Baby Essentials: 10x items die je leven fijner maken
Babytijd Babytijd

Babytijd

Lees ook op
Desperate housewife

Desperate housewife

27-01-2010 om 08:53

Ik weet niet (meer) wat ik met mijn zoontje (5 maand) aan moet.... help!

Vreselijk om dit te moeten schrijven, maar ik zie het niet meer zitten... Eerst even wat voorgeschiedenis:

Mijn zoontje is ruim 5 maand geleden geboren na een stortbevalling van 50 minuten. Alsof het een voorbode was van wat ging komen. De eerste 10 dagen was hij voorbeeldig. Daarna begon het huilen...
In de auto? Huilen. In de wandelwagen? Huilen. Aankleden? Huilen. In het wippertje? Huilen! In de box? Huilen. Het enige wat hij wil(de) was of aan de borst of in de draagzak. Zo zagen mijn dagen er ook uit. Urenlang op de bank met zoontje aan de borst of met hem in de draagzak...
Slapen doet hij niet in zijn bed. Overdag slaapt hij meestal hazenslaapjes nadat ik hem gewiegd heb, gevoed heb of in slaap gevallen is in de wagen (dit is sinds een paar weken...). Daarna wordt hij huilend wakker en begint de strijd van voren af aan. Hij wil 5 minuten dit, 5 minuten dat. Lijkt zelden tevreden...

's Nachts ging het best goed. Ik geef borstvoeding en hij kwam al snel om de 3 uur en later zelfs om de 4 of 5 uur. Maar sinds kort is ook dit afgelopen. Hij slaapt noodgedwongen bij ons in bed omdat hij dan nog een beetje slaapt... En ik dus ook. Maar hij wordt ook nu vaak wakker en wil dan echt troost van de borst. Geef ik hem die niet dan is hij 9 van de 10 keer ontroostbaar. En huilt dan niet een beetje, maar hysterisch...

Ik heb al van alles geprobeerd en gelezen. En wat ik echt moeilijk vind is dat in elk boek wat anders staat en elke deskundige wat anders zegt. In het ene boek staat de 'gecontroleerd huilen methode' wat eigenlijk niet meer betekent dan dat je je kind zichzelf in slaap laat huilen. Eigenlijk voel ik daar niet veel voor omdat ik het idee heb dat een baby niet anders kan dan huilen en je hem dan monddood maakt door hem feitelijk te negeren...
In het andere boek staat dat laten huilen 'misdadig' is en dat je je baby de hele dag maar bij je moet dragen, maar goed, dat is het andere uiterste wat ik niet wil en kan. Ik heb nog een zoontje van 4 en die heeft ook aandacht nodig.

Ik ben 6x bij een osteopaat geweest, het maximum aantal keren. Hij kon verder niets voor me doen. Bij een natuurgeneeskundige wat niet echt iets heeft opgeleverd. En nu?? Ik weet het gewoon niet meer.
Op dit moment vind ik het gewoon echt vreselijk om bij hem te moeten zijn. En uit handen geven gaat ook niet want hij wordt hysterisch als hij bij een ander is dan bij mij, of mijn vriend.

Het 24 u per dag met hem bezig zijn begint me op te breken. Overdag ben ik de hele dag met hem bezig, 's avonds ligt ik om 19.30 in bed om hem in slaap te voeden, waarna het hele circus vanaf een uurtje of 10-11 weer begint. Ik ben gesloopt van het gebrek aan slaap en de radeloosheid van wat te doen.

Wat kan ik doen dat hij in zijn eigen bed - wat langer - gaat slapen en niet huilend wakker wordt
Wat kan ik doen dat hij mij niet zo nodig heeft om te gaan slapen
Wat kan ik doen zodat hij overdag wat tevredener is?

Hopelijk hebben jullie wat tips, want ik weet het niet meer...


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Rembrand

Rembrand

27-01-2010 om 09:09

Wat is er onderzocht?

Beste desperate housewife,
Het is een heftig verhaal wat je hierboven beschrijft. Was het maar een verhaal, maar voor jullie is dit dus momenteel de harde realiteit.
Je schrijft dat je bij de osteopaat bent geweest en bij een natuurgeneeskundige. Is er op regulier gebied iets ondernomen om te kijken of je zoontje iets mankeert ( denk aan reflux, allergie of een andere gezondheidsreden ). Na een stortbevalling is het soms zo dat baby's last kunnen hebben van hun nekwerveltjes. Wellicht is dat de reden waarom je bij de osteopaat liep ? Hoe is de groei van je zoontje ? Komt er allergie voor bij jou of je partner ?
M.

Desperate housewife

Desperate housewife

27-01-2010 om 09:47

Hij groeit als kool en ontwikkelt zich razendsnel...

Hi Rembrandt,

Bij de geboorte woog hij 8 pond en met 4 maanden al 9(!) kilo bij 68 cm... Hij groeit dus goed en ontwikkelt zich ook erg goed. Wil zelfs mss te veel. Liggen vindt hij niets, wil om zich heenkijken. Lachte al met 3 weken, zit al aardig stevig, kijkt het eten uit je mond (eet sinds een paar weken fruithapjes met veel smaak), staat met hulp al sinds 3 maanden... En hij is een ongelofelijke driftkikker. Als iets hem niet lukt hoed je dan maar...

Vanwege het vele huilen i.c.m. de snelle bevalling ben ik bij de osteopaat terechtgekomen. Hij heeft hem behandeld en hij huilt iets minder. Maar de 'ontevredenheid' blijft. Hij is nooit onderzocht door een reguliere kinderarts, alleen door de CB-arts. En volgens haar doet hij het helemaal goed. Er komen bij ons ook geen allergieën voor en hij krijgt nog steeds borstvoeding.

Het is ook niet dat hij de hele dag huilt maar dat zou hij wel kunnen als ik niet met hem bezig was, denk ik... Hij wil gewoon niets. Althans, niet langer dan een paar minuten. En dan die ongelofelijke afhankelijkheid. Alsof hij een ontzettende verlatingsangst heeft.

Het is niet dat ik een babietje wil dat daar maar ligt te liggen de hele dag maar die 24u per dag bezig zijn met hem begint me op te breken. En ik wil weten hoe ik het nou moet aanpakken dit voor ons allemaal wat makkelijker te maken.

Biene M.

Biene M.

27-01-2010 om 09:58

Kinderarts

Jeetje, wat zwaar hebben jullie het! Bij mijn kinderen ging het de eerste drie maanden ook zo, maar daarna godzijdank steeds beter.

Zo snel als je zoontje zich ontwikkelt kan ik me wel voorstellen dat hij extra veel veiligheid bij jou zoekt. Maar toch zou ik als ik jou was ook naar de kinderarts gaan. Gewoon om wat dingen te laten uitsluiten.

Begrijp ik trouwens goed dat je zoontje niet naar een kdv/oppas gaat? Misschien toch goed om eens te proberen, kijken wat er gebeurt als je hem overlaat aan iemand die professionele afstand kan houden als hij huilt. Bovendien krijg jij dan even wat broodnodige rust.

Veel sterkte!

vlinder72

vlinder72

27-01-2010 om 10:28

Wanhoop

Mijn oudste was ook een huilbaby. Ik herken je helemaal. Wanhopig ben ik er van geworden. Liep op een gegeven moment echt rond met het idee dat als ik hem nou van de trap af zou laten vallen dan was ik ervan af. Natuurlijk nooit gedaan maar toont wel aan hoe wanhopig ik was. Mijn zoontje huilde tot hij 1 jaar was. Maar het werd beter toen hij wat meer kon doen. Eerst tijgeren, toen zitten. Daarna werd het beter. Hij is nu 7 jaar en het is een heerlijk kind geworden. Tips. Ten eerste heb jij nu rust nodig. Dus spreek met je partner af wie er 's nachts uit gaat. De ander slaapt dan ergens anders. Saai maar als je moe bent, ziet alles er nog somberder uit en wordt je helemaal wanhopig. Geef je nog borstvoeding? Heel goed natuurlijk maar je zou ook een combi kunnen proberen. Onze jongste (de vierde van ons) kreeg op een gegeven moment 's nachts gewoon een fles KV. Dan sliep hij namelijk wel en als ik hem borstvoeding gaf dan kwam hij ieder uur. Dat sloopt en nogmaals als je moe bent dan kan je je nergens meer op concentreren. Verder hebben wij ook wel eens onze oudste beneden in de kamer in een bedje gelegd. En ga eens naar een gewone arts. Misschien heeft hij last van zijn oren. Of zijn darmen. En er bestaan ook huilbaby pakketten. Met daarin allerlei hulpmiddelen en tips. Zoals een hangmatje, buikdrager etc.

Herkenning en is niet zozeer een huilbaby

Je beschrijft letterlijk mijn zoon. Hij was niet zozeer een huilbaby, maar zou wel veel huilen als ik niet al die tijd met hem bezig zou zijn geweest.
Hij wilde alleen bij mij zijn, echt extreme verlatingsangst en eenkennigheid. Altijd in de weer, altijd op zoek naar prikkels, wild veel te veel(hij was 6 weken oud en begon al op mijn schoot te staan en hopsen), altijd maar aan mijn borst hangen (weigerde ook uit een fles te drinken, wilde ook geen fopspeen). Viel alleen in slaap als hij aan de borst lag of als ik hem wiegde. Kon zo hysterisch en overstuur huilen.
Was verder een heel intense baby, schaterlachte al heel hard met 8 weken, niks ontging hem, wilde overal bovenop en bij zijn.
Hier ging het niet beter toen hij ging kruipen en lopen. Hij veranderde in een brokkenpiloot en een ongeleid projectiel.
Hij is nu 6,5, een heel lief en gevoelig kind, heel snel overprikkeld, heel driftig, onrustig en heel aanwezig. Maar nog steeds een kind van wie ik denk: iets klopt niet, dingen gaan nog steeds niet helemaal lekker. Ik loop nu intussen bij hem bij de jeugd GGZ, omdat ik ADHD bij hem vermoed. Ik zeg niet dat dat bij jullie ook zo is hoor, maar dat is dus onze situatie nu.
Ik heb nooit een oplossing gevonden voor hem toen hij baby was. Ik vond het wel heel zwaar, ik vond zijn dreumes en peutertijd ook heel zwaar. Eigenlijk alle periodes met hem waren of zijn zwaar.
Heel veel sterkte ermee. Ik heb dus geen oplossing voor je alleen maar begrip...

dc

dc

27-01-2010 om 13:05

Ben er ook geweest

bij mijn oudste ben ik door precies hetzelfde gegaan, en ook bij 5 maanden was voor mij de maat vol. Nu wat jaren wijzer, heb je misschien iets aan de volgende tips van mij:

"Eigenlijk voel ik daar niet veel voor omdat ik het idee heb dat een baby niet anders kan dan huilen en je hem dan monddood maakt door hem feitelijk te negeren..."

Zet dit uit je hoofd. Een baby moet ook huilen om z'n emoties te verwerken. Het betekent dus niet altijd dat hij iets nodig heeft.

Ik heb heel veel gehad aan het boekje van Ria Blom over rust en regelmaat. Mijn baby is toen ik het heb gelezen en het ben gaan toepassen, binnnen een week veranderd in een bijna ideale baby. Daarvoor was hij gewoon uitgeput. Ik ben 's avonds begonnen hem in zijn eigen bed te leggen met een vast ritueel, en we hebben hem laten huilen. Vreselijk, je moet er echt achter staan. Eerste avond 40 minuten, tweede 20 en derde en vanaf toen altijd 10 minuten. Hij bleek een beetje huilen echt nodig te hebben om in slaap te kunnen vallen. Maar het hele gezin kwam weer tot rust. Ik wou dat ik er eerder aan was begonnen.

Als dit niet jouw methode is, zoek dan een methode die wel bij je aansluit, en volg die op. Er is geen enkele ultieme gids die op elke ouder en baby toegepast kan worden, dus het is even zoeken naar een levenswijze waar je beide goed mee kunt leven. (bij mijn tweede had ik echt niks aan Blom, maar die was ook zo makkelijk, daar had ik geen enkele methode voor nodig).

Verder kon mijn oudste niet tegen vitamine D. (met arts vele malen getest; wel vitamine D, elke 2 uur krijsend wakker, en overdags sacherijnig, geen vitamine D en slaapt door). Het is extreem zeldzaam, maar het proberen waard.

Hier hielp dat dus niet, laten huilen. Dat was te erg voor woorden bij hem.
Bij mijn dochter die door oververmoeidheid in een huilbaby veranderde, hielp het wel.
Maar ik vermoed dat er bij de baby van Desperate housewife gewoon meer aan de hand is dan dat het alleen een huilbaby is. Net zoals dat bij mijn zoon was/is. Ik denk dat je dat pas begrijpt als je zelf zo'n baby hebt.
Maar misschien heb ik het mis hoor en helpt die Blom methode oid wel bij haar baby.

Overigens kon mijn oudste ook niet tegen vit d, zeker niet die op olie basis. Zie het nu ook weer bij mijn laatste aanwinst. Die krijgt er krampjes van

dc

dc

27-01-2010 om 13:48

Sharon

helaas kun je er enkel achter komen door het uit te proberen. En wat zij beschrijf komt ook echt overeen met een overgeprikkelde oververmoeide baby. Mijn oudste was ook of aan de borst, of aan het huilen. Ik was de halve dag met hem aan het dansen om hem maar niet te laten huilen. En ik was op... en dan is elk huiltje om wanhopig van te worden. Maar goed, dat weet je natuurlijk wel.

Nog een tip voor als je echt de neiging hebt de baby met het badwater weg te kieperen ; veilig in z'n bedje leggen, en onder de douche gaan staan... Stuk veiliger voor de baby, en daarna kun je weer een stuk meer hebben. (door de douche hoor je het gehuil even niet).

En wat betreft de vitamine D, ik heb alle soorten geprobeerd. Wat hij ervan kreeg weet ik nog steeds niet. Een soort hyperactief/agressief. De jongste heeft dat helemaal niet, maar mijn neefje weer wel. Raar hè?
Geef je jouw zoon trouwens fluor? Dat kan soortgelijke effecten geven.

ja ik ben het er wel mee eens dat dit lijkt op een overprikkelde oververmoeide baby. Dat was mijn oudste ook. Alleen hielp het laten huilen niet, nee die oplossing zou te makkelijk geweest zijn voor hem typerend voor hem is dat de meeste (voor de hand liggende) oplossingen die in veel gevallen bij andere kinderen wel werken, bij hem totaal niet aanslaan. En in het verhaal van Desperate housewife herken ik ook zoiets, maar wie weet zit ik er naast.
Maar goed, wat ik bedoel is dat het, in ieder geval hier dan, verder ging dan alleen oververmoeid zijn.
Maar, het is natuurlijk altijd het proberen waard.

Desperate housewife

Desperate housewife

27-01-2010 om 14:25

Bedankt en reactie terug

Allereerst bedankt!!! Altijd fijn om te lezen dat je niet de enige bent.

Zalproberen te reageren al weet ik niet meer precies wie wat schreef of vroeg.

Heb n paar keer gelezen dat jullie toch naar de kinderarts zouden gaan? Iemand ervaring daarmee? Wat doen ze en onderzoeken ze? En krijg je 'zomaar' een doorverwijzing? Ben wel al een keer naar de huisarts geweest ivm de verdenking op oorontsteking, maar dat was niet het geval...

M.b.t. kdv of oppas: ik werk in principe 3 dagen per week en zou op 1-2 weer beginnen maar ik heb i.v.m. mijn zoontje nog wat extra verlof opgenomen. Ik begin nu in principe op 1 mei. Dan gaat zoon 1 dag naar mijn moeder, 1 dag naar schoonmoeder en 1 dag naar het KDV. Mijn moeder past soms even op en mijn schoonmoeder sinds kort ook. Dit is helaas geen succes... Hij zet het op een brullen en houdt niet op. Er is gewoon geen beginnen aan. Ik wil ze ook niet teveel belasten want het is gewoon niet leuk zo om op hem te passen. Ik zou hem natuurlijk vast naar het KDV kunnen brengen maar ik heb juist extra verlof opgenomen om bij hem te kunnen zijn, omdat ik het idee heb dat hij mij echt nodig heeft nog. Ik zou heel erg graag eens een dagje weg willen, maar het is gewoon erg moeilijk op deze manier...

Voor wat betreft het boek van Ria Blom: ik ben geen fan. De term 'gecontroleerd huilen' bezorgt me kippenvel. Alsof je een kind al vanaf 6 weken ofzo in een ritme kunt dirigeren door het aan zijn/haar lot over te laten.
Heb wel een aantal andere boeken gelezen maar die geven zulke tegenstrijdige adviezen dat ik door de bomen het bos niet meer zie. Het meest heb ik gehad aan 'Lekker slapen zonder huilen' van Elizabeth Pantley. Daar heb ik wel een aantal tips uitgehaald maar er is nog steeds niet veel veranderd, helaas...

Voor wat betreft flesvoeding geven, ik heb hier wel aan gedacht maar als hij wakker wordt is het 9 van de 10 keer niet van de honger, maar van huidhonger. Alsof hij bevestiging nodig heeft dat ik er ben. Dus of een fles dit op gaat heffen??

En die tip met vitamine D ga ik zeker uitproberen!!! Hij krijgt dit altijd 's avonds, dus wie weet?!

Oef, ik hoop nog steeds dat het beter wordt en niet dat dit maar door blijft gaan (zoals bij sommigen van jullie, wat erg...!!!). Ons hele gezin lijdt eronder, maar vooral ik. Hij hangt zo ontzettend aan me dat het me benauwd. Maar tegelijkertijd voel ik ook dat ik er voor 200% er voor hem moet zijn, hem niet in de steek mag laten. Als hij huilt is het niet een beetje mekkeren en als hij dan stil is snikt hij nog minutenlang na... Het idee dat ik hem 40 minuten in slaap moet laten huilen 's avonds, vreselijk!!! Maar goed is dat dan toch het enige wat helpt??

Alle tips zijn nog steeds welkom en al het medeleven ook, bedankt!!!

H

H

27-01-2010 om 15:50

Oortjes

Ik zou zeker verder laten kijken naar de oortjes. Mijn zoontje had ook verlatingsangst, ik kon niet eens rustig naar de wc. De huisarts zag niets in z'n oortjes.
Tien keer terug gegaan, eindelijk doorgestuurd naar de KNO, wat blijkt: chronische keel en oorontsteking. Was ook een beetje hetzelfde soort kindje, ik had altijd het gevoel dat ie bang was iets te missen van wat er om hem heen gebeurde. Ook constant borstvoeding, bij ons in bed enz. En met 6 maanden had ik bijna een depressie.
Als mijn tweede dezelfde symptomen had gehad was ik gelijk begonnen bij de kinderarts en KNO arts.
Heel veel sterkte ik weet hoe het is.

elsje78

elsje78

27-01-2010 om 16:21

Klinkt als

Hoi

Ik heb 2 huilbabies gehad, dochter had verborgen reflux, dus zuur dat omhoog kwam en weer terugslikken. Doordat ze niet spuugde groeide ze prima, maar had verder alles wat jij beschrijft. Enorm vaak willen drinken (voelen ze het zuur niet) vooral niet plat willen liggen, hazeslaapjes na eindeloos wiegen enz enz

Natuurlijk hoeft dit het niet te zijn, maar ga naar de huisarts, eis een verwijsbrief (maar na 5 maanden huilen hoef je vast niet te eisen) en ga naar de kinderarts. Echt, doen hoor. Dan weet je tenminste of het iets medisch is!
Dochter kreeg medicijnen en hebben we ingebakerd omdat ze ondertussen ook overprikkeld was en had na een week een ander kind.

Ik herken zo enorm je wanhoop! Ook ik heb gedacht dat ik ze van de trap kon gooien of in bad kon verdrinken want dan zou ze eindelijk stil zijn. Gelukkig bleven het bij gedachtes maar dat was voor mij het moment dat ik de telefoon gepakt heb, een half uur later dat ze huisarts hier op de bank...

(zoon had extreme koemelkallergie, maar groeide desondanks ook als kool. Na 2 opnames bleek hij allegisch voor koemelk, ook voor de dieetvoeding)

sterkte, ik weet hoe erg het is!

ELske

Desperate housewife

Desperate housewife

27-01-2010 om 16:21

Doorverwijzing

Oh, dat is wel frappant van die oortjes, H. Merkte je verder nog wat aan je kindje?? Koorts, verkouden? Mijn zoontje is 1x aardig verkouden geweest (zoutoplossing gebruikt en behoorlijk hoesten) en ix licht...
En hoe kom je eigenlijk bij een kinder- of KNO-arts terecht??

Tnx!! DH

Wat frappant zeg, laat ik net een doorverwijzing hebben voor een KNO arts voor mijn zoon die als baby dus ook zo was. Dit omdat hij vaak keelamandelontsteking heeft, in zijn oren is niks te zien door ha. Maar nu blijkt dat dat dus niks zegt!
Zou hij dit als baby al hebben gehad? Dat verklaart dus wel een hoop!
Hoe komt het dat je ondanks dat er niks te zien was toch bij een KNO arts terecht bent gekomen? Hoe vermoedde je zelf dat er iets mis was met de oren?
Ik ging er vanuit dat als de ha niks zag er niks was...

vlinder72

vlinder72

27-01-2010 om 16:26

Huisarts

Ik zou naar een huisarts gaan om uit te sluiten dat er iets mis is zoals inderdaad oorpijn. Daarna kan je verder kijken. Wij hebben al onze kinderen wel eens laten huilen maar alleen als wij zeker wisten dat er niets aan de hand was. Dus geen pijn, geen honger, geen vieze luier. Zodra ik zo wanhopig was, liet ik de baby gewoon huilen. Hartstikke zielig natuurlijk maar je redt het niet als je de hele dag met je baby bezig bent. Dat hoort ook niet. Ook niet bij een actieve baby. Mijn jongste is ook zo'n druktemaker. Hij is nu 8 maanden. Hij staat, kruipt en gaat al maanden zelfstandig zitten. Hij is wel van al onze kinderen de makkelijkste. Hij is onze vierde en hoe zielig het ook klinkt onze andere kinderen gaan vaak voor. Dus eerst de oudste drie eten daarna de baby aandacht. Eerst de oudste drie naar bed daarna tijd om de baby te knuffelen. Dat betekent dat wij hem regelmatig laten huilen in zijn bedje of box. Toch is hij veruit de makkelijkste. Oja, al mijn kinderen houden nog steeds van mij. Ze hebben echt helemaal niets overgehouden aan het feit dat wij ze 's nachts wel eens in bed hebben laten huilen. Wat vond je trouwens van de tip om eens 's nachts gescheiden te slapen en het voeden aan je man over te laten en ook een keer andersom? Je hoeft dan natuurlijk niet te kiezen voor KV. Afgekolfde melk kan ook prima. En zoals ze bij ons op het CB zeggen "je kan je kindje niet verwennen maar je kan het wel de verkeerde dingen aanwennen".

Desperate hw

Desperate hw

27-01-2010 om 16:27

Toevoeging

Wellicht moet ik wel nog even toevoegen dat mijn zoontje niet de hele gdag en nacht huilt... Dit omdat ik wel weet hoe ik hem stil krijg. Zou ik hem laten huilen dan haalt hij de 3 uur per dag zeker. Maar ik heb er voor gekozen te reageren op zijn gehuil en dus leur ik de hele dag met hem... Eerst de hele dag in de draagzak en nu ook veel ronddragen en 's nachts veel en vaak aan de borst....

dc

dc

27-01-2010 om 16:35

Uh over blom

"Voor wat betreft het boek van Ria Blom: ik ben geen fan. De term 'gecontroleerd huilen' bezorgt me kippenvel. Alsof je een kind al vanaf 6 weken ofzo in een ritme kunt dirigeren door het aan zijn/haar lot over te laten."

als je dit zegt, heb je dus duidelijk het boek niet gelezen. Haar hele theorie gaat erom te kijken naar de baby en je ritme aan de baby aanpassen, in plaats van het kind in een door jou gewenst ritme te dirigeren. Echt waar, geen enkele baby heeft 24 uur per dag een moeder nodig. Al willen vele moeders dat wel (ik inclusief hoor).

Verder moet je vitamine D sowieso nooit 's avonds geven, maar 's ochtends.

"Het idee dat ik hem 40 minuten in slaap moet laten huilen \'s avonds, vreselijk!!!"
Ik zei het al, het was vreselijk. En mijn fout. Als ik van het begin af aan beter naar hem geluisterd had in plaats van naar mijn mooie theorieen dat een baby zijn moeder konstant nodig had, en je een baby nooit mocht laten huilen, dan was het nooit zover gekomen. Achteraf bleek hij gewoon RUST nodig te hebben gehad. En ik bleef hem maar prikkelen. Dan weer de borst, dan weer wiegen, etc.

Desperate hw

Desperate hw

27-01-2010 om 16:43

@ vlinder

Ben al bij de ha geweest en die zag niets in zijn oren. Was btw wel een ha in opleiding en eentje die niets wilde weten van osteopathie of iets anders. Vind ik erg kortzichtig omdat de reguliere geneeskunde zeker niet altijd soelaas biedt... Maar dit terzijde...

M.b.t. laten huilen: ben er echt geen voorstander van. Al heb ik hem net wel 20 minuten laten huilen. En hij is helaas niet in slaap gevallen. Een baby huilt niet voor niets. Jammeren of pruttelen is 1, hysterisch huilen is wat anders. En 'ze houden er misschien niets aan over' maar er zijn ook onderzoeken die dit wel beweren. MI heeft n baby maar 1 communicatiemiddel: huilen. Als je daar niet op reageert negeer je hem. Zeker 's nachts als ze alleen in het donker liggen vind ik dit zelf niet een fijn idee.
En juist omdat ik het over een andere boeg wil gooien vraag ik hier raad want ik wil hem geen 'verkeerde' dingen aanleren, marr hem wel mijn veiligheid bieden...

En mbt nachtvoeding: tis idd een idee mijn vriend de nacht eens te laten 'doen' maar 't gaat hem mi 9 vd 10 keer niet om de melk maar om het huidcontact, huidhonger dus...

Alette

Alette

27-01-2010 om 16:51

Allergie?

Kom ik weer Hier was een koemelkallergie de oorzaak van het vaak om voeding komen, veel huilen, overprikkeld lijken, bijna huilbaby zijn van mijn zoon van toen 5 maanden. Wat een rust, die dieetmelk, tot bij zoon van nu 7 de vaste voeding een keer erwtjes bevatte. ;(

Helaas heeft hij tot zijn derde niet doorgeslapen vanwege eczeem, maar de dieetvoeding gaf enorm veel rust, bij dochter 1 kwamen we daar met drie maanden al achter en bij dochter 2 ben ik daar al met een maand op overgegaan. En diezelfde dag haar eerste lachje.

Anyway, je bent er al druk mee bezig om over na te denken, en meestal is er bij een baby echt iets aan de hand, een kind huilt niet zomaar. Sterkte ermee, ik hoop dat je snel een oorzaak vindt die op te lossen is.

vlinder72

vlinder72

27-01-2010 om 16:55

Mama honger

Tja mamahonger. Ik ken het. Mijn ukkie werd standaard rond 3 uur wakker en wou daarna alleen nog maar bij mij lurken. Als ik hem los probeerde te maken dan was het net een pittbull. Wel heel lief hoor maar het ging niet meer. Ik moest op een gegeven moment toch echt gaan slapen. Werken en 4 uur slaap per nacht gaat niet. Flessen waren bij ons toch de uitkomst. Maar dat is natuurlijk jou eigen keuze. Ik bedoel het echt goed hoor. Ik ken de wanhoop en de vermoeidheid. Maar je moet toch iets doen. Je vraagt het niet voor niets. En denk er maar eens over na. Wat zou je doen als dit niet je eerste kindje was maar je tweede of derde? Dan is continu voeden of meenemen toch echt geen optie. Je andere kinderen hebben dan ook recht op aandacht en een wakkere, blije moeder overdag.

Desperate hw

Desperate hw

27-01-2010 om 16:58

@ dc

"als je dit zegt, heb je dus duidelijk het boek niet gelezen. Haar hele theorie gaat erom te kijken naar de baby en je ritme aan de baby aanpassen, in plaats van het kind in een door jou gewenst ritme te dirigeren. Echt waar, geen enkele baby heeft 24 uur per dag een moeder nodig. Al willen vele moeders dat wel (ik inclusief hoor)".

--> Ben er zeker wel in begonnen, het is iets dergelijks wat het CB hanteert. Maar het kan er bij mij gewoon niet in dat een kind huilt om het huilen. Ik zei al eerder: jammeren of een beetje huilen is 1. Ontroostbaar hysterisch worden is iets anders. En dat gebeurt dus vaak bij mijn zoontje. Er zijn ook echt onderzoeken gedaan waaruit blijkt dat langdurig huilen wel schadelijk is voor een baby. Hierdoor is er ook een advies uitgegaan naar de CB's om het 'gecontroleerd huilen' beleid aan te passen.
Daarnaast heb ik geen vast ritme waar ik mijn zoontje in wil drukken, juist helemaal niet. Ik doe niets anders dan naar hem kijken en proberen tegemoet te komen aan zijn behoeften. Maar helpen huilen helpt bij hem gewoon vaak niet. En als hij dan huilend in slaap valt, dan wordt hij na ca. 30 minuten weer huilend/krijsend wakker, helaas....
Je laatste opmerking over dat geen enkele baby 24 u per dag een baby nodig heeft vind ik trouwens wel erg kort door de bocht. Ik denk dat dus wel. Waarom denk je dat babygehuil zo moeilijk is om naar te luisteren? Juist omdat ouders dan snel willen reageren... Een baby zit 9 maanden in je veilige buik en komt dan ineens in de buitenwereld. Natuurlijk heeft hij dan zijn moeder nodig. Ik probeer alleen een manier te vinden dat hij wat lekkerder in zijn vel zit. Maar laten huilen wil ik zo min mogelijk toepassen omdat het bij ons niet helpt.

"Verder moet je vitamine D sowieso nooit \'s avonds geven, maar \'s ochtends."
--> Oh, dat wist ik echt niet. Weet je waarom dat is??

"Ik zei het al, het was vreselijk. En mijn fout. Als ik van het begin af aan beter naar hem geluisterd had in plaats van naar mijn mooie theorieen dat een baby zijn moeder konstant nodig had, en je een baby nooit mocht laten huilen, dan was het nooit zover gekomen. Achteraf bleek hij gewoon RUST nodig te hebben gehad. En ik bleef hem maar prikkelen. Dan weer de borst, dan weer wiegen, etc."
--> Heb RRR ook zeker geprobeerd. Een vast ritme van slapen, voeden, spelen, slapen etc. Maar wat doe je als je kind niet gaat slapen??? Dan is het verdomd moeilijk om die regelmaat aan te houden. Een een kind rust willen geven als het hysterisch wordt van zichzelf rustig in slaap lapen vallen helemaal. Ik wou dat het hielpt echt!!! Been there, done that dus...

Desperate hw

Desperate hw

27-01-2010 om 17:03

@ vlinder 2

Het ìs mijn 2e kindje... Daarom ben ik juist nog meer gealarmeerd omdat ik dit niet ken van mijn eerste...

En ik weet natuurlijk dat je het goed bedoelt. Anders reageer je niet, toch?? Toch mss maar eens die fles proberen...

Tnx!!

Desperate hw

Desperate hw

27-01-2010 om 17:06

Allergie?

Kan je baby eigenlijk ook een allergie krijgen/hebben als je borstvoeding geeft?
Bij ons komen geen allergieën voor, alleen hooikoorts...

Geef volledige borstvoeding met een fruithapje sinds 1 maand. Hij keek ons eten van onze vork af...

Nu heb ik nog een vraagje: zoontje heeft extreem droge plekjes op zijn benen, echt helemaal uitgedroogd op een groot deel van zijn benen. Olie (neutral, geen zwitsal lijkt niet te werken... Volgens het cd, waar ik het een aantal weken geleden aan heb laten zien, was het geen eczeem. Komt het hier iemand bekend voor??

dc

dc

27-01-2010 om 17:20

Niet eens

ten eerste, vitamine D is een stimulant... je kunt beter ook geen koffie drinken voor het slapengaan. Beetje zelfde idee.

verder dacht ik dus eerst echt hetzelfde als jij, maar heb bij mijn tweede gezien dat het echt vanaf het begin anders kan.

"Een baby zit 9 maanden in je veilige buik en komt dan ineens in de buitenwereld. Natuurlijk heeft hij dan zijn moeder nodig."
Je kunt het ook zo zien. De baby zit 9 maanden lekker rustig in het donker. Komt eruit en wordt opeens overweldigd met invloeden, licht, kou, warmte, geprutsel aan hem, etc etc. Dan kan een lekker donker hoekje best fijn zijn als baby.
Omdat hij oververmoeid en overprikkeld is, kan hij zich niet ontspannen. Daar helpt het huilen bij. In het begin krijsen (want gewoon op), maar op een gegeven moment hoor je steeds vaker luwtes, totdat de baby ontspannen in slaap valt. Als hij weet waar hij aan toe is, namelijk bed is gaan slapen, dan komt die ontspanning steeds sneller. Als je een baby een week lang laat huilen en er nog geen verbetering is, dan zou ik alle artsen die ik kan bedenken aflopen. Maar bij de meeste huilbaby's blijkt deze methode dus wel degelijk te werken. (en zijn dus eigenlijk geen echte huilbaby's);

Het je trouwens zelf wel eens geprobeerd in slaap te vallen als je overprikkeld bent? Net na de bioscoop bijvoorbeeld? Dat is moeilijk, en je slaapt dan ook vaak minder vast (omdat je jezelf meer verkrampt houdt).

"Maar laten huilen wil ik zo min mogelijk toepassen omdat het bij ons niet helpt. "

Je zegt dat je 40 minuten niet kan voorstellen. Wat heb je dan wel geprobeerd aan laten huilen? Ik zeg niet dat je het moet doen hoor, je moet er wel in geloven natuurlijk.
Bij mij was gewoon het punt aangebroken dat er een oplossing gevonden moest worden, en ik zag de logica van deze methode wel in. Het kon in elk geval niet slechter werken dan de "moederinstinct"methode waar ik daarvoor zo in geloofde, want een baby die de meeste tijd huilt, leek me een aardig bewijs dat mijn moederinstinct voor geen meter werkte.

dc

dc

27-01-2010 om 17:21

Lepeltje geven

"Geef volledige borstvoeding met een fruithapje sinds 1 maand. Hij keek ons eten van onze vork af... "

zou nog maar even kappen met het fruithapje. Al is het maar om dat als mogelijke oorzaak uit te sluiten.

Je kunt hem ook gewoon het lepeltje geven om mee te spelen. Gaat vaak meer daarom dan wat erop zit.

vlinder72

vlinder72

27-01-2010 om 19:04

Slaapzak

Bedenk opeens iets. Wij hebben onze jongste laten slapen in een puckababy slaapzak. Niet inbakeren maar wel een slaapzakje zonder armsgaten. Daardoor kon hij zichzelf niet wakker meppen. Hij kon zijn armpjes nog wel vrij in de zak bewegen. Dat deed bij hem echt wonderen. Zeker overdag sliep hij er prima in. Deden wij de zak aan dan werd hij gelijk rustig. 's nachts doorslapen deed hij niet. Nog steeds niet trouwens en hij is al bijna 9 maanden. Komt waarschijnlijk door de BV en de mamahonger 's nachts. Tja, ook wij hebben onze zoon de verkeerde dingen aangeleerd.

Biene M.

Biene M.

27-01-2010 om 20:09

"Maar bij de meeste huilbaby's blijkt deze methode dus wel degelijk te werken. (en zijn dus eigenlijk geen echte huilbaby's); "

Heb je de moeite genomen het artikel van die mevrouw die op deze methode is gepromoveerd te lezen? Bij een significant deel (dat is bij lange na niet de helft) van de mensen die aan het onderzoek meededen was er verbetering waar te nemen van gemiddeld welgeteld 20 minuten minder huilen per dag. Ik vind dat bijzonder mager, zeker als je bedenkt wat een investering het is om dit programma uit te voeren.

Ik ben erg blij dat Blom jou zo goed geholpen heeft en ik begrijp je enthousiasme, maar extrapoleer jouw ervaring niet te veel. Wij hebben het drie etmalen geprobeerd en ik schaam me er nog steeds voor. Mijn zoontje is niet één van de acht keren per dag dat we hem lieten huilen (tot wel drie kwartier, want als er tussenpozen tussen twee huiltjes kwamen moest je de keukenwekker weer opnieuw op een kwartier zetten) in slaap gevallen.

De premissen waar mevrouw Blom vanuit gaat heeft ze zelf bedacht, die worden niet gestaafd door welk onderzoek dan ook. Ik vind het onbestaanbaar dat deze methode het zo ver geschopt heeft.

Alette

Alette

27-01-2010 om 20:12

Allergie

borstvoeding kun je vergelijken met hypoallergene voeding. Iets beter dan gewone voeding dus maar niet voldoende als er een koemelkallergie is. Bij drie van mijn kinderen ben ik dus om die reden met zelf voeden gestopt.

Hooikoorts is wel degelijk ook een allergie, een kind met allergische ouders heeft meer kans op allergien, maar ik ken ook legio ouders met hele allergische kinderen die zelf niets hebben op dat gebied.

Droge huid, probeer een vette zalf, die blijft wat langer op de huid dan olie. Niet pure vaseline op grote delen van de huid, dan kan de huid niet meer ademen. Ik gebruik hier overigens olijfolie, dikke laag savonds voor de piama aangaat en soms de lanette of cetamacrogol van een van de andere kinderen. Dochterlief heeft de vellen op haar voeten eraan hangen op het moment, volgens het cb zijn al die droge plekken geen eczeem, maar zodra ze een maaltje bloemkool had gehad werd duidelijk dat het bij haar wel eczeem is. Maar vooral, goed invetten, zeker geen zwitsal, probeer anders een gewoon olijfolie o.i.d, niet te vaak in bad.

dc

dc

27-01-2010 om 21:23

Biene

nee, ik weet ook niet precies over welk onderzoek jij het hebt. ik heb een aantal jaren geleden het onderzoek van het effect van inbakeren op huilbaby's gelezen, waaruit bleek dat dit enkel de eerste paar dagen verschil uitmaakt, maar na 3 dagen de effecten van regelmaat net zo groot zijn. Bij dat onderzoek waren de effecten aanmerkelijk groter, meen ik me te herinneren. Ik kan het onderzoek niet meer terugvinden.

Ben jij eruit gekomen waarom jouw baby zo veel huilde? Want net zoals ik vanuit mijn ervaring schrijf, schrijf jij vanuit de jouwe. Bij echte huilbaby's zal geen enkele methode helpen. En als je erachter komt dat het niet helpt, dan voel je je als ouder natuurlijk heeel erg rot. Dat begrijp ik best.
Maar de meeste baby's zijn geen huilbaby's en daar kun je wel wat aan doen. En als je dan met een paar keer laten huilen je het hele gezin (inclusief baby) weer overeind helpt, dan is dat toch prima? Het probleem is dat je een vicieuse cirkel enkel door uitproberen kunt doorbreken. Is het niet met de methode van Blom, dan met een andere. Maar als het niet goed gaat, dan zoek je toch naar een oplossing, en dan is het fijn dat je manieren kunt vinden die kunnen helpen. Ik zou er zelf nooit opgekomen zijn.

Mijn tweede huilde toen hij heel jong was (de eerste twee weken) ook veel. Maar niet als hij bij me sliep. Die heb ik dus heel erg on-blom tot 5 maanden bij mij in bed laten slapen. Sliep iedereen lekker.

Rembrand

Rembrand

27-01-2010 om 23:56

Alette.

Je bewering dat je borstvoeding kunt vergelijken met hypo-allergene voeding is wel erg kort door de bocht.
Hypo-allergene voeding blijft koemelk, en dus lichaamsvreemd. Moedermelk is lichaamseigen en word door veel allergische baby's dus ook heel goed verdragen. Tel daar de ontelbare andere gezondheidsvoordelen van borstvoeding bij op en dan kom je toch op het feit dat voor vrijwel alle baby's borstvoeding nog steeds de beste voeding is. Sommige baby's reageren inderdaad toch nog op allergenen die de moeder eet en drinkt. Die moeders kunnen ( als zij dat willen ) op dieet gaan. Sommige ernstig allergische baby's reageren ook op de meest hypo-allergene kunstvoeding ( zoals Neocate ) en dan kan borstvoeding met een dieet zelfs levensreddend zijn.
M.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.