dat wij dat zouden doen. Ons bed is van ons, maar willen slapen maakte dat ik wel gezwicht ben. Scheelde heel wat frustratie en leverde heel wat slaap op. Jongste is nu zes en slaapt van ons allemaal het langst.....had ik toenertijd nooit gedacht.

groetjes van Purk

liora

liora

03-01-2010 om 19:12

Rafelkap en purk

Bripa schrijft dat hij gaat krijsen als hij bij hun in bed ligt, dat is de reden dat ze dat niet doet.

Liora

je hebt gelijk, ik heb verkeerd gelezen. Ik dacht dat ze bedoelde dat Bripa en haar man, pap en mam waren. Maar ik begrijp dat dat haar ouders zijn.

Tja...dan ben ook even blanco wat wijsheid zou zijn.

groetjes van Purk

Ik denk gedrag

Zoals titel al zegt, denk ik dat dit gedrag is. Mede doordat hij bij jouw ouders wel goed slaapt. Hij is nu gewend om 4 uur 'snachts naar beneden te gaan, lekker zijn gangetje te kunnen gaan en papa of mama die lekker bij hem is, klinkt super! Ik denk dat hij dit heel gezellig vindt en heeft geleerd dat hij met hard huilen deze gezelligheid voor elkaar kan krijgen.
Mijn advies zou zijn, zeker omdat jullie er zo doorheen zitten, om en om bij slapen en dan... ertegenaan! Kies er samen voor om hem te laten huilen, belangrijk is dat je dit samen doet, je zult elkaar echt moeten steunen. Eventueel kun je je oudste een paar nachten uit logeren sturen zodat die niet wakker ligt van het gehuil. Hoogstwaarschijnlijk zal hij de eerste nacht enorm lang enorm tekeer gaan, met een beetje mazzel wordt het elke volgende nacht korter en minder hevig. En ik gok dat je na max 2 weken weer een gewoon slaapgedrag hebt aangeleerd. Belangrijk is dat je zijn gehuil dus niet gaat belonen met gezelligheid, dus niet uit bed, zeker niet naar beneden en elk kwartier/halfuur ernaar toe, aai over zijn bol, neerleggen (krijsend en wel) en weer wegwezen. Door dit consequent vol te houden (HEEL ZWAAR) heb je waarschijnlijk binnen 2 weken het gewenste gedrag aangeleerd.
Heel veel sterkte!

elsje78

elsje78

03-01-2010 om 21:52

Bripa

Ik wilde alleen maar zeggen dat ik weet hoe moe je kan zijn na zoveel slaapgebrek en wat dat met je doet. Ik heb ook visioenen gehad dat ik ze van de trap afgooide want dan was ze eindelijk stil...maar tegelijkertijd was dat HET moment dat ik meteen de telefoon heb gepakt en de huisarts heb laten komen. Uit angst dus dat ik door zou draaien en iets ergs zou doen. bij ons was het wel een medisch probleem (verborgen reflux, ze was 6 weken toen het ontdekt werd, na 6 weken dag en nacht krijsen) en toen hebben ze in het ziekenhuis haar ritme weer op orde gebracht omdat wij er ook zo vreselijk doorheen zaten.

Bij jullie zal dat laatste misschien overdreven zijn, maar ik bedoel ermee dat als je echt zo aan het eind van je latijn bent, je best hulp kan vragen!!

liefs en ik denk aan je

Elske

Wat ik dan zou doen...

Is met hem naar de huisarts gaan en daar je verhaal doen en de arts laten kijken of het toch niet door de oortjes ofzo komt (al lijkt die kans me wel klein omdat ie bij opa en oma wel gewoon doorslaapt).

En als alles goed is hem (is het wel een hij?) een paar nachtjes bij opa en oma stallen zodat jij dan tenminste kunt bijslapen en in de hoop dat ie daarmee uit zijn ritme raakt.

En als dat niet helpt, tja. Het in ieder geval niet te gezellig maken 's nachts. De nachten zijn immers om te slapen en niet om te spelen. Ik heb onze jongste wel eens met een bakje speelgoed in zijn bed achter gelaten toen ie 's nachts het huis op stelten zette. En toen was ie wel rustig. Overigens bleek toen achteraf dat ie zijn zoveelste ooronsteking had...

En laten huilen? Ik kan dat niet zo goed, maar blijkbaar zijn de ervaringen hier positief. Als het helpt, dan helpt het hè!

Heel veel sterkte ermee, en pas een beetje goed op jezelf!

Rafelkap

Rafelkap

04-01-2010 om 07:20

Bripa

Ik had het niet helemaal goed begrepen kennelijk. Als je zoeken (1 of 2) aanklikt en je weer baby tijd aanklikt, kan je met een zoekwoord "niet slapen" bijvoorbeeld zoeken. Maar ik zie dat je hier ook al goede suggesties krijgt. Ik zou sowieso deze week even naar de huisarts gaan om z'n oortjes na te laten kijken en je verhaal te doen. Ik zou in ieder geval niet met hem beneden gaan zitten, hij moet wel leren dat het tijd is om te slapen en zo raakt hij nog meer in de war (en is een beloning).
heel veel sterkte! komt goed hoor

Bripa

Onze jongste zoon heeft ook lang slecht geslapen. Hij werd meerdere malen per nacht huilend wakker. Wij zaten er ook doorheen en hebben hem laten nakijken bij de kinderarts en kno arts. Er was niets aan de hand. Laten huilen hebben we 1x geprobeerd en dat heeft hij toen van 2 uur s'nachts tot 6 uur volgehouden, dat nooit weer. Hij ontwikkelde zich goed en was overdag een voorbeeldig kind.
Het werd voor ons dragelijker toen we ons voornamen het gewoon te laten gebeuren, heel lakoniek. Ik nam hem op schoot en wiegde, aaide, neuriede en praatte niet. Geen vragen waar hij toch geen antwoord op kan geven.
Het slaapgebrek, dat went hoor. Overdag een klein slaapje voor jezelf en s'avonds vroeg in bed. Sociale leven op een laag pitje. Ik heb me nooit ziek gemeld voor m'n werk, terwijl ik daar achteraf echt als een zombie heb rondgelopen. Het zorgde voor afwisseling, continuiteit en ik was niet aan het moederen, ik tankte dan geestelijk bij.

Inmiddels is hij 8 jaar en wordt nooit (!) meer wakker, je kan een kanon bij hem afschieten.

sterkte!

marie

marie

04-01-2010 om 09:56

Campingbed beneden?

Hallo
Ook ik zeg eerst uitsluiten of er iets medisch is (oortjes). Mankeert hij niks dan is het waarschijnlijk toch (aangeleerd) gedrag.
Wat je zou kunnen proberen is om hem na de (pap)fles van 20.00 uur in bed te leggen en als hij 's nachts wakker wordt in een campingbed beneden, zodat de oudste hem in elk geval niet hoort. Ook kun je hem direct na de avondfles in een campingbed beneden te slapen leggen en zelf ook op bed gaan om "bij te tanken". Hij is in elk geval oud genoeg om zonder late avondfles van 23.00 uur te kunnen.
En anders stuur je hem zoals al eerder gezegd een paar dagen uit logeren. Wellicht dat opa en oma het slaapgedrag kunnen doorbreken en jullie weer een beetje energie kunnen opdoen.
succes

Fem

Fem

04-01-2010 om 17:22

Zou het ook niet weten

Maar herken het verhaal. Kyan is nu elf maanden en wil ook niet slapen s nachts. In eerste instantie gaf ik hem s nachts twee voedingen, toen ik nog borstvoeding gaf. Dat was tot de 7,5 mnd. Maar meneer blijft 's nachts wakker worden en wil dan niet meer in zijn bed slapen.
Wij hebben alles al geprobeerd; kinderarts (niks lichamelijks aan de hand), osteopaat etc. Maar niets helpt.
Wij draaien hier wisseldiensten en ik ga gelijk na de oudste twee naar bed. En maar hopen dat het een keer overgaat..
Sterkte!
Fem

Baas

Tja, het is ook heel vervelend voor de baas. Maar weet je: zoals het nu is heeft ie ook niets aan je. Dus wellicht dat je er met een beetje rust straks beter voor staat.

Soms moet je gewoon aan je zelf denken. En dit kind heb je voor de rest van je leven. En een baan is ook maar een baan. Daar zijn er wel meer van te vinden.

Sascha2

Sascha2

04-01-2010 om 20:08

Inbraakje fem

Ik zag je naam voorbij komen en was even benieuwd hoe het met je gaat. Een tijdje terug (zal alweer een half jaar geleden zijn denk ik) schreven we op een draadje over ppd. Ik hoop dat het goed gaat!

Sascha2

Sascha2

04-01-2010 om 20:11

Bripa

Wat een vervelende tijd zeg! En wat kan ik me je wanhoop voorstellen. Niet weten wat eraan de hand is, wat je kunt doen en ondertussen op je wenkbrauwen lopen. Ik zou eerst proberen zelf wat meer tot rust te komen. Goed dat je je hebt ziek gemeld. Natuurlijk is je baas er niet blij mee, jammer dat hij dat zo expliciet laat merken. Maar met een oververmoeide vrouw, die richting burnout gaat, is hij ook niet geholpen. Als je zo doorgaat, dan val je misschien wel voor veel langere tijd uit. Hou dat in je achterhoofd en denk echt aan jezelf. Neem nu je rust, vraag hulp (breng je zoontje wat meer uit logeren etc). Als je zelf wat meer tot rust bent gekomen kun je de volgende stap wat beter aan denk ik. Sterkte hoor, ik wilde dat ik de gouden tip voor je had...

Bripa

stress voelen kan heel goed. Als ik terug kijk, zie ik ook dat wij in een zeer stressvolle periode zaten. Mijn vader was ernstig ziek. Ik ben veel op en neer gereden naar hem (reisafstand 1 uur) met de kinderen. Uiteindelijk is hij overleden toen jongste zoon negen maanden was. Ik later me pas gerealiseerd dat hij toch ook die onrust gevoeld moet hebben.

Goed dat je je ziek hebt gemeld. Probeer flink bij te tanken. Gaat je zoontje ook nog dagen naar een opvang. Dat zou ideaal zijn om even goed bij te slapen.

Groetjes van Purk

Kiki

Kiki

04-01-2010 om 22:12

Ach meisje toch wat naar

Ik weet helemaal hoe je je voelt. Mijn dreumes (wel wat ouder als die van jou) weigert ook te slapen.
Hij wordt ook twee a drie keer per nacht huilend wakker en laten huilen heeft ook bij ons geen zin.

En laat je baas maar praten zeg, probeer je daar nou niet druk over te maken. Dat voelen die kleintjes haarfijn aan.
Richt je op jezelf.
Waar woon je, heb je geen vriendinnen die je kinderen een dagje overdag kunnen opvangen. Zodat jij kan slapen.

Mijn zoontjes sliepen/slapen ook moeizaam zoals ik al zei, maar mijn jongste (2,5 maand) slaapt in de kinderwagen die ik dan heen en weer wieg. Ook hebben wij wieltjes onder zijn wiegje gemonteerd en dat gaat vrij aardig. Mijn man heeft een heel ingenieuze manier om hem heen en weer te wiegen zonder daar zelfs voor op te hoeven staan.

Succes, het is waardeloos als ze niet slapen!

Hulp

> Dus hulp genoeg momenteel. Maar je voelt je er zo schuldig over.
Bripa, hulp geven is vaak wel makkelijk, maar hulp aannemen niet. Maar neem het aan en voel je niet schuldig! Jij zou dat toch ook voor een ander doen? Neem de uitgestoken handen dus maar lekker aan.
Veel sterkte, en bedenk dat het vast over gaat! Wij hebben zo'n periode gehad toen onze dochter 3 maanden was, ze wilde meer drinken (ik had niet genoeg voeding meer) en op haar buik slapen.

dc

dc

05-01-2010 om 06:46

Bed verzetten

heb je wel eens geprobeerd het bed te verzetten? Of met bed en al bij jullie in de kamer. Misschien wordt je kindje wakker van de kou?

En ik zou met je baas praten over de mogelijkheid om een tijdje verlof op te nemen. Je legt gewoon uit dat je er helemaal doorheen zit, hij er ook niets aan heeft als je daardoor steeds ziek wordt, en dat je nog een maandje of zelfs 2 thuis wilt blijven en terugkomen wanneer het allemaal wat beter gaat. Je moet je niet schuldig voelen tegenover je werk, want je hebt de situatie niet onder controle. Wel kun je je werk duidelijk aangeven wat ze op dit moment aan je hebben.

liora

liora

05-01-2010 om 09:04

Kiki en bripa

Hoi,

Bripa: volgens mij kan het CB ook doorverwijzen naar een pedagogisch adviseur, en die kan soms ook thuis komen om te helpen.

Kiki: voor je baby kan inbakeren misschien helpen? Dat was hier een uitkomst echt heerlijk! Je geeft je baby er echt een hoop rust mee.

Liora

Fem

Fem

05-01-2010 om 09:21

Sascha2 (o.t.)

Bedankt voor je belangstelling.
Van de zomer flink last gehad van post traumatische stress. Werkelijk alles kwam naar boven en ik had geen idee meer hoe ik daar mee om moest gaan. Heb toen weer om medicatie gevraagd en op een gegeven moment ook om een ophoging daarvan, waardoor ik moest stoppen met de borstvoeding. Dat vond ik verschrikkelijk en dat veroorzaakte ook weer stress.
Ben helaas in het dieptepunt weer begonnen met roken. Dat doe ik nu nog steeds en daar baal ik soms wel van.
Maar verder gaat het heel goed. Op de slapeloze nachten na. Maar merk wel dat ik door mijn medicatie er een stuk rustiger onder blijf. Slaap nu 's nachts ook weer meteen in wanneer ik er uit ben geweest voor Kyan.
Gelukkig delen we de 'diensten' en let mijn vriend er goed op dat ik voldoende slaap. Dat is voor mij met mijn achtergrond wat belangrijker dan voor iemand die geen psychose in het verleden heeft. Zonder andermans slaaptekort te willen bagatelliseren hoor, want het nekt iedereen op een gegeven moment gewoon, wanneer je hele dagen als een zombie rond loopt.
Hoe gaat het met jou verder?
Groetjes Fem

Fem

Fem

06-01-2010 om 09:52

Het zit in de lucht..

Hier ook een supergoede nacht gehad.
En Bripa; hoop doet leven. Natuurlijk verwacht je er niet te veel van. Komt gewoon helemaal goed met die kleintjes van ons. Al heeft die van mij nu wel koorts. Da's dan weer minder
Groetjes Fem

Ach bripa

Deze nacht heb je in elk geval in de pocket, toch. En als er een redelijk goed nacht is geweest zullen er vast nog wel meer goede volgen. Hij kan het in ieder geval dus wel, blijkbaar.

Voel je je ondertussen al wat beter? Ik hoop dat je zelf dus ook wat rust hebt kunnen krijgen.

Fijn zo bripa

Terug naar de basis hè. Die was wacht echt wel hoor. Lekker rusten, relaxen en luieren, dat zou het voorlopig voor jou moeten zijn. Fijn dat oma dat goed oppikt!

Sascha2

Sascha2

07-01-2010 om 17:02

Fem (ot)

Fijn om te lezen dat het nu goed gaat met je! Goed dat je om medicatie hebt gevraagd, toen je het nodig had.
Met mij gaat het ook goed. 11 weken geleden ben ik van de vierde bevallen en daarmee ontstond direct de angst voor een herhaalde ppd. Maar deze angst bleek onterecht: het gaat super. Ik slik preventief Duphaston en dat werkt. Maar ook ik merk, dat ik wel erg gevoelig ben voor slaaptekort. Momenteel heb ik nog verlof en pak ik ook echt mijn rust. Over vier weken ga ik weer werken en dan is het over met het kunnen bijslapen. Maar goed, dat zien we dan wel weer. Het gaat in ieder geval hartstikke goed.
Hou je taai hoor!

Bripa

Deze twee nachten heb je alvast. Of het nu het begin is van verbetering, of alleen maar twee keer geluk, je hebt in elk geval iets meer rust gehad.
Ik hoop van harte voor je dat het zo doorzet!

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.