Babytijd Babytijd

Babytijd

Lees ook op
xx

xx

12-02-2011 om 23:22

Verlatingsangst

Mijn zoontje van 9 maanden heeft nu al 3 avonden op rij dat hij vreselijk in paniek raakt als ik weg ga. Echt helemaal overstuur. Is dat toch al een vorm van verlatingsangst en wat kan ik er aan doen. Nu probeer ik na een tijdje heel voorzichtig de slaapkamer te verlaten, soms lukt het maar soms slaapt hij nog niet diep genoeg en zet het dan weer op een krijsen.
Met gevolg opnieuw troosten en weer een kwartier verder. Iemand tips?

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

De manier

Als je niet kiest voor laten huilen maar toch wilt troosten denk ik dat het niet goed te voorspellen is wat helpt. Mischien is het volgende week wel over met de manier waarop je het nu aanpakt. Mischien ben je het komende half jaar bezig met het begeleiden van het inslapen van je kind.
Ik heb er verschillende verhalen over gehoord en gelezen. De laatste van een moeder die plat op de grond voor het bedje ging liggen, zodat kind niet in de gaten had dat moeder ook weer weg ging, en die dan liedjes zong tot kind sliep. Eerst instoppen en over de bol aaien, zingen en dan je terugtrekken op de grond.
Je kunt ook even kijken wat je kind ziet. Soms kan de vorm van een lamp wat beangstigend zijn of een schaduw van iets.
Mischien is het tijd voor een vaste knuffel of een doekje.
Uitproberen denk ik. Uit de derde hand hoor.
Mijn kinderen hield ik bij me of ze sliepen bij me op die leeftijd. Dat is een keuze.

Ely

Ely

13-02-2011 om 20:45

Schijnt verlatingsangst periode te zijn

Hoi,

Voor zover ik weet is dit idd de periode dat verlatingsangst de kop op kan steken. Ik heb helaas ook niet de oplossing en ben het helemaal met AnneJ eens dat het een kwestie is van uitproberen wat bij hem en jou(!) past.
Ik gebruik sinds kort de 5 minuten methode. Ik leg baby in bed, blijf even erbij, zeg je bent lief, lekker slapen nu en ga weg. Als ze huilt ga ik na 5 minuten terug, aai over bol, weer 'je bent lief, lekker slapen nu' weer weg net zolang tot het stil is. Ik ken verschillende verhalen op deze methode van een brede grijns als je binnenkomt en huilen als je weer weggaat tot het magische toverstafje. Als het niet werkt adviseer ik om niet te lang door te zetten want volgens mij raken jullie dan beiden alleen maar gefrustreerd.
Tigoreuzer (voor jou) is een matrasje naast te bed (en een boek en klein lampje of veel nachtrust voor jou) en naast zijn bedje gaan liggen. ik opteer dan voor het alternatief van samenslapen maar ook dat is persoonlijk.
Liedje / muziekdoosje geeft misschien minder gevoel van eenzaaamheid?
Meer weet ik ook ff niet zo gauw....
succes!

dc

dc

14-02-2011 om 22:12

Kiekeboe

Overdags veel kiekeboe spelletjes spelen. Zo leren ze dat je niet verdwenen bent als ze je niet zien.

Ik ging er bij huilen meestal 1 keer heen om nog even gerust te stellen, en wachte dan 10 minuten. Vaak vielen ze voor die tijd in slaap. Zo niet, nog 1 keertje erheen, beetje water en weer weg. En dan ging ik echt niet meer terug (tenzij ziek).

Waar ik niet aan zou beginnen is er de hele avond mee bezig zijn. Is onduidelijk voor je kindje, en je hebt ook een avond nodig hoor.

dc

dc

14-02-2011 om 22:14

Trouwens

Weet je wel zeker dat het geen oorontsteking kan zijn? Dat kan ook tot flink gekrijs leiden bij het naar bed brengen. Slaapt hij verder wel goed? Is hij verkouden? Heb je paracetamol uitgeprobeerd?

Ely

Ely

14-02-2011 om 23:04

Of tandjes...

Die kiekeboe is in ieder geval ook dikke pret en schijnt te werken. oorontstekening is een goeie om uit te sluiten natuurlijk. tandjes trouwens ook, ik smeer ook weleens preventief met - hoe heet het- chemadent?, ff om te checken of dat het niet is.
Vwb de hele avond heen & weer, mijn ervaring is dat het juist duidelijkheid geeft en ze het na een paar keer 'snappen', ook wachtte ik weleens minuutje of wat langer als het klonk dat het inslapen op de loer lag (of ik net ff bezig was :o) )
Maar als gezegd, er is geen gouden remedie die voor iedereen werkt, vrees ik.. toch weer op het gevoel...

xx

xx

16-02-2011 om 14:06

Lijkt iets beter

te gaan. Hij is wel snot en snotverkouden, dus paracetamol hebben we ook al meerdere malen geprobeerd. Wel heb ik het idee dat hij een groei sprongetje heeft gemaakt, kan nu zelfstandig gaan zitten...

Verder heeft hij vannacht weer eens van 11 tot 5.30 doorgeslapen, wat een verademing. En bij weggaan ook niet krijsen, wel blijven we wat langer in zijn kamer of gaan we op de stoel achter het bed zitten.
Dus hopelijk is het weer achter de rug, want dit zijn nachten die je liever niet te vaak hebt...

Dank voor jullie reacties.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.